Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.101.2018.2.AA
z 30 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2018 r. (data wpływu 23 lutego 2018 r.), uzupełnionym w dniu 20 kwietnia 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymanego odszkodowania – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymanego odszkodowania.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 10 kwietnia 2018 r. znak 0112-KDIL3-1.4011.101.2018.1.AA na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 12 kwietnia 2018 r., a w dniu 20 kwietnia 2018 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 18 kwietnia 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zdarzenie dotyczy przyjęcia odszkodowania od dewelopera z tytułu znacznego obniżenia wartości nieruchomości. Przyczyną jest inwestycja polegająca na budowie przez dewelopera drogi wewnętrznej, przeznaczonej do użytkowania jedynie dla mieszkańców nowo powstającego już osiedla bloków (inwestorem jest ten sam deweloper). Inwestor tytułem odszkodowania za obniżenie wartości działki graniczącej z inwestycją (budową drogi) na działce, wypłacił Wnioskodawczyni minimalną kwotę 30.000 PLN.

Fakt obniżenia wartości, potwierdza pkt 1 zawarty w piśmie przygotowanym przez prawników dewelopera cytat: „Tytułem odszkodowania za obniżenie wartości nieruchomości – działki (związane z prowadzeniem inwestycji określonej decyzją o warunkach zabudowy z dnia 7 września 2017 r.) zapłaci (…) kwotę 30.000 zł (słownie: trzydzieści tysięcy zł)”.

Po uzyskaniu informacji o złożeniu przez Wnioskodawczynię pisma odwoławczego w Urzędzie Gminy dotyczącego budowy drogi na działce kancelaria prawnicza reprezentująca dewelopera skontaktowała się z Wnioskodawczynią, stanowczo deklarując, że droga ta na pewno powstanie pomimo odwołań i innego przeznaczenia pierwotnego tego terenu.

Otrzymana od Gminy w krótkim czasie decyzja o warunkach zabudowy, na budowę tej drogi na działce, ostatecznie utwierdziła Wnioskodawczynię w realności stanowczej deklaracji, co do powstania drogi. Tym bardziej, że nieopodal działki Wnioskodawczyni ten sam deweloper zbudował i nadal buduje osiedle bloków, dotychczas korzystając z nieoficjalnej, nieprzeznaczonej do tego drogi. Informacje uzyskane w Gminie na temat toczących się na tym terenie inwestycji tego dewelopera były niespójne i niejednoznaczne. Poinformowano jednak o uzyskanej decyzji o warunkach zabudowy dla inwestora na budowę drogi na działce i możliwości odwołania się z czego Wnioskodawczyni skorzystała. Zakupienie działki w formie przetargu od Gminy w 2000 roku, zasadniczo pokierowane było ceną, położeniem działki, jak również istotną informacją, że na działce graniczącej z Wnioskodawczynią był tylko plac zieleni, co zawierał wstępny plan. Biorąc pod uwagę atrakcyjność placu zieleni graniczącego z działką, spokoju i obecności przyległej zieleni Wnioskodawczyni zdecydowała się na zakup właśnie tej działki.

Z uwagi na fakt, że przez działkę przechodzą znacznych rozmiarów dwie rury gazowe, które miały racjonalne uzasadnienie uniemożliwić wszelkie inwestycje na tym terenie m.in. z uwagi wymogi bezpieczeństwa. Przez wiele lat działka była łąką. Jednakże w ubiegłym roku deweloper budujący osiedle bloków, jak już nadmieniano uzyskał zgodę na przeprowadzenie na ww. działce własnej inwestycji. Niniejsza decyzja spowodowała zarówno zmianę pierwotnego przeznaczenia działki graniczącej z działką Wnioskodawczyni, jak również znacząco wpłynęła na obniżenie wartości działki i planów Wnioskodawczyni względem niej.

Odnosząc się do tematu odstąpienia od początkowych wytycznych zabezpieczenia tego terenu z uwagi na przebiegające pod ziemią rury gaz. czynnika rodzącego pewne uzasadnione obawy dotyczące obecnej kwestii bezpieczeństwa, zaistniałe zdarzenie spowodowało bardzo niekorzystne dla Wnioskodawczyni położenie. Powstała sytuacja wymusiła na Wnioskodawczyni przeanalizowanie sytuacji i wartości działki, jak również przyległego terenu. Wnioskodawczyni podaje, że rozeznała się na miejscowym rynku nieruchomości i skonsultowała z osobą zajmującą się wyceną wartości rynkowych. Porównanie dotyczy:

1. działka granicząca z pierwotnym placem zieleni,
2. działka granicząca z powstającą wew. drogą.
   
   

Bazując na uzyskanych informacjach, dotyczących wycenionej wartości działki jako współgraniczącej z długoterminową inwest. bud. (placem budowy osiedla i drogi) wiążącymi się z tymi niedogodnościami, hałasem i utratą zieleni, Wnioskodawczyni została utwierdzona o fakcie znacznego obniżenia wartości działki. Kwota 30 tys. od dewelopera, nie jest faktycznym wyrównaniem obniżenia wartości ryn. nieruchomości, a jedynie częściowym odszkodowaniem. W zaistniałej i niezależnej od Wnioskodawczyni sytuacji mogłaby skazać się na długoterminową walkę z deweloperem (byłaby to walka zapewne z wiatrakami), lub przystać na ww. kwotę, by tym samym uzyskać chociaż częściowe wyrównanie straty finansowej.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że w Urzędzie Skarbowym do którego Wnioskodawczyni udała się osobiście, aby zgłosić zaistniały fakt i uzyskać informację, czy otrzymane odszkodowanie powinno podlegać opodatkowaniu, urzędnik państwowy (który podał nazwisko) po wnikliwym przeanalizowaniu pisma odszkodowawczego zawartego z deweloperem, wskazał na art. 21. 1 wolne od podatku dochodowego są pkt g) odszkodowania wynikające z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe. Urzędnik podał ten artykuł, uznając, że odszkodowanie nie jest wzbogaceniem (uzyskaniem dochodu). Pracownik urzędu sam wskazał na fakt zaznaczony w umowie odszkod. z deweloperem (umowę ta sporządziła kancelaria prawna dewelopera), iż przyjęcie 30 tys. zł, „jest tytułem odszkodowania za obniżenie wartości nieruchomości działki (związane z prowadzeniem inwestycji przez dewelopera).” Czyli powstała sytuacja jest faktem niepodważalnym, jak również stratą Wnioskodawczyni. Z uwagi na ten fakt odszkodowanie to nie powinno podlegać opodatkowaniu, gdyż nie jest uzyskaniem dochodu. Takie stanowisko przyjął pracownik Urzędu Skarbowego.

Wnioskodawczyni podaje, że jest prawie siedemdziesięcioletnią, schorowaną osobą bez wykształcenia prawniczego i księgowego. Dlatego też, urzędnik poinformował, że Wnioskodawczyni nie musi znać się na przepisach podatkowych i ma się powołać na art. 21.1 pkt g.

Ponadto Wnioskodawczyni doprecyzowując opis stanu faktycznego wskazała, że:

• wysokość odszkodowania nie wynika wprost z przepisów odrębnych ustaw,
• odszkodowanie wynika z zawartej z deweloperem umowy innej niż sądowa – z inicjatywy Wnioskodawczyni podpisana u notariusza,

W zaistniałej sytuacji niezależnej od Wnioskodawczyni musiała przystać na ww. kwotę odszkodowania, by tym samym uzyskać chociaż częściowe wyrównanie poniesionej straty, gdyż na wyroki sądowe czeka się niejednokrotnie latami, Wnioskodawczyni nie ma na to zdrowia i pieniędzy,

• odszkodowania Wnioskodawczyni nie otrzymała na podstawie wyroku sądu.
  
  

Wnioskodawczyni nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałej sytuacji i po przedstawieniu stanu faktycznego zdarzenia powodującego bardzo niekorzystne dla Wnioskodawczyni położenie, otrzymane odszkodowanie w kwocie 30 tys. zł musi podlegać opłacie podatkowej od osób fizycznych?

Jeśli takowa jest nieunikniona, czy jest możliwość naliczenia, niższego procentu?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zaistniały fakt przyjęcia odszkodowania nie jest wzbogaceniem (uzyskaniem dochodu), a jedynie częściowym wyrównaniem straty w kwocie 30 tys. zł przyjętej z tytułu obniżenia rynkowej wartości nieruchomości. Fakt o obniżeniu wartości nieruchomości, potwierdza punkt pierwszy zawarty w piśmie, przygotowanym przez pracownika dewelopera, zacytowany we wniosku na str. 3/7 (w podpunkcie G wyczerpujące przedstawienie zaistniałego stanu faktycznego).

Wnioskodawczyni nadmienia również, że wyegzekwowała od prawników dewelopera, aby przyjęcie kwoty 30 tys. odbyło się w jawny i prawny sposób.

W kancelarii notarialnej, w piśmie potwierdzającym zgodność podpisów obu stron, za sporządzenie pisma poświadczającego podpisy Wnioskodawczyni zapłaciła, natomiast na akt notarialny nie było Jej stać.

Zaistniały fakt przyjęcia odszkodowania Wnioskodawczyni przedstawiła w trzech urzędach skarbowych, zwracając się z prośbą o udzielenie ustnej informacji i interpretacji ewentualnego naliczenia podatku. Wnioskodawczyni otrzymała dość różne informacje zasugerowano jednak, aby wysłała wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Zaznaczono jednak, aby Wnioskodawczyni wnikliwie przedstawiła zaistniały faktyczny stan zdarzenia i własne stanowisko w tej sprawie oraz powołała się na art. 21.1 wolne od podatku są: g) odszkodowania wynikające z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Informacje, które uzyskała w urzędach nakierowały na potraktowanie przypadku Wnioskodawczyni – nie jako wzbogacenia, lecz otrzymania odszkodowania wynikającego z utracenia wartości i prawdopodobnie niepodlegającego opodatkowaniu.

Wnioskodawczyni prosi o sprawiedliwą ocenę i indywidualną interpretację swojej sprawy, mając na względzie swoją uczciwość i zgłoszenie urzędowi skarbowemu. Wnioskodawczyni jest od wielu samotną wdową i 69-letnią rencistką z poważnymi problemami zdrowotnymi, osobą niemajętną, dlatego byłaby bardzo wdzięczna za nieopodatkowywanie tego odszkodowania.

Ponadto jak wskazano w uzupełnieniu wniosku stanowisko Wnioskodawczyni jest podobne do tego, które przedstawił urzędnik w Urzędzie Skarbowym, a mianowicie, że odszkodowanie w kwocie 30 tys., które otrzymała nie jest wzbogaceniem (uzyskaniem dochodu), a jedynie częściowym wyrównaniem poniesionej straty finansowej itp.

Zdaniem Wnioskodawczyni, kwota ta nie powinna zostać opodatkowana, gdyż otrzymując ją nie otrzymała dochodu, wzbogacenia, a powstała niekorzystna dla Wnioskodawczyni sytuacja wynikająca z inwestycji dewelopera, tuż obok działki Wnioskodawczyni jest pasmem problemów, stresu i spowodowała niekorzystne dla niej położenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Na mocy art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Natomiast zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666, 2138 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 60 i 962), z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
   
   

W tym miejscu należy podkreślić, że ulgi i zwolnienia podatkowe nie stanowią standardu prawnego, lecz są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania. Zatem korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnień podatkowych, wymaga spełnienia warunków określonych w odpowiednich przepisach stanowiących ich podstawę prawną.

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy objęte są tylko świadczenia, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r., poz. 108, z późn. zm.).

Ustawodawca konsekwentnie wyłączył z katalogu zwolnień przepisem art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) odszkodowania, które zostały otrzymane na podstawie zawartej pomiędzy stronami umowy lub ugody pozasądowej, nawet w sytuacji gdy ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Zatem aby wypłacone odszkodowanie korzystało ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

• jego wysokość lub zasady ustalania muszą wynikać z przepisów odrębnych ustaw,
• podstawą jego przyznania nie może być zawarta umowa lub ugoda pozasądowa.
  
  

Powyższe potwierdza także orzecznictwo sądów administracyjnych, gdyż m.in. w prawomocnym wyroku z dnia 3 lipca 2012 r., sygn. akt I SA/Gl 1113/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyjaśnił, że z brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika jednoznacznie, że wypłacone odszkodowanie korzysta ze zwolnienia w sytuacji, gdy spełnione są łącznie dwa warunki: jego wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz że podstawą jego przyznania nie jest zawarta umowa lub ugoda (inna niż ugoda sądowa).

Natomiast Trybunał Konstytucyjny, orzekając niekonstytucyjność art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu, który utracił moc z dniem 11 grudnia 2006 r., stwierdził w wyroku z dnia 29 listopada 2006 r., sygn. akt SK 51/06 (LEX nr 232545), że świadczenia o charakterze odszkodowawczym, do których podatnik nabył prawo w drodze ugody, lecz nie zawartej przed sądem, nadal nie są wolne od podatku. W ocenie Trybunału wyrażonej w powołanym wyżej wyroku, bezwarunkowe zwolnienie od podatku sum uzyskanych na podstawie ugody pozasądowej dawałoby zbyt duże pole do nadużyć, stanowiłoby wręcz zachętę do nich.

Zatem w przypadku, gdy podstawą przyznania odszkodowania jest zawarta umowa lub ugoda inna niż ugoda sądowa, wówczas takie świadczenie nie podlega zwolnieniu określonemu w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z wyłączeniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) ww. ustawy.

Zatem, skoro wysokość i zasady ustalania przedmiotowego odszkodowania nie wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, ani wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów ani statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, a podstawą przyznania Wnioskodawczyni odszkodowania była ugoda pozasądowa, to ww. świadczenie nie będzie podlegało – z uwagi na niespełnienie warunku ww. zwolnienia, jak również ziszczenie się wyjątku o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) przytoczonej ustawy – analizowanemu zwolnieniu przedmiotowemu.

Reasumując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, otrzymane przez Wnioskodawczynię odszkodowanie, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten należy potraktować jako przychód z tzw. „innych źródeł”, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Kwotę uzyskanego odszkodowania Wnioskodawczyni powinna wykazać w zeznaniu podatkowym składanym za rok w którym nastąpiła jego wypłata i opodatkować według skali podatkowej zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tak jak już wyjaśniono powyżej korzystanie z preferencji podatkowej, w tym zwolnień podatkowych, wymaga spełnienia warunków określonych w odpowiednich przepisach stanowiących ich podstawę prawną, odszkodowanie, które otrzymała Wnioskodawczyni w drodze ugody z deweloperem nie podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje żadnych innych preferencji podatkowych w takiej sytuacji, Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty podatku według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.