Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4010.159.2018.3.LG
z 7 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 czerwca 2018 r. (data wpływu 25 czerwca 2018 r.), uzupełnionym pismem z 2 sierpnia 2018 r. (data wpływu 8 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania usług świadczonych przez zagranicznego kontrahenta - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania usług świadczonych przez zagranicznego kontrahenta.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 2 sierpnia 2018 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 25 lipca 2018 r. (data wpływu 8 sierpnia 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (uzupełnione w piśmie z 2 sierpnia 2018 r.):

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, spółką akcyjną będącą podatnikiem VAT, zajmującą się produkcją takich elementów jak osie, półosie, zawieszenia, hamulce, wahacze itp. do maszyn i przyczep rolniczych.

Wnioskodawca planuje zawierać jako zleceniodawca umowy z podmiotami (osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą lub osobami prawnymi) mającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę poza granicami Polski, które to umowy będą obejmować m.in. następujące czynności:

1. Pozyskanie nowych klientów i partnerów dla Zleceniodawcy.

Usługa pozyskiwania klientów i partnerów dla zleceniodawcy polega na wyszukiwaniu na danym rynku klientów, którzy kupią wyroby zleceniodawcy oraz wizytach u potencjalnych nowych partnerów. Odbywa się to poprzez szukanie producentów przyczep i naczep w dostępnych rejestrach oraz dostarczanie im informacji o asortymencie, który produkuje Wnioskodawca, a następnie prowadzenie rozmów z zainteresowanymi klientami oraz przedstawianie im szczegółów oferty.

2. Przygotowywanie prognoz sprzedaży, włącznie ze strategią marketingową.

Usługa przygotowywania prognoz sprzedaży, włącznie ze strategią marketingową polega na szacowaniu zapotrzebowania rynku w przyszłości oraz ustaleniu aktualnego poziomu zapotrzebowania rynku w oparciu o analizę dostępnych danych statystycznych.

3. Zbieranie i dostarczenie informacji rynkowych dotyczących istniejących i potencjalnych klientów i partnerów Zleceniodawcy.

Usługa zbierania i dostarczania informacji rynkowych dot. potencjalnych klientów i partnerów Zleceniodawcy polega na zbieraniu i przekazywaniu Zleceniodawcy w oparciu o dostępne informacje (np. dostępne rejestry, Internet - Zleceniodawca nie ingeruje w metody gromadzenia tych danych) danych o potencjalnych klientach, rodzaju i zakresie prowadzonych przez nich działalności oraz możliwym zapotrzebowaniu (rodzajowym i ilościowym) na produkty Zleceniodawcy.

Podkreślić należy, że usługa zbierania informacji o potencjalnych klientach nie ma dla Wnioskodawcy samodzielnej wartości ekonomicznej; informacje te mają charakter pomocniczy i usługowy względem zasadniczego celu umowy jakim jest pozyskanie nowych klientów. Z tego powodu umowa nie przewiduje podziału wynagrodzenia za świadczenie badania rynku i pozostałe usługi.

4. Ocena wiarygodności potencjalnych klientów i Partnerów Zleceniodawcy.

Usługa oceny wiarygodności potencjalnych klientów zleceniodawcy realizowane jest poprzez analizę dostępnych informacji dot. zleceniodawcy (zakres prowadzonej działalności, renoma, ewentualne zadłużenie) znajdujących się w dostępnych rejestrach przedsiębiorców, bazach dłużników i Internecie oraz polega na przekazaniu Zleceniodawcy rekomendacji, czy podjęcie współpracy z potencjalnym klientem na określonych warunkach płatności wiąże się ze znacznym czy niewielkim ryzykiem.

Umowa przewiduje także inne usługi, np. koordynację przepływów finansowych czy obsługę reklamacji. Umowa przewiduje jednorazowe wynagrodzenie za wszystkie usługi, bez wskazania jaka część wynagrodzenia przysługuje za daną usługę.

Podstawowym celem zawarcia umowy i najważniejszym świadczeniem zleceniobiorcy jest pozyskiwanie nowych klientów i partnerów dla Zleceniodawcy.

Usługą dominującą będzie usługa pozyskiwania klientów i partnerów dla Wnioskodawcy. O tym. czy element jest dominujący czy poboczny decyduje cel zawarcia umowy, którym jest pozyskanie nowych klientów, a więc fakt, że usługa ta charakter samoistny oraz wymaga największego nakładu pracy ze wszystkich wymienionych usług. Poboczny charakter usług wynika z faktu, że nie mają dla wnioskodawcy samoistnego celu gospodarczego i mają na celu skuteczniejsze pozyskiwanie nowych klientów. Nie jest celowe zbieranie informacji o potencjalnym kliencie oraz ocena jego wiarygodności, jeśli nie rozważa się pozyskania go jako klienta. Podobnie nie ma ekonomicznego uzasadnienia przygotowywanie strategii sprzedaży na dany rynek jeśli nie planuje się pozyskiwać na nim klientów. Jedynie pozyskanie klienta powoduje po stronie Wnioskodawcy oczekiwany efekt w postaci powstania przychodu.

Inaczej mówiąc o tym czy usługa ma charakter dominujący czy poboczny decyduje nakład pracy usługobiorcy oraz samodzielność ekonomiczna danej usługi.

Wnioskodawca podkreśla, że wymienione usługi, poza usługą pozyskiwania klientów i partnerów dla Wnioskodawcy, nie mają dla Wnioskodawcy samodzielnej wartości ekonomicznej; informacje otrzymywane w ramach tych usług mają charakter pomocniczy i usługowy względem zasadniczego celu umowy jakim jest pozyskanie nowych klientów. Z tego powodu umowa nie przewiduje podziału wynagrodzenia za świadczenie badania rynku i pozostałe usługi.

Usługi nie obejmują przede wszystkim (głównie) gromadzenia informacji o zjawiskach, czynnikach i procesach rynkowych, ich genezie, stanie aktualnym i tendencjach rozwojowych (z uwzględnieniem w nich elementów rynku, podaży, popytu i ceny, marketingu), działań analitycznych, statystycznych, badawczych itp. dot. produktów oferowanych przez Wnioskodawcę. Usługi obejmują przede wszystkim (głównie) pozyskiwanie klientów dla Wnioskodawcy.

Zleceniobiorcy będą wykonywać usługi poza granicami Polski. Zapłata za usługi nastąpi przelewem z polskiego rachunku bankowego Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie będzie posiadał certyfikatu rezydencji podmiotów, z którymi będą zawierane umowy.

Przychody uzyskiwane przez zleceniobiorców nie będą uzyskane przez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład oraz nie posiadają oni zaświadczenia o istnieniu takiego zakładu.

Zleceniobiorcy nie będą świadczyć usług w ramach osobiście wykonywanej działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 6-9 ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy usługę pozyskiwania nowych klientów i partnerów dla Wnioskodawcy, usługę przygotowywania prognoz sprzedaży, włącznie ze strategią marketingową; usługę zbierania i dostarczania informacji rynkowych dotyczących istniejących i potencjalnych klientów i partnerów Wnioskodawcy oraz usługę oceny wiarygodności potencjalnych klientów i Partnerów Zleceniodawcy należy uznać za świadczenie badania rynku lub świadczenie o podobnym charakterze i w opisanym stanie faktycznym pobrać z tego tytułu podatek u źródła?
2. W przypadku uznania że usługa zbierania i dostarczania informacji rynkowych dotyczących istniejących i potencjalnych klientów i partnerów Zleceniodawcy stanowi świadczenie badania rynku, czy można uznać tę usługę za pomocniczą względem usługi pozyskiwania nowych klientów i partnerów dla Zleceniodawcy, a co za tym idzie w opisanym stanie faktycznym nie pobierać od wynagrodzenia podatku u źródła?
3. W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy co do pytania nr 2 za nieprawidłowe, czy w przypadku gdy umowa nie zawiera podziału wynagrodzenia na usługi podlegające obowiązkowi poboru podatku u źródła i niepodlegające takiemu obowiązkowi, czy obowiązek poboru podatku u źródła dotyczy całości wynagrodzenia?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy usługi pozyskiwania nowych klientów i partnerów dla Wnioskodawcy, usługi przygotowywania prognoz sprzedaży, włącznie ze strategią marketingową oraz usługi oceny wiarygodności potencjalnych klientów i Partnerów Zleceniodawcy nie należy uznawać za usługę badania rynku lub usługę o podobnym charakterze i w opisanym stanie faktycznym nie należy pobierać z tego tytułu podatku u źródła.

Natomiast usługa zbierania i dostarczania informacji rynkowych dotyczących istniejących i potencjalnych klientów i partnerów Wnioskodawcy stanowi świadczenie badania rynku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników niemających w Polsce miejsca zamieszkania lub siedziby z tytułu m.in. świadczeń badania rynku i świadczeń o podobnym charakterze pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Zgodnie z definicją słownikową, badanie rynku to zespół czynności polegających na gromadzeniu informacji o zjawiskach i procesach na rynku, ich przyczynach, stanie aktualnym i tendencjach rozwojowych. Celem badań rynku jest zdobycie informacji o kształtowaniu się mechanizmów rynkowych takich, jak popyt, podaż, ceny, zachowania i preferencje konsumentów, działania konkurencji, funkcjonowanie systemu dystrybucji, sprzedaży. Z kolei w definicji zamieszczonej w kodeksie Europejskiego Stowarzyszenia Badaczy Rynku i Opinii Publicznej badania rynkowe określono jako systematyczne gromadzenie oraz interpretację informacji o osobach i organizacjach, przy użyciu metod i technik stosowanych nauk społecznych, statystycznych i analitycznych, w celu rozeznania lub dla podbudowania decyzji.

W związku z powyższym, za „badanie” nie można uznać „pozyskiwania” klientów; badanie rynku jest etapem poprzedzającym pozyskanie klienta. Tym samym świadczenie tego rodzaju nie jest objęte obowiązkiem pobrania podatku u źródła.

Również usługa przygotowywania prognoz sprzedaży, włącznie ze strategią marketingową nie stanowi świadczenia badania rynku, ponieważ jest to usługa o charakterze marketingowym i ma na celu przygotowanie strategii działania Zleceniodawcy; opracowanie prognoz i strategii może wykorzystywać informacje pozyskane na skutek badania rynku, jednak jest to odrębna usługa.

Zdaniem Wnioskodawcy także usługa oceny wiarygodności potencjalnych klientów i Partnerów Zleceniodawcy nie wpisuje się w definicję zbierania informacji o rynku; badanie wiarygodności (np. wypłacalności) danego podmiotu jest czynnością węższą niż badanie zjawisk rynkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy usługę zbierania i dostarczania informacji rynkowych dotyczących istniejących i potencjalnych klientów i partnerów Wnioskodawcy należy uznać za usługę badania. Świadczenie takie obejmuje bowiem zbieranie informacji o konkurencji, a tym samym wpisuje się w powoływaną definicję usługi badania rynku.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, usługę zbierania i dostarczania informacji rynkowych dotyczących istniejących i potencjalnych klientów i partnerów Zleceniodawcy można uznać za usługę pomocniczą względem usługi pozyskiwania nowych klientów i partnerów dla Zleceniodawcy, a co za tym idzie w opisanym stanie faktycznym od wynagrodzenia przewidzianego w umowie nie należy pobierać podatku u źródła. Usługa zbierania informacji o potencjalnych klientach nie ma dla Wnioskodawcy samodzielnej wartości ekonomicznej; informacje te mają charakter pomocniczy i usługowy względem zasadniczego celu umowy jakim jest pozyskanie nowych klientów. Z tego powodu umowa nie przewiduje podziału wynagrodzenia za świadczenie badania rynku i pozostałe usługi.

Ponieważ ustawa CIT nie zawiera w tym zakresie żadnych regulacji, można odwołać się do ust. 11.6 Komentarza do mogącego znaleźć zastosowanie w drodze analogii art. 12 Konwencji modelowej OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku, zgodnie z którym jeżeli jeden z elementów świadczenia stanowi pozycję główną kontraktu, a pozostałe elementy są uboczne lub mają raczej znikome znaczenie, to normę stosowaną do głównego elementu należy stosować do całości wynagrodzenia.

Ad. 3

Jeśli stanowisko Wnioskodawcy dot. pytania nr 2 jest nieprawidłowe, to zdaniem Wnioskodawcy w przypadku gdy umowa nie zawiera podziału wynagrodzenia na usługi podlegające obowiązkowi poboru podatku u źródła i niepodlegające takiemu obowiązkowi, obowiązek poboru podatku u źródła nie dotyczy całości wynagrodzenia.

Również w tym zakresie ustawa CIT nie zawiera żadnych regulacji.

Zdaniem Wnioskodawcy w takim przypadku należałoby pobrać podatek u źródła tylko od tej części wynagrodzenia, która proporcjonalnie odpowiada ilości usług podlegających obowiązkowi poboru podatku u źródła w stosunku do usług niepodlegających takiemu obowiązkowi. Przykładowo, jeśli umowa obejmuje 5 rodzajów świadczeń, a obowiązkowi poboru podatku u źródła podlega tylko jedno z nich, podatek u źródła należy pobrać od 1/5 wynagrodzenia.

Wiele usług ma bowiem charakter niesamoistny, pomocniczy w stosunku do innych usług i nie jest możliwe wyodrębnienie ekonomicznej wartości takich świadczeń.

Z kolei pobranie podatku od całości wynagrodzenia stanowiłoby niedopuszczalne rozszerzenie obowiązku podatkowego na czynności, które temu obowiązkowi nie podlegają.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, ze zm., zwana dalej: updop), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 3 ust. 3 updop, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
5. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
   
   

Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4 – art. 3 ust. 5 updop.

W powyższej regulacji wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jego rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Niezależnie od miejsca lokalizacji siedziby danego podmiotu - opodatkowaniu w danym państwie podlegać będą te dochody, które w państwie tym powstały. W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 updop.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Należy zaznaczyć, że w sytuacji gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych, wówczas, gdy tworzyć będą jedno świadczenie kompleksowe, obejmujące kilka czynności pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Stosownie z art. 26 ust. 1 updop, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Usługa pozyskiwania klientów i partnerów, będąca usługą dominującą (jak wskazał Wnioskodawca) wobec usług będących przedmiotem wniosku, polega na wyszukiwaniu na danym rynku klientów oraz wizytach u potencjalnych partnerów.

Wśród usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a brak jest usług pozyskiwania klientów i partnerów. Należy, jednak zauważyć, że katalog usług wskazanych w powyższym przepisie jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „oraz świadczeń o podobnym charakterze”. Co oznacza, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 2a obejmuje również świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane. Niemniej jednak sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być wyłącznym czynnikiem, który kwalifikuje daną usługę jako należącą do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Innymi słowy, dane świadczenie można zakwalifikować do katalogu usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy po każdorazowej analizie treści samej umowy oraz po osiągnięciu jednoznacznego wniosku, że zawiera istotne elementy świadczeń wymienionych w tym przepisie.

Zgodnie z opisem sprawy realizacja ww. usługi odbywa się poprzez szukanie producentów przyczep i naczep w dostępnych rejestrach, dostarczaniu im informacji o asortymencie, który produkuje Wnioskodawca, a następnie na prowadzeniu rozmów z zainteresowanymi klientami oraz przedstawianiu im szczegółów oferty. W opinii Organu usługi te jako świadczenia o podobnym charakterze do usług badania rynku i reklamowych mieszczą się w katalogu objętym regulacją przepisu art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy. Powyższe należy odnieść również do pozostałych usług wymienionych we wniosku, tj. usług przygotowywania prognoz sprzedaży, włącznie ze strategią marketingową, usług zbierania i dostarczenia informacji rynkowych dotyczących istniejących i potencjalnych klientów i partnerów oraz usług oceny wiarygodności potencjalnych klientów, które to usługi, jak wynika z opisu sprawy są usługami pomocniczymi względem usług pozyskiwania klientów.

Reasumując, w przypadku nieposiadania certyfikatu rezydencji kontrahenta, Spółka będzie zobowiązana do pobierania od całości wynagrodzeń wypłacanych kontrahentom z tytułu świadczonych przez nich usług zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 2a w związku z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w wysokości 20% przychodu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja stanowi rozstrzygnięcie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Końcowo, Organ wydający niniejszą interpretację podkreśla, że jeżeli przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego będzie różnił się zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi dla siebie korzystne skutki prawne.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a,
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy opis zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.