INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 901/09 (data wpływu 9 grudnia 2011 r.) - stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2009 r. (data wpływu 4 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Dnia 24 września 2005 roku wstąpiła Pani w związek małżeński, w którym obowiązuje ustrój majątkowej wspólności małżeńskiej. Dnia 10 maja 2007 roku mąż Pani nabył od Spółdzielni Mieszkaniowej – w wyniku przekształcenia - własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, (uprzednio posiadał jako lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego). Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu stanowi składnik majątku wspólnego małżonków.

W przedmiotowym lokalu małżonek Pani był zameldowany na pobyt stały, natomiast Pani została zameldowana w tym lokalu na pobyt czasowy od dnia 29 kwietnia 2007 roku, zaś od dnia 7 lipca 2008 roku na pobyt stały.

Na mocy aktu notarialnego z dnia 10 października 2008 roku doszło do sprzedaży mieszkania za kwotę 180.000 zł.

W wyniku dokonanej sprzedaży małżonek Pani złożył w Urzędzie Skarbowym oświadczenie o zamiarze skorzystania z ulgi meldunkowej na podstawie obowiązującego w chwili zbycia art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mąż niewątpliwie spełnia przewidziane tym przepisem warunki, był zatem uprawniony do skorzystania z powyższej ulgi, co też uczynił składając stosowne oświadczenie we właściwym Urzędzie Skarbowym.

Pani sytuacja kształtowała się nieco odmiennie, gdyż w momencie dokonywania sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie spełniała Pani warunku co najmniej 12-miesięcznego zameldowania na pobyt stały w tym lokalu. Podczas konsultacji z pracownikami Urzędu Skarbowego, została Pani poinformowana o tym, że ze względu na brak podstawy prawnej nie przysługuje Pani prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej i zasugerowano Pani, by tego oświadczenia nie składała. Z tytułu sprzedaży mieszkania osiągnęła Pani przychód w wysokości 90.000 zł, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości 19%. Po odliczeniu kosztów uzyskania przychodu, zysk który podlega opodatkowaniu wynosi 86.045 zł, zatem podatek, który powinien podlegać ujawnieniu w zeznaniu rocznym PIT-36 za rok 2008 opiewa na kwotę 16.349 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy zwolnienie od podatku – przy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (według przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązujących w 2007 i 2008 roku) przysługuje obojgu małżonkom, jeżeli w lokalu zameldowany był na stałe przez okres co najmniej 12 miesięcy tylko jeden z nich...
2. Czy oświadczenie złożone przez jednego z małżonków, swoimi skutkami (zwolnieniem z opodatkowania) rozciąga się na drugiego z nich...

Przedstawiając swoje stanowisko w sprawie powołuje się Pani na nową linię orzecznictwa sądów administracyjnych. Uważa Pani, że skoro ulga meldunkowa ma zastosowanie do obojga małżonków, to - chociaż warunek skorzystania z niej wprost spełnia tylko jeden z nich - zwolnienie od podatku dochodowego ma zastosowanie również do małżonka, który tego warunku nie spełnia. W przeciwnym razie przywołana regulacja prawna nie byłaby logiczna i spójna. Również dla skorzystania z tej ulgi – w Pani ocenie – wystarczające jest złożenie oświadczenia przez choćby jednego z małżonków. Wskazuje Pani, że w kwietniu 2009 r., przy składaniu zeznania rocznego chciała złożyć – mimo upływu terminu – oświadczenie przewidziane w treści art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże Urząd Skarbowy odmówił jego przyjęcia i wskazał możliwość złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

Uzasadniając swoje stanowisko powołuje się Pani na orzeczenia Wojewódzkich Sądów Administracyjnych. Według Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, sygn. akt I SA/Bd 12/09 ulga meldunkowa ma zastosowanie do obojga małżonków, nawet wówczas gdy warunek meldunkowy spełnia tylko jeden z nich. Kolejny wyrok w sprawie o podobnym charakterze, wydany został przez Sąd Administracyjny w Lublinie (I SA/Lu 622/08) i również korzystnie rozstrzygnął sytuację zainteresowanych podatników, dając możliwość skorzystania z ulgi meldunkowej obojgu małżonkom w sytuacji, w której tylko jedno z nich spełniało warunek meldunkowy.

W związku z przedstawioną sytuacją oraz treścią wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, właściwego dla Izby Skarbowej w Bydgoszczy, zasadnym jest – zdaniem Pani – przyznanie prawa do skorzystania z ulgi meldunkowej również w stosunku do współmałżonka niespełniającego warunków jej przyznania, jeżeli warunki te spełnia odpowiednio mąż lub żona. Ponadto zaznacza Pani, że powyższy problemem był także przedmiotem publikacji prasowej w gazecie codziennej „Rzeczpospolita” z dnia 2 kwietnia 2009 r., gdzie autor stosownego artykułu powołuje się i akceptuje przyjętą przez sądy i zasadną w Pani opinii, linię interpretacyjną.

W dniu 21 sierpnia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną Nr ITPB1/415-489/09/MM, w której uznając stanowisko Wnioskodawczyni za nieprawidłowe stwierdził, iż nie może Pani skorzystać z prawa do zwolnienia w ramach tzw. „ulgi meldunkowej”, gdyż nie został spełniony warunek zameldowana na pobyt stały w zbywanym lokalu mieszkalnym przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy. Zatem dochód uzyskany przez Panią ze sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym według zasad określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie zgadzając się z treścią rozstrzygnięcia, 16 listopada 2009 r. złożyła Pani skargę na ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku.

Wyrokiem z dnia 9 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 901/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił zaskarżoną interpretację i stwierdził, że nie może być wykonana w całości oraz zasądził od Ministra Finansów na rzecz Strony Skarżącej kwotę zwrotu kosztów postępowania.

W dniu 9 grudnia 2011 r. wpłynął do tutejszego organu odpis prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 901/09.

Biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w powyższym orzeczeniu – stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w powyższym przepisie decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Z uwagi na fakt, iż przedmiotowy lokal mieszkalny Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nabyła w 2007 r., w niniejszej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Stosownie bowiem do art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (…).

W myśl natomiast art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

• jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Jak wynika z powyższego, przepisy ustawy nie określają daty, od której należy liczyć okres zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez wyżej wskazany okres. W tej sytuacji ze zwolnienia skorzystać może podatnik, który był zameldowany w zbywanym budynku lub lokalu mieszkalnym w okresie nieprzypadającym bezpośrednio przed dniem zbycia. Zatem każdy roczny okres zameldowania uprawnia do zwolnienia.

W myśl art. 21 ust. 21 ww. ustawy zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia.

Stosownie jednak do art. 8 ust. 3 ww. ustawy zmieniającej podatnicy, do których ma zastosowanie ust. 1, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Stosownie do treści art. 21 ust. 22 cytowanej ustawy w przypadku, gdy współwłaścicielami nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są współmałżonkowie, to zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Jak rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 30 sierpnia 2011 r. sygn. akt II FSK 503/10, skoro przepis art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, to – mimo że warunek zameldowania spełnia tylko jeden z małżonków – zwolnienie od podatku przychodów z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego ma zastosowanie również do małżonka, który tego warunku nie spełnia. Tylko wówczas bowiem zwolnienie podatkowe będzie miało zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Reasumując, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie, wobec regulacji zawartej w art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego korzysta – przy spełnieniu wszystkich pozostałych przesłanek – ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem w rzeczonym lokalu zameldowany na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy był małżonek Wnioskodawczyni.

W konsekwencji przyjętej interpretacji przepisu 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stwierdzić, iż wystarczającym dla skorzystania z ulgi meldunkowej przez oboje małżonków, jest złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia, przez małżonka spełniającego te warunki.

Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.