Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.195.2018.1.BS
z 9 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 kwietnia 2018 r. (data wpływu 15 maja 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatków, o których mowa w Zdarzeniu przyszłym nr 1 poniesionych na nabycie:

• przekąsek – jest prawidłowe,
• alkoholu – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2018 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie ustalenia czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatków, o których mowa w Zdarzeniu przyszłym nr 1 poniesionych na nabycie przekąsek i alkoholu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą polegającą w przeważającej mierze na produkcji przemysłowych urządzeń chłodniczych i wentylacyjnych. Spółka ma inny rok podatkowy niż kalendarzowy, który trwa od 1 września do 31 sierpnia roku następnego. Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka w ramach prowadzonej działalności bierze udział w imprezach o charakterze targowym organizowanych w Polsce oraz poza jej granicami. W ramach tego typu imprez Spółka prezentuje swoje produkty potencjalnym nabywcom, w szczególności przedstawicielom sieci handlowych oraz firm zajmujących się dystrybucją urządzeń jakie produkuje Spółka. Efektem imprez targowych jest pozyskanie przez Spółkę nowych klientów – czasami umowy sprzedaży urządzeń zawierane są podczas samych imprez targowych, bywa też że umowy sprzedaży urządzeń zawierane są już po zakończeniu targów, ale jako efekt działań podjętych w ramach targów (tj. w wyniku zaprezentowania oferty Spółki nowym nabywcom lub w wyniku zaprezentowania dotychczasowym nabywcom nowych rozwiązań w ramach oferty Spółki).

W związku z opisanym wyżej postępowaniem Spółka zalicza do kosztów uzyskania przychodu wydatki związane z następującym stanem faktycznym:

Stan faktyczny nr 1

Podczas udziału w imprezach targowych produkowane przez Spółkę urządzenia (regały chodnicze, wyspy mroźnicze, szafy chłodnicze, witryny do przechowywania ciast i pieczywa
i inne urządzenia, dalej: „Urządzeniami”) są wypełnione produktami spożywczymi (pieczywo, mięso, nabiał i inne produkty). Celem tego jest lepsze zaprezentowanie Urządzeń ich potencjalnym nabywcom.

Ponadto, w związku z opisanym wyżej postępowaniem, Spółka chce zacząć zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatki związane z następującym zdarzeniami przyszłymi:

Zdarzenie przyszłe nr 1

Podczas opisanych wyżej imprez targowych osoby reprezentujące Spółkę częstują klientów (oraz potencjalnych klientów), odwiedzających stoisko wystawnicze Spółki, drobnymi przekąskami (na przekąski te składają się przede wszystkim wędliny). Klienci (oraz potencjalni klienci), odwiedzający stoisko wystawnicze Spółki są również częstowani alkoholem przez osoby reprezentujące Spółkę.

Zdarzenie przyszłe nr 2

W okresie trwania wyżej opisanych imprez Spółka organizuje również spotkania w formie kolacji dla klientów (oraz potencjalnych klientów). Kolacje te odbywają się już poza stoiskiem targowym Spółki, po zakończeniu dnia targowego. Część zaproszeń na tego rodzaju kolacje jest przesyłana jeszcze przed rozpoczęciem imprezy targowej, pozostałe natomiast wręczane są już w trakcie trwania imprezy targowej. Kolacje organizowane są w restauracjach oraz innych lokalach gastronomicznych, a koszt kolacji ponosi Spółka. Podczas tego rodzaju kolacji podawany jest między innymi alkohol.

Wydatki opisane powyżej w ramach przedstawionego Stanu faktycznego oraz Zdarzeń przyszłych są (będą w przypadku Zdarzeń przyszłych) dokumentowane fakturami VAT (lub rachunkami, w przypadku gdy dany podmiot nie ma statusu podatnika VAT).

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 UoPDoDP wydatków na nabycie przekąsek i alkoholu, o których mowa w Zdarzeniu przyszłym nr 1?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu art. 15 ust. 1 UoPDoDP, spełniać łącznie następujące przesłanki:

1. pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
2. być poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
3. być właściwie udokumentowany,
4. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 UoPDoDP nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
   
   

Spółka uważa, iż wydatki opisane w przedstawionym we wniosku Zdarzeniu przyszłym nr 1, poniesione w celu zorganizowania i uczestnictwa w branżowych targach, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 UoPDoDP.

Uczestnictwo w targach jest jednym z działań podejmowanych przez Spółkę zmierzających do wzrostu przychodów ze sprzedaży oferowanych Urządzeń. Zaistnienie na targach przyczyni się do szerokiej reklamy Spółki i jej Urządzeń, a niezdecydowanym klientom pomoże w podjęciu decyzji o rozpoczęciu współpracy, dzięki temu Spółka pozyska nowych kontrahentów i zacieśni współpracę z obecnymi.

Opisane wydatki zaliczają się do kosztów organizacji takiego przedsięwzięcia jakim jest udział w targach branżowych, których celem jest przekazanie jak najszerszemu gronu odbiorców informacji na temat produktów takich jak Urządzenia. W związku z powyższym wydatki te, w ocenie Spółki, stanowią koszty uzyskania przychodów, ponieważ niewątpliwie będą służyły celowi jakim jest zwiększenie przychodu.

Wnioskodawca, odnosząc się w szczególności do Zdarzenia przyszłego nr 1, wskazuje, że praktyka opisanych poczęstunków ma przyczynić się do stworzenia odpowiedniej atmosfery pomiędzy osobami reprezentującymi Spółkę a klientami (lub potencjalnymi klientami), co skutkuje tym, że podczas targów lub po targach (ale w wyniku działań podjętych podczas targów) dochodzi do zawarcia większej ilości umów sprzedaży Urządzeń. Zatem wydatki planowane na usługę gastronomiczną zarówno w ramach cateringu wewnętrznego, jak i zewnętrznego nie będą stanowiły wydatku służącego konsumpcji, lecz będą służyły realizacji celu jakim będzie zapoznanie klienta z aktualną ofertą, negocjacją warunków dotychczasowych umów lub zawarcie nowych co w konsekwencji ma posłużyć zwiększaniu sprzedaży Spółki. Podczas takich spotkań dochodzi do merytorycznej wymiany zdań i informacji.

Spółka dodatkowo podkreśla, iż żadne z przywołanych wydatków (opisanych w Zdarzeniu przyszłym nr 1) nie mogą być kwalifikowane jako koszty reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 UoPDoDP. Zgodnie z powołanym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Zdaniem Spółki, przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 UoPDoDP nie znajdzie w przedstawionym Zdarzeniu przyszłym zastosowania, bowiem wydatki ponoszone podczas targów, których celem jest m.in. podniesienie wiedzy na temat Urządzeń oferowanych przez Spółkę, zapoznanie odwiedzających z właściwościami sprzedawanych Urządzeń, nie noszą znamion wydatków o charakterze reprezentacyjnym. Wydatki te będą służyć realizacji celu uczestnictwa w targach – reklamie, a nie celom reprezentacyjnym.

Wydatki te nie służą bowiem wykreowaniu pozytywnego wizerunku Spółki czy uwypukleniu jej zasobności, lecz zwiększeniu przychodów ze sprzedawanych produktów, w związku z tym w świetle wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego wydanego 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11 mogą być zaliczone w poczet kosztów podatkowych. W przedmiotowym wyroku stwierdzono również wprost, że „Jednocześnie wbrew temu co przyjął sąd pierwszej instancji wydatek na zakup nie każdej usługi gastronomicznej należy klasyfikować do kosztów reprezentacji wyłączonej z kosztów uzyskania przychodów. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego tylko wydatek na zakup tych usług gastronomicznych, których jedynym (głównym) celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy na zewnątrz podlega wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 28 PDOPrU w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r.”

Należy w tym miejscu dodać, że zgodnie z postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego wydanym 8 kwietnia 2013 r. sygn. akt II FPS 7/12 „Celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, iż wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.”

W tym samym postanowieniu Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził również, że „Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy, zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy kierować się w tym zakresie (brak definicji ustawowej) również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację, do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej – uzyskiwanie przychodów podlegających opodatkowaniu.”

W dalszej części omawianego postanowienia stwierdzono również, że „Różnorodność i złożoność procesów gospodarczych sprawia, iż czasami to samo działanie podatnika może być różnie oceniane, także w kategoriach uznania go, bądź nie, za mające znamiona reprezentacji, w zależności od kontekstu faktycznego, w jakim jest ono podejmowane. Przykładowo, catering nie zamawiany do firmy jako poczęstunek dla zaproszonych gości, lecz jako oferowany w ramach kompleksowego działania, które nie jest reprezentacją, np. organizowanie tzw. szkoleń produktowych dla kontrahentów, udział w targach.” Naczelny Sąd Administracyjny wprost zatem zauważył, że udział w targach nie jest działaniem będącym formą reprezentacji.

Omawiając orzeczenia sądowe warto również przytoczyć wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FSK 1789/10, w którym stwierdzono m.in., iż jeżeli impreza jest elementem strategii marketingowej dotyczącej promocji danego produktu, to jej organizacja, w tym zakup usług gastronomicznych i alkoholu, nie jest związana z reprezentacją, lecz z reklamą. Wprost zatem uznano, że zakup usług gastronomicznych, w tym alkoholu, nie jest w takich sytuacjach reprezentacją. Zauważyć należy, w kontekście przytoczonego orzeczenia, że Spółka od wielu lat bierze udział w branżowych imprezach targowych w Polsce i poza jej granicami. Z udziału w takich imprezach Spółka uczyniła właśnie elementem strategii marketingowej mający promować oferowane przez Spółkę produkty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „ustawa” lub „updop”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien zatem kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy, o którym mowa powyżej, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Stanowisko zaprezentowane przez Sąd zostało potwierdzone w interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów w dniu 25 listopada 2013 r. Nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Z uwagi na powyższe każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny pod kątem kwalifikacji konkretnych wydatków jako kosztów reprezentacji, wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy. Należy wskazać, że wymienienie w przepisach podatkowych, jako przykładowych kosztów reprezentacji, tj. wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Dla kwalifikacji określonych wydatków, jako wydatków na reprezentację, wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów, nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, czy świadczenia usług gastronomicznych, tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi zawarte w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, czyli muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Należy zatem zaznaczyć, że nie pozostają zatem w jakimkolwiek związku z przychodami podatnika wydatki np. na „obiady dla rodziny”, „fundowane przyjęcia dla znajomych”, „na usługi rozrywkowe”.

Odnosząc się z kolei do kwestii podatkowych związanych z wydatkami poniesionymi na reklamę, wskazać należy, że zgodnie z ugruntowanym poglądem przez reklamę rozumie się działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych, zalet technicznych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach, spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia. Jednocześnie zauważyć należy, że można rozróżnić reklamę towaru, usługi, reklamę marki, a także reklamę samej firmy (przedsiębiorcy). Dokonując zatem oceny zakresu pojęciowego „reprezentacji” i „reklamy” wywieść z powyższego należy, że reprezentacja dotyczy działań zmierzających do kształtowania i rozpowszechniania wizerunku podatnika, jako podmiotu gospodarczego, natomiast reklama dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku nie samego podatnika, lecz jego produktów (towarów i usług). Podnosi się także, że reklama polega na przedstawianiu towarów i usług oraz nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni, zaś reprezentacja pośrednio promuje podmiot gospodarczy poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy. Ocena charakteru wydatku (cel reprezentacyjny czy reklamowy) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji jaką będzie spełniać w firmie.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą w przeważającej mierze na produkcji przemysłowych urządzeń chłodniczych i wentylacyjnych. Spółka ma inny rok podatkowy niż kalendarzowy, który trwa od 1 września do 31 sierpnia roku następnego. Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka w ramach prowadzonej działalności bierze udział w imprezach o charakterze targowym organizowanych w Polsce oraz poza jej granicami. W ramach tego typu imprez Spółka prezentuje swoje produkty potencjalnym nabywcom, w szczególności przedstawicielom sieci handlowych oraz firm zajmujących się dystrybucją urządzeń jakie produkuje Spółka. Efektem imprez targowych jest pozyskanie przez Spółkę nowych klientów – czasami umowy sprzedaży urządzeń zawierane są podczas samych imprez targowych, bywa też że umowy sprzedaży urządzeń zawierane są już po zakończeniu targów, ale jako efekt działań podjętych w ramach targów (tj. w wyniku zaprezentowania oferty Spółki nowym nabywcom lub w wyniku zaprezentowania dotychczasowym nabywcom nowych rozwiązań w ramach oferty Spółki). Podczas opisanych wyżej imprez targowych osoby reprezentujące Spółkę częstują klientów (oraz potencjalnych klientów), odwiedzających stoisko wystawnicze Spółki, drobnymi przekąskami (na przekąski te składają się przede wszystkim wędliny). Klienci (oraz potencjalni klienci), odwiedzający stoisko wystawnicze Spółki są również częstowani alkoholem przez osoby reprezentujące Spółkę. Wydatki opisane powyżej w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego będą dokumentowane fakturami VAT (lub rachunkami, w przypadku gdy dany podmiot nie ma statusu podatnika VAT).

Dokonując zatem oceny charakteru wydatków przeznaczonych na organizację imprez targowych przez Wnioskodawcę, w tym zakup drobnych przekąsek i alkoholu, należy rozstrzygnąć, czy poszczególne ich elementy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Aby dokonać kwalifikacji prawnej tych wydatków, należy rozważyć, czy istnieje związek przyczynowy pomiędzy ich poniesieniem a przychodami Wnioskodawcy oraz czy nie mieszczą się one w zakresie zastosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Konieczne jest zatem zbadanie, czy zorganizowanie imprez targowych i poniesienie ww. wydatków ma kształtować popyt na produkty Wnioskodawcy, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do ich nabywania, czy też służyć przede wszystkim budowaniu relacji z partnerami handlowymi i wywołaniu jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu Spółki.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego Nr 1 stwierdzić należy, że wydatki na drobne przekąski (głównie wędliny), podawane podczas imprez targowych, nie noszą znamion wystawności, są zwyczajowo przyjęte i jako wydatki nie wymienione w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą stanowić, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Należy zwrócić przy tym uwagę, że to na Spółce ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to podatnik wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Natomiast wydatki na zakup alkoholu nawet gdyby przyjąć, że zachodzi związek przyczynowo-skutkowy między wydatkami a wzrostem przychodów, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, to wydatki te z uwagi na brzmienie art. 16 ust 1 pkt 28 tej ustawy nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu. Zgodnie bowiem z przedstawioną regulacją prawną wydatki na reprezentację w tym na zakup alkoholu, wolą ustawodawcy zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatków, o których mowa w Zdarzeniu przyszłym nr 1 poniesionych na nabycie:

• przekąsek – jest prawidłowe,
• alkoholu – jest nieprawidłowe.
  
  

Zaznaczyć należy, że tut. Organ wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności faktycznych podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie się różnił od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Ponadto należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości niniejszej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że – zdaniem Organu – tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmienić przy tym należy, że w zakresie dotyczącym pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 i Nr 3 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a,
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Karków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.