Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.241.2018.1.KBR
z 29 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2018 r. (data wpływu 25 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT dostawy Nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT dostawy Nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) w dniu 26 listopada 2013 r. nabył w drodze aportu w postaci przedsiębiorstwa, prawo własności zabudowanej nieruchomości oznaczonej jako działka nr 687 o powierzchni 0,5156 ha. Na nieruchomości gruntowej posadowiony był jednokondygnacyjny budynek handlowo-usługowy o powierzchni zabudowy 2,134 m², którego budowę zakończono w 2004 r., dalej - „budynek”.

Nabycie przez Spółkę prawa własności ww. nieruchomości zostało udokumentowane aktem notarialnym. Czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Budynek od dnia nabycia był przez Spółkę wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, opodatkowanej podatkiem VAT. Spółka nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie Budynku, przekraczających 30% jego wartości początkowej.

W dniu 13 marca 2018 r. Wojewoda wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej: „budowa drogi ekspresowej na odcinku …….” (bez węzła) od km 14+200 do km 16+700”. Decyzja opatrzona została rygorem natychmiastowej wykonalności.

Na mocy ww. decyzji doszło do podziału działki nr 687 na działki o nr 687/3 i 687/4. Zgodnie z decyzją działka nr 687/3 staje się własnością Skarbu Państwa, jako nieruchomość przeznaczona na zabudowę planowanym pasem drogowym.

Natomiast działka nr 687/4 pozostanie własnością Spółki.

W wyniku dokonanego podziału, budynek posadowiony jest obecnie na obu wydzielonych działkach. Budynek ten zostanie wyburzony.

Spółka stosownie do art. 12 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1496), dalej – „ustawa o szczególnych zasadach...” otrzyma odszkodowanie.

Ustalenie wysokości i wypłacenie odszkodowania nastąpi na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie działki gruntu 687/3 w związku z wywłaszczeniem za odszkodowaniem stanowić będzie czynność zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie prawa własności przedmiotowej nieruchomości pod budowę drogi publicznej za odszkodowaniem spełnia warunki do zwolnienia z opodatkowania VAT. W przekonaniu Wnioskodawcy do przedmiotowego zdarzenia możliwe jest zastosowanie zwolnienia zarówno na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, jak i na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), dalej - „ustawa o VAT”.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Z przywołanego powyżej przepisu ustawy wynika, że czynność polegająca na przeniesieniu z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (np. nieruchomości gruntowej) w zamian za odszkodowanie stanowi dostawę towarów. W tej sytuacji bez znaczenia jest fakt, że dostawa nie jest de facto następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa. Odszkodowanie w tym przypadku pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną. W konsekwencji należy stwierdzić, że przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów (w tym np. nieruchomości) w zamian za odszkodowanie - na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy przy tym zaznaczyć, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości w zamian za wynagrodzenie (przyjmujące formę odszkodowania).

Należy jednak mieć na uwadze, że w stosunku do niektórych czynności ustawodawca przewidział zwolnienie z opodatkowania. Przywołać tu należy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Dla ustalenia faktycznego zakresu tego zwolnienia konieczne jest prawidłowe zdefiniowanie pojęcia „pierwsze zasiedlenie”. Na gruncie ustawy o VAT definicję tę sformułowano w art. 2 pkt 14. Zgodnie z tym przepisem przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
   
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Definicja ta wymaga zatem spełnienia trzech przesłanek:

• oddania budynków albo budowli lub ich części do użytkowania, po ich wybudowaniu lub kwalifikowanym ulepszeniu,
  

• w wykonaniu czynności opodatkowanej,
  

• pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi.
  
  
  

Zestawiając literalne brzmienie definicji „pierwszego zasiedlenia” na gruncie ustawy o VAT z art. 43 ust. 1 pkt 10 tej ustawy, można by założyć, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest co do zasady zwolniona z opodatkowania pod warunkiem jednakże, że nie jest ona dokonywana poprzez oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi:

1. nowo wybudowanego budynku/budowli lub ich części oraz
2. znacząco ulepszonego (nakłady na ulepszenie to co najmniej 30% jego wartości początkowej) budynku, względnie budowli lub ich części.
   
   

Jednocześnie zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych „pierwsze zasiedlenie” budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej (por. wyrok NSA z dnia 14 maja 2015 r., sygn. akt I FSK 382/14). Powyższa kwestia przedstawia się inaczej w sytuacji, gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem, aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE - musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższej regulacji jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Odnosząc powyższe do przedmiotowego stanu faktycznego uznać należy, że z uwagi na okoliczność, iż posadowiony na działkach 487/3 i 487/4 Budynek, po nabyciu przez Spółkę w 2013 r. był przez ponad 4 lata wykorzystywany przez Wnioskodawcę na potrzeby własnej działalności opodatkowanej VAT, uprawnione jest stwierdzenie, że doszło już do jego pierwszego zasiedlenia w całości.

W związku z tym nie ulega wątpliwości, że zbycie - w zamian za odszkodowanie - Budynku korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Mając na uwadze, że z przywołanego powyżej art. 29a ust. 8 ustawy o VAT wynika że przy sprzedaży gruntu zastosowanie powinny znaleźć odpowiednio te same zasady opodatkowania, jak do budowli będących przedmiotem zbycia, należy stwierdzić, że dostawa działki nr 487/3 również stanowić będzie czynność zwolnioną z opodatkowania.

Niezależnie od oceny stanowiska Wnioskodawcy co do zakresu stosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, należy wziąć pod uwagę, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia na innej podstawie, uregulowanej w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a) ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 7a ustawy o VAT warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z powyższego przepisu wynika, że w przypadku gdy dostawa dokonywana jest w związku z pierwszym zasiedleniem lub w okresie 2 lat od pierwszego zasiedlenia to dostawa taka może podlegać zwolnieniu również jeśli w stosunku do tych obiektów dokonujący ich dostawy:

• nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  

• nie ponosił wydatków na ich ulepszenie (w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego), a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, chyba że gruntownie odnowione obiekty były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.
  
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy analiza treści ww. przepisów prowadzi do wniosku, że sprzedaż Budynku z gruntem na którym jest posadowiony może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a) ustawy o VAT, gdyż:

• przy jej nabyciu Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z uwagi na fakt, że jego nabycie nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, oraz
  

• Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie Budynku, które stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej.
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Z przywołanego wyżej przepisu wynika, że czynność polegająca na przeniesieniu z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów (np. nieruchomości) w zamian za odszkodowanie stanowi dostawę towarów. Bez znaczenia jest fakt, że dostawa nie jest de facto następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa. Odszkodowanie w tym przypadku pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną. W konsekwencji, przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności nieruchomości w zamian za odszkodowanie – na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
   
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;
   
   

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14 definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia przez które rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Przy czym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT).

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione.

Oznacza to, że grunt dzieli w VAT los podatkowy ww. obiektów, które się na nim znajdują. Zatem w sytuacji, kiedy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca w dniu 26 listopada 2013 r. nabył w drodze aportu w postaci przedsiębiorstwa, prawo własności zabudowanej nieruchomości. Na nieruchomości gruntowej posadowiony był jednokondygnacyjny budynek handlowo-usługowy, którego budowę zakończono w 2004 r.

Nabycie przez Spółkę prawa własności ww. nieruchomości zostało udokumentowane aktem notarialnym, a czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Budynek od dnia nabycia był przez Spółkę wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, opodatkowanej podatkiem VAT. Spółka nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie Budynku, przekraczających 30% jego wartości początkowej.

W dniu 13 marca 2018 r. Wojewoda wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej. Decyzja opatrzona została rygorem natychmiastowej wykonalności.

Na mocy ww. decyzji doszło do podziału działki nr 687 na działki o nr 687/3 i 687/4. Zgodnie z decyzją działka nr 687/3 staje się własnością Skarbu Państwa, jako nieruchomość przeznaczona na zabudowę planowanym pasem drogowym. Natomiast działka nr 687/4 pozostanie własnością Spółki.

W wyniku dokonanego podziału, budynek posadowiony jest obecnie na obu wydzielonych działkach. Budynek ten zostanie wyburzony.

Ustalenie wysokości i wypłacenie odszkodowania nastąpi na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania za czynność zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekazania działki gruntu 687/3 w związku z wywłaszczeniem za odszkodowaniem.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług dostawa budynku, budowli lub ich części spełniających określone w przepisie warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Tak więc, w ocenie NSA, mając na uwadze wykładnię językową, jak i celowościową systemu VAT należy przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle przywołanych przepisów i przedstawionych we wniosku okoliczności należy stwierdzić, że dostawa przedmiotowej Nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Z wniosku wynika, że w przedmiotowej sprawie spełnione zostały warunki pierwszego zasiedlenia oraz od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu planowanej dostawy Nieruchomości w ramach jej wywłaszczenia upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Jak wskazał Wnioskodawca, od dnia nabycia Nieruchomości przez Spółkę, tj. od dnia 26 listopada 2013 r. grunt zabudowany budynkiem handlowo-usługowym był wykorzystywany przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. W związku z wykorzystywaniem ww. budynku w działalności Wnioskodawcy doszło do pierwszego zasiedlenia tego budynku.

Tak więc, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że rozpoczęcie używania budynku do celów prowadzonej działalności gospodarczej od dnia 26 listopada 2013 r. należy uznać za datę pierwszego zasiedlenia przedmiotowego budynku. Ponadto jak wynika ze złożonego wniosku, Spółka nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie Budynku, przekraczających 30% jego wartości początkowej.

Przedstawione okoliczności sprawy i przywołane przepisy, pozwalają stwierdzić, że dostawa opisanej we wniosku Nieruchomości w postaci działki gruntu 687/3 wraz z częścią znajdującego się na niej nieulepszanego budynku wykorzystywanego w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy nastąpi po pierwszym zasiedleniu. W związku z tym, że od pierwszego zasiedlenia Nieruchomości do jej dostawy (wywłaszczenia) minie okres dłuższy niż 2 lata, to transakcja ta będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Końcowo należy zauważyć, że z uwagi na zastosowanie w stosunku do wyżej opisanej transakcji zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, analiza przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT staje się bezprzedmiotowa.

W świetle powyższych okoliczności, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.