Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.282.2018.2.MK
z 19 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2018 r. (data wpływu 30 maja 2018 r.) uzupełnione pismem z dnia 2 lipca 2018 r. (data wpływu 4 lipca 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 20 czerwca 2018 r. (doręczone w dniu 29 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT świadczonych usług edukacyjnych w ramach Nauki programowania – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT świadczonych usług edukacyjnych w ramach Nauki programowania.

Wniosek uzupełniono w dniu 2 lipca 2018 r. (data wpływu 4 lipca 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 20 czerwca 2018 r. (doręczone w dniu 29 czerwca 2018 r.)

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka świadczy odpłatnie usługi w zakresie nauki programowania dla dzieci i młodzieży (Nauka programowania). Usługi te są prowadzone w formie kursów (kursy wakacyjne, kursy semestralne). Kursy są prowadzone przez programistów - absolwentów informatyki lub kierunków pokrewnych lub ewentualnie studentów ostatnich lat tych kierunków.

Spółka nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania, uczelnią, jednostką naukowo badawczą Polskiej Akademii Nauk ani jednostką naukowo-badawczą w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

Spółka:

1. prowadzi usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach
   
2. nie prowadzi usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2014 roku - Prawo oświatowe - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją;
3. nie prowadzi usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego finansowanych (w całości lub co najmniej w 70%) ze środków publicznych.
   
   

Zajęcia z programowania prowadzone są w pracowniach komputerowych i polegają na przekazywaniu uczestnikom (według stworzonych przez Spółkę scenariuszy zajęć) wiedzy i umiejętności w zakresie procesu tworzenia algorytmów, rozwiązywania problemów na bazie logicznego i algorytmicznego myślenia z wykorzystaniem języków programowania oraz budowania aplikacji użytkowych. Zajęcia prowadzone są według autorskiej metodyki i programu, opracowanych przez Spółkę. Zasadniczym celem Zajęć jest przekazanie wiedzy i umiejętności wpływających na wykształcenie i rozwinięcie zdolności programistycznych u dzieci.

Zajęcia odbywają się w wymiarze 2 godzin tygodniowo (jedno spotkanie wieczorami lub w weekendy). Zakres przekazywanej wiedzy jest zależny od grupy wiekowej. Młodsze grupy korzystają częściowo z narzędzi wspomagających naukę programowania, a starsze uczą się profesjonalnych języków programowania, których będą w przyszłości używać w pracy jako programiści.

Zajęcia odbywają się z podziałem na grupy wiekowe:

1. klasy 1-3 szkoły podstawowej (7-9 lat) - narzędzia wspomagające naukę programowania, przeznaczone typowo dla dzieci, tj Scratch, Kodu, Minecraft EE;
2. klasy 4-6 szkoły podstawowej (10-12 lat) - zarówno narzędzia wspomagające naukę programowania, przeznaczone typowo dla dzieci, tj. Scratch, Kodu, Applnventor, ale także profesjonalne języki programowania, tj. Python, Html, CSS, JavaScript;
3. gimnazjum (obecnie też 7 klasa szkoły podstawowej) i szkoły ponadgimnazjalne - profesjonalne języki programowania: C#, Unity 3D, Java (Android), Html, CSS, JavaScript, PHP oraz profesjonalne narzędzia do pentestingu: Kali Linux, Metasploit.
   
   

Podczas każdego kursu, wiedza nabyta przez kursantów, podlega weryfikacji. Uczestnicy kursów mają 2-3 razy w semestrze krótkie testy oraz jeden projekt zaliczeniowy w semestrze. Na koniec każdego kursu (po 2 semestrach) Spółka wystawia uczestnikom certyfikaty ukończenia kursu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Na podstawie przedstawionego powyżej stanu faktycznego, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie czy świadczone przez Spółkę usługi edukacyjne w ramach Nauki programowania będą podlegać zwolnieniu z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez Spółkę usługi edukacyjne w ramach Nauki programowania będą podlegać zwolnieniu z podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust.1 pkt 29 ustawy o VAT zwalnia się z podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych.

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie zaś z art. 132 ust. 1 lit. i i j Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (112 Dyrektywa VAT) państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Zdaniem Spółki, zestawiając brzmienie przepisu art. 43 ust.1 pkt 29 ustawy o VAT z brzmieniem art. 132 ust. 1 lit. i i j 112 Dyrektywy VAT należy uznać, że wprowadzony w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a warunek objęcia zwolnieniem kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego przez prowadzenie go w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, w żadnym przypadku nie zapewnia prawidłowego i prostego stosowania tych zwolnień, czego wymaga art. 131 112 Dyrektywy VAT. Zasadny jest więc pogląd, że w konsekwencji art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT nie zapewnia stosowania tego zwolnienia w sposób prawidłowy i prosty, a wręcz przeciwnie - czyni go całkiem niedookreślonym, a zatem trudnym do zastosowania, poprzez brak jasnego sprecyzowania podmiotów, które mogą w sposób zgodny z prawem unijnym i krajowym korzystać z tego zwolnienia. Tego rodzaju warunek, tj. odesłanie w zakresie zwolnienia do bliżej niewskazanych przepisów krajowych w żadnym wypadku nie zapewnia wymaganej w pkt 34 Preambuły 112 Dyrektywy VAT, poprzez przyjęcie warunków ich stosowania, mających charakter porównywalny. Przedstawione uwagi prowadzą do wniosku, że art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT stanowi wadliwą implementację do krajowego systemu prawnego art. 132 ust. 1 lit. i 112 Dyrektywy VAT. Powyższe zostało potwierdzone przez polskie sądy administracyjne:

1. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (WSA) w Gdańsku z 13 czerwca 2017 roku, sygn. I SA/Gd 344/17;
2. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA) z 5 kwietnia 2017 roku, sygn. I FSK 1001/15;
3. wyrok WSA w Rzeszowie z 21 lutego 2017 roku, sygn. I SA/Rz 11/17;
4. wyrok WSA w Krakowie z 14 września 2016 roku, sygn. I SA/Kr 617/16;
5. wyrok NSA z 19 listopada 2014 roku, sygn. I FSK 1580/13;
6. wyrok NSA z 17 września 2014 roku, sygn. I FSK 1372/13.
   
   

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, jeśli dyrektywa unijna została wdrożona nieprawidłowo, podmioty prywatne do czasu jej prawidłowego wdrożenia mogą albo powoływać się na bezpośrednio skuteczny przepis dyrektywy, albo stosować niezgodne z dyrektywą przepisy krajowe. Państwo nie może nakładać na podmioty prywatne obowiązków wynikających z niewdrożonej lub nieprawidłowo wdrożonej dyrektywy. Mając na uwadze wykazaną powyżej nieprawidłową implementację do polskiego porządku prawnego 132 ust. 1 lit. i 112 Dyrektywy VAT, Spółka jest uprawniona do bezpośredniego zastosowania się do tego przepisu 112 Dyrektywy.

Artykuł 132 ust. 1 lit. i 112 Dyrektywy VAT zwalania z podatku VAT kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucie działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie. Powyższe zwolnienie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, gdyż zwolnienie z VAT jest uzależnione od tego, aby:

1. świadczone były usługi kształcenia dzieci i młodzieży - kryterium przedmiotowe oraz
2. usługi powyższe są świadczone przez podmioty prawa publicznego lub podmioty prywatne działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.
   
   

Na gruncie powyższego należy wskazać, że usługi świadczone przez Spółkę w ramach Nauki programowania są usługami kształcenia dzieci i młodzieży. Powyższe wynika z tego, że działalność Spółki w powyższym zakresie jest zbieżna z podstawą programową Ministerstwa Edukacji Narodowej w zakresie nauki informatyki. Zgodnie z podstawą programową, celem nauki informatyki jest m.in.:

1. rozumienie, analizowanie i rozwiązywanie problemów na bazie logicznego i abstrakcyjnego myślenia, myślenia algorytmicznego i sposobów reprezentowania informacji;
2. programowanie i rozwiązywanie problemów z wykorzystaniem komputera oraz innych urządzeń cyfrowych: układanie i programowanie algorytmów, organizowanie, wyszukiwanie i udostępnianie informacji, posługiwanie się aplikacjami komputerowymi;
3. posługiwanie się komputerem, urządzeniami cyfrowymi i sieciami komputerowymi, w tym: znajomość zasad działania urządzeń cyfrowych i sieci komputerowych oraz wykonywanie obliczeń i programów.
   
   

W przypadku uczniów z klas I-III szkoły podstawowej, zgodnie z powyższą podstawą programów, uczniowie poznają nieformalne znaczenie wybranych pojęć związanych z informatyką, często w formie zabawy: liniowa kolejność, powtarzanie czynności (sekwencja zdarzeń, logiczny porządek zdarzeń, czynności i wielkości), instrukcja, sekwencje instrukcji (polecenie), algorytm (plan działania). Jest to początek myślenia algorytmicznego, wspomagany wizualizacją lub symulacją działań algorytmicznych - uczniowie stawiają w ten sposób pierwsze kroki w wizualnym języku programowania.

W zakresie klas IV-VI szkoły podstawowej, zajęcia informatyczne zgodnie z podstawową programową, rozwijają podejście algorytmiczne przy rozwiązywaniu sytuacji problemowych z różnych dziedzin a uczniowie tworzą i zapisują w wizualnym języku programowania pomysły historyjek i rozwiązania problemów, w tym proste algorytmy z wykorzystaniem poleceń sekwencyjnych, warunkowych i iteracyjnych oraz zdarzeń.

W przypadku klas VII-VIII, szkoły podstawowe, uczniowie którzy zostali wcześniej wprowadzeni do myślenia algorytmicznego, poznając podstawowe pojęcia informatyczne i rozwiązując algorytmicznie wybrane problemy:

1. rozwijają i poszerzają dotychczas zdobytą wiedzę i umiejętności informatyczne,
2. programują rozwiązania stawiając pierwsze kroki w tekstowym języku programowania,
3. stosują różne metody przy rozwiązywaniu problemów,
4. rozwijają kompetencje zespołowego rozwiązywania problemów pochodzących z różnych dziedzin, realizując projekty z wykorzystaniem aplikacji użytkowych.
   
   

Skoro, usługi świadczone przez Spółkę w ramach Nauki programowania są usługami kształcenia dzieci i młodzieży i jednocześnie realizują cele podstawy programowej Ministerstwa Edukacji Narodowej, to trudno jest uznać, że działalność Spółki nie realizuje celów, które są uznawane za podobne jak cele realizowane w zakresie kształcenia dzieci i młodzieży w zakresie informatyki. Innymi słowy Spółka, jako podmiot prywatny, realizuje cele wyznaczone przez Ministerstwo Edukacji Narodowej dla podmiotów publicznych np. szkoła podstawowa, w zakresie kształcenia dzieci i młodzieży w przedmiocie informatyka.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
   
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym
   

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
   
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
   
3. finansowane w całości ze środków publicznych
   

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, że jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą natomiast korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia na poziomie wyższym.

Natomiast przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów Prawa oświatowego wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych. Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotne jest zatem uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

Nadmienić należy, że powyższe uregulowania dotyczące zwolnień od podatku stanowią odzwierciedlenie prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), zwolnione jest kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w tytule IX, rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, że usługi kształcenia na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli.

W myśl postanowień art. 44 rozporządzenia Rady (UE) nr 282/2011, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Zauważyć należy – mając na uwadze powołane regulacje prawa unijnego – że definicja usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego kładzie nacisk na „bezpośredni” związek nauczania z branżą lub zawodem, co narzuca stosowanie specyficznego programu nauczania dla skonkretyzowanego odbiorcy. Usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania obejmują nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Wskazać należy – co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy odpłatnie usługi w zakresie nauki programowania dla dzieci i młodzieży (Nauka programowania). Usługi te są prowadzone w formie kursów (kursy wakacyjne, kursy semestralne). Kursy są prowadzone przez programistów - absolwentów informatyki lub kierunków pokrewnych lub ewentualnie studentów ostatnich lat tych kierunków. Spółka nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania, uczelnią, jednostką naukowo badawczą Polskiej Akademii Nauk ani jednostką naukowo-badawczą w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

Spółka:

1. prowadzi usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach
2. nie prowadzi usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2014 roku - Prawo oświatowe - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją;
3. nie prowadzi usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego finansowanych (w całości lub co najmniej w 70%) ze środków publicznych.
   
   

Zajęcia z programowania prowadzone są w pracowniach komputerowych i polegają na przekazywaniu uczestnikom (według stworzonych przez Spółkę scenariuszy zajęć) wiedzy i umiejętności w zakresie procesu tworzenia algorytmów, rozwiązywania problemów na bazie logicznego i algorytmicznego myślenia z wykorzystaniem języków programowania oraz budowania aplikacji użytkowych. Zajęcia prowadzone są według autorskiej metodyki i programu, opracowanych przez Spółkę. Zasadniczym celem Zajęć jest przekazanie wiedzy i umiejętności wpływających na wykształcenie i rozwinięcie zdolności programistycznych u dzieci. Zajęcia odbywają się w wymiarze 2 godzin tygodniowo (jedno spotkanie wieczorami lub w weekendy). Zakres przekazywanej wiedzy jest zależny od grupy wiekowej. Młodsze grupy korzystają częściowo z narzędzi wspomagających naukę programowania, a starsze uczą się profesjonalnych języków programowania, których będą w przyszłości używać w pracy jako programiści.

Zajęcia odbywają się z podziałem na grupy wiekowe:

1. klasy 1-3 szkoły podstawowej (7-9 lat) - narzędzia wspomagające naukę programowania, przeznaczone typowo dla dzieci, tj Scratch, Kodu, Minecraft EE;
2. klasy 4-6 szkoły podstawowej (10-12lat) - zarówno narzędzia wspomagające naukę programowania, przeznaczone typowo dla dzieci, tj. Scratch, Kodu, Applnventor, ale także profesjonalne języki programowania, tj. Python, Html, CSS, JavaScript;
3. gimnazjum (obecnie też 7 klasa szkoły podstawowej) i szkoły ponadgimnazjalne - profesjonalne języki programowania: C#, Unity 3D, Java (Android), Html, CSS, JavaScript, PHP oraz profesjonalne narzędzia do pentestingu: Kali Linux, Metasploit.
   
   

Podczas każdego kursu, wiedza nabyta przez kursantów, podlega weryfikacji. Uczestnicy kursów mają 2-3 razy w semestrze krótkie testy oraz jeden projekt zaliczeniowy w semestrze. Na koniec każdego kursu (po 2 semestrach) Spółka wystawia uczestnikom certyfikaty ukończenia kursu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy świadczone przez Spółkę usługi edukacyjne w ramach Nauki programowania będą podlegać zwolnieniu z podatku VAT.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, że zwolnienie z podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Ograniczenie umożliwiające skorzystanie z niniejszego zwolnienia ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Mając na uwadze treść przytoczonych przepisów prawa podatkowego, należy przeanalizować, czy niniejsze usługi nie zostałyby objęte innym zwolnieniem, przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

Zatem aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, dany podmiot musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub świadczyć usługi w zakresie kształcenia na poziomie wyższym jako uczelnia, jednostka naukowa Polskiej Akademii Nauk, jednostka badawczo-rozwojowa.

Podkreślić jednak należy, że zwolnienie od podatku o którym mowa powyżej, ma zastosowanie wyłącznie do usług kształcenia wymienionych w zaświadczeniu właściwego organu o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.

I tak, Wnioskodawca nie spełnia przesłanek o charakterze podmiotowym wymienionych w pkt 26 ustawy, bowiem nie jest ani uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk, czy też jednostką badawczo-rozwojową, ani też w tym zakresie nie stanowi jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Dla zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

Odnosząc się do usług świadczonych przez Wnioskodawcę, aby w ogóle można było rozpatrywać wymienioną czynność w kategoriach zwolnienia od podatku, w kontekście art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, należy na wstępie rozstrzygnąć czy mamy do czynienia z usługą kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, co stanowi podstawową przesłankę warunkującą zastosowanie zwolnienia. I tak, kierując się wskazówkami ww. rozporządzenia Rady UE, zawierającymi definicję kształcenia zawodowego, należy stwierdzić, iż kształcenie zawodowe jest procesem mającym na celu nauczenie, przekazanie wiedzy z określonej dziedziny, które ma posłużyć zdobyciu bądź uaktualnieniu wiedzy obecnie posiadanej przez uczestnika takiego szkolenia.

Mając na względzie powyższą definicję, prowadzonych przez Wnioskodawcę zajęć kierowanych do dzieci i młodzieży ze szkół podstawowych i gimnazjów, nie można uznać za nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników oraz nie będzie to nauczanie mające na celu uzyskanie, bądź uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, stąd też przedmiotowych usług nie można uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. O braku zawodowego charakteru przedmiotowych zajęć świadczy krąg osób, do których są adresowane, tj. dzieci i młodzieży ze szkół podstawowych i gimnazjów, przy czym należy podkreślić, iż z uwagi na ich wiek, nie funkcjonują oni na rynku pracy, nie wykonują zawodów, zatem nie możemy mówić o zdobywaniu wiedzy na takich zajęciach do celów zawodowych. Przyswojenie wiedzy przekazywanej na zajęciach nie prowadzi do uzyskania konkretnego zawodu lub rozwijania merytorycznych kwalifikacji w posiadanym zawodzie.

Zatem stwierdzić należy, iż zajęcia z Nauki programowania prowadzone przez Zainteresowanego dla dzieci ze szkoły podstawowej i gimnazjalnej nie mogą zostać zakwalifikowane jako usługi zwolnione od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, lecz podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy w powiązaniu z art. 146a pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z poźn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.