Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.104.2018.2.AJB
z 13 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2018 r. (data wpływu 9 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismami z dnia 5 kwietnia 2018 r. (data wpływu 6 kwietnia 2018 r.) oraz z dnia 5 kwietnia 2018 r. (data wpływu 9 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu usług pośrednictwa nabywanych przez Wnioskodawcę od podmiotu niemieckiego – jest nieprawidłowe,

• możliwości wyrejestrowania z rejestru czynnych podatników podatku VAT i pozostania w rejestrze, o którym mowa w art. 96 ustawy jako podatnik VAT zwolniony – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu usług pośrednictwa nabywanych przez Wnioskodawcę od podmiotu niemieckiego,
  

• możliwości wyrejestrowania z rejestru czynnych podatników podatku VAT i pozostania w rejestrze, o którym mowa w art. 96 ustawy jako podatnik VAT zwolniony.
  
  

Pismem z dnia 2 lutego 2018 r., Nr …., Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego ….., działając na podstawie art. 15 oraz art. 16 ustawy Ordynacja podatkowa, przekazał do tutejszego Organu ww. wniosek z dnia 25 stycznia 2018 r. ... o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług .

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 5 kwietnia 2018 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na opiece nad osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub osobami w podeszłym wieku i usług pomocy domowej świadczonych na rzecz osób mających miejsce zamieszkania na terenie Niemiec – miejsce świadczenia usług. Działalność Wnioskodawca prowadzi na zasadzie agencji pośrednictwa pracy, Wnioskodawca pozyskuje na terenie Polski osoby zainteresowane pracą i deleguje je do pracy na terenie Niemiec.

Kod PKD świadczonej działalności gospodarczej to 78.10.Z – działalność związana z wyszukiwaniem miejsc pracy i pozyskiwaniem pracowników. Od 01.01.2018 roku Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, który będzie dokonywał lub dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w tym dostawy, do której stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 3 ustawy lub wewnątrzwspólnotowego nabycia lub będzie świadczył lub świadczy usługi, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy lub będzie nabywał lub nabywa usługi, do których stosuje się art. 28b ustawy, jeżeli usługi te stanowiłyby u podatnika import usług.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi w świetle ustawy o VAT podlegają zwolnieniu przedmiotowemu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 23 „usługi opieki nad osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub osobami w podeszłym wieku, świadczone w miejscu ich zamieszkania przez podmioty inne niż wymienione w pkt 22 oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną”. Na wykonane usługi Wnioskodawca wystawia faktury VAT.

Ponadto w celu pozyskania podopiecznych na terenie Niemiec Wnioskodawca ma podpisaną umowę pośrednictwa z podmiotem mającym siedzibę na terenie Niemiec i będącym zarejestrowanym również do transakcji wewnątrzwspólnotowych. Podmiot niemiecki zajmuje się dla Wnioskodawcy wyszukiwaniem i wskazywaniem osób, które potrzebują pomocy i są zainteresowane zatrudnieniem w swoim gospodarstwie domowym odpowiednio wykształconych celem opieki nad chorą osobą, zapewniając im zakwaterowanie i wyżywienie. Za każdą pozyskaną osobę podmiot niemiecki otrzymuje prowizję za pośrednictwo, którą poświadcza stosowną fakturą. Prowizja ta stanowi dla Wnioskodawcy import usług, którą wykazuje i rozlicza w deklaracji VAT-7.

Miejscem powstania obowiązku podatkowego w stosunku do tych usług jest stosownie do art. 28b miejsce siedziby świadczeniobiorcy czyli Polska. Kwota podatku i podatek wynikający z tytułu importu usług rozliczany jest w deklaracji jako podatek należny. Jednocześnie kwotę tą wpisuje się w deklaracji jako podatek naliczony podlegający odliczeniu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

Ad. 1. Spółka posiada wpis do KRS od dnia 21.11.2017 r. Faktyczną działalność gospodarczą rozpoczęła od dnia 01.01.2018 r.

Ad. 2. Osoby pozyskiwane na terenie Polski zainteresowane pracą, o których mowa we wniosku świadczą usługi opieki w imieniu i na rzecz Spółki.

Ad. 3. Spółka zawiera umowy z osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub osobami w podeszłym wieku na świadczenie usług, o których mowa we wniosku.

Ad. 4. Osoby niepełnosprawne, przewlekle chore lub osoby w podeszłym wieku nie będą podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Ad. 5. Przedmiot działalności spółki obejmuje:

• PKD 88.10.Z – pomoc społeczna bez zakwaterowania dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych,
  
• PKD 88.99.Z – pozostała pomoc społeczna bez zakwaterowania, gdzie indziej niesklasyfikowana,
  
• PKD 82.99.Z – pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej gdzie indziej niesklasyfikowana,
  
• PKD 88.91.Z – opieka dzienna nad dziećmi.

Ad. 6. Usługi pośrednictwa nabywane od podmiotu niemieckiego, o którym mowa we wniosku, na podstawie zawartej umowy pośrednictwa będą wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług i jednocześnie świadczonych poza terytorium kraju.

Ad. 7. Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie świadczyła chwilowo wyłącznie usługi zwolnione na podstawie art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad. 8. Spółka nie zgłosiła właściwemu organowi, że będzie wykonywała wyłącznie czynności zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ustawy o VAT.

Ad. 9. Spółka nie będzie wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad. 10. Spółka nie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad. 11. Spółka zrezygnowała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 od dnia 01.01.2018 roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawcy przysługuje kwota odliczenia podatku naliczonego dotyczącego importu usług?
2. Czy świadcząc usługi zwolnione przedmiotowo z podatku VAT Wnioskodawca może wyrejestrować się jako czynny podatnik podatku VAT i pozostać w rejestrze jako podatnik zwolniony?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego dotyczącego importu usług. Najistotniejszym czynnikiem decydującym o sposobie w jaki dana usługa zostanie rozliczona jest miejsce jej świadczenia. Do celów VAT miejsce świadczenia usług ustala się zgodnie z art. 28b-28n ustawy o VAT oraz § 4 i 6 rozporządzenia w sprawie VAT usług, które świadczone są na rzecz podatników – opodatkowane zasadniczo w miejscu, gdzie usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej (art. 28b ust.1 ustawy o VAT).

W przypadku świadczenia usług, do rozliczenia których obowiązany jest nabywca, na fakturze należy umieścić oznaczenie „odwrotne obciążenie”.

Dodatkowo w sytuacji, gdy świadczone są usługi, do których stosuje się art. 28b ustawy, na fakturze należy umieścić numer VAT UE nabywcy.

W imporcie usług podstawą podatkowania jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić (art. 29 ust. 17 ustawy). Gdy polski nabywca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nabywa usługi od zagranicznej firmy, która nie ma siedziby ani oddziału w Polsce wówczas ma obowiązek wykazać w składanej deklaracji podmiotowej (VAT-7, VAT-7k, VAT-7d lub VAT-8) podatek należny z tytułu importu usług.

Podatnik ma prawo do odliczenia podatku od importu usług w rozliczeniu za ten okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym (art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy). Kwota podatku i podatek wynikający z tytułu importu usług rozliczony jest w deklaracji jako podatek należny. Jednocześnie jednak kwotę tę wpisuje się w deklaracji jako podatek naliczony podlegający odliczeniu. Ogólna zasada odliczenia VAT pozwala także podatnikom na skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu usług w rozliczeniu na jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku, jeżeli importowane lub nabyte towary lub usługi dotyczą dostawy lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju a dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy może on pozostać w rejestrze podatników jako podatnik VAT zwolniony na podstawie art. 96 pkt 10 oraz art. 10a i 10b.

„10 podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynny, u których następnie sprzedaż została zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub którzy następnie zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni”.

„10a. Przepis ustawy 10 stosuje się odpowiednio, jeżeli w składanych przez 6 kolejnych miesięcy lub 2 kolejne kwartały deklaracjach, o których mowa w art. 99 ust. 1, 2 lub 3 podatnik wykazał wyłącznie sprzedaż zwolnioną od podatku”.

„10b. Przepis ustawy 10 nie stosuje się, jeżeli ze złożonych wyjaśnień w związku z czynnościami wykazanymi w ust. 10a wynika, że brak wykazanej w deklaracjach sprzedaży innej niż zwolniona od podatku związany jest ze specyfikacją prowadzonej działalności gospodarczej, a nie z zaprzestaniem wykonywania sprzedaży innej niż zwolniona od podatku”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu usług pośrednictwa nabywanych przez Wnioskodawcę od podmiotu niemieckiego – jest nieprawidłowe,

• możliwości wyrejestrowania z rejestru czynnych podatników podatku VAT i pozostania w rejestrze, o którym mowa w art. 96 ustawy jako podatnik VAT zwolniony – jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast według art. 86 ust. 2 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi:

1. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
   1. nabycia towarów i usług,
      
   2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;
2. w przypadku importu towarów – kwota podatku:
   1. wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,
      
   2. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,
      
   3. wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b;
3. zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;
   
4. kwota podatku należnego z tytułu:
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca,
      
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca,
      
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9,
      
   4. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11;
5. (uchylony);
   
6. różnica podatku, o której mowa w art. 30c ust. 2 i art. 37;
   
7. u podatnika, o którym mowa w art. 16, kwota stanowiąca równowartość 22% kwoty należnej z tytułu dostawy nowego środka transportu, nie wyższa jednak niż kwota podatku zawartego w fakturze stwierdzającej nabycie tego środka lub dokumencie celnym, albo podatku zapłaconego przez tego podatnika od wewnątrzwspólnotowego nabycia tego środka.
   
   

Jednocześnie, w myśl przepisu art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu usług pośrednictwa nabywanych przez Wnioskodawcę od podmiotu niemieckiego w pierwszej kolejności wskazać należy, iż w przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi, bowiem od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Przepis art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy – miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2–4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jednocześnie wskazać należy, iż zgodnie z art. 28c ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h–28n.

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
2. usługobiorcą jest:
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
   • w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
   
   
   

Z kolei stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na opiece nad osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub osobami w podeszłym wieku i usług pomocy domowej świadczonych na rzecz osób mających miejsce zamieszkania na terenie Niemiec. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi w świetle ustawy o VAT podlegają zwolnieniu przedmiotowemu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 23. W celu pozyskania podopiecznych na terenie Niemiec Wnioskodawca ma podpisaną umowę pośrednictwa z podmiotem mającym siedzibę na terenie Niemiec i będącym zarejestrowanym również do transakcji wewnątrzwspólnotowych. Podmiot niemiecki zajmuje się dla Wnioskodawcy wyszukiwaniem i wskazywaniem osób, które potrzebują pomocy. Osoby niepełnosprawne, przewlekle chore lub osoby w podeszłym wieku nie będą podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy. Usługi pośrednictwa nabywane od podmiotu niemieckiego, o którym mowa we wniosku, na podstawie zawartej umowy pośrednictwa będą wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług i jednocześnie świadczonych poza terytorium kraju.

Dokonując analizy okoliczności przedstawionych w opisie sprawy w kontekście ww. przepisów wskazać należy, że miejscem świadczenia i opodatkowania wykonywanych przez Wnioskodawcę usług opieki nad osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub osobami w podeszłym wieku w miejscu ich zamieszkania tj. na terytorium Niemiec, które wykonywane będą na rzecz podmiotów niebędących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy – wbrew temu co twierdzi Zainteresowany – będzie stosownie do art. 28c ust. 1 ustawy miejsce, gdzie Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, czyli terytorium Polski. Jednocześnie zauważyć należy, iż – jak wskazał Wnioskodawca – ww. usługi korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy.

Z kolei w przypadku usług pośrednictwa nabywanych przez Wnioskodawcę od podmiotu niemieckiego wskazać należy, iż miejscem ich świadczenia i opodatkowania – stosownie do treści art. 28b ust. 1 ustawy – będzie miejsce, w którym ich usługobiorca (Wnioskodawca) posiada siedzibę, a zatem Polska.

Jednocześnie potwierdzić należy, że Wnioskodawca z tytułu nabywanych usług pośrednictwa od podmiotu niemieckiego jest podatnikiem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, zobowiązanym do rozpoznania importu usług od podmiotu niemieckiego i rozliczenia podatku należnego.

Udzielając zatem odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1 podkreślić należy, że stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że skoro w okolicznościach niniejszej sprawy nabyte usługi pośrednictwa będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do świadczenia usług opodatkowanych na terytorium kraju, jednakże korzystających ze zwolnienia od podatku, to Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu importu przedmiotowych usług na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie dodać należy, iż Wnioskodawcy nie będzie również przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu importu ww. usług na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, ponieważ nabyte od podmiotu niemieckiego usługi pośrednictwa będą wykorzystywane do świadczenia usług, których miejscem opodatkowania jest terytorium kraju.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się z kolei do wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii możliwości wyrejestrowania z rejestru czynnych podatników podatku VAT i pozostania w rejestrze, o którym mowa w art. 96 ustawy jako podatnik VAT zwolniony, w pierwszej kolejności wskazać należy, iż jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną prze podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl natomiast art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W świetle art. 113 ust. 11 ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy).

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
      • towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
        
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
        
      • wyrobów tytoniowych,
        
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   2. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
      
   3. terenów budowlanych,
      
   4. nowych środków transportu;
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
      
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
      
   3. jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Przechodząc zatem do kwestii prawa Wnioskodawcy do wyrejestrowania z rejestru czynnych podatników podatku VAT i pozostania w rejestrze, o którym mowa w art. 96 ustawy jako podatnik VAT zwolniony należy wskazać, że w myśl art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Na podstawie art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Stosowanie do art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Z kolei, w myśl art. 96 ust. 5 ustawy – jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, (...).

Jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT (art. 96 ust. 6 ustawy).

Stosownie do treści art. 96 ust. 10 ustawy, podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, u których następnie sprzedaż została zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub którzy następnie zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni.

W myśl art. 96 ust. 10a ustawy, przepis art. 96 ust. 10 stosuje się odpowiednio, jeżeli w składanych przez 6 kolejnych miesięcy lub 2 kolejne kwartały deklaracjach, o których mowa w art. 99 ust. 1, 2 lub 3, podatnik wykazał wyłącznie sprzedaż zwolnioną od podatku.

Kluczowy zatem dla rozstrzygnięcia kwestii objętej pytaniem oznaczonym nr 2 jest przepis art. 96 ust. 10 ustawy. W ww. przepisie są określone dwie grupy podatników. Pierwsza, w której są podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, którzy następnie zostali zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Drugą grupą są podatnicy, którzy zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ww. ustawy.

W świetle powyższego przepisu, dla uznania podatnika VAT czynnego za podatnika VAT zwolnionego warunkiem wystarczającym jest, aby podatnik ten zgłosił, że będzie wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ustawy. Nie jest zarazem konieczne, aby podatnik został również zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Przesłanki uznania podatnika za podatnika VAT zwolnionego wskazane w art. 96 ust. 10 ustawy zostały bowiem połączone funktorem alternatywy zwykłej – „lub”, a zatem spełnienie którejkolwiek z nich uważa się za warunek wystarczający skorzystania przez podatnika z uprawnienia przewidzianego w przywołanej powyżej regulacji.

W związku z powyższym, w okolicznościach niniejszej sprawy, w sytuacji gdy Wnioskodawca zarejestrowany jako czynny podatnik VAT zgłosi w trybie przewidzianym w przepisach ustawy właściwemu organowi podatkowemu, iż będzie wykonywać w ramach działalności gospodarczej wyłącznie czynności zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy – uprawniony będzie do otrzymania statusu podatnika „VAT zwolnionego”.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 2, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …… w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.