Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.304.2018.1.IR
z 17 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2018 r., (data wpływu 18 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia informacji o grupie podmiotów powiązanych na podstawie art. 25a ust. 2d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia informacji o grupie podmiotów powiązanych na podstawie art. 25a ust. 2d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą. Nie prowadzi natomiast działów specjalnych produkcji rolnej.

Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest rozlewanie do butelek i sprzedaż olejów jadalnych (np. oleju słonecznikowego, oleju rzepakowego, itd.). Przychody Wnioskodawcy za 2016 r., ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, przekroczyły równowartość 20 000 000 EURO, przy czym do przeliczenia EURO na PLN wykorzystano kurs średni … Banku …, obowiązujący w ostatnim dniu roboczym 2016 r.

Wnioskodawca jest ponadto udziałowcem w kilku spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca jest członkiem zarządu tych spółek, a dodatkowo udział Wnioskodawcy w kapitale zakładowym tych spółek przekracza 25%, Wnioskodawca i wspomniane spółki z ograniczoną odpowiedzialnością są podmiotami powiązanymi, w rozumieniu art. 25 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”. Wnioskodawca nie prowadził natomiast w 2017 r. (jak również w 2016 r.) działalności gospodarczej w formie spółki niebędącej osobą prawną lub też w formie spółki cywilnej. Innymi słowy, Wnioskodawca w latach 2016-2017 nie był wspólnikiem w spółce osobowej lub w spółce cywilnej.

Za rok podatkowy 2017 Wnioskodawca ma obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej transakcji z podmiotami powiązanymi, o której mowa w art. 25a ust. 2b i 2c ustawy o PIT (tzw. dokumentacja lokalna wraz z analizą danych porównawczych).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma obowiązek sporządzić za 2017 r. informację o grupie podmiotów powiązanych, zgodnie z art. 25a ust. 2d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie ma obowiązku sporządzenia za 2017 r. informacji o grupie podmiotów powiązanych, zgodnie z art. 25a ust. 2d ustawy o PIT.

Otóż, jak stanowi art. 25a ust. 2d ustawy o PIT, w przypadku podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej w formie spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli spółka ta tworzy wraz z podmiotami powiązanymi grupę kapitałową w rozumieniu przepisów o rachunkowości co najmniej dwóch podmiotów powiązanych oraz przychody tej spółki lub jej koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, przekroczyły w poprzednim roku obrotowym równowartość 20 000 000 EURO, dokumentacja podatkowa powinna również zawierać informacje o grupie podmiotów powiązanych, w skład której wchodzi ta spółka. Informacja o grupie podmiotów powiązanych, o której mowa w art. 25a ust. 2d ustawy o PIT, określana jest w dalszej części wniosku jako „Dokumentacja grupowa”.

Jak wynika zatem z art. 25a ust. 2d ustawy o PIT, aby podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych miał obowiązek sporządzenia Dokumentacji grupowej, spełnione muszą być m.in. następujące warunki:

1. podatnik musi prowadzić pozarolniczą działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej w formie spółki niebędącej osobą prawną,
2. spółka niebędąca osobą prawną, za pośrednictwem której podatnik prowadzi działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej, tworzy wraz z podmiotami powiązanymi grupę kapitałową w rozumieniu przepisów o rachunkowości co najmniej dwóch podmiotów powiązanych,
3. przychody lub koszty ww. spółki niebędącej osobą prawną, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, przekroczyły w poprzednim roku obrotowym równowartość 20 000 000 EURO.
   
   

Odnosząc ww. warunki do stanu faktycznego Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że w sytuacji Wnioskodawcy nie został spełniony żaden z powyższych warunków, tj.: Wnioskodawca nie prowadzi w ogóle działów specjalnych produkcji rolnej. Prowadzi natomiast działalność gospodarczą, niemniej jednak działalność ta prowadzona jest w formie jednoosobowej działalności gospodarczej, a nie w formie spółki niebędącej osobą prawną. Zatem, nie obejmuje Go obowiązek sporządzenia Dokumentacji grupowej.

Twierdzenie, że obowiązek sporządzenia Dokumentacji grupowej dotyczy tylko tych podatników podatku dochodowego od osób fizycznych, którzy prowadzą działalność gospodarczą w formie spółki niebędącej osobą prawną, wynika nie tylko z wyraźnego brzmienia art. 25a ust. 2d ustawy o PIT, ale znajduje również potwierdzenie w doktrynie prawa podatkowego. W opracowaniu pod tytułem „Dokumentacja Podatkowa Grupowa (….)” autorstwa Pani …. stwierdzono: „Z powyższego można zatem wysnuć wniosek, że na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych informację o grupie podmiotów powiązanych sporządzać powinni wyłącznie podatnicy prowadzący działalność w formie spółek osobowych – jawnej, partnerskiej bądź komandytowej – wchodzących (wraz z co najmniej jednym podmiotem powiązanym) w skład grup kapitałowych w rozumieniu przepisów o rachunkowości”.

W związku z powyższym, pierwszy z warunków, od których uzależniony jest obowiązek sporządzenia Dokumentacji grupowej, nie został spełniony w stanie faktycznym Wnioskodawcy.

Drugi spośród warunków do sporządzenia Dokumentacji grupowej obejmuje wymóg, aby spółka niebędąca osobą prawną, za pośrednictwem której podatnik prowadzi działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej, tworzyła wraz z podmiotami powiązanymi grupę kapitałową w rozumieniu przepisów o rachunkowości.

Jak zostało to już wyjaśnione powyżej, Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej w formie spółki niebędącej osobą prawną. A zatem, już choćby z tego powodu nie spełnia drugiego spośród ww. warunków, niezbędnego do powstania obowiązku sporządzenia Dokumentacji grupowej.

Co więcej, jak wynika to z przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, ilekroć w ustawie jest mowa o „grupie kapitałowej”, rozumie się przez to jednostkę dominującą wraz z jednostkami zależnymi (art. 3 ust. 1 pkt 44 ustawy o rachunkowości). Z kolei, przez „jednostkę dominującą” rozumie się jednostkę będącą spółką handlową lub przedsiębiorstwem państwowym, sprawującą kontrolę nad jednostką zależną (art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości). Z powołanych przepisów ustawy o rachunkowości wynika zatem, że osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą nie spełnia definicji „jednostki dominującej” w rozumieniu tej ustawy, co z kolei uniemożliwia uznanie takiej osoby fizycznej i spółek w których posiada ona udziały za „grupę kapitałową” w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

Zatem, również odwołanie się do przepisów ustawy o rachunkowości dowodzi, że sformułowany w art. 25a ust. 2d ustawy o PIT warunek prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w formie spółki niebędącej osobą prawną, jest świadomym działaniem ustawodawcy, ponieważ tylko spółka niebędąca osobą prawną, za pośrednictwem której osoba fizyczna powadzi działalność gospodarczą (a nie np. osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą) może tworzyć grupę kapitałową w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

W tym zatem zakresie, przepis art. 25a ust. 2d ustawy o PIT jest spójny z powołanymi przepisami ustawy o rachunkowości.

W związku z powyższym, drugi z warunków od których uzależniony jest obowiązek sporządzenia Dokumentacji grupowej, również nie jest spełniony w stanie faktycznym Wnioskodawcy.

Trzeci spośród warunków do sporządzenia Dokumentacji grupowej obejmuje wymóg, aby przychody lub koszty (w rozumieniu przepisów o rachunkowości) spółki niebędącej osobą prawną, za pośrednictwem której podatnik prowadzi działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej, przekroczyły w poprzednim roku obrotowym równowartość 20 000 000 EURO.

Fakt, że Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej w formie spółki niebędącej osobą prawną powoduje, że w stanie faktycznym Wnioskodawcy nie jest również spełniony warunek, aby spółka niebędąca osobą prawną osiągnęła w poprzednim roku obrotowym przychody lub koszty rachunkowe przekraczające 20 000 000 EURO. Bowiem w przypadku Wnioskodawcy przychody z prowadzonej działalności gospodarczej osiągane są bezpośrednio przez Wnioskodawcę, a nie przez spółkę niebędącą osobą prawną.

W związku z powyższym, trzeci z warunków od których uzależniony jest obowiązek sporządzenia Dokumentacji grupowej, również nie jest spełniony w stanie faktycznym Wnioskodawcy.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku argumenty, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości Jego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie przepisu art. 25a ust. 2d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) i nie odnosi się do przepisów ustawy o rachunkowości, ponieważ przepisy te nie stanowią przepisów prawa podatkowego w myśl art. 3 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa.

Końcowo należy zaznaczyć, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.