Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.198.2018.1.AP
z 28 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2018 r. (data wpływu 29 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania składników majątku w związku z likwidacją/rozwiązaniem spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest komandytariuszem w spółce niebędącej osobą prawną X Spółka komandytowa z siedzibą w A. Poza Wnioskodawcą Spółka ta ma jeszcze jednego wspólnika - komplementariusza Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w A.

Przedmiotem działalności X Spółka komandytowa jest według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD):

• 68.20.Z - Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,
  

• 68.10.Z - Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek,
  

• 68.32.Z - Zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie,
  

• 68 31.Z - Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami,
  

• 81.30.Z - Działalność usługowa związana z zagospodarowaniem terenów zielonych,
  

• 81.10.Z - Działalność pomocnicza związana z utrzymaniem porządku w budynkach,
  

• 81.21.Z - Niespecjalistyczne sprzątanie budynków i obiektów przemysłowych,
  

• 77.11.Z - Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek,
  

• 77.12.Z - Wynajem i dzierżawa pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli.
  

• 41.10.Z - Realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.
  
  

Działalność objęta symbolem 68.20.Z jest podstawową i wiodącą działalnością Spółki. Wnioskodawca osiąga przychody z udziału w X Spółka komandytowa i przychody z indywidualnie prowadzonej działalności gospodarczej pod nazwą XY, które stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowane na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym. Przeważającym przedmiotem działalności, którą prowadzi i prowadzić będzie, jest działalność sklasyfikowana jako 68.20.Z. - wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Ten przedmiot działalności będzie dalej działalnością wiodącą Wnioskodawcy po zajściu zdarzenia przyszłego objętego niniejszym wnioskiem.

Wnioskodawca wniósł wkład pieniężny do X Spółka komandytowa w wysokości 9 000 zł. Wnioskodawca uczestniczy w zysku tej Spółki w wysokości 90%. Spółka komandytowa prowadzi działalność gospodarczą w myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jest właścicielem nieruchomości, ruchomości oraz innych praw, składających się na przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Spółka jest właścicielem czterech nieruchomości zabudowanych obiektami handlowo usługowymi, położonymi w B przy ul. xxx, C przy ul. xxx, D przy ul. xxx i E przy ul. xxx. Ponadto, Spółka jest właścicielem lokalu handlowo-usługowego nr 1 i 3 położonych w F przy ul. xxx i współwłaścicielem w udziale wynoszącym 2 263/10000 części nieruchomości wspólnej, na której położony jest lokal oraz posiada udział wynoszący 2/22 części we współużytkowaniu wieczystym niezabudowanej działki położonej w F przy ul. xxx. Spółka jest także użytkownikiem wieczystym nieruchomości położonej .... przy ul. .... i właścicielem pawilonu handlowego na tej nieruchomości, stanowiącego odrębną własność. Ponadto, Spółka jest właścicielem niezabudowanej działki gruntu położonej w E o pow. 2 375 m². Spółka jest ponadto właścicielem pojazdu marki xxx. Posiada też na podstawie umowy leasingu drugi pojazd. Do majątku Spółki zaliczają się też drobne sprzęty i urządzenia związane z wykonywaną działalnością (komputer, drukarka, telefon, biurko, szafy, krzesła, itp.).

W przyszłości nie jest wykluczone, że nastąpi ustanie bytu prawnego Spółki komandytowej, przy czym w celu zminimalizowania kosztów związanych z procesem likwidacji Spółki zostałaby ona rozwiązana bez przeprowadzenia procesu likwidacyjnego, w sposób uzgodniony jednomyślnie przez wspólników, stosowanie do treści art. 67 § 1 Kodeksu spółek handlowych.

W efekcie likwidacji/rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego jej byt prawny zostanie zakończony, a cały posiadany przez nią majątek w formie zorganizowanego przedsiębiorstwa zostanie przekazany, zgodnie z treścią umowy Spółki Wnioskodawcy, jako komandytariuszowi, czyli Wnioskodawca otrzyma wszystkie prawa własności nieruchomości, prawa użytkowania wieczystego gruntów niezabudowanych i prawa użytkowania wieczystego gruntów wraz z prawem własności posadowionych na nim budynków stanowiących odrębne nieruchomości, prawa własności lokali niemieszkalnych, a także udziały w prawie własności nieruchomości oraz wszelkie inne składniki majątkowe i środki pieniężne. Wnioskodawca przejmie także istniejące w Spółce zobowiązania, w tym przejmie obecnych pracowników Spółki. Zobowiązania Spółki dotyczą utrzymania nieruchomości będących we władaniu Spółki i majątku ruchomego, w tym obejmują zobowiązania wynikające dla Spółki, jako wynajmującego, z tytułu udostępnienia nieruchomości. Spółka nie posiada kredytów, wymagalnych i nieuregulowanych zobowiązań, nie toczą się przeciwko niej żadne postępowania sądowe.

Środki pieniężne otrzymane w związku z zamierzoną likwidacją/rozwiązaniem Spółki będą pochodzić z przychodów tej Spółki zaliczanych do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Wszelkie inne składniki majątkowe będą stanowiły zabudowane i niezabudowane nieruchomości, prawa użytkowania wieczystego gruntów niezabudowanych oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów wraz z własnością posadowionych na nich budynków stanowiących odrębne nieruchomości, lokali niemieszkalnych oraz udziały we własności nieruchomości, a także ruchomości w postaci samochodu oraz wyposażenia biura.

Przeniesienie ogółu majątku Spółki na Wnioskodawcę w formie zorganizowanego przedsiębiorstwa nastąpiłoby w dacie podjęcia przez wspólników Spółki uchwały o jej rozwiązaniu i byłoby zgodne z treścią umowy Spółki, która stanowi w paragrafie 12, że majątek Spółki pozostały po zaspokojeniu wszelkich wierzytelności przypadających do Spółki przypada komandytariuszowi, to jest Wnioskodawcy. Komplementariuszowi, czyli Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie przysługuje prawo do udziału w majątku Spółki po jej likwidacji, ani też prawo spłaty w razie wystąpienia. Dla wyjaśnienia Wnioskodawca podaje, że Spółka komandytowa jest spółką nowozawiązywaną, rozumiejąc pod tym pojęciem to, że nie powstała ona w wyniku przekształcenia jej z innego podmiotu prawnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją/rozwiązaniem Spółki komandytowej bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego składniki majątkowe tej Spółki (stanowiące całe przedsiębiorstwo Spółki) w postaci prawa własności nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych, prawa użytkowania wieczystego gruntów niezabudowanych i prawa użytkowania wieczystego gruntów wraz z prawem własności posadowionych na nim budynków, stanowiących odrębne nieruchomości, prawa własności lokali niemieszkalnych, a także udziały w prawie własności nieruchomości oraz wszelkie inne niepieniężne składniki majątkowe i środki pieniężne, będą stanowiły dla Wnioskodawcy w momencie ich otrzymania przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z tej spółki. Z przepisu art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika jednak, że do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki niebędącej osobą prawną, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Z kolei, z przychodów z działalności gospodarczej wyłączono na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji tej spółki.

Z powyższego wynika, że ustawodawca przewidział dychotomiczny podział majątku likwidowanej spółki na: środki pieniężne i składniki majątku (inne niż środki pieniężne). Wykładnia regulacji zawartych w art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) oraz art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do składników majątku, na moment ich otrzymania w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, przychód w ogóle nie powstaje. Przychód ten, w przypadku otrzymania niepieniężnych składników majątku, powstanie dopiero w momencie ich odpłatnego zbycia, jeśli nie znajdzie zastosowania wyłączenie z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko to potwierdza uzasadnienie do rządowego projektu ustawy nowelizującej m.in. ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych z 20 października 2010 r. (druk sejmowy nr 3 500 - Sejm VI kadencji), w którym stwierdzono, że w przypadku otrzymania przez wspólnika innych (niż środki pieniężne) składników majątku likwidowanej spółki osobowej „ich wartość będzie stanowiła przychód u wspólnika dopiero w momencie zbycia składnika majątku, otrzymanego w wyniku likwidacji spółki. Będzie to skutkowało opodatkowaniem faktycznie uzyskanego przychodu. Propozycja ta uwzględnia utrzymanie braku podmiotowości w podatku dochodowym spółek niebędących osobami prawnymi. Koncepcja opodatkowania faktycznie uzyskanego przychodu (w momencie jego realizacji, np. sprzedaży) upraszcza system podatkowy”.

Pod pojęciem likwidacji spółki niebędącej osobą prawną mieści się zarówno ustanie jej bytu prawnego w drodze przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, jak również jej rozwiązanie bez przeprowadzenia tego postępowania (w inny uzgodniony pomiędzy wspólnikami sposób, zgodnie z art. 67 § 1 Kodeksu spółek handlowych). Zgodnie z art. 67 § 1 Kodeksu spółek handlowych, w przypadkach określonych w art. 58 Kodeksu spółek handlowych należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki. Likwidacja spółki osobowej nie jest zatem obligatoryjna, gdyż zakończenie jej działalności może się odbyć bez jej przeprowadzenia, np. w drodze jednomyślnej uchwały wszystkich wspólników o rozwiązaniu spółki osobowej.

W związku z powyższym, otrzymane w związku z likwidacją/rozwiązaniem Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, składników majątku Spółki komandytowej w postaci prawa własności nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych, prawa użytkowania wieczystego gruntów wraz z prawem własności posadowionych na nim budynków, stanowiących odrębne nieruchomości, prawa własności lokali niemieszkalnych, a także udziały w prawie własności nieruchomości, oraz otrzymane wszelkie inne niepieniężne składniki majątku i środki pieniężne, nie będą w momencie ich otrzymania stanowiły dla Wnioskodawcy przychodu polegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Powyższy pogląd potwierdzają także interpretacje indywidualne wydane w imieniu Ministra Finansów, przykładowo przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 23 stycznia 2014 r., Nr IPTPB1/415-655/13-4/MD,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 stycznia 2015 r., Nr IBPBI/1/415-1324/14/AB,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 kwietnia 2015 r., Nr ILPB1/4511-1-5/15-3/AG,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 maja 2015 r., Nr IPBPB/1/415-217/15/SK,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 3 listopada 2015 r., Nr IPTPB1/4511-470/15-4/MH.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577, z późn. zm.), spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Stosownie do przepisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

W myśl art. 58 ww. ustawy rozwiązanie spółki powodują:

1. przyczyny przewidziane w umowie spółki,
2. jednomyślna uchwała wszystkich wspólników,
3. ogłoszenie upadłości spółki,
4. śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości,
5. wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika,
6. prawomocne orzeczenie sądu.
   
   

Stosownie do treści art. 67 § 1 Kodeksu spółek handlowych, w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

W konsekwencji, wskazane w ww. art. 58 Kodeksu spółek handlowych rozwiązanie spółki osobowej skutkuje zakończeniem działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto podkreślić należy, że w przypadku rozwiązania spółki osobowej przeprowadzanie likwidacji nie jest obligatoryjne. Tym samym, w myśl przepisów ww. Kodeksu, nie należy uzależniać rozwiązania spółki od jej likwidacji.

Stwierdzić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnoszące się do likwidacji działalności gospodarczej należy interpretować w związku z przepisami Kodeksu spółek handlowych odnoszącymi się do rozwiązania spółki, a nie do procesu jej likwidacji. Zatem, w przypadku rozwiązania spółki osobowej – zarówno w sytuacji przeprowadzenia likwidacji, jak i bez przeprowadzania procesu likwidacji – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozpoznać należy zdarzenie likwidacji działalności gospodarczej.

W związku z tym należy uznać, że zarówno likwidacja, jak i rozwiązanie spółki osobowej, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wywołują te same konsekwencje podatkowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Spółka osobowa to spółka prawa handlowego, która nie posiada osobowości prawnej. Dochody spółek niebędących osobami prawnymi nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce niebędącej podatnikiem podatku dochodowego uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki jawnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną (art. 8 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarczą.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Co do zasady, do kategorii przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej są zaliczane wszystkie przychody osiągane w związku z tą działalnością. Wyjątki od powyższej zasady wprowadza art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazujący na przysporzenia uzyskiwane w związku z tą działalnością, które nie są uważane za przychody podatkowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Omawiany przepis zostały wprowadzony do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 1 stycznia 2011 r. – mocą ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 1478) – jako jedno z unormowań mających na celu sprecyzowanie sposobu opodatkowania wspólników w przypadku zakończenia działalności spółki niebędącej osobą prawną.

Ponadto z dniem 1 stycznia 2015 r. – mocą ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1328, z późn. zm.) – powyższy katalog regulacji dotyczących skutków podatkowych likwidacji spółki niebędącej osobą prawną został rozbudowany poprzez wprowadzenie do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 14 ust. 8. W myśl tego przepisu, przez środki pieniężne, o których mowa w ust. 3 pkt 10 i 11, rozumie się również wartość wierzytelności uprzednio zarachowanej jako przychód należny, pomniejszonej o należny podatek od towarów i usług, oraz wierzytelności z tytułu udzielonej przez spółkę niebędącą osobą prawną pożyczki – z wyjątkiem wierzytelności z tytułu odsetek od opóźnionej zapłaty oraz wierzytelności z tytułu odsetek od takiej pożyczki, jeżeli wierzytelności te zostały spłacone na rzecz otrzymującego je wspólnika.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku:

1. pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, prowadzonych samodzielnie,
2. otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.
   
   

Natomiast przepis art. 14 ust. 3 pkt 12 ww. ustawy stanowi, że do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2 nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku:

1. pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej,
2. otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki

- jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest komandytariuszem w Spółce komandytowej. Poza Wnioskodawcą Spółka ta ma jeszcze jednego wspólnika – komplementariusza: Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Działalność objęta symbolem 68.20.Z jest podstawową i wiodącą działalnością Spółki. Wnioskodawca osiąga przychody z udziału w Spółce komandytowej i przychody z indywidualnie prowadzonej działalności gospodarczej. Przeważającym przedmiotem działalności, którą prowadzi i prowadzić będzie jest działalność sklasyfikowana jako 68.20.Z. - wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Wnioskodawca wniósł wkład pieniężny do Spółki komandytowej w wysokości 9 000 zł. Wnioskodawca uczestniczy w zysku tej Spółki w wysokości 90%. Spółka komandytowa jest właścicielem nieruchomości, ruchomości oraz innych praw, składających się na przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. W przyszłości nie jest wykluczone, że nastąpi ustanie bytu prawnego Spółki komandytowej, przy czym w celu zminimalizowania kosztów związanych z procesem likwidacji Spółki zostałaby ona rozwiązana bez przeprowadzenia procesu likwidacyjnego w sposób uzgodniony jednomyślnie przez wspólników stosowanie, do treści art. 67 § 1 Kodeksu spółek handlowych. W efekcie likwidacji/rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego jej byt prawny zostanie zakończony, a cały posiadany przez nią majątek w formie zorganizowanego przedsiębiorstwa zostanie przekazany, zgodnie z treścią umowy Spółki Wnioskodawcy, jako komandytariuszowi, który otrzyma wszystkie prawa własności nieruchomości, prawa użytkowania wieczystego gruntów niezabudowanych i prawa użytkowania wieczystego gruntów wraz z prawem własności posadowionych na nim budynków stanowiących odrębne nieruchomości, prawa własności lokali niemieszkalnych, a także udziały w prawie własności nieruchomości oraz wszelkie inne składniki majątkowe i środki pieniężne. Przeniesienie ogółu majątku Spółki na Wnioskodawcę w formie zorganizowanego przedsiębiorstwa nastąpiłoby w dacie podjęcia przez wspólników Spółki uchwały o jej rozwiązaniu i byłoby zgodne z treścią umowy Spółki. Ww. Spółka komandytowa jest spółką nowozawiązywaną, tzn. nie powstała ona w wyniku przekształcenia jej z innego podmiotu prawnego.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że otrzymanie składników majątku Spółki komandytowej (stanowiących całe przedsiębiorstwo Spółki) w postaci prawa własności nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych, prawa użytkowania wieczystego gruntów niezabudowanych i prawa użytkowania wieczystego gruntów wraz z prawem własności posadowionych na nim budynków, stanowiących odrębne nieruchomości, prawa własności lokali niemieszkalnych, a także udziałów w prawie własności nieruchomości oraz wszelkich innych niepieniężnych składników majątkowych i środków pieniężnych – na moment rozwiązania Spółki bez przeprowadzania formalnej likwidacji – nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k - 14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.