Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.253.2018.1.AK
z 26 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 kwietnia 2018 r. (data wpływu 30 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na nabycie składników majątku wchodzących w skład ZCP, które nie zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2018 r. wpłynął do organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na nabycie składników majątku wchodzących w skład ZCP, które nie zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest sprzedaż hurtowa wyrobów farmaceutycznych i medycznych. W ramach prowadzonej działalności Spółka zaopatruje placówki służby zdrowia - szpitale, kliniki, gabinety, sklepy i hurtownie medyczne w sprzęt, materiały medyczne oraz produkty lecznicze. Spółka prowadzi również działalność w zakresie magazynowania i przechowywania oraz transportu drogowego towarów. Wspólnicy Spółki postanowili również zawiązać spółkę komandytową (dalej: „Sp. k.”). której przedmiotem działalności jest między innymi magazynowanie i przechowywanie towarów oraz transport drogowy towarów. W związku z realizacją planów biznesowych polegających na przeniesieniu działalności w zakresie transportu i logistyki do odrębnego podmiotu, Spółka zamierza sprzedać Sp. k. stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: ..ZCP”) zespół składników materialnych i niematerialnych związanych z działalnością transportową i logistyczną. Głównym celem przeniesienia działalności transportowej i logistycznej do Sp. k. jest ograniczenie ryzyk biznesowych po stronie Spółki (m.in. uszkodzenie towaru w trakcie transportu, opóźnienie w dostawie). Na skutek dokonanej transakcji ryzyka związane z transportem towarów przejdą na Sp. k., która będzie wykonywać usługę transportową na zlecenie Spółki. Ponadto Sp. k. nie wyklucza, że w związku z przeniesieniem działalności transportowej Sp. k. będzie świadczyć usługę transportową na zlecenie podmiotów trzecich (aktualnie transport realizowany jest niemal wyłącznie na rzecz Spółki). Na ZCP składać się będą między innymi:

• stanowiące własność Spółki samochody ciężarowe;
• wierzytelności i zobowiązania Spółki związane umowami zawartymi przez Spółkę, dotyczącymi działalności transportowej i logistycznej (m.in. związane z umowami o pracę z pracownikami Spółki, umowami ubezpieczenia);
• księgi rachunkowe i inna wymagana przepisami prawa dokumentacja, a także bazy danych oraz tajemnice przedsiębiorstwa związane działalnością ZCP.
  
  

W związku z planowaną transakcją dojdzie pomiędzy Spółką a Sp. k. do zawarcia umowy sprzedaży ZCP (dalej: „Umowa”). Wartość ZCP zostanie ustalona w oparciu o kryteria rynkowe z uwzględnieniem wartości wskazanych w prowadzonych księgach. Obecnie ZCP nie jest wyodrębniony formalno-prawnie (tj. nie stanowi oddziału zarejestrowanego w rejestrze przedsiębiorców KRS), niemniej na dzień sprzedaży ZCP działalność transportowa będzie funkcjonalnie wydzielona z działalności Spółki w formie Działu Transportu, a jej wydzielenie znajdzie odzwierciedlenie w strukturze organizacyjnej oraz w jej ewidencji rachunkowej. Wyodrębnienie funkcjonalne ustanowione zostanie poprzez odpowiedni przydział obowiązków i zadań do Działu Transportu. Wyodrębnienie ewidencji rachunkowej realizowane będzie w systemie finansowo-księgowym poprzez odpowiedni podział kont księgowych w zakresie aktywów i zobowiązań oraz przychodów i kosztów przyporządkowanych do działalności Działu Transportu. Na dzień sprzedaży do ZCP zostaną przypisane odpowiadające jej przychody, koszty, należności i zobowiązania. Po sprzedaży ZCP, Sp. k. wstąpi w prawa i obowiązki Spółki wynikające z zawartych umów, a składające się na ZCP składniki majątkowe posłużą Sp. k. do prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto w odniesieniu do pracowników Spółki związanych z ZCP. Sp. k. wstąpi w prawa i obowiązki pracodawcy na zasadach określonych w Kodeksie pracy.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na nabycie składników majątku wchodzących w skład ZCP, które nie zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na nabycie składników majątku wchodzących w skład ZCP, które nie zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, również w przypadku ustalania kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży składników majątku wchodzących w skład ZCP, należy posłużyć się ogólnymi zasadami ustalania kosztów uzyskania przychodu.

W art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, dalej: „ustawa o CIT”), zawarto definicję kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z tym przepisem kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zgodnie z ukształtowaną linią orzeczniczo-interpretacyjną za koszt uzyskania przychodu można uznać wydatek, który spełnia łącznie poniższe kryteria:

• wydatek został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty),
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

W przypadku zbycia ZCP, kosztami uzyskania przychodów po stronie Spółki będą wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także ich ulepszenie w przypadku, gdy powiększały one wartość tych środków trwałych, która stanowiła podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Wydatki te pomniejszone zostaną o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych. W związku z powyższym, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, będą one stanowiły koszt uzyskania przychodów Spółki, z tytułu zbycia ZCP na rzecz Sp. k., bez względu na czas ich poniesienia.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy w powyższym zakresie potwierdzają indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 marca 2018 r., znak 0111-KDIB1-1.4010.23.2018.1.SG,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 lutego 2018 r.. znak 0111-KDIB1-1.4010.15.2018.1.MG,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 stycznia 2016 r.. znak IPPB5/45I0-1133/15-2/AK.
  
  

Tym samym Spółka będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na nabycie składników majątku wchodzących w skład ZCP, o ile nie zostały one uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów .

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.