2018.06.04 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.186.2018.2.JO
z 4 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2018 r. (data wpływu 23 marca 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 maja 2018 r. (data wpływu 30 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży działki nr 2181/1 oraz sposobu dokumentowania dostawy ww. działki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży działki nr 2181/1 oraz sposobu dokumentowania dostawy ww. działki. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 maja 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o brakująca opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od dnia 17 listopada 2008 r. prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, przeważającą działalnością jest pośrednictwo w obrocie nieruchomościami PKD 68.31.Z, a pozostałą m.in. kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek PKD 68.10.Z. W małżeństwie Wnioskodawcy panuje ustawowy ustrój małżeński – wspólnota majątkowa.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Żona Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej. W dniu 24 września 2015 r. Wnioskodawca z małżonką nabył do majątku wspólnego nieruchomość składającą się z niezabudowanych działek gruntu, z klasyfikacją gruntu PS – „Pastwiska trwałe” i zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczoną pod zabudowę UKS – „Usługi komunikacji z urządzeniami i gospodarowaniem towarzyszącym”. Nabycie gruntu nie podlegało ustawie o podatku od towarów i usług i Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z tytułu zakupu tej nieruchomości.

Na skutek działań Wnioskodawcy działki nr 217/4 i 217/9 o łącznej powierzchni 0,49 ha zostały scalone, a następnie podzielone na działkę 2181/1 o pow. 0,2446 ha i działkę 2181/2 o pow. 0,2492 ha, tak aby zwiększyć ich gospodarcze wykorzystanie. W 2017 r. został zmieniony plan zagospodarowania przestrzennego i dla ww. nieruchomości zostało ustalone przeznaczenie terenu pod zabudowę usługową U2.3. W Uchwale Rady Gmina z dnia 26 września 2017 r. w sprawie uchwalenie mpzp dla terenu wsi (…) w § 20 ust. 1 ustalono przeznaczenie podstawowe dla terenów oznaczonych jako U2.3: tereny zabudowy usługowej, tereny zabudowy mieszkaniowej, integralnie związane z prowadzoną działalnością, drobna produkcja związana z obsługą mieszkańców lub gospodarstw domowych.

Podział nieruchomości na dwie działki o regularnym kształcie został zatwierdzony przez Wójta Gminy w styczniu 2018 r.

Od chwili zakupu działki nie były wydzierżawiane, ani nie była na nich prowadzona jakakolwiek działalność. Wnioskodawca w najbliższym czasie, tj. w 2018 r. zamierza sprzedać jedną działkę budowlaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, naliczyć podatek VAT w wysokości 23% i udokumentować sprzedaż fakturą VAT.

W piśmie z dnia 27 maja 2018 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

Przedmiotem sprzedaży będzie działka nr 2181/1 o pow. 0,2446 ha.
Działka mająca być przedmiotem sprzedaży nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, z której to jest zarejestrowany czynnym podatnikiem VAT.
Umowa przedwstępna sprzedaży nie zawierała określenia numeru działki po podziale. Przedmiot przedwstępnej umowy sprzedaży został określony następująco „nieruchomość stanowiąca działkę o powierzchni około 2.536 m2, zaznaczoną na załączniku graficznym numer 2, numerem 1, załączonym do niniejszej umowy, powstałą po scaleniu działek gruntu 217/4 i 217/9, a następnie powstałą w wyniku podziału działki powstałej po scaleniu działek gruntu 217/4 i 217/9.” Opis ten określa nowo powstałą działkę 2181/1.
Stroną umowy przedwstępnej sprzedaży jest Wnioskodawca wraz z żoną.
Po zawarciu umowy przedwstępnej strona kupująca na przedmiotowej działce dokonała uzbrojenia terenu w przyłącze energii elektrycznej. Możliwe, że dokona dalszego uzbrojenia terenu w pozostałe media.
Nabywca do tej pory poniósł koszty i nadal będzie ponosił związane z uzyskaniem pozwolenia na budowę inwestycji, pozwolenia na budowę wjazdu, uzyskaniem warunków technicznych przyłączy kanalizacji sanitarnej, wodnej i deszczowej oraz przyłącza energetycznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy sprzedaż działki zakupionej przez małżonków, bez odliczenia VAT, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?
Czy fakturę za sprzedaż nieruchomości może wystawić tylko Wnioskodawca prowadzący działalność w zakresie zakupu i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Sprzedaż działki gruntu niezabudowanej, przeznaczonej w mpzp pod zabudowę usługową należy zakwalifikować jako sprzedaż opodatkowaną VAT.

Zgodnie z art. 113 ust. 12 pkt 1 lit. d ustawy, dostawy terenów budowlanych (przeznaczonych pod zabudowę w mpzp) są wyłączone ze zwolnień od podatku VAT.

Zgodnie z art. 2 ust. 6 i ust. 22 ustawy, grunty stanowią towar, a ich sprzedaż traktowana jest jako czynność odpłatnej dostawy na terytorium kraju. Ponadto podmiot dokonujący dostawy jest podatnikiem podatku VAT gdyż prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podstawowa podatku VAT do dnia 31 grudnia 2018 r. wynosi 23% i nie ma na nią wpływu fakt, że czynność nabycia gruntu nie podlegała podatkowi VAT.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt l ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów.

Podatnikiem jest Wnioskodawca, i na kwalifikację przedmiotowej czynności na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie ma wpływu fakt, że nieruchomość stanowi współwłasność małżonków.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej, przeznaczonej w planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę usługową, nabytej na podstawie aktu notarialnego przez Wnioskodawcę i jego małżonkę do majątku wspólnego dorobkowego będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 23%, a na Wnioskodawcy jako podatniku ciąży obowiązek udokumentowania sprzedaży fakturą VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji sprzedaży działki nr 2181/1 – jest prawidłowe
sposobu dokumentowania dostawy ww. działki – jest prawidłowe.

W świetle przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów – w rozumieniu art. 7 ustawy – podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 1.12.2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 112, „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży działki istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112 (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Co istotne – jak wskazał TSUE – w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca z małżonką nabył do majątku wspólnego nieruchomość składającą się z niezabudowanych działek gruntu. Nabycie gruntu nie podlegało ustawie o podatku od towarów i usług i Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z tytułu zakupu tej nieruchomości.

Wnioskodawca w dniu 24 października 2016 r. zawarł umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości pod warunkiem, której udzielił pełnomocnictwa kupującemu do podjęcia wszelkich działań faktycznych i prawnych, zmierzających do uzyskania niezbędnych decyzji i pozwoleń na realizację celu inwestycyjnego, polegającego na budowie obiektu handlowego z infrastrukturą towarzyszącą. Przedmiotem sprzedaży będzie działka nr 2181/1 o pow. 0,2446 ha. Umowa przedwstępna sprzedaży nie zawierała określenia numeru działki po podziale. Przedmiot przedwstępnej umowy sprzedaży został określony następująco „nieruchomość stanowiąca działkę o powierzchni około 2.536 m2, zaznaczoną na załączniku graficznym numer 2, numerem 1, załączonym do niniejszej umowy, powstałą po scaleniu działek gruntu 217/4 i 217/9, a następnie powstałą w wyniku podziału działki powstałej po scaleniu działek gruntu 217/4 i 217/9.” Opis ten określa nowo powstałą działkę 2181/1. Po zawarciu umowy przedwstępnej strona kupująca na przedmiotowej działce dokonała uzbrojenia terenu w przyłącze energii elektrycznej. Możliwe, że dokona dalszego uzbrojenia terenu w pozostałe media. Nabywca do tej pory poniósł koszty i nadal będzie ponosił związane z uzyskaniem pozwolenia na budowę inwestycji, pozwolenia na budowę wjazdu, uzyskaniem warunków technicznych przyłączy kanalizacji sanitarnej, wodnej i deszczowej oraz przyłącza energetycznego.

Na tle powyższego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy – w pierwszej kolejności – dotyczą uznania planowanej sprzedaży działki nr 2181/1 za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowej) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Wnioskodawca podejmował/podejmie w odniesieniu do działki będącej przedmiotem planowanej sprzedaży.

Odnosząc się do sprawy będącej przedmiotem wniosku należy stwierdzić, że decydujące znaczenie w tej sytuacji będzie miał fakt zawarcia umowy przedwstępnej z Kupującym, w ramach której udzielono mu pełnomocnictwa celem dokonywania w imieniu Wnioskodawców do podjęcia wszelkich działań faktycznych i prawnych, zmierzających do uzyskania niezbędnych decyzji i pozwoleń na realizację celu inwestycyjnego, polegającego na budowie obiektu handlowego z infrastrukturą towarzyszącą.

Zatem uzyskiwanie przez Kupującego wszelkich decyzji, pozwoleń, a także wykonanie uzbrojenia terenu w przyłącze energii elektrycznej będzie przejawem ściśle profesjonalnej i zorganizowanej aktywności. Ponadto, Nabywca poniósł i nadal będzie ponosił koszty związane z uzyskaniem pozwolenia na budowę inwestycji, pozwolenia na budowę wjazdu, uzyskaniem warunków technicznych przyłączy kanalizacji sanitarnej, wodnej i deszczowej oraz przyłącza energetycznego. W konsekwencji przedstawiona we wniosku aktywność Wnioskodawcy wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w odniesieniu do przedmiotowej działki, a zaistniały ciąg zdarzeń wskazuje na aktywność Wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami.

Z uwagi na powyższe należy przytoczyć brzmienie przepisu art. 95 1 § i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Zatem, jak wynika z powyższych przepisów, pełnomocnictwo to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie udzielając Nabywcy pełnomocnictwa, czynności wykonane przez Nabywcę wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawcy (mocodawcy).

Tym samym, udzielone pełnomocnictwo dla Nabywcy przez Wnioskodawcę, stanowi, że stroną podejmowanych czynności będzie Wnioskodawca, a nie Nabywca. Nabywca, jako pełnomocnik Wnioskodawcy nie działa we własnym imieniu, lecz w imieniu Wnioskodawcy. Okoliczności tej nie zmienia fakt, że wszystkie koszty związane z ww. czynnościami poniósł i będzie nadal ponosił Nabywca.

Zatem, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca podejmując ww. czynności, zaangażował środki podobne do tych jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o którym mowa we wskazanych orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazał aktywność w przedmiocie zbycia porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy, powołane regulacje prawne oraz orzecznictwo należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż działki nr 2181/1, będzie dostawą dokonywaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług, zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Tym samym, sprzedaż przez Wnioskodawcę działki zakupionej przez małżonków bez odliczenia VAT, będzie stanowić zdefiniowaną w art. 7 ust. 1 ustawy dostawę towarów, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe, lecz z uwagi na inne uzasadnienie niż wskazane przez Zainteresowanego we wniosku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również ustalenia podmiotu upoważnianego do wystawienia faktur w związku ze sprzedażą działki nr 2181/1 należąca do majątku wspólnego małżonków.

Zaznaczenia wymaga, że w myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682), zwanej dalej k.r.o., z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 k.r.o., w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Jak stanowi art. 36 § 1 oraz § 2 k.r.o., oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 k.r.o., zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne, w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości, wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym (art. 43 § 1 k.r.o.).

Wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokona czynności podlegającej opodatkowaniu.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w dniu 24 października 2016 r. zawarł umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości pod warunkiem, której udzielił pełnomocnictwa kupującemu do podjęcia wszelkich działań faktycznych i prawnych, zmierzających do uzyskania niezbędnych decyzji i pozwoleń na realizację celu inwestycyjnego, polegającego na budowie obiektu handlowego z infrastrukturą towarzyszącą. Wnioskodawca wskazał również, że stroną umowy przedwstępnej sprzedaży jest Wnioskodawca wraz z żoną.

Tym samym, w przedmiotowej sytuacji zarówno Wnioskodawca jak i jego żona wykonają czynność podlegającą opodatkowaniu działając jako podatnicy.

Należy w tym miejscu wskazać, że zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem, zarówno Wnioskodawca, jak i jego żona działać będą jako podatnicy i dokonają czynności podlegającej opodatkowaniu. W konsekwencji będą oni upoważnieni do wystawienia faktur na podstawie art. 106b ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca przy sprzedaży działki nr 2181/1 występuje jako podatnik podatku od towarów i usług (w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy), zatem będzie on zobowiązany w swoim imieniu wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż przedmiotowej działki nr 2181/1.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w części pytania nr 2 w zakresie sposobu dokumentowania dostawy ww. działki należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że w pozostałym zakresie wniosku, tj. obowiązku rejestracji żony Wnioskodawcy oraz obowiązku wystawienia przez nią faktury dokumentującej sprzedaż zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W kwestii skutków prawnych, jakie wywołuje interpretacja indywidualna wydana dla Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że w myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek Zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze to, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez Wnioskodawcę, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla żony Zainteresowanego. Żona Wnioskodawcy, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie. W konsekwencji, regulacje zawarte w art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie będą miały zastosowania dla żony Wnioskodawcy.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone, w szczególności dotyczy to określenia stawki podatku dla transakcji sprzedaży działki nr 2181/1.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin