Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.76.2018.2.RK
z 16 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni – przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2018 r. (data wpływu 1 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 marca 2018 r. (data wpływu 3 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodów i opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 16 marca 2018 r., Nr 0113-KDIPT1-3.4012.85.2018.1.MK, Nr 0113-KDIPT2-1.4011.76.2018.1.AG, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 16 marca 2018 r. (data doręczenia 21 marca 2018 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 26 marca 2018 r. (data wpływu 3 kwietnia 2018 r.), nadanym w dniu 27 marca 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku):

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, głównie w zakresie działalności rachunkowo-księgowej (PKD 69.20.Z), opodatkowaną na zasadach ogólnych. Dla potrzeb działalności gospodarczej prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Jednocześnie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Niezależnie od prowadzonej działalności gospodarczej, jako osoba prywatna, dokonała zakupu lokalu mieszkalnego, który stanowi wspólną ustawową własność małżeńską.

Lokal, o którym mowa, zamierza wynajmować dla celów wypoczynkowych innych zainteresowanych osób, które będą chciały z tego wynajmu skorzystać.

Wynajem będzie realizowany za pośrednictwem firmy, która specjalizuje się w pośrednictwie wynajmu apartamentu, w ten sposób, że pomiędzy Wnioskodawczynią, a firmą zostanie zawarta umowa, na podstawie której firma ta będzie dokonywała dalszego podnajmowania osobom trzecim w celu świadczenia usług krótkoterminowego zakwaterowania. Firma ta będzie zajmowała się wszelkimi czynnościami związanymi z najmem terminowym, począwszy od znalezienia klientów do rozliczenia się z Wnioskodawczynią. Klienci, którzy będą korzystać z usług krótkoterminowego zakwaterowania, będą dokonywać zapłaty na konto firmy, która po potrąceniu określonej procentowo kwoty będzie przesyłała wynagrodzenie na rachunek bankowy Wnioskodawczyni.

Zgodnie z umową, jej przedmiotem będzie współpraca, której celem jest osiąganie korzyści finansowych przez obie strony umowy z krótkoterminowego najmu.

Zgodnie z treścią umowy lokal będzie przeznaczony pod krótkoterminowy najem, a przedmiotem prowadzonej działalności przez firmę, z którą będzie zawarta umowa, jest między innymi zarządzanie wynajmem nieruchomości. Zgodnie z zapisem umowy, wynajmujący wynajmuje firmie lokal, celem dalszego jego podnajmowania osobom trzecim (podnajem krótkoterminowy). Podnajmowanie następować będzie na podstawie umów podnajmu. Wynajmujący zaś nie będzie wnosił zastrzeżeń do zawieranych umów podnajmu lokalu, na warunkach określonych w umowie. Cennik podnajmu ustala firma.

W umowie mowa jest wyłącznie o najmie/podnajmie krótkoterminowym. Najem krótkoterminowy Wnioskodawczyni rozumie jako najem do celów innych niż mieszkalnych, co do zasady do celów turystycznych, biznesowych itp. Firma, w ramach zawartej umowy, zobowiązana jest w szczególności do sprzątania lokalu (pomiędzy krótkoterminowymi najmami), dokonywania drobnych napraw (do pewnej kwoty) i inicjowania większych napraw/remontów (powyżej ustalonej kwoty drobnych napraw).

Z tytułu zawartej umowy firma i Wynajmująca dzielą się zyskami w ustalonej w umowie proporcji. Kwota należna Wnioskodawczyni zależna będzie od wysokości przychodów, jaki osiągnięty zostanie z wynajmu lokalu. Jeżeli najem, o którym mowa, będzie musiał być realizowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie zgody współmałżonką, będzie Jej przysługiwało prawo do samodzielnego rozporządzania przedmiotowym lokalem mieszkalnym, stanowiącym obecnie wspólną ustawową własność małżeńską.

W Jej ocenie, w świetle wyżej przedstawionych treści umowy, firma, z którą będzie zawarta umowa, nie będzie działać w imieniu i na rachunek wynajmującego. Udostępnienie lokalu firmie nastąpi w zależności od prawnych możliwości, tzn. jeżeli nie musi nastąpić w ramach prowadzonej działalności, nastąpi nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Usługi krótkotrwałego zakwaterowania świadczone przez pośrednika, na rzecz którego wynajmowany będzie przedmiotowy lokal mieszkalny, sklasyfikowane są pod symbolem 55.20.19.0 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy w opisanej sytuacji najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu i Wnioskodawczyni będzie miała prawo do opodatkowania przychodu z tzw. najmu prywatnego wg skali podatkowej na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychody będą zaliczane do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy czynności wynajmu lokali mieszkalnych na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, na cele prowadzonej przez nie działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług krótkotrwałego zakwaterowania w lokalach mieszkalnych, będą podlegały opodatkowaniu stawką 8%?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie przedstawionego stanu faktycznego w odniesieniu do pytania Nr 1, dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie pytania oznaczonego Nr 2 w zakresie podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostateczne sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
  

• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
  
  

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

W ocenie Wnioskodawczyni dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły.

Zasadnicze znaczenie ma fakt, że lokal będzie wynajmowany krótkotrwale, bowiem udostępnianie miejsc na krótkie pobyty zostało sklasyfikowane pod symbolem 55.20.19.0 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, jako usługi miejsc krótkotrwałego zakwaterowania. Zatem wynajmując lokal na krótkie okresy czasu świadczone będą usługi w tym zakresie, co wynika z ww. przepisów. Tym samym wynajmowany na krótkie okresy lokal nie może być klasyfikowany do najmu o charakterze prywatnym. Wskazany wynajem nieruchomości będzie w istocie szeregiem cyklicznych, powtarzalnych okresowo, w sposób zorganizowany i ciągły czynności, podejmowanych w celach zarobkowych, zawierających ww. elementy definicji działalności gospodarczej.

W Jej ocenie, nie ma również znaczenia, że udostępnianie będzie realizowane na podstawie zawartej umowy (o której mowa wyżej), bowiem decydujące jest, że ewentualny przychód uzyskiwany z tego tytułu, będzie przychodem ze świadczenia usług związanych z zakwaterowaniem na krótkie okresy.

Z tego względu należy je zaliczyć do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować w sposób przewidziany dla tego źródła przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
  

• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  
  

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Co do zasady, wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem, jednak każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie, z uwzględnieniem istotnych okoliczności danej sprawy w kontekście spełnienia przesłanek wskazanych w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy. To podatnik mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych decyduje w jakiej formie ze względu na sposób wykonywania najmu, jego charakter jak również podejmowane działania, będzie uzyskiwał przychody z najmu. Inaczej mówiąc, to podatnik kreując elementy stanu faktycznego może uzyskiwać przychody z najmu albo w sposób zorganizowany i ciągły czyli w sposób stały, nie okazjonalny, profesjonalny, metodyczny, systematyczny i uporządkowany albo w sposób incydentalny, okazjonalny w sposób przypadkowy, nieregularny.

Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy, daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły.

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

• jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;
  

• wykonywana jest w sposób ciągły; jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy - istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter; przy czym, o ciągłości nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań;
  

• prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
  
  

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą.

Ponadto, w myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest dzierżawa lub najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

A zatem z przychodami uzyskiwanymi z najmu i zaliczanymi do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, mamy do czynienia wówczas, gdy najem spełnia kryteria ciągłości i zorganizowania tej działalności wynikające z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub przedmiotem umowy najmu są składniki majątku związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Co do zasady, o kwalifikacji przychodów z najmu nie przesądza ilość wynajmowanych nieruchomości, lecz sposób wykonywania najmu, w tym charakter zawartej umowy najmu, a także ewentualne powiązania funkcjonalne wynajętej nieruchomości z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem wynajęta nieruchomość jest wykorzystywana w działalności gospodarczej, lub jeśli najem ze względu na sposób jego wykonywania jest prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły, to przychody z takiego najmu należy kwalifikować jako przychody z działalności gospodarczej, nawet jeżeli przychody (dochody) z tego tytułu, nie są uzyskiwane przez cały rok podatkowy, gdyż mają one ze względu na specyfikę prowadzonego najmu charakter sezonowy.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni dokonała zakupu lokalu mieszkalnego, który stanowi wspólną ustawową własność małżeńską. Lokal ten zamierza wynajmować dla celów wypoczynkowych innych zainteresowanych osób, które będą chciały z tego wynajmu skorzystać. Wynajem będzie realizowany za pośrednictwem firmy, która specjalizuje się w pośrednictwie wynajmu, w ten sposób, że pomiędzy Wnioskodawczynią a firmą zostanie zawarta umowa, na podstawie której firma ta będzie dokonywała dalszego podnajmowania osobom trzecim w celu świadczenia usług krótkoterminowego zakwaterowania. Zgodnie z zapisem umowy Wnioskodawczyni wynajmuje firmie lokal, celem dalszego jego podnajmowania osobom trzecim (podnajem krótkoterminowy). Usługi krótkotrwałego zakwaterowania świadczone przez pośrednika, na rzecz którego wynajmowany będzie przedmiotowy lokal mieszkalny, sklasyfikowane są pod symbolem 55.20.19.0 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi).

Biorąc pod uwagę treść wniosku oraz przytoczone przepisy prawa w tym zakresie należy stwierdzić, że najem wykonywany w sposób opisany we wniosku, spełnia przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadząc opisany we wniosku najem Wnioskodawczyni bez wątpienia będzie działała we własnym imieniu, a podejmowane czynności będą rodziły bezpośrednio dla Niej określone prawa i obowiązki jako wynajmującego. Dalej Wnioskodawczyni wskazała, że w przypadku najmu lokalu mieszkalnego będzie korzystała z usług firmy, która specjalizuje się w pośrednictwie wynajmu, która w ramach zawartej umowy, zobowiązana jest do podnajmowania osobom trzecim w celu świadczenia usług krótkoterminowego zakwaterowania. Firma ta będzie zajmowała się wszelkimi czynnościami, począwszy od znalezienia klienta, sprzątania lokalu pomiędzy krótkoterminowymi najmami, dokonywania drobnych napraw i inicjowania większych napraw/remontów do rozliczenia się z Wnioskodawczynią poprzez przesłanie wynagrodzenia na rachunek bankowy Wnioskodawczyni. Zgodnie z umową, jej przedmiotem będzie współpraca, której celem jest osiąganie korzyści finansowych przez obie strony umowy z krótkoterminowego najmu. Podkreślić bowiem należy, że wszelkie czynności i działania podejmowane przez pośredników nieruchomości (zarówno mające na celu wyszukiwanie, ewentualnie przystosowanie oraz obsługę późniejszego najmu) będą podejmowane w imieniu i na rzecz wynajmującego – Wnioskodawczyni. Ostateczny rezultat tych działań oraz odpowiedzialność wobec najemców spoczywać będzie na wynajmującym.

Niewątpliwie prowadzony przez Wnioskodawczynię najem ma zarobkowy charakter, czyli nastawiony na osiągnięcie korzyści finansowych. Zakres prowadzonego najmu wskazuje, że nie może on być prowadzony inaczej niż w sposób zorganizowany i profesjonalny. Czynności związane z najmem zostaną zlecone wyspecjalizowanemu podmiotowi. Zorganizowany sposób działania w obrocie gospodarczym oznacza prowadzenie działalności w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły. Bez wątpienia czynności związane z wynajmem nieruchomości podejmowane będą przez Wnioskodawczynię w sposób ciągły, czyli w sposób stały, nie okazjonalny.

W konsekwencji stwierdzić należy, że przychody uzyskiwane z tytułu wynajmu lokalu mieszkalnego, Wnioskodawczyni winna zaliczyć do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolnicza działalność gospodarcza i opodatkować w sposób przewidziany dla tego źródła przychodów, tj. na zasadach ogólnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawczyni.

Końcowo również należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.