2018.07.03 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.358.2018.2.RS
z 3 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 17 maja 2018 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniach 28 maja oraz 14 i 20 czerwca 2018 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej i prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu jej nabycia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny, uzupełniony w dniach 28 maja oraz 14 i 20 czerwca 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej i prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu jej nabycia.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu złożonym przez:

(…)

przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w miejscowości L. (dalej: „Spółka” lub „Zbywca” lub „Wnioskodawca 1”) planuje zbycie nieruchomości na rzecz nabywcy B. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Aktywów Niepublicznych (dalej: „Nabywca” lub „Wnioskodawca 2”). Nieruchomość składa się z następujących gruntów, budynków i budowli:

prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości L. przy ul. T. 2 (M. 9h), stanowiącej działki gruntu o nr 1/17, 1/18, 1/19 oraz 1/19 (dwie działki ewidencyjne mają taki sam numer, tj. 1/19), o łącznej powierzchni 90.859 m², (dalej „Nieruchomość 1”) wraz z własnością posadowionych na niej budynków i budowli, tj.:
1. budynku 1-kondygnacyjnego magazynowego o pow. u. 17.061 m², znajdującego się na działkach nr 1/17 oraz 1/18 (dalej: Budynek 1). Budynek 1 został wybudowany przez poprzednich właścicieli. Z tytułu nabycia tego budynku, Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Ponosiła nakłady na Budynek 1, przekraczające 30% jego wartości początkowej. Przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT od wydatków z tytułu ww. nakładów. Budynek 1 został przyjęty do użytkowania przez Spółkę po zakończeniu inwestycji w styczniu 2017 r. W konsekwencji, od pierwszego jego zasiedlenia do momentu planowanej transakcji nie upłynie termin 2 lat;
2. budynku 1-kondygnacyjnego o pow. u. 16.462 m², znajdującego się częściowo na działkach 10/2 i 11/2 stanowiących część Nieruchomości 2 i częściowo na działce o nr 9, stanowiącej część Nieruchomości 3 (o których mowa poniżej) (dalej: Budynek 2). Budynek 2 został wybudowany przez poprzednich właścicieli. Z tytułu nabycia tego budynku, Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Ponosiła nakłady na Budynek 2, przekraczające 30% jego wartości początkowej. Przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT od wydatków z tytułu ww. nakładów. Budynek 2 został przyjęty do użytkowania przez Spółkę po zakończeniu inwestycji w styczniu 2017 r. W konsekwencji, od pierwszego jego zasiedlenia do momentu planowanej transakcji nie upłynie termin 2 lat;
3. stróżówki znajdującej się na działce nr 1/17 (dalej: Stróżówka 1). Stróżówka 1 została wybudowana przez Spółkę. Nie ponosiła nakładów na ten budynek, przekraczających 30% jego wartości początkowej po oddaniu go do użytkowania. Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT od wydatków z tytułu jej budowy. Stróżówka 1 została przyjęta do użytkowania przez Spółkę w styczniu 2017 r. W konsekwencji, od pierwszego jej zasiedlenia do momentu planowanej transakcji nie upłynie termin 2 lat;
4. wagi towarowo-samochodowej znajdującej się na działce nr 1/17 (dalej: Waga). Waga została wybudowana przez poprzednich właścicieli. Z tytułu nabycia Wagi, Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Ponosiła nakłady na tą budowlę, przekraczające 30% jej wartości początkowej. Przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT od wydatków z tytułu ww. nakładów. Waga została przyjęta do użytkowania przez Spółkę po zakończeniu inwestycji w styczniu 2017 r. W konsekwencji, od pierwszego zasiedlenia do momentu planowanej transakcji nie upłynie termin 2 lat;
5. dróg dojazdowych, dróg pożarowych oraz parkingów wykonanych z kostki brukowej, znajdujących się na działkach nr 1/17; 1/18; 1/19; 1/19 (dalej: Drogi i parkingi 1). Drogi i parkingi 1 zostały wybudowane przez Spółkę. Nie ponosiła nakładów na te budowle, przekraczających 30% ich wartości początkowych. Przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT od wydatków z tytułu ww. budowy. Drogi i parkingi 1 zostały przyjęte do użytkowania przez Spółkę po zakończeniu inwestycji w styczniu 2017 r. W konsekwencji, od pierwszego ich zasiedlenia do momentu planowanej transakcji nie upłynie termin 2 lat;
Prawo użytkowania Nieruchomości 1 oraz własności posadowionych na niej Budynku 1 i 2 oraz Wagi, Zbywca nabył na podstawie umowy zawartej w dniu 24 czerwca 2015 r.
własności nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości L. przy ul. T. 2 (M. 17), stanowiącej działki gruntu o nr 10/2, 11/2, 12/2 oraz 5, o łącznej powierzchni 21.280 m² (dalej „Nieruchomość 2”), oraz własności posadowionych na niej budynków i budowli, tj.:
1. budynku 1-kondygnacyjnego o pow. u. 16.462 m², znajdującego się częściowo na działce 1/18 stanowiącej część Nieruchomości 1 i częściowo na działce nr 9 stanowiącej cześć Nieruchomości 3 (o której mowa niżej). Szczegółowe informacje dotyczące Budynku 2 zostały przedstawione w ramach opisu Nieruchomości 1;
2. budynku 1-kondygnacyjnego o pow. u. 246 m² znajdującego się na działce nr 5 (dalej: Budynek 3). Budynek 3 został wybudowany przez poprzednich właścicieli i był przedmiotem sprzedaży. Z tytułu nabycia tego budynku w 2015 r., Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Nie ponosiła nakładów na Budynek 3, przekraczających 30% jego wartości początkowej. W konsekwencji, od pierwszego jego zasiedlenia do momentu planowanej transakcji upłynął termin przekraczający 2 lata;
3. budynku 1-kondygnacyjnego o pow. u. 406 m² znajdującego się na działce nr 5 (dalej: Budynek 4). Budynek 4 został wybudowany przez poprzednich właścicieli. Z tytułu nabycia tego budynku, Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Ponosiła nakłady na Budynek 4, przekraczające 30% jego wartości początkowej. Przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT od wydatków z tytułu ww. nakładów. Budynek 4 został przyjęty do użytkowania przez Spółkę po zakończeniu inwestycji w styczniu 2017 r. W konsekwencji, od pierwszego jego zasiedlenia do momentu planowanej transakcji nie upłynie termin 2 lat;
4. budynku 1-kondygnacyjnego o pow. u. 719 m² znajdującego się na działce nr 5 (dalej: Budynek 5). Budynek 5 został wybudowany przez poprzednich właścicieli i był przedmiotem sprzedaży. Z tytułu nabycia tego budynku w 2015 r., Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Nie ponosiła nakładów na Budynek 5, przekraczających 30% jego wartości początkowej. W konsekwencji, od pierwszego jego zasiedlenia do momentu planowanej transakcji upłynął termin przekraczający 2 lata;
5. budynku 1-kondygnacyjnego o pow. u. 56 m² znajdującego się na działce nr 12/2 (dalej: Budynek 6). Budynek 6 został wybudowany przez poprzednich właścicieli. Z tytułu nabycia tego budynku, Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Ponosiła nakłady na Budynek 6, przekraczające 30% jego wartości początkowej. Przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT od wydatków z tytułu ww. nakładów. Budynek 6 został przyjęty do użytkowania przez Spółkę po zakończeniu inwestycji w styczniu 2017 r. W konsekwencji, od jego pierwszego zasiedlenia do momentu planowanej transakcji nie upłynie termin 2 lat;
6. budynku 1-kondygnacyjnego o pow. u. 55 m² znajdującego się na działkach nr 10/2 oraz 11/2 (dalej: Budynek 7). Budynek 7 został wybudowany przez poprzednich właścicieli. Z tytułu nabycia tego budynku, Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Spółka ponosiła nakłady na Budynek 7, przekraczające 30% jego wartości początkowej. Przysługiwało prawo do odliczenia VAT od wydatków z tytułu ww. nakładów. Budynek 7 został przyjęty do użytkowania przez Spółkę po zakończeniu inwestycji w styczniu 2017 r. W konsekwencji, od pierwszego jego zasiedlenia do momentu planowanej transakcji nie upłynie termin 2 lat;
7. stróżówki znajdującej się na działce nr 12/2 (dalej: Stróżówka 2). Stróżówka 2 została wybudowana przez Spółkę. Nie ponosiła nakładów na ten budynek, przekraczających 30% jego wartości początkowej. Przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT od wydatków z tytułu ww. budowy. Stróżówka 2 została przyjęta do użytkowania przez Spółkę po zakończeniu jej budowy w styczniu 2017 r. W konsekwencji, od pierwszego jej zasiedlenia do momentu planowanej transakcji nie upłynie termin 2 lat;
8. dróg dojazdowych, dróg pożarowych wykonanych z kostki brukowej, znajdujących się na działkach nr 10/2; 11/2; 12/2 oraz 5 (dalej: Drogi 2). Drogi 2 zostały wybudowane przez Spółkę. Nie ponosiła nakładów na te budowle, przekraczających 30% ich wartości początkowych. Przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT od wydatków z tytułu ww. budowy. Drogi 2 zostały przyjęte do użytkowania przez Spółkę po zakończeniu inwestycji w styczniu 2017 r. W konsekwencji, od pierwszego ich zasiedlenia do momentu planowanej transakcji nie upłynie termin 2 lat;
Prawo własności Nieruchomości 2 oraz własności posadowionych na niej Budynku 2, 3, 4, 5, 6 i 7 Zbywca nabył na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 24 czerwca 2015 r.
1. własności nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości L. przy ul. T. 2 (w pobliżu ul. M.), stanowiącej działki gruntu o nr 7 i 9, o łącznej powierzchni 10.657 m², (zwanej dalej „Nieruchomością 3”) oraz własności posadowionych na niej budynków i budowli, tj.: budynku 1-kondygnacyjnego o pow. u. 16.462 m², znajdującego się częściowo na działce 1/18 stanowiącej część Nieruchomości 1 i częściowo na działkach nr 10/2 i 11/2 stanowiących cześć Nieruchomości 2 (o których mowa powyżej). Szczegółowe informacje dotyczące Budynku 2 zostały przedstawione w ramach opisu Nieruchomości 1;
2. zbiornik retencyjny znajdujący się na działce nr 7 (dalej: Zbiornik retencyjny). Zbiornik retencyjny został wybudowany przez poprzednich właścicieli. Z tytułu nabycia tej budowli, Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Ponosiła nakłady na tą budowlę, przekraczające 30% jej wartości początkowej. Przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT od wydatków z tytułu ww. nakładów. Zbiornik retencyjny został przyjęty do użytkowania przez Spółkę po zakończeniu inwestycji w styczniu 2017 r. W konsekwencji, od pierwszego zasiedlenia do momentu planowanej transakcji nie upłynie termin 2 lat;
3. dróg dojazdowych, dróg pożarowych wykonanych z kostki brukowej, znajdujących się na działkach nr 7 i 9 (dalej: Drogi 3). Drogi 3 zostały wybudowane przez Spółkę. Nie ponosiła nakładów na te budowle, przekraczających 30% ich wartości początkowych. Przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT od wydatków z tytułu ww. budowy. Drogi 3 zostały przyjęte do użytkowania przez Spółkę po zakończeniu inwestycji w styczniu 2017 r. W konsekwencji, od pierwszego ich zasiedlenia do momentu planowanej transakcji nie upłynie termin 2 lat;
Prawo własności Nieruchomości 3 oraz własności posadowionych na niej Budynku 2, oraz Zbiornika retencyjnego, Zbywca nabył na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 24 czerwca 2015 r.
własności nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości L. przy ul. M. 29, stanowiącej działki gruntu o nr 6/4 oraz 15/1, o łącznej powierzchni 5.124 m², (zwanej dalej „Nieruchomością 4”) oraz własności posadowionych na niej budynków i budowli, tj.: dróg dojazdowych, dróg pożarowych oraz parkingów wykonanych z kostki brukowej, znajdujących się na działkach nr 6/4 oraz 15/1 (dalej: Drogi i parkingi 4). Drogi i parkingi 4 zostały wybudowane przez Spółkę. Nie ponosiła nakładów na te budowle, przekraczających 30% ich wartości początkowych. Przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT od wydatków z tytułu ww. budowy. Drogi i parkingi 4 zostały przyjęte do użytkowania przez Spółkę po zakończeniu inwestycji w styczniu 2017 r. W konsekwencji, od pierwszego ich zasiedlenia do momentu planowanej transakcji nie upłynie termin 2 lat; Prawo własności Nieruchomości 4, Sprzedający nabył na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 24 czerwca 2015 r. oraz w dniu 9 sierpnia 2016 r. Na Nieruchomości 4, poza Drogami i parkingami 4, nie znajdują się inne budynki i budowle. Zgodnie Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego Nieruchomość 4 stanowi grunty przeznaczone pod zabudowę (oznaczone symbolem AG - tereny aktywności gospodarczej) (Nieruchomość 1, 2, 3 i 4 będą dalej zwane łącznie „Nieruchomościami”). Spółka oraz Nabywca złożą (przed dniem planowanej sprzedaży) stosowne oświadczenie o wyborze opodatkowania VAT (rezygnacji ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10) sprzedaży Budynku 3 oraz 5, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 oraz ust. 11 ustawy o VAT. Spółka oraz Nabywca są czynnymi podatnikami VAT. Planowana sprzedaż Budynków nr 1, 2, 4, 6, 7, Stróżówek 1 i 2, Wagi, Zbiornika retencyjnego oraz dróg i parkingów znajdujących się Nieruchomościach na rzecz Nabywcy zostanie dokonana przed upływem dwóch lat od daty oddania do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. W konsekwencji, sprzedaż ta będzie podlegała opodatkowaniu VAT. Planowana sprzedaż Budynków nr 3 i 5 zostanie dokonana po upływie dwóch lat od daty oddania do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Tym niemniej Spółka oraz Nabywca złożą stosowne oświadczenie o wyborze opodatkowania VAT sprzedaży Budynku 3 oraz 5, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 oraz ust. 11 ustawy o VAT. W konsekwencji, sprzedaż ta będzie podlegała opodatkowaniu VAT. W ramach planowanej transakcji Nabywca nie nabędzie całości aktywów Spółki. W szczególności w ramach transakcji nie zostaną przeniesione na Nabywcę: 1. firma ani nazwa przedsiębiorstwa; 2. wierzytelności i inne prawa majątkowe niezwiązane z Nieruchomościami; 3. umowy rachunków bankowych oraz środki pieniężne należące do Spółki; 4. księgi handlowe; 5. zobowiązania Spółki. Nabywca będzie uprawniony do wstąpienia w umowy najmu zawarte z najemcami przez Wnioskodawcę 1 na ogólnych zasadach. Przedmiotowe umowy nie będą przedmiotem planowanej transakcji. Nabywca może wstąpić w miejsce Zbywcy w umowy dotyczące dostawy usług na rzecz Nieruchomości (np. umowy dotyczące mediów) lub może dokonać zmiany dostawców usług. Jednocześnie, Zbywca w ramach przedmiotowej umowy sprzedaży (w ramach wynagrodzenia z tytułu zbycia Nieruchomości) przenosi na Nabywcę autorskie prawa majątkowe do projektów architektoniczno-budowalnych budynków wzniesionych na Nieruchomościach oraz prawa z licencji na korzystanie z tych projektów, w zakresie, w tym na polach eksploatacji, na których sam je nabył oraz wszelkie swoje uprawnienia wynikające z umów zawartych z projektantami. W ramach struktury organizacyjnej Spółki nie jest wydzielony oddział, wydział, dział, etc, którego funkcją byłoby prowadzenie działalności związanej z Nieruchomościami, będącymi przedmiotem transakcji. W ramach Spółki działalność gospodarczą związana z przedmiotem transakcji nie jest także wyodrębniona finansowo. Po nabyciu, Wnioskodawca 2 będzie wykorzystywał Nieruchomości do wykonywania czynności opodatkowanych VAT (np. wynajmu dla celów komercyjnych).

Spółka wyjaśnia, że dla przedstawionej transakcji opiera się na definicji pierwszego zasiedlenia wynikającej z wykładni przepisów przedstawionej w orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) w sprawie C-308/16 wskazującej m. in., że: „(...) kryterium „pierwszego zasiedlenia budynku należy rozumieć jako odpowiadające kryterium pierwszego użytkowania budynku przez jego właściciela lub lokatora. (...) kryterium to zostało uznane za określające moment, w którym kończy się proces produkcji budynku i budynek ów staje się przedmiotem konsumpcji. Z powyższej analizy historycznej nie wynika jednak, że użytkowanie budynku przez jego właściciela ma nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu.”

Spółka wyjaśnia, że nakłady ponoszone na budynki i budowle stanowiły ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Ulepszenia te stanowiły przebudowę skutkującą istotnymi zmianami przeprowadzonymi w celu zmiany wykorzystania budynków lub w celu znaczącej zmiany warunków ich zasiedlenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców, że planowana sprzedaż Nieruchomości przez Spółkę na rzecz Nabywcy, w przypadku złożenia przed dokonaniem sprzedaży oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT (rezygnacja ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT), będzie w całości podlegała opodatkowaniu VAT według stawki 23%?
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy 2, że będzie on uprawniony do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym we wniosku i jego uzupełnieniu:

planowana sprzedaż Nieruchomości na rzecz Nabywcy, w przypadku złożenia przed dokonaniem sprzedaży oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT (rezygnacja ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT), będzie w całości podlegała opodatkowaniu VAT według stawki 23%.
nabywca będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości od Wnioskodawcy.

1.1. UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCÓW.

1.1. Uwagi ogólne.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Od tej generalnej zasady ustawodawca określił wyjątek, który przedstawiony jest w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT i który wskazuje, że przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Z uwagi, że przepis ten stanowi wyjątek od zasady powszechności opodatkowania VAT, nie może być interpretowany rozszerzająco. Tym niemniej, w ocenie Wnioskodawcy, przepis ten nie znajdzie zastosowania do planowanej transakcji. Zasady opodatkowania dostawy nieruchomości w sposób szczegółowy regulują natomiast art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a oraz art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

1.2. Brak możliwości uznania transakcji za sprzedaż przedsiębiorstwa.

Dla celów weryfikacji czy dana transakcja podlega opodatkowaniu w pierwszej kolejności należy zweryfikować czy może być ona uznana za zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy o VAT. Mając na uwadze, że ustawa ta nie definiuje pojęcia „przedsiębiorstwa”, ugruntowana praktyka organów podatkowych oraz sądów administracyjnych wskazuje, że przy wykładni terminu „przedsiębiorstwo” użytego w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT należy odwołać się do art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeksu cywilny (dalej: KC). W sposób jednoznaczny potwierdza to np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 29 stycznia 2009 r., sygn. akt I SA/Ke 465/08, który wskazuje, że: „Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) nie zawiera definicji przedsiębiorstwa mimo, że pojęciem tym posługuje się w art. 6. Spowodowało to konieczność wypracowania takiej definicji, gdyż pojęcie to zakreśla ramy podmiotowe przepisu. A zatem brak definicji uniemożliwiał prawidłowe rozstrzygnięcie zakresu podmiotowego w zwolnieniu od podatku VAT przyznanego tym przepisem. Tak doktryna jak i orzecznictwo sądów administracyjnych wypracowało jednolity pogląd, iż na potrzeby przepisów VATU (ale też innych ustaw podatkowych) należy stosować definicję przedsiębiorstwa zawartą w art. 55¹ KC. Taki pogląd zaprezentował np. Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniach: I FSK 267/06 (nie publikowane), I FSK 688/07, IIISA 1492/01, II FSK 1022/06 czy WSA w Poznaniu I SA/Po 638/08 - dostępne na stronie internetowej NSA. Pogląd taki zaprezentował też Tomasz Michalik w publikacji „VAT Komentarz” Rok 2007, wydawnictwo Beck, czy też Komentarz „Ustawa o VAT” autorstwa Zdzisława Modzelewskiego i Grzegorza Mularczyka, wydawnictwa LexisNexis. Pogląd ten stał się tak powszechny, że również organy podatkowe definiując na potrzeby VATU definicję przedsiębiorstwa posługiwały się przepisem kodeksu cywilnego. Co istotne zastosowanie tej definicji do zinterpretowania dyspozycji art. 6 VATU było oczywiste również dla organu orzekającego w sprawie niniejszej. Udzielając bowiem interpretacji na pozostałe pytania zadane przez skarżącą Spółkę w szczególności w zakresie skutków podatkowych wniesienia aportem przedsiębiorstwa do Spółki odpowiedziały, że jeśli zakład spełniał wymogi przedsiębiorstwa o jakich mowa w art. 55¹ KC, to w sprawie znajdzie zastosowanie art. 6 pkt 1 VATU. Okoliczności te świadczą zdaniem Sądu o tym, że w kontekście stosowania art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług art. 55¹ KC stał się przepisem prawa podatkowego mimo zamieszczenia go w ustawie wykraczającej poza ramy spraw wymienionych w art. 3 pkt 1 OrdPU.” Biorąc powyższe pod uwagę, w celu wyjaśnienia znaczenia pojęcia „przedsiębiorstwa” na gruncie ustawy o VAT zasadnym jest, zdaniem Spółki, posłużenie się definicją zawartą w art. 55¹ KC, zgodnie z którą termin ten należy rozumieć jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej; przedsiębiorstwo obejmuje w szczególności: 1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa); 2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości; 3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych; 4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne; 5) koncesje, licencje i zezwolenia; 6) patenty i inne prawa własności przemysłowej; 7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne; 8) tajemnice przedsiębiorstwa; 9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zdaniem Spółki, oznacza to, że przedsiębiorstwo obejmuje całość aktywów posiadanych przez podatnika odpowiednio zorganizowanych w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem zbycie przez podatnika tylko części swoich aktywów z definicji nie może być zakwalifikowane jako zbycie przedsiębiorstwa, nawet jeżeli przedmiotem zbycia jest zdecydowana większość składników majątkowych funkcjonującego przedsiębiorstwa, co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Również w orzecznictwie sądów powszechnych wyrażana jest teza, że o tym, czy doszło do zbycia przedsiębiorstwa, decyduje pełen zakres przekazanego majątku, praw i zobowiązań, przy czym zbycie przedsiębiorstwa musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości, a nie tylko niektórych jego składników, nawet o znacznej wartości. Również praktyka organów skarbowych potwierdza, że zbycie wybranych składników majątkowych nie może być zakwalifikowane jako nabycie przedsiębiorstwa. W świetle powyższego, Spółka uważa, że transakcja zbycia Nieruchomości, o których mowa w stanie faktycznym, nie powinna zostać uznana za zbycie przedsiębiorstwa. Przemawiają za tym wskazane poniżej argumenty. Po pierwsze, Spółka nie planuje, ani Nabywca nie jest zainteresowany przeniesieniem wszystkich elementów, które zgodnie z przepisami KC, stanowią przedsiębiorstwo. W szczególności, w ramach planowanej transakcji strony nie przewidują możliwości transferu podstawowych elementów składających się na przedsiębiorstwo zgodnie z przepisami, tzn. jego nazwy, części aktywów wykorzystywanych przez Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej (m. in. wierzytelności, środków na rachunkach bankowych, a także, co do zasady, praw z umów, których Spółka jest stroną, jak również innych elementów będących integralną częścią jej przedsiębiorstwa (np. zobowiązania). Ponadto, w ramach transakcji nie następuje zbycie ksiąg ani dokumentów związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa Spółki. Z perspektywy Spółki przedmiotem zbycia będą tylko niektóre składniki należące do majątku tego przedsiębiorstwa, tj. Nieruchomości. Dodatkowo, kolejnym elementem, który uniemożliwia klasyfikacje tej transakcji jako zbycia przedsiębiorstwa jest fakt, że w jej ramach nie zostaną przeniesione również wierzytelności i zobowiązania wynikające z tytułu najbardziej istotnych umów Spółki, które są podstawowym czynnikiem umożliwiających prowadzenie działalności gospodarczej przez nią. Nawet w przypadku, gdy niektóre z umów najmu zawartych przez Wnioskodawcę 1 zostaną przeniesione z mocy prawa na rzecz Wnioskodawcy 2, to zdaniem Wnioskodawców, nie będzie skutkowało to kwalifikacją transakcji jako sprzedaży przedsiębiorstwa/ZCP, gdyż same umowy najmu nie umożliwiają samodzielnego prowadzenia przedsiębiorstwa. Dodatkowo w ramach planowanej transakcji, Nabywca nie nabędzie prawa do korzystania z wiedzy fachowej w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej Spółki. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawców, opisana w stanie faktycznym transakcja nie może być uznana za zbycie przedsiębiorstwa. Przedmiotem transakcji, będzie tylko i wyłącznie określona liczba składników majątkowych niezdolna do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej ani nawet realizacji określonych funkcji w ramach takiej działalności. Pozostałe elementy przedsiębiorstwa pozostaną własnością Spółki. Prawidłowość stanowiska, że brak istotnych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa powoduje uznanie, że transakcja nie może zostać potraktowana jako niepodlegające opodatkowaniu VAT na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT zbycie przedsiębiorstwa, potwierdzona została w szeregu interpretacji wydanych przez organy podatkowe. Jako przykład można przytoczyć interpretację indywidualną z dnia 9 marca 2010 r., sygn. akt: IPPP1/443-37/10-2/AW wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, która wydana została w analogicznym stanie faktycznym: „Spółka rozważa zbycie jedynie prawa własności gruntu z wszelkimi naniesieniami budowlanymi, w tym z Budynkiem, a także prawami do nazwy Budynku. Z mocy prawa w wyniku planowanego nabycia Budynku na przyszłego Nabywcę przejdą umowy najmu powierzchni biurowej, usługowej i handlowej w Budynku (zob. art. 678 § 1 KC; w związku z przejściem umów najmu na Nabywcę, Nabywca wstąpi we wszelkie prawa i obowiązki Spółki z tytułu umów najmu, między innymi będzie on zobowiązany do zwrotu depozytów otrzymanych przez Spółkę od najemców) oraz nabędzie uprawnienia z tytułu gwarancji na podstawie umów budowlanych z wykonawcami i podwykonawcami Budynku. Zasadniczo, Spółka nie zamierza w związku z planowaną sprzedażą Budynku dokonywać na Nabywcę cesji praw i obowiązków wynikających z jakichkolwiek umów, których stroną jest Spółka. Jednakże, mogą wystąpić sytuacje, w których konieczne będzie dokonanie cesji takich umów ze Spółki na Nabywcę (np. jeśli poszczególni wykonawcy robót budowlanych w Budynku nie wywiążą się z uzgodnionych terminów wykonania robót i nie ukończą wszystkich robót przed dokonaniem planowanej sprzedaży Budynku). Należy podkreślić, iż jeśli sytuacje takie wystąpią, będą miały wyjątkowy charakter i będą wynikać z niewywiązania się z przyjętych zobowiązań przez kontrahentów Spółki. (...) W konsekwencji, w związku z planowaną transakcją na Nabywcę nie zostaną przeniesione m. in. następujące składniki majątkowe Spółki: * firma Spółki ani nazwa przedsiębiorstwa; * wierzytelności i inne prawa majątkowe niezwiązane z Budynkiem; * umowy rachunków bankowych oraz środki pieniężne należące do Spółki; * umowy o zarządzanie Budynkiem - obecna umowa zostanie rozwiązana, a zarządzanie Budynkami lub ewentualnie powierzenie zarządzania podmiotowi, który obecnie zarządza Budynkiem, bądź innemu podmiotowi będzie znajdować się w gestii Nabywcy; * umowy o dostawę mediów - obecne umowy zostaną rozwiązane, a zapewnienie zaopatrzenia Budynku w media będzie znajdować się w gestii Nabywcy; * umowy związane z obsługą administracyjną Spółki (prowadzenie ksiąg, obsługa prawna, itp.); * księgi handlowe; * zobowiązania, w szczególności przejęte od Wspólnika zobowiązania z tytułu otrzymanej pożyczki inwestycyjnej; * umowy związane z budową i wykończeniem Budynków - umowy te winny być wykonane do chwili sprzedaży Budynków.” W związku z powyższym stanem faktycznym, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w odpowiedzi na pytanie Spółki: „Czy sprzedaż na rzecz Nabywcy gruntu wraz z Budynkiem stanowi sprzedaż składników majątkowych, a nie stanowi transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w konsekwencji transakcja ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług” stwierdził, że: „W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.” Analogiczny pogląd został również zaprezentowany w interpretacji indywidualnej wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 maja 2014 r., sygn. IBPP3/443-223/14/KG: „Przepisy ustawy nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu tego pojęcia posiłkowo, w ramach wykładni systemowej, stosuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tj. Dz. U. z 2014 r. poz. 121), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Istotne jest zatem aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak aby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa oraz księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.” Jak również w interpretacji indywidualnej wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2014 r, sygn. IPPP1/443-289/14-2/MP: „Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak aby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.” Podobne stanowisko przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 13 listopada 2008 r., nr IPPP1/443-1637/08-03/MPe, w której organ zajął stanowisko, że: „skoro Wnioskodawca nie zamierza przenieść wszystkich elementów, które zgodnie z przepisami Kodeksu Cywilnego stanowią przedsiębiorstwo gdyż przedmiotowa transakcja dotyczy wyłącznie określonej liczby składników majątkowych niezdolnych do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej, powyższa czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.” Dodatkowo należy zauważyć, że pomimo znacznej wartości zbywanych składników majątku, zdaniem Wnioskodawców, nie ma również uzasadnienia twierdzenie, że transfer poszczególnych elementów przedsiębiorstwa mógłby stanowić podstawę do tego, aby uznać, że faktycznie nastąpiło zbycie całego przedsiębiorstwa ze względu na znaczną wartość tych elementów w porównaniu z wartością całego przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo musi bowiem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Takie stanowisko zajmuje również NSA w wyroku z dnia 6 października 1995 r., sygn. akt SA/Gd 1959/94. Potwierdza to również Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 30 stycznia 1997 r., sygn. akt III CKN 28/96. W opisanym stanie faktycznym grunty wraz z budynkami i budowlami takiej całości pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym nie stanowią. Reasumując, przedmiot analizowanej transakcji nie może zostać zakwalifikowany jako przedsiębiorstwo w rozumieniu KC, a co za tym idzie w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. W konsekwencji, w celu dokonania oceny czy transakcja podlega opodatkowaniu należy zweryfikować, czy może być uznana za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

1.3. Brak możliwości uznania transakcji za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Wobec powyższego na gruncie ustawy o VAT mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie wszystkie przesłanki, tj.: 1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, 2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie, 3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych, a zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze. Analizując przedmiotowe przesłanki należy zauważyć, że pierwszym, podstawowym wymogiem dla uznania części przedsiębiorstwa za zorganizowaną jego część jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). W przedmiotowym przypadku, oczywistym jest, że pierwsza z przesłanek nie jest spełniona, gdyż przedmiotem transakcji będą wyłącznie wybrane aktywa Spółki, tj. nieruchomość składająca się z działek wraz budynkami. Z transakcji wyłączone będą wszystkie istotne aktywa poza ww. nieruchomością, np. nazwa przedsiębiorstwa, wierzytelności i inne prawa majątkowe niezwiązane z nieruchomością, umowy rachunków bankowych oraz środki pieniężne należące do Spółki, księgi handlowe. Dodatkowo, w ramach planowanej transakcji nie przechodzą na Nabywcę żadne istotne zobowiązania, w szczególności zobowiązania będące podstawową funkcjonowania przedsiębiorstwa Spółki, tj. np. zobowiązania związane z finansowaniem działalności gospodarczej. Jednocześnie, nie są spełnione pozostałe warunki związane z możliwością uznania danego zespołu składników majątkowych za przedsiębiorstwo. W tym zakresie należy bowiem zauważyć, że kolejnym warunkiem w tym zakresie jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do samodzielnej realizacji określonych zadań gospodarczych). Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Także ten warunek na gruncie analizowanego stanu faktycznego nie jest spełniony, gdyż w ramach struktury organizacyjnej Spółki nie jest wydzielony oddział, wydział, dział, etc, którego przedmiotem działalności jest prowadzenie działalności związanej z przedmiotowymi Nieruchomościami. Nie jest także spełniony warunek, który nakazuje wyodrębnienie finansowe zbywanego zespołu składników majątkowych w celu uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W tym przypadku, wyodrębnienie oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W przedmiotowym przypadku, tak pojmowanej odrębności finansowej przedmiot planowanej transakcji nie ma. Spółka nie prowadzi i nie będzie zakładać odrębnych ksiąg dla nieruchomości będącej przedmiotem zbycia na rzecz Nabywcy. Ostatnim z warunków, które umożliwiają kwalifikację określonego zespołu aktywów jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest istnienie wyodrębnienia funkcjonalnego, która pozwoli na przeznaczenie tych do samodzielnej realizacji określonych zadań gospodarczych. Innymi słowy, oznacza to, że wyodrębnione składniki będące przedmiotem transakcji muszą posiadać pełną zdolność do niezależnego funkcjonowania jako samodzielne przedsiębiorstwo. W przedmiotowym stanie faktycznym, taka konkluzja jest niemożliwa, co wskazane zostało szczegółowo w punkcie 1.2 powyżej. Reasumując, przedmiotowa transakcja nie może być uznana za zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ustawy o VAT. W konsekwencji, będzie ona uznana za sprzedaż towarów podlegającą opodatkowaniu VAT.

1.4. Opodatkowanie VAT sprzedaży Nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawców, biorąc pod uwagę powyższe uwagi, omawiana transakcja zbycia powinna zostać zaklasyfikowana jako dostawa nieruchomości opodatkowana podatkiem VAT. 1.4.1. Sprzedaż Budynków nr 1,2,4, 6, 7, Stróżówek 1 i 2, Wagi, Zbiornika retencyjnego oraz dróg i parkingów znajdujących się Nieruchomościach.

Planowana ww. sprzedaż na rzecz Nabywcy zostanie dokonana przed upływem dwóch lat od daty oddania do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. W konsekwencji, sprzedaż ta będzie podlegała opodatkowaniu VAT. Zdaniem Wnioskodawców, w przypadku zbycia powyższych budynków i budowli nie będzie mieć zastosowania zwolnienie przedmiotowe określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Zgodnie z brzmieniem tego artykułu, dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona z podatku VAT z wyjątkiem gdy: dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich (i) wybudowaniu lub (ii) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Jednocześnie, definicja pierwszego zasiedlenia powinna być rozumiana szeroko i obejmować również przekazanie do wykorzystywania budynków i budowli w działalności gospodarczej opodatkowanej VAT. Na takie stanowisko wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. sygn. akt I FSK 382/14, w którym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.” Taka konkluzja prezentowana jest również przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, takie stanowisko zaprezentował: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 23 maja 2016 r., sygn. IBPP1/4512-119/16/AW: „W świetle powyższego należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Mając na uwadze okoliczności przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku względem budowli mających być przedmiotem sprzedaży nastąpiło pierwsze zasiedlenie. (...) Z powyższego wynika, że w sytuacji używania ww. budowli przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej prowadzonej od 1991 r., a tym samym do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT od lipca 1993 r. - doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.” Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 14 kwietnia 2016 r., sygn. IPPP3/4512-873/15-3/S/RD: „Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.” W świetle wykładni językowej, jak celowościowej systemu VAT, w ocenie NSA, należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.” Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 11 maja 2016 r., sygn. ILPP1/4512-1-117/16-4/AP „Zarówno zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.” Z uwagi na fakt, że Budynki nr 1, 2, 4, 6, 7, Stróżówki 1 i 2, Waga, Zbiornik retencyjny oraz drogi i parkingi znajdujące się na Nieruchomościach były użytkowane w ramach działalności gospodarczej Spółki, to tym samym pierwsze zasiedlenie nastąpiło w dacie przekazania ich do użytkowania, tj. w styczniu 2017 r. Podsumowując, dostawa wskazanych powyżej budynków i budowli, która będzie miała miejsce przed upływem 2 lat od pierwszego zasiedlenia będzie opodatkowana podstawową stawką VAT. W odniesieniu do działek na których znajdują się budynki i budowle należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli lub ich części trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zatem również dostawa działek, na których znajdują się budynki i budowle będzie przedmiotem opodatkowania podstawową stawką VAT.

1.4.2. Sprzedaż Budynków nr 3 i 5 znajdujących się Nieruchomościach.

Jednocześnie, należy podkreślić, że w przypadku planowanego zbycia Budynków 3 i 5 może znaleźć zastosowanie zwolnienie przedmiotowe określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Zgodnie z brzmieniem ww. artykułu, dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona z podatku z wyjątkiem, gdy: dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich (i) wybudowaniu lub (ii) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Przedmiotowe budynki nie zostały wybudowane przez Zbywcę. W przypadku przedmiotowych budynków, Zbywca nie ponosił również nakładów na ich ulepszenie, które przekraczałyby 30% ich wartości początkowej. W konsekwencji, od momentu ich pierwszego zasiedlenia do dnia planowanej sprzedaży upłynie okres przekraczający 2 lata. Tym samym, spełniony będzie warunek przewidziany w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT warunkujący zastosowanie zwolnienia. Tym niemniej, zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części: 1) są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni; 2) złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części. Z uwagi, że podstawą do zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT będzie art. 43 ust. 1 punkt 10 ustawy o VAT Wnioskodawcy będą uprawnieni do wyboru opcji opodatkowania transakcji zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT w przypadku zbycia Budynków 3 i 5. Podsumowując, dostawa wskazanych powyżej budynków i budowli będzie opodatkowana podstawową stawką VAT, ponieważ Wnioskodawcy skorzystają z możliwości rezygnacji ze zwolnienia z VAT, zgodnie z przepisem art. 43 ust. 10 ustawy o VAT. W odniesieniu do działek, na których znajdują się budynki i budowle należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli lub ich części trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zatem również dostawa działek, na których znajdują się budynki i budowle będzie przedmiotem opodatkowania podstawową stawką VAT. W konsekwencji, dostawa wszystkich Nieruchomości opisanych w stanie faktycznym będzie podlegać opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej.

1.5. Prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z generalną zasadą podatku od towarów i usług wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W takim wypadku, kwotę podatku naliczonego stanowi m. in. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu (i) nabycia towarów i usług, (ii) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Jak wskazano w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca 2 nabędzie Nieruchomości w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przeznaczeniem nabywanych składników majątku (Nieruchomości) jest ich wykorzystanie do realizacji czynności opodatkowanych VAT, m. in. prowadzenia działalności w zakresie wynajmu nieruchomości komercyjnych. W rezultacie, nabycie Nieruchomości wypełnia przesłanki pozwalające na odliczenie podatku naliczonego, tj. Wnioskodawca 2 jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT oraz nabywany majątek (Nieruchomości) będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych. Jednocześnie, nabycie przez Wnioskodawcę 2 Nieruchomości nie spełnia określonych w art. 88 ustawy o VAT przesłanek uniemożliwiających odliczenie podatku naliczonego. Z powyższych względów, w ocenie Wnioskodawcy 2, w przypadku uznania przez Organ, że nabycie Nieruchomości podlega opodatkowaniu VAT, ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości.

Zdaniem Spółki, opierając się na powyższym wyroku TSUE, pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku (budowli) oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku (budowli) na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika - bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku (budowli). Przy czym, TSUE jednakowo traktuje pierwsze zasiedlenie po wybudowaniu obiektu, jak i po jego ulepszeniu. W obu przypadkach Trybunał twierdzi, że do pierwszego zasiedlenia wystarczy rozpoczęcie jego użytkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, z którego nie wynika, że przedmiotem sprzedaży jest przedsiębiorstwo bądź zorganizowana część przedsiębiorstwa i przy założeniu, że obiekty o których w nim mowa, będą stanowiły na dzień zbycia budynki lub/i budowle w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane (Dz. U. 2017 r., poz. 1332, z późn. zm.). Oznacza to, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe postępowanie są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin