Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.75.2018.2.AM
z 12 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn, zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2018 r. (data wpływu 16 lutego 2018 r.) oraz w piśmie z dnia 26 marca 2018 r. (data nadania 26 marca 2018 r., data wpływu 30 marca 2018 r.) uzupełniającym braki formalne wniosku na wezwanie Nr 0114-KDIP2-2.4010.75.2018.1.AM z dnia 12 marca 2018 r. (data nadania 13 marca 2018 r., data odbioru 19 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych połączenia spółek przez przejęcie metodą łączenia udziałów bez zamykania ksiąg rachunkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych połączenia spółek przez przejęcie metodą łączenia udziałów bez zamykania ksiąg rachunkowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce, polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów. Planowane jest połączenie Wnioskodawcy z inną spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej „Spółka przejmowana”) w ten sposób, iż Wnioskodawca przejmie całość majątku Spółki przejmowanej (łączenie przez przejęcie w trybie art. 492 § 1 pkt 1) ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych – Dz. U. z 2017 r., poz. 1577, dalej: KSH). Na skutek połączenia Wnioskodawca podwyższy kapitał zakładowy i wyda pozostałym wspólnikom Spółki przejmowanej udziały w swoim kapitale zakładowym. Połączenie Spółki przejmowanej i Wnioskodawcy może odbyć się tzw. metodą łączenia udziałów, w związku z czym Spółka przejmowana na podstawie art. 12 ust. 3 pkt 2 ustawy o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 330 ze zm., dalej: „UoR”) nie będzie miała obowiązku zamknięcia ksiąg rachunkowych i nie dokona takiego zamknięcia ksiąg rachunkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w sytuacji, gdy na moment połączenia Spółka przejmowana ani Wnioskodawca nie zamkną zgodnie z ustawą o rachunkowości ksiąg rachunkowych (z uwagi na połączenie metodą łączenia udziałów), Wnioskodawca będzie mógł w sporządzonym przez siebie zeznaniu podatkowym za rok podatkowy, w którym nastąpi przejęcie, uwzględnić poza własnymi przychodami i kosztami również przychody i koszty rozpoznane (przychody osiągnięte a koszty poniesione) przez Spółkę przejmowaną w jej bieżącym roku podatkowym, tj. w roku podatkowym Spółki przejmowanej, który rozpoczął się od pierwszego dnia po zakończeniu jej ostatniego roku podatkowego przed połączeniem?
2. Czy Wnioskodawca w razie dojścia do skutku opisanej wyżej transakcji połączenia będzie zobowiązany do złożenia rocznego zeznania podatkowego za Spółkę przejmowaną w terminie 3 miesięcy od dnia połączenia jako jej następca prawny czy też wyłącznie swojego zeznania rocznego uwzględniającego przychody i koszty własne oraz przychody i koszty Spółki przejmowanej, osiągane i ponoszone przez Spółkę przejmowaną do dnia ww. połącznia, w terminie 3 miesięcy od zakończenia roku podatkowego Wnioskodawcy, będącego rokiem podatkowym, w którym doszło do połączenia?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy.

Stanowisko dot. pytania 1

W opinii Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy na moment połączenia Spółka przejmowana zgodnie z ustawą o rachunkowości nie zamknie ksiąg rachunkowych (z uwagi na połączenie metodą łączenia udziałów), Wnioskodawca będzie mógł w sporządzonym przez siebie zeznaniu podatkowym za rok podatkowy, w którym nastąpi przejęcie, uwzględnić poza własnymi przychodami i kosztami również przychody i koszty rozpoznane przez Spółkę przejmowaną w jej bieżącym roku podatkowym, tj. w roku podatkowym Spółki przejmowanej, który rozpoczął się od pierwszego dnia po zakończeniu jej ostatniego roku podatkowego, które to przychody i koszty były rozpoznawane przez Spółkę przejmowaną do dnia poprzedzającego dzień połączenia.

Stanowisko dot. pytania 2

W opinii Wnioskodawcy nie będzie on zobowiązany do złożenia rocznego zeznania podatkowego za Spółkę przejmowaną w terminie 3 miesięcy od dnia połączenia jako jej następca prawny, będzie natomiast zobowiązany do złożenia własnej deklaracji podatkowej uwzględniającej przychody i koszty własne oraz przychody i koszty Spółki przejmowanej, osiągane i ponoszone przez Spółkę przejmowaną do dnia ww. połącznia, w terminie 3 miesięcy od dnia zakończenia swojego roku podatkowego. Zatem Wnioskodawca złoży jedno roczne zeznanie podatkowe za swój własny rok podatkowy, w którym doszło do powyższego połączenia, w którym wykaże sumę przychodów własnych i Spółki przejmowanej oraz sumę kosztów własnych i Spółki przejmowanej, przy czym przychody i koszty Spółki przejmowanej to przychody i koszty, które zostały przez tą spółkę osiągnięte i poniesione w jej bieżącym roku podatkowym trwającym do poprzedzającego dzień połączenia. Od dnia połączenia rozpoznawane są już bowiem jednolite przychody i koszty – przedsiębiorstwa obu łączących się spółek należą od dnia połączenia do jednego podatnika – i są to już przychody i koszty własne Wnioskodawcy. Zatem przychody i koszty Spółki przejmowanej jako przychody i koszty, które zostały przez tę spółkę osiągnięte i poniesione w jej bieżącym roku podatkowym do dnia połączenia nie będą wykazywane w osobnym zeznaniu rocznym lecz w jednym zeznaniu złożonym przez Wnioskodawcę za rok podatkowy Wnioskodawcy, w którym doszło do połączenia.

Uzasadnienie do pytania 1

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm.) rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 6 ustawy CIT, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.

Z powyższego wynika, że zakończenie roku podatkowego podatnika CIT na podstawie przepisów ustawy o CIT może nastąpić w wyniku: 1) zakończenia przyjętego przez podatnika roku podatkowego wskazanego w umowie spółki; albo 2) wystąpienia sytuacji, w której z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych spółki.

„Odrębnymi przepisami” wskazanymi w art. 8 ust. 6 ustawy CIT są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2018 r., poz. 395, z późn. zm., dalej: UoR).

Zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 4 UoR zamknięcia ksiąg rachunkowych w jednostce przejmowanej dokonuje się na dzień połączenia związanego z przejęciem jednostki przez inną jednostkę, to jest na dzień wpisu do rejestru tego połączenia.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 3 pkt 2 UoR można nie zamykać i nie otwierać ksiąg rachunkowych w przypadku połączenia jednostek, gdy w myśl ustawy rozliczenie połączenia następuje metodą łączenia udziałów i nie powoduje powstania nowej jednostki. Ten drugi przepis znajdzie zastosowanie w przypadku, gdy Wnioskodawca przejmie Spółkę przejmowaną metodą łączenia udziałów.

Spółka przejmowana i Wnioskodawca nie będą więc zobowiązani do zamknięcia ksiąg rachunkowych. W związku z tym nie dojdzie na dzień połączenia do zakończenia roku podatkowego Spółki przejmowanej. W związku z powyższym Wnioskodawca jako sukcesor podatkowy Spółki przejmowanej, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o CIT w związku 93 § 2 Ordynacji podatkowej, będzie zobowiązany wykazać w swoim rocznym zeznaniu podatkowym przychody i koszty Spółki przejmowanej jej bieżącego roku podatkowego, tj. osiągnięte i poniesione w roku podatkowym Spółki przejmowanej, który rozpoczął się od pierwszego dnia po zakończeniu jej ostatniego roku podatkowego. Spółka przejmująca nie będzie miała natomiast prawa uwzględnić w swoim rozliczeniu podatkowym strat Spółki przejmowanej rozpoznanych w latach podatkowych poprzedzających rok, w którym doszło do połączenia. Zakaz ten wynika wprost z art. 7 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT.

Argumentacja Wnioskodawcy znalazła także potwierdzenie w wyroku (wydanym w analogicznym stanie faktycznym, jak sytuacja Wnioskodawcy) Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 9 lipca 2013 r. (sygn. akt I SA/Rz 411/13), w którym sąd wskazał (powołując się przy tym na orzecznictwo innych sądów), że: „Minister Finansów tymczasem, w dokonanej przez siebie interpretacji przepisów ustawy o rachunkowości, zawęził zastosowanie art. 12 ust. 3 pkt 2, jeżeli chodzi o możliwość odstąpienia od obowiązku zamykania ksiąg rachunkowych, jedynie do spółki przejmującej, odmawiając tym samym skarżącej spółce prawa do rozliczenia w jej zeznaniu podatkowym przychodów i kosztów spółki przejmowanej. Stanowisko takie, jak zaprezentowane w zaskarżonej interpretacji nie zasługuje jednak na aprobatę, ponieważ podstaw do zastosowania zawężającej interpretacji art. 12 ust. 3 pkt 2 ustawy o rachunkowości nie dostarcza zarówno wykładnia gramatyczna, jak również celowościowa oraz systemowa przywołanego przepisu”.

Podobny pogląd, odnośnie możliwości niezamykania ksiąg rachunkowych spółki przejmowanej w sytuacji, w której przejęcie zostanie przeprowadzone metodą łączenia udziałów jest reprezentowany w orzecznictwie sądów administracyjnych. Jako przykład należy przywołać między innymi wyroki: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 stycznia 2009 r., sygn. I SA/Po 1405/08 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 6 czerwca 2007 r., sygn. I SA/Ol 194/07 (oba publ: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza także praktyka organów podatkowych.

Przykładowo:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 maja 2016 r. nr IPPB3/4510-195/16-3/AG, w której w trybie art. 14c Ordynacji Podatkowej potwierdzono stanowisko Wnioskodawcy, że: „W opinii Wnioskodawcy, w sytuacji gdy na moment połączenia Spółka córka nie zamknie ksiąg rachunkowych (z uwagi na połączenie metodą łączenia udziałów), Wnioskodawca będzie mógł w sporządzonym przez siebie zeznaniu podatkowym za rok podatkowy, w którym nastąpi przejęcie, uwzględnić przychody i koszty rozpoznane przez Spółkę córkę od dnia zakończenia ostatniego roku podatkowego przed połączeniem do dnia połączenia. (...) W opinii Wnioskodawcy nie będzie on zobowiązany do złożenia rocznej deklaracji podatkowej za Spółkę córkę w terminie 3 miesięcy od dnia połączenia jako jej następca prawny, będzie natomiast zobowiązany do złożenia własnej deklaracji podatkowej uwzględniającej przychody i koszty Spółki przejmowanej w terminie 3 miesięcy od dnia zakończenia swojego roku podatkowego. W konsekwencji argumentacji wskazanej powyżej Spółka przejmująca jako sukcesor prawny Spółki przejmowanej będzie dokonywać rozliczenia jej przychodów i kosztów we własnym rozliczeniu podatkowym a nie w osobnym rozliczeniu podatkowym Spółki przejmowanej składanym za tę Spółkę przejmowaną jako jej sukcesor prawny. Wnioski przeciwne przeczyłyby istocie metody łączenia udziałów i w konsekwencji prowadziły do złożenia dwóch deklaracji podatkowych, w których wykazane byłyby te same dane”;
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 lipca 2015 r. nr IPPB3/4510-494/15-4/MS, w której również w trybie art. 14c Ordynacji potwierdzono stanowisko podatnika, analogiczne do tego wskazanego powyżej;
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 24 stycznia 2014 r., nr IBPBI/2/423-1393/13/MS, w której stwierdzono, że: „Na gruncie prawa podatkowego powyższa zasada sukcesji została wyrażona przez przepis art. 93 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) stanowiący, że osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób. Przepis ten stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych) - art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Tym samym, Spółka Przejmująca stanie się następcą prawnym Spółki Przejmowanej i – co do zasady – wstąpi we wszelkie prawa i obowiązki (również podatkowe) Spółki Przejmowanej”;
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 24 maja 2013 r., nr IPTPB3/423-86/13-2/MF, zgodnie z którą „obowiązek rozliczenia przychodów i kosztów spółki przejmowanej za rok, w którym nastąpi połączenie metodą łączenia udziałów, spoczywać będzie na Wnioskodawcy, jako spółce przejmującej. W konsekwencji, w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), składanym za rok w którym nastąpi połączenie spółek, poza swoimi przychodami i kosztami ich uzyskania, Wnioskodawca powinien również uwzględnić sumę przychodów i kosztów podatkowych spółki przejmowanej za okres od początku roku podatkowego, w którym nastąpi połączenie, do dnia tego połączenia. Ponadto, Wnioskodawca może odliczyć od dochodu poniesioną przez siebie stratę podatkową przypadającą do rozliczenia na rok, w którym nastąpi połączenie spółek, w oparciu o zasady przewidziane w przepisie art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.
  
  
  

Zgodnie z art. 12 ust. 2 UoR, księgi rachunkowe zamyka się, z zastrzeżeniem ust. 3, 3a, 3b i 3c:

1. na dzień kończący rok obrotowy,
   
2. na dzień zakończenia działalności jednostki, w tym również jej sprzedaży, zakończenia likwidacji lub postępowania upadłościowego, o ile nie nastąpiło jego umorzenie,
   
3. na dzień poprzedzający zmianę formy prawnej,
   
4. w jednostce przejmowanej na dzień połączenia związanego z przejęciem jednostki przez inna jednostkę, to jest na dzień wpisu do rejestru tego połączenia,
   
5. na dzień poprzedzający dzień podziału lub połączenia jednostek, jeżeli w wyniku podziału lub połączenia powstaje nowa jednostka, to jest na dzień poprzedzający dzień wpisu do rejestru połączenia lub podziału,
   
6. na dzień poprzedzający dzień postawienia jednostki w stan likwidacji lub ogłoszenia upadłości,
   
7. na inny dzień bilansowy określony odrębnymi przepisami

- nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia zaistnienia tych zdarzeń.

W myśl art. 12 ust. 3, 3a, 3b i 3c UoR, można nie zamykać i nie otwierać ksiąg rachunkowych w przypadku:

1. przekształcenia spółki osobowej oraz spółki cywilnej w inną spółkę osobową, a także spółki kapitałowej w inną spółkę kapitałową;
2. połączenia jednostek, gdy w myśl ustawy rozliczenie połączenia następuje metodą łączenia udziałów i nie powoduje powstania nowej jednostki;
3. ogłoszenia upadłości jednostki z możliwością zawarcia układu.
   3a. Można nie zamykać ksiąg rachunkowych, jeżeli podział jednostki następuje przez wydzielenie.
   
   3b. Można nie zamykać ksiąg rachunkowych za rok obrotowy, w którym działalność jednostki przez cały czas pozostawała zawieszona, chyba że jednostka dokonuje odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych lub występują inne zdarzenia wywołujące skutki o charakterze majątkowym lub finansowym.
   3c. Przepisu ust. 3b nie stosuje się do emitentów papierów wartościowych zamierzających ubiegać się o dopuszczenie lub ubiegających się o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym w państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz emitentów papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na tym rynku.
   
   

Biorąc pod uwagę treść powyższych przepisów, w przypadku łączenia się spółek kapitałowych, ustawa o rachunkowości przewiduje zamknięcie ksiąg rachunkowych w dwóch przypadkach:

1. wyłącznie w spółce przejmowanej na dzień jej przejęcia (art. 12 ust. 2 pkt 4 UoR);
2. w obu spółkach łączących się, ale wyłącznie w sytuacji gdy w wyniku połączenia powstaje nowa spółka (art. 12 ust. 2 pkt 5 UoR).
   
   

Jednocześnie przewidziano zwolnienie z obowiązku zamykania ksiąg rachunkowych, w sytuacji gdy połączenie następuje metodą łączenia udziałów i nie powoduje powstania nowej jednostki (art. 12 ust. 3 pkt 2 UoR).

Treść tego przepisu w sposób jasny i niebudzący wątpliwości wskazuje, że wyłączenie w nim wskazane odnosi się do zamknięcia ksiąg spółki przejmowanej, a nie przejmującej. W sytuacji bowiem, gdy w wyniku połączenia nie dochodzi do powstania nowej jednostki, spółka przejmująca nie ma nigdy obowiązku zamknięcia ksiąg rachunkowych, bez względu na to czy łączenie następuje metodą nabycia czy też metodą łączenia udziałów. Obowiązku takiego nie przewiduje żaden przepis ustawy o rachunkowości (w szczególności takiego obowiązku nie przewidują art. 12 ust. 2 pkt 4 i 5 UoR).

Gdyby uznać więc, że wyłączenie z art. 12 ust. 3 pkt 2 dotyczy spółki przejmującej, przepis ten byłby przepisem martwym. Zawierałby bowiem wyjątek od zasady (nakazującej zamknięcie ksiąg rachunkowych przez spółkę przejmującą), która nie została ustanowiona w żadnym przepisie UoR. Tymczasem jak zostało wskazane powyżej - art. 12 ust. 2 pkt 5 statuuje zasadę odmienną, zamknięcie ksiąg obu łączących się spółek następuje tylko w przypadku, gdy w wyniku połączenia powstaje nowy podmiot (czyli łączenie nie następuje w trybie określonym w art. 492 § 1 pkt 1 – łączenie przez przejęcie, jak planuje Wnioskodawca, lecz w trybie art. 492 § 1 pkt 2 – łączenie się przez zawiązanie nowej spółki).

Podsumowując powyższe, na moment połączenia metodą łączenia udziałów Spółka przejmowana nie ma obowiązku zamknięcia ksiąg rachunkowych. Wnioskodawca będzie mógł w sporządzonym przez siebie rocznym zeznaniu podatkowym za rok podatkowy, w którym nastąpi połączenie przez przejęcie, uwzględnić przychody i koszty Spółki przejmowanej rozpoznane przez Spółkę przejmowaną w roku podatkowym przejęcia, tj. w okresie od pierwszego dnia po zakończeniu jej poprzedniego roku podatkowego do dnia poprzedzającego dzień połączenia.

Uzasadnienie do pytania 2

W konsekwencji argumentacji wskazanej powyżej Spółka przejmująca jako sukcesor prawny Spółki przejmowanej będzie dokonywać rozliczenia jej przychodów i kosztów we własnym rozliczeniu podatkowym, składanym za rok podatkowy połączenia za Spółkę przejmowaną jako jej sukcesor prawny, a nie w osobnym rozliczeniu podatkowym Spółki przejmowanej. Zatem przychody i koszty Spółki przejmowanej jako przychody i koszty które zostały przez tą spółkę osiągnięte i poniesione w jej bieżącym roku podatkowym do dnia poprzedzającego dzień połączenia nie będą wykazywane w osobnym zeznaniu rocznym lecz w jednym zeznaniu złożonym przez Wnioskodawcę za rok podatkowy Wnioskodawcy, w którym doszło do połączenia.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza także praktyka organów podatkowych.

Przykładowo:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 maja 2016 r. nr IPPB3/4510-195/16-3/AG, w której w trybie art. 14c Ordynacji Podatkowej potwierdzono stanowisko Wnioskodawcy, że „W opinii Wnioskodawcy, w sytuacji gdy na moment połączenia Spółka córka nie zamknie ksiąg rachunkowych (z uwagi na połączenie metodą łączenia udziałów), Wnioskodawca będzie mógł w sporządzonym przez siebie zeznaniu podatkowym za rok podatkowy, w którym nastąpi przejęcie, uwzględnić przychody i koszty rozpoznane przez Spółkę córkę od dnia zakończenia ostatniego roku podatkowego przed połączeniem do dnia połączenia. (...) W opinii Wnioskodawcy nie będzie on zobowiązany do złożenia rocznej deklaracji podatkowej za Spółkę córkę w terminie 3 miesięcy od dnia połączenia jako jej następca prawny, będzie natomiast zobowiązany do złożenia własnej deklaracji podatkowej uwzględniającej przychody i koszty Spółki przejmowanej w terminie 3 miesięcy od dnia zakończenia swojego roku podatkowego. W konsekwencji argumentacji wskazanej powyżej Spółka przejmująca jako sukcesor prawny Spółki przejmowanej będzie dokonywać rozliczenia jej przychodów i kosztów we własnym rozliczeniu podatkowym a nie w osobnym rozliczeniu podatkowym Spółki przejmowanej składanym za tę Spółkę przejmowaną jako jej sukcesor prawny. Wnioski przeciwne przeczyłyby istocie metody łączenia udziałów i w konsekwencji prowadziły do złożenia dwóch deklaracji podatkowych, w których wykazane byłyby te same dane”;
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 lipca 2015 r. nr IPPB3/4510-494/15-4/MS, w której również w trybie art. 14c Ordynacji potwierdzono stanowisko podatnika, analogiczne do tego wskazanego powyżej.
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.