Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.142.2018.1.MK
z 26 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2018 r. (data wpływu 6 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z dokonywaniem przez Spółkę holenderską wypłat pieniężnych, w ramach programów motywacyjnych SAR i RSU, których organizatorem jest spółka mająca siedzibę w RPA dla uczestników polskich spółek z grupy oraz wynikających z tego tytułu obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z dokonywaniem przez Spółkę holenderską wypłat pieniężnych, w ramach programów motywacyjnych SAR i RSU, których organizatorem jest spółka mająca siedzibę w RPA dla uczestników polskich spółek z grupy oraz wynikających z tego tytułu obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca Spółka z siedzibą na terytorium Holandii jest częścią koncernu medialnego N siedzibą w Republice Południowej Afryki. W celu zwiększenia motywacji pracowników do rozwoju grupy N. w skład której wchodzi Wnioskodawca, spółka A. z siedzibą w RPA (dalej jako: N.) objęła kluczowych pracowników grupy następującymi programami motywacyjnymi:

• “Share Appreciation Rights” (dalej jako: “Plany SAR”),
  

• „Naspers Restricted Stock Plan” (dalej jako: „Plan RSU”).
  
  
  

Dalej łącznie “Plany”.

Plany mają stanowić zachętę finansową dla pracowników mogących przyczynić się do sprawnego zarządzania i wzrostu wartości poszczególnych podmiotów tworzących grupę N. oraz zapewnić zmniejszenie odpływu wykwalifikowanej kadry.

Osoby objęte Planami znajdują zatrudnienie m.in. w spółkach należących do grupy N. mających swe siedziby na terytorium Polski (dalej jako „Spółki Polskie”). Osoby zatrudnione w Spółkach Polskich i objęte Planami nie są zatrudnione przez Wnioskodawcę, ani nie łączy ich z Wnioskodawcą żadna inna umowa o podobnym charakterze. Pracownicy Spółek Polskich objętych tymi programami nie wykonują również żadnych prac na rzecz Spółki Holenderskiej.

Wnioskodawca odpowiedzialny jest za dokonywanie wypłat z tytułu sprzedaży akcji nabytych w ramach Planu RSU oraz wypłat pieniężnych z tytułu Planów SAR osobom w nich uczestniczącym (dalej: „Uczestnicy”).

Uczestnicy są polskimi rezydentami podatkowymi w rozumieniu Ustawy o PIT.

1. Plany SAR
   
   

W ramach Planów SAR wybranym pracownikom grupy N., w tym również pracownikom Spółek Polskich, przyznawane są nieodpłatnie jednostki Share Appreciation Rights (dalej jako „Jednostki SAR”). Zdaniem Wnioskodawcy, Jednostki SAR mogą być zaklasyfikowane jako pochodne instrumenty finansowe, o których mowa w art. 5a pkt 13 Ustawy o PIT. Jednostki SAR reprezentują bowiem prawo Uczestnika do uzyskania w przyszłości wartości finansowej (kwoty wypłaty pieniężnej) pozostającej w bezpośredniej relacji do wzrostu wartości grupy w okresie między przyznaniem Jednostek SAR danemu Uczestnikowi (dalej jako „Grant”) a realizacją przez tego Uczestnika praw wynikających z Jednostek SAR.

Przystąpienie do Planów SAR ma charakter dobrowolny.

Za wdrożenie i administrowanie Planami SAR odpowiedzialny jest Komitet ds. Zasobów Ludzkich i Wynagrodzeń („the Human Resources and Remuneration Committee”, dalej jako „Komitet”) N. Zadaniem tego komitetu jest w szczególności przyznawanie Jednostek SAR Uczestnikom oraz obsługa i administrowanie Planów SAR.

Wnioskodawca jest spółką dedykowaną do realizacji wypłat pieniężnych na rzecz Uczestników Planów SAR.

Prawo do uczestnictwa w Planach może zostać przyznane pracownikom spółek wchodzących w skład grupy, w tym pracownikom Spółek Polskich. Uczestnik Planów SAR otrzymuje pisemną informację (dalej jako „Letter of Grant”) o liczbie przyznanych Jednostek SAR oraz dniu ich przyznania (dalej jako „Date of Grant”). Uczestnik zgodnie z procedurą potwierdza uczestnictwo w Planach SAR w terminie 30 dni od otrzymania Letter of Grant przyznającego Jednostki SAR.

Uprawnienie do uczestnictwa w Planach nie wynika z umów o pracę zawartych pomiędzy Uczestnikami a Wnioskodawcą i nie jest też zapisane w jakichkolwiek innych dokumentach wewnętrznych obowiązujących w Spółce Holenderskiej m.in. regulaminach pracy, regulaminach wynagradzania itp. Jego źródłem są Plany SAR wdrożone w wybranych spółkach z grupy N. (w tym w wybranych Spółkach Polskich) oraz przekazany Uczestnikom zgodnie z Planami przez Wnioskodawcę Letter of Grant. Tak jak wspomniano powyżej, Komitet przyznaje Jednostki SAR Uczestnikom, niemniej Spółki Polskie lub inne spółki mogą zarekomendować Komitetowi osoby, które mogą być objęte Planami SAR.

Po upływie zdefiniowanego okresu (jak wskazano wcześniej), Uczestnik uzyskuje uprawnienie do realizacji praw wynikających z Jednostek SAR. Określona jest także ostateczna data realizacji danej transzy Jednostek SAR („Vesting Date”), po upływie której Jednostki SAR wygasają:

1. 1/5 przyznanych Jednostek SAR pomiędzy 1 a 2 rocznicą „Date of Grant”
   
2. 2/5 przyznanych Jednostek SAR pomiędzy 2 a 3 rocznicą „Date of Grant”
3. 3/5 przyznanych Jednostek SAR pomiędzy 3 a 4 rocznicą „Date of Grant”
   
4. 4/5 przyznanych Jednostek SAR pomiędzy 4 a 5 rocznicą „Date of Grant”
   
5. całością przyznanych Jednostek SAR po upływie 5 rocznicy „Date of Grant”.
   
   

Zgodnie z postanowieniami Planów SAR, Jednostki SAR pozostawione do dyspozycji Uczestnika, co do zasady, są realizowane poprzez wypłatę pieniężną reprezentującą wzrost wartości Jednostek SAR. Wypłaty pieniężne w związku z realizacją Jednostek SAR przez Uczestników są dokonywane przez Wnioskodawcę. Kosztem tych wypłat są obciążane natomiast finalnie Spółki Polskie na podstawie umowy Intercompany Agreement (dalej jako: „Umowa”).

W sytuacjach określonych w Planach SAR, zamiast bezpośredniej wypłaty pieniężnej nastąpi z tych środków zakup akcji N notowanych na johannesburskiej giełdzie papierów wartościowych (JSE).

Sam fakt przystąpienia do Planów SAR nie powoduje powstania żadnych korzyści po stronie Uczestników jak również nie daje gwarancji uzyskania takich korzyści później. W szczególności nie daje Uczestnikom prawa akcjonariusza do akcji N. ani też prawa do dywidendy. Potencjalna korzyść finansowa zależy, bowiem od wzrostu wartości określonych podmiotów grupy N.

Realizacja praw wynikających z Jednostek SAR ma charakter warunkowy. Uczestnik co do zasady utraci prawo realizacji praw z Jednostek SAR, jeśli ustanie jego stosunek pracy ze spółką z grupy N. z przyczyn leżących po stronie pracownika (wypowiedzenie stosunku pracy) bądź też na skutek zwolnienia dyscyplinarnego pracownika. Jeżeli jednak zmiana zatrudnienia nastąpi w ramach spółek z grupy N., prawo do realizacji praw wynikających z Jednostek SAR przez Uczestnika zostaje zachowane z jednoczesnym uwzględnieniem braku wzrostu wartości tych jednostek jako odnoszących się do pracy w innej spółce z grupy N., na której wzrost Uczestnik już nie będzie wpływał. W przypadku natomiast ustania stosunku pracy z Uczestnikiem z przyczyn obiektywnych (np. choroba), przejścia Uczestnika na emeryturę, śmierci Uczestnika lub z innych przyczyn uznanych przez N., prawa wynikające z Jednostek SAR podlegają realizacji na rzecz Uczestnika.

2. Plan RSU
   
   

W ramach Planu RSU, Uczestnikom przyznawane jest prawo do nieodpłatnego otrzymania w przyszłości akcji N notowanych na johannesburskiej giełdzie papierów wartościowych JSE. Przystąpienie do Planu ma charakter dobrowolny. Plan RSU został utworzony na podstawie Uchwały Walnego Zgromadzenia akcjonariuszy spółki N.

W celu wdrożenia i administrowania Planem RSU ustanowiony został odrębny podmiot pod nazwą Trust (dalej jako „Trust”).

Uprawnienie do otrzymania akcji N. przez Uczestników Planu RSU nie wynika z umów o pracę zawartych pomiędzy Uczestnikami a Wnioskodawcą, nie jest też zapisane w jakichkolwiek innych dokumentach wewnętrznych obowiązujących w Spółce Holenderskiej, m.in. regulaminach pracy, regulaminach wynagradzania, itp. Jego źródłem jest Plan RSU wdrożony w wybranych spółkach z grupy N. (w tym wybranych Spółkach Polskich) oraz przekazany Uczestnikom przez Trust w ramach Planu Award Letter. Partycypowanie Polskich Spółek w finasowaniu Trustu odbywa się na podstawie umowy „Memorandum of Understanding” (dalej jako: „Umowa”) zawartej pomiędzy Spółką Polską a Spółką Zależną.

Nieodpłatne nabycie akcji N. przez Uczestników jest odroczone w czasie. Akcje N. przyznane przez Trust pozostają zablokowane do dnia nabycia prawa własności akcji, tj. nie podlegają sprzedaży, ani innej formie swobodnego dysponowania przez Uczestnika. Okres pomiędzy „Award Date” i „Vesting Date”, jest to tzw. okres restrykcji i może wynosić on zgodnie z postanowieniami Planu RSU rok, dwa, trzy lub cztery lata. W okresie restrykcji Uczestnicy nie posiadają praw do przyznanych akcji, w tym w szczególności: prawa akcjonariusza w stosunku do akcji N. ani też prawa do otrzymania dywidendy. Ponadto, w okresie restrykcji Uczestnikom Planu RSU nie przysługują żadne roszczenia względem Trustu z tytułu przyznanego prawa do nieodpłatnego otrzymania w przyszłości akcji N.

Nabycie akcji N. ma charakter warunkowy. Uczestnik traci prawo do przyznanych akcji N., jeśli przed datą określoną w dokumencie „Award Letter” jako „Vesting Date” ustanie jego stosunek pracy ze spółką z grupy N z przyczyn leżących po stronie pracownika (wypowiedzenie stosunku pracy), bądź też na skutek zwolnienia dyscyplinarnego pracownika. Jeżeli jednak zmiana zatrudnienia nastąpi w ramach spółek z grupy N., prawo do nabycia akcji N. przez Uczestnika zostaje zachowane. W przypadku natomiast ustania stosunku pracy z Uczestnikiem z przyczyn obiektywnych (np. choroba), przejścia Uczestnika na emeryturę, śmierci Uczestnika lub z innych przyczyn uznanych przez zarząd N., okres restrykcji ulega skróceniu. Okres restrykcji ulegnie również skróceniu, gdy Spółka Polska przestanie być członkiem grupy N.

Po upływie okresu restrykcji Uczestnik nabywa prawo do dysponowania akcjami N. Zgodnie z postanowieniami Planu RSU akcje N. w dniu „Vesting Date” są albo transferowane na indywidualne rachunki maklerskie Uczestników albo sprzedawane w imieniu Uczestników przez Trustee, a zysk z ich sprzedaży przekazywany Uczestnikom Planu za pośrednictwem Wnioskodawcy. Wybór sposobu realizacji następuje poprzez pisemną dyspozycję Uczestnika. Jeżeli Uczestnik nie dostarczy pisemnej dyspozycji Trustowi, wówczas następuje sprzedaż nieodpłatnie otrzymanych akcji N. i przekazanie zysku Uczestnikowi przez Wnioskodawcę.

Spółki Polskie partycypują w finansowaniu Trustu, który dokonuje zakupu akcji przekazywanych następnie Uczestnikom w ramach Planu RSU. Wysokość środków przekazywanych do Trustu określana jest z uwzględnieniem liczby akcji, które mogą być przyznane pracownikom Spółek Polskich w ramach Planu, z jednoczesnym uwzględnieniem liczby osób partycypujących w Planie RSU, a których stosunek pracy z grupą N. ustał. Po przystąpieniu do Planu RSU Spółki Polskie zobowiązane są do przekazania na rzecz Trustu przewidywanej kwoty niezbędnej na zakup akcji dla Uczestników będących pracownikami tych Spółek. Zgodnie z Umową, Spółka Zależna nabywa akcje na rzecz Uczestników Planu, a Spółki Polskie zostają obciążone przez Spółkę Zależną tymi kosztami. Spółki Polskie dokonują płatności na podstawie noty wystawionej przez Spółkę Zależną lub kalkulacji przedstawionej przez Trust.

Wnioskodawca jest jednostką zależną od N.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z dokonaniem wypłat z tytułu sprzedaży akcji nabytych w ramach Planu RSU oraz wypłat pieniężnych z tytułu Planów SAR Uczestnikom zatrudnionym w Spółkach Polskich i będących Polskimi rezydentami podatkowymi, na Wnioskodawcy, jako podmiocie zagranicznym, ciążą obowiązki rozliczenia i raportowania tych przychodów w rozumieniu przepisów Ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z dokonaniem wypłat z tytułu sprzedaży akcji nabytych w ramach Planu RSU oraz wypłat pieniężnych z tytułu Planów SAR Uczestnikom zatrudnionym w Spółkach Polskich i będących polskimi rezydentami podatkowymi, na Wnioskodawcy, jako podmiocie zagranicznym, nie ciążą obowiązki rozliczenia i raportowania tych przychodów w rozumieniu przepisów Ustawy o PIT, a w szczególności na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika.

5. UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY
   
   

Zgodnie z art. 8 Ordynacji podatkowej, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z cytowanym przepisem, na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

6. obliczenie,
   
7. pobranie,
   
8. wpłacenie,
   

- podatku, zaliczki lub raty.

Przechodząc na grunt przepisów Ustawy o PIT, zgodnie z art. 9 ust. 1, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52C oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 9 ust. 2 Ustawy PIT, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f Ustawy PIT nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Katalog źródeł przychodów zawiera art. 10 Ustawy PIT. W ustępie pierwszym tego przepisu jako źródło przychodu wymieniono m.in. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę (pkt 1).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Art. 11 ust. 2 Ustawy PIT stanowi, że wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W świetle art. 12 ust. 1 Ustawy PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do art. 31 Ustawy PIT, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 Ustawy PIT płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35 Ustawy PIT, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. la.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 Ustawy o PIT, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45 ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Na podstawie treści przywołanych powyżej przepisów należałoby stwierdzić, że warunkiem istnienia obowiązków płatnika określonych w art. 31 Ustawy o PIT dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania wypłaty świadczeń przez ten podmiot kwalifikowanych jako przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy.

Jako, że przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia stosunku pracy, aby odpowiednio zakwalifikować wypłacone świadczenie jako przychód ze źródła określonego jako „stosunek pracy” należałoby odwołać się do przepisów Kodeksu pracy. Kodeks pracy reguluje prawa i obowiązki objęte stosunkiem pracy w odniesieniu do wszystkich pracowników, bez względu na podstawę prawną ich zatrudnienia. Oznaczałoby to, że wypłata świadczenia kwalifikowana jako przychód ze stosunku pracy musi wiązać się z wykonywaniem określonej pracy na rzecz podmiotu wypłacającego dane świadczenie.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia, Wnioskodawca będący podmiotem holenderskim odpowiedzialny jest za dokonywanie wypłat z tytułu sprzedaży akcji nabytych w ramach Planu RSU oraz wypłat pieniężnych z tytułu Planów SAR Uczestnikom. Nie łączy go jednak z Uczestnikami ani umowa o pracę ani inna umowa o podobnym charakterze, a także Uczestnicy nie świadczą pracy na jego rzecz. Natomiast jedynym źródłem wypłat realizowanych przez Wnioskodawcę na rzecz Uczestników są postanowienia Planów oraz dokumenty przekazane Uczestnikom (tj. Award Letter oraz Letter of Grant).

Mając na uwadze przywołane przepisy i przedstawione we wniosku zdarzenie należy stwierdzić, że na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika, gdyż jak już powyżej wyjaśniono, warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu, co w omawianej sprawie miejsca nie będzie miało. Jak już wskazano powyżej, przesłanką zakwalifikowania przychodu do źródła określonego jako „stosunek pracy” jest to, aby przychód ten związany był z wykonywaniem określonej pracy na rzecz podmiotu wypłacającego dane świadczenie. Świadczenie, które nie wynika ze stosunku pracy, otrzymane od osoby trzeciej (w przedmiotowej sprawie od spółki z siedzibą w Holandii) nawet, jeżeli jako kryterium stanowiące podstawę jego przyznania został określony fakt istnienia stosunku pracy pomiędzy Uczestnikami a określonym podmiotem z grupy N, w opinii Wnioskodawcy nie stanowi to podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy. Przychód taki należy zatem ocenić jako świadczenie otrzymane od podmiotu, z którym Uczestników nie łączy stosunek pracy. Bowiem, jak wcześniej wskazano we wniosku, Uczestników uprawnionych do otrzymania tych świadczeń nie łączy z Wnioskodawcą żadna formalna relacja, tj. Uczestnicy nie są pracownikami Spółki Holenderskiej ani nie wykonują na jej rzecz pracy.

Co więcej, podkreślenia wymaga fakt, że Wnioskodawca jest zagranicznym podmiotem z siedzibą w Holandii. Natomiast przychody uzyskiwane przez Uczestników z tytułu wypłat dokonywanych przez Spółkę Holenderską związanych ze sprzedażą akcji nabytych w ramach Planu RSU oraz wypłat pieniężnych z tytułu Planów SAR są przychodami otrzymanymi od podmiotu zagranicznego (czyli Spółki Holenderskiej) posiadającego siedzibę w Holandii. Wnioskodawca natomiast, jako zagraniczny podmiot niemający w Polsce siedziby ani miejsca prowadzenia działalności, nie jest zobowiązany do naliczenia, poboru i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w Polsce w związku z realizacją wskazanych wypłat, jak również do ich rozliczania ani raportowania dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych. Obowiązek samodzielnego rozliczenia przychodów Uczestników z tytułu otrzymanych od Spółki Holenderskiej wypłat leży tylko i wyłącznie po stronie Uczestników.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach indywidualnych, przykładowo, zgodnie z interpretacją indywidualną z dnia 20 września 2015 r. sygn. (IPPB4/4511-728/15-4/MP) wyłączny obowiązek raportowania i rozliczania wypłat na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych ciążyć będzie na pracownikach, a nie na wnioskodawcy będącym podmiotem zagranicznym:

„(...) brak obowiązku płatnika wynika z faktu, że Wnioskodawca jako podmiot niemający w Polsce siedziby oraz miejsca prowadzenia działalności nie jest zobowiązany do poboru zaliczek na podatek od dochodów pracowników, na których ustawodawca nałożył obowiązek obliczania i wpłacania zaliczek na podatek dochody od dochodów ze stosunku pracy z zagranicy.”

Należy zatem stwierdzić, że otrzymane przez Uczestników od Wnioskodawcy przychody z tytułu Uczestnictwa w Planach (tj. wypłaty z tytułu sprzedaży akcji nabytych w ramach Planu RSU oraz wypłaty pieniężne w ramach Planów SAR) nie powinny zostać uznane jako przysporzenia majątkowe pochodzące ze stosunku pracy, ponieważ Wnioskodawcę i Uczestników nie łączy stosunek pracy ani żadna inna podobna relacja. Nie ma zatem jakichkolwiek podstaw do uznania Spółki Holenderskiej za płatnika w rozumieniu Ustawy o PIT. Tym samym, na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika wynikające z Ustawy o PIT, tj. obliczenia, poboru i zapłaty zaliczki na podatek dochodowy od tych przychodów, gdyż Uczestnicy nie uzyskują z tytułu udziału w Planach przychodu ze stosunku pracy.

Co również istotne, na Wnioskodawcy będącym podmiotem zagranicznym niemającym siedziby na terytorium Polski nie będą ciążyć obowiązki raportowania ani rozliczania wskazanych przychodów. Wypłaty dokonane przez Spółkę Holenderską z tytułu sprzedaży akcji nabytych w ramach Planu RSU oraz wypłaty pieniężne w ramach Planów SAR powinny zostać osobiście rozliczone wyłącznie przez Uczestników:

1. Wypłaty z tytułu sprzedaży akcji nabytych w ramach Planu RSU
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z tytułu sprzedaży akcji nabytych w ramach Planu RSU zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) Ustawy o PIT stanowić będzie dla Uczestników przychód z kapitałów pieniężnych, z którego Uczestnicy Planu RSU powinni rozliczyć się osobiście. Zgodnie natomiast z art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT, odpowiednio skalkulowany dochód z Planu RSU podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych 19% stawką podatkową i powinien być rozliczony wyłącznie przez Uczestników Planu RSU.

Odpowiednio wyliczony przez Uczestników zgodnie z art. 45 ust. la pkt 1 Ustawy o PIT dochód powinien przez nich zostać wykazany w odrębnym zeznaniu podatkowym (PIT-38) sporządzanym i przekazanym do właściwego urzędu skarbowego w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym dochód został osiągnięty. W tym samym terminie powinien zostać wpłacony do urzędu skarbowego wynikający z zeznania podatek.

2. Wypłaty pieniężne w ramach Planów SAR
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy jako, że otrzymane przez Uczestników od Spółki Holenderskiej wypłaty związane z realizacją Jednostek SAR nie powinny zostać uznane za przychód pochodzący ze stosunku pracy, ale jako przychód z innych źródeł, w opinii Wnioskodawcy Uczestnicy będę zobowiązani samodzielnie wykazać taki przychód na właściwym formularzu (PIT-36), który przeznaczony jest dla podatników, którzy właśnie uzyskali przychody z innych źródeł, opodatkowanych na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej, od których ani płatnik, ani podatnik w ciągu roku podatkowego nie miał obowiązku odprowadzania zaliczek.

Uwzględniając wskazaną argumentację, zdaniem Wnioskodawcy w związku z dokonaniem wypłat z tytułu sprzedaży akcji nabytych w ramach Planu RSU oraz wypłat pieniężnych z tytułu Planów SAR Uczestnikom zatrudnionym w Spółkach Polskich i będących polskimi rezydentami podatkowymi, na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki rozliczenia i raportowania tych przychodów w rozumieniu przepisów Ustawy o PIT, a taki obowiązek ciąży bezpośrednio na Uczestnikach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14 c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo, odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego - wskazać należy, że rozstrzygnięcie w niej zawarte dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, podatnika osadzonej w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcia w niej zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice w dwóch egzemplarzach – (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z poźn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy)

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.