Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.71.2018.5.PB
z 9 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.)  Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 8 maja 2018 r. (data wpływu 30 maja 2018 r.), uzupełnionym 17 lipca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy powierniczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy powierniczej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 6 lipca 2018 r. Znak: 0113-KDIPT2-3.4011.342.2018.1.RR, 0111-KDIB2-2.4014.71.2018.4.PB wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 17 lipca 2018 r.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: Pana P. R.,
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Pana T. A.,
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Pana Ł. T.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Pan P. R., Pan Ł. T. oraz Pan T. A. (dalej zwani łącznie Powierzającymi) zamierzają zawrzeć z Panem M. M. (dalej zwanym Powiernikiem) umowę inwestycyjną (dalej zwaną Umową Inwestycyjną). Umowa Inwestycyjna określać będzie zasady współdziałania stron przy zakładaniu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej zwanej Spółką Zarządzającą) oraz spółki komandytowej (dalej zwanej Spółką Celową). Umowa Inwestycyjna przewiduje, że Powiernik zawiąże w oznaczonym terminie Spółkę Zarządzającą oraz zawrze umowę spółki komandytowej dla Spółki Celowej. Spółka Zarządzająca będzie uczestniczyła w Spółce Celowej w charakterze komplementariusza, natomiast Powiernik uczestniczyć będzie w tej spółce w charakterze komandytariusza.

Umowa Inwestycyjna będzie przewidywać, że Powiernik będzie działał częściowo na własną rzecz a częściowo na rzecz Powierzających. Przykładowo:

• Powiernikowi, jako wspólnikowi Spółki Celowej, przysługiwać będzie 96 % udziałów w zyskach oraz 96 % udziału w majątku Spółki Celowej na wypadek jej likwidacji – a po Ujawnieniu Powierzających Powiernikowi jako wspólnikowi Spółki Celowej przysługiwać będzie 24 % udziałów w zyskach oraz 24 % udziału w majątku Spółki Celowej na wypadek jej likwidacji;
• Powierzającemu 1 (Pan P. R.), jako wspólnikowi Spółki Celowej, przysługiwać będzie 24 % udziałów w zyskach oraz 24 % udziału w majątku Spółki Celowej na wypadek jej likwidacji;
• Powierzającemu 2 (Pan T. A.), jako wspólnikowi Spółki Celowej, przysługiwać będzie 24 % udziałów w zyskach oraz 24 % udziału w majątku Spółki Celowej na wypadek jej likwidacji;
• Powierzającemu 3 (Pan Ł. T.), jako wspólnikowi Spółki Celowej, przysługiwać będzie 24 % udziałów w zyskach oraz 24 % udziału w majątku Spółki Celowej na wypadek jej likwidacji;
• pozostałe 4% udziału w zyskach Spółki Celowej oraz udziału w majątku Spółki Celowej na wypadek jej likwidacji przysługiwać będzie Spółce Zarządzającej.
  
  

W zakresie czynności wykonywanych przez Powiernika w jego imieniu, ale na rzecz Powierzających Umowa Inwestycyjna zobowiązywać będzie Powiernika do objęcia określonej liczby udziałów w Spółce Zarządzającej, przy czym część z tych udziałów (większość) zostanie objęta ze środków otrzymanych od Powierzających. W zakresie udziałów objętych ze środków otrzymanych od Powierzających, Powiernik zobowiązany będzie do:

1. wykonywania wszelkich uprawnień korporacyjnych zgodnie z dyrektywami otrzymanymi od Powierzających;
2. nieodpłatnego przekazywania Powierzającym wszystkiego, co uzyskał z tytułu członkostwa w Spółce Zarządzającej;
3. przekazania każdemu z Powierzających przypisanych im udziałów w Spółce Zarządzającej na każde ich żądanie.
   
   

Umowa Inwestycyjna zobowiązywać będzie także Powiernika do przystąpienia do Spółki Celowej w charakterze komandytariusza, przy czym komplementariuszem Spółki Celowej będzie Spółka Zarządzająca. Przystępując do Spółki Celowej, Powiernik wniesie wkład pieniężny przy czym część tego wkładu (większość) pochodzić będzie ze środków otrzymanych od Powierzających. W związku z tym, że część wkładów wnoszonych przez Powiernika pochodzić będzie ze środków otrzymanych od Powierzających, Powiernik zobowiązany będzie do:

1. wykonywania wszelkich uprawnień korporacyjnych zgodnie z dyrektywami otrzymanymi od Powierzających;
2. nieodpłatnego przekazywania Powierzającym takiej proporcji korzyści, jakie uzyskał z tytułu członkostwa w Spółce Zarządzającej, jaka odpowiadać będzie części, w jakiej środki otrzymane od Powierzających mają udział w całości wkładów wniesionych przez Powiernika;
3. na każde żądanie Powierzających, doprowadzenia do zmiany umowy Spółki Celowej w taki sposób, aby do Spółki Celowej przystąpili Powierzający z takim zakresem uprawnień majątkowych i korporacyjnych, jaki odpowiada udziałowi środków otrzymanych od Powierzających w całości wkładów wniesionych przez Powiernika.
   
   

W uzupełnieniu Zainteresowani wskazali, że:

• istotą umowy inwestycyjnej ma być nawiązanie stosunku powierniczego; tym samym Zainteresowani zamierzają zawrzeć z Panem M. M. umowę powierniczą.
  
  

Przywołując opis zdarzenia przyszłego pominięto tę jego część, która została zawarta w uzupełnieniu wniosku i dotyczy wyłącznie zagadnienia w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy umowa powiernicza podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 8).

Zdaniem Zainteresowanych, umowa powiernicza nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności wymienione w art. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1150). W przepisach tych nie została wymieniona umowa powiernictwa, a w związku z tym, z tytułu jej zawarcia nie powstaje obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych. Powyższe potwierdza np. interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 24 października 2013 r. (IBPBII/1/436-205/13/HK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1150) – podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.
  
  

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie.

Powiernictwo jako instytucja prawna nie jest uregulowane w prawie polskim. Zatem umowa powiernicza należy do kategorii umów nienazwanych. Podstawą do konstruowania czynności powierniczych jest wyrażona w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1025 ze zm.) zasada swobody kontraktowej. Zgodnie z tym przepisem, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Najczęściej podstawą do skonstruowania umowy powierniczej jest umowa zlecenia. Prawa i obowiązki stron tej umowy należy zatem zasadniczo oceniać według przepisów o zleceniu.

Jak wynika z art. 734 i 735 Kodeksu cywilnego – istotą umowy zlecenia jest odpłatne lub nieodpłatne dokonanie określonej czynności prawnej w imieniu dającego zlecenie lub jeżeli tak stanowi umowa w imieniu własnym lecz na rachunek zlecającego. W tym ostatnim wypadku wszelkie nabycie praw lub rzeczy ma charakter powierniczy (fiducjarny), a przyjmujący zlecenie ma obowiązek wydać zlecającemu wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, chociażby w imieniu własnym (art. 740 zdanie drugie Kodeksu cywilnego).

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Zainteresowani – Powierzający zamierzają zawrzeć z Powiernikiem Umowę Inwestycyjną, której istotą będzie nawiązanie stosunku powierniczego. Umowa ta będzie określać zasady współdziałania stron przy zakładaniu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – Spółki Zarządzającej oraz spółki komandytowej – Spółki Celowej. Umowa Inwestycyjna przewiduje, że Powiernik zawiąże w oznaczonym terminie Spółkę Zarządzającą oraz zawrze umowę spółki komandytowej dla Spółki Celowej. Spółka Zarządzająca będzie uczestniczyła w Spółce Celowej w charakterze komplementariusza, natomiast Powiernik uczestniczyć będzie w tej spółce w charakterze komandytariusza. Umowa Inwestycyjna będzie przewidywać, że Powiernik będzie działał częściowo na własną rzecz a częściowo na rzecz Powierzających.

W związku z powyższymi okolicznościami, należy stwierdzić, iż zawarcie umowy powierniczej nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności określonych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Tym samym – z powyższych przyczyn – planowane zawarcie przez Zainteresowanych opisanej we wniosku Umowy Inwestycyjnej opartej na stosunku powierniczym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.