Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.304.2018.3.AK
z 27 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2018 r. (data wpływu 16 maja 2018 r.) oraz piśmie z dnia 2 lipca 2018 r. (data wpływu 5 lipca 2018 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu z dnia 18 czerwca 2018 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.304.2018.2.AK, 0114-KDIP2-3.4010.140.2018.3.KK, 0114-KDIP1-3.4012.258.2018.3JG o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z likwidacją spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z likwidacją spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. powstała w roku 2007. Spółka została powołana w celu budowy budynków mieszkalnych jednorodzinnych z przeznaczeniem na sprzedaż. Według stanu bieżącego spółka ma jednego udziałowca posiadającego 100% udziałów. (Wcześniej było 3 udziałowców, od których udziały zostały wykupione w formie pieniężnej). W wyniku prowadzonej działalności, spółka posiada majątek w postaci gruntu z przeznaczeniem pod budowę mieszkaniową oraz trzech nieruchomości mieszkalnych przeznaczonych do sprzedaży.

W celu zrealizowania inwestycji polegającej na budowie nieruchomości przeznaczonych na cele mieszkaniowe, spółka zaciągnęła kredyt bankowy. W okresie od 2007 do 2018 r., jedyny udziałowiec spółki dokonywał na rzecz spółki regularnych wpłat tytułem kaucji na zabezpieczenie zobowiązań spółki. Spółka nie posiada aktywów obrotowych w postaci środków pieniężnych, a wpłaconymi kaucjami zostały spłacone zobowiązania z tytułu kredytu bankowego. Spółka nie uzyskała przychodów od 2007 roku.

W związku z powyższym Spółka ma zamiar podjąć działania zmierzające do: likwidacji, a w tym celu musi dokonać uregulowania zobowiązań m.in wobec wspólników. W tym celu ma zamiar przekształcić wpłacone kaucje na dopłaty do udziałów i określić, że udziały te zostaną zwrócone w formie niepieniężnej udziałowcowi, w terminie określonym uchwałą oraz aktem notarialnym.

W momencie utworzenia spółki wkład własny został wniesiony w formie pieniężnej i Wnioskodawca objął udziały w formie pieniężnej. Likwidowana spółka przekaże wspólnikowi majątek w postaci :

1. gruntu niezabudowanego - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy, są to grunty przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową,
2. gruntu zabudowanego nieruchomościami mieszkalnymi i w trakcie budowy (stan surowy zamknięty).
   
   

Pismem z dnia 18 czerwca 2018 r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków merytorycznych wniosku poprzez: wskazanie co stanowiło wkład do Spółki w momencie jej utworzenia (tj. za co Wnioskodawca objął udziały za aport (co było przedmiotem aportu), czy też udziały zostały objęte za pieniądze)?

Pismem z dnia 2 lipca 2018 r. (data wpływu 5 lipca 2018 r.) w wyznaczonym terminie Wnioskodawca przesłał odpowiedź na wezwanie organu, odpowiedź Wnioskodawcy zamieszczona została w opisie zdarzenia przyszłego.

Pismem z dnia 23 lipca 2018 r. Wnioskodawca doprecyzował przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego w którym wskazał, iż jedyny udziałowiec Spółki z o.o jest osobą fizyczną oraz doprecyzował własne stanowisko

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy po stronie likwidowanej Spółki w związku z przekazaniem majątku wspólnikowi wystąpi obowiązek w podatku dochodowym od osób prawnych ?
2. Czy w wyniku przejęcia majątku Spółki, wspólnik uzyska przychód? Czy podatek dochodowy wystąpi wyłącznie od różnicy pomiędzy wartością majątku przejętego, a kosztami wpłaconych dopłat do udziałów ?
3. Czy podatek dochodowy od wspólnika pobiera likwidowana Spółka jako płatnik i wpłaca na rachunek Urzędu Skarbowego, na podstawie PIT-8AR, czy wspólnik sam jako płatnik dokonuje wpłaty podatku?
4. Czy dojdzie do nieodpłatnego przekazania towarów, a wyniku tej czynności wystąpi podatek od towarów i usług. Jaką stawkę podatku VAT należy zastosować ?
5. Czy przekształcenie kaucji w dopłaty do udziałów będzie objęte podatkiem PCC ?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone Nr 2 i 3. W zakresie pozostałych pytań zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 2

W wyniku przekazania majątku likwidowanej Spółki z o.o. jej wspólnikowi, uzyska on przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. c) updof, niezależnie od tego czy majątek ten stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną jego część, czy też dowolny zbiór składników majątkowych.

W myśl art. 24 ust. 5 pkt 3 updof, wartość składników majątkowych otrzymanych w związku z likwidacją osoby prawnej stanowi przychód faktycznie uzyskany z tytułu udziału w zyskach osoby prawnej. Od takiego przychodu - na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 4 updof - pobiera się zryczałtowany 19% podatek dochodowy. Jednak nie cała kwota wspomnianego przychodu podlegać będzie opodatkowaniu. Zgodnie bowiem z dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 50a updof, wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej w części stanowiącej koszt nabycia lub objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni - jest wolna od podatku dochodowego. Zwolnienie to sprawia, że wyliczając podstawę opodatkowania, należy ustalić przychód z likwidacji oraz koszty nabycia lub objęcia przez wspólnika udziałów. Różnica pomiędzy wartością majątku otrzymanego w wyniku likwidacji spółki z o. o, a kosztem objęcia lub nabycia udziałów w likwidowanej spółce będzie podlegać opodatkowaniu.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują, jak należy określić koszt nabycia lub objęcia udziałów przy likwidacji. Zdaniem Wnioskodawcy, kosztem takim w przypadku udziałów likwidowanej Spółki z o. o nabytych lub objętych za gotówkę będzie kwota, którą wspólnik wpłacił tytułem nabycia lub objęcia udziałów. Dopłaty do udziałów nie będą kosztem zwiększający wartość udziałów.

Ad. 3

Do poboru wspomnianego zryczałtowanego 19% podatku dochodowego jest zobowiązana - jako płatnik - likwidowana Spółka z o.o (art. 41 ust. 4 updof). Kwotę pobranego zryczałtowanego podatku Spółka ta powinna przekazać na rachunek Urzędu Skarbowego właściwego według swej siedziby, do 20 dnia następnego miesiąca, i wykazać w zbiorczej deklaracji PIT-8AR (art. 42 ust. 1 i 1 a updof). Deklarację tę należy przesłać do urzędu skarbowego w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym, a w razie zaprzestania przez płatnika prowadzenia działalności przed końcem stycznia należy ją przekazać do dnia zaprzestania tej działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. c) ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki.

Przy czym – w myśl art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
   
   

Z treści art. 24 ust. 5 pkt 3 ww. ustawy wynika, że dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki.

Tryb likwidacji spółek z ograniczoną odpowiedzialnością został uregulowany przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577, z późn. zm.). Zgodnie z art. 272 ustawy Kodeks spółek handlowych, rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru.

Stosownie do treści art. 286 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych, podział między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli nie może nastąpić przed upływem sześciu miesięcy od daty ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli. Majątek, o którym mowa w § 1, dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów. Umowa spółki może określać inne zasady podziału majątku (art. 286 § 2 i § 3 ustawy Kodeks spółek handlowych).

Zgodnie z poglądem prezentowanym w doktrynie prawa handlowego, podział majątku może nastąpić bądź przez wypłatę wspólnikom przypadających im z tytułu likwidacji kwot w pieniądzu, bądź przez przydzielenie poszczególnych przedmiotów majątkowych zlikwidowanej spółki. Należy przy tym podkreślić, że ustawodawca nie różnicuje sposobu opodatkowania przychodów uzyskanych w związku z likwidacją majątku spółki w zależności od tego czy wypłacane są środki pieniężne, czy też zwrot następuje w formie niepieniężnej.

Jak stanowi art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Przepisy Kodeksu spółek nie określają jednak, jak ustalić wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej, wskazują jedynie sposób podziału tego majątku. Zasad ustalenia wartości majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej nie zawiera również ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na to, że wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej, traktowana jest jako dochód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych - należy uznać, że opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega nadwyżka pomiędzy wartością majątku otrzymanego przez udziałowców, a wydatkami na objęcie lub nabycie udziałów poniesionymi przez udziałowców w likwidowanej spółce z o.o. Zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku podziału majątku likwidowanej osoby prawnej, pobiera się więc od wartości majątku otrzymanego w wyniku podziału, pomniejszonej o poniesione wydatki na nabycie udziałów.

Przy ustalaniu wartości przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. c) ww. ustawy stosuje się odpowiednio przepisy art. 19, co wynika bezpośrednio z art. 17 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wartość majątku otrzymanego w naturze należy określić według jego wartości rynkowej, tj. wartości przyjętej na podstawie cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca uzyskania.

Zryczałtowany podatek, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e (art. 30a ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Natomiast na podstawie art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z kolei stosownie do art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Do obliczenia i pobrania zryczałtowanego podatku zobowiązany jest na mocy art. 41 ust. 4 ww. ustawy płatnik, tj. m.in. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością lub działający w jej imieniu likwidator

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 50a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, w części stanowiącej koszt nabycia lub objęcia udziałów (akcji) w tej spółce lub udziałów w zyskach osoby prawnej.

Przy czym, dyspozycją tego przepisu objęta jest równowartość faktycznie poniesionych przez podatnika, który otrzymuje przysporzenie, wydatków na nabycie lub objęcie udziałów (akcji).

Wobec powyższego, różnica pomiędzy wartością majątku otrzymanego w wyniku likwidacji spółki a wydatkami poniesionymi na objęcie lub nabycie udziałów (akcji) w tej spółce, których wartość jest zwolniona z podatku, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnoszenie dopłat przez wspólników spółek z ograniczoną odpowiedzialnością i ich zwrot regulują przepisy art. 177, 178 i 179 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1577).

Przesłanką dokonania dopłat jest sytuacja ekonomiczna spółki. Dopłaty mogą być przez spółkę wykorzystane do realizacji planowanych inwestycji, sfinansowania bieżącej działalności, zwiększenia wiarygodności kredytowej lub pokrycia strat. Dopłaty nie wpływają na podwyższenie kapitału zakładowego spółki, nie mają też wpływu na wysokość udziału wspólników, ich rola polega na umożliwieniu dalszego prowadzenia działalności gospodarczej spółki. Zgodnie z art. 177 § 1 ww. ustawy – umowa spółki może zobowiązywać wspólników do dopłat w granicach liczbowo oznaczonej wysokości w stosunku do udziału.

W myśl art. 178 § 1 k.s.h. – wysokość i terminy dopłat oznaczane są w miarę potrzeby uchwałą wspólników. Cechą charakterystyczną dopłat jest ich czasowy charakter czyli to, że mogą być zwracane (art. 179 § 1 k.s.h.).

Zgodnie z art. 179 § 2 Kodeksu spółek handlowych – zwrot dopłat może nastąpić po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia o zamierzonym zwrocie w piśmie przeznaczonym do ogłoszeń spółki. Zwrot powinien być dokonany równomiernie wszystkim wspólnikom i może wystąpić pod warunkiem, że nie są potrzebne na pokrycie straty wykazanej w sprawozdaniu finansowym

Zgodnie z Kodeksem spółek handlowych dopłaty są nakładane i uiszczane przez wspólników równomiernie w stosunku do udziału. Oznacza to, że sama dopłata związana jest z prawem udziałowym w spółce, a nie z osobą konkretnego wspólnika. Przepisy Kodeksu spółek handlowych wyłączają bowiem możliwość nałożenia obowiązku wniesienia dopłat na jednego ze wspólników przy jednoczesnym braku obowiązku wniesienia dopłat w odniesieniu do innego ze wspólników.

Skoro zatem dopłata jest związana z posiadaniem udziału w spółce, a nie z osobą konkretnego wspólnika, to również zwrot takiej dopłaty będzie następował na rzecz osoby, która jest wspólnikiem spółki w momencie podjęcia przez nią decyzji o zwrocie dopłat. Również zwrot dopłat powinien być dokonany równomiernie wszystkim wspólnikom (czyli w proporcji do posiadanych przez nich udziałów w spółce).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane z tytułu zwrotu wspólnikom dopłat wniesionych do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami – w wysokości określonej w złotych na dzień ich faktycznego wniesienia.

W konsekwencji zarówno wniesienie jak i zwrot dopłat pozostaje neutralne zarówno dla spółki, do której dopłaty są wnoszone, jak i dla wspólnika, który takiej dopłaty dokonał oraz dla wspólnika, który zwrot dopłaty otrzyma.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że przychód uzyskany przez udziałowca Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, który w związku z likwidacją otrzyma nieruchomości, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. W wyniku zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 50a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podlega różnica pomiędzy wartością otrzymanego przez udziałowca Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością majątku (nieruchomości) a wydatkami poniesionymi przez niego na objęcie udziałów w tej Spółce.

Zatem, Wnioskodawca obowiązany jest pobrać 19% zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od wartości majątku otrzymanego przez udziałowca likwidowanej Spółki, pomniejszonego o poniesione wydatki – (równowartość środków pieniężnych) przeznaczonych na objęcie udziałów w tej Spółce. Na dochód podlegający opodatkowaniu w analizowanej sprawie nie maja wpływu ani wniesione dopłaty do udziałów – powstałe z przekształcenia wpłaconych kaucji ani ich zwrot udziałowcowi.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, że orzeczenia to dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, podatnika osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.