Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.95.2018.1.WR
z 10 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2018 r. (data wpływu 16 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu lokali mieszkalnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu lokali mieszkalnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu 21 grudnia 2017 r. zawarł z P. sp. z o.o. spółką komandytowo - akcyjną umowę deweloperską, na podstawie której deweloper zobowiązał się wybudować, a następnie sprzedać Wnioskodawcy trzy lokale mieszkalne stanowiące odrębną własność. Wnioskodawca nabędzie zatem od dewelopera trzy mieszkania dwupokojowe.

Wnioskodawca zamierza wykończyć przedmiotowe mieszkania i kompletnie je wyposażyć, a następnie wynajmować je. Wnioskodawca planuje wynajęcie ich wyłącznie długoterminowo i na cele mieszkalne. Wnioskodawca nie zamierza wynajmować tych mieszkań turystom. Wnioskodawca nie będzie oferował najemcom żadnych dodatkowych usług poza samym wynajęciem lokali, w szczególności ich sprzątania, zmiany pościeli itp. W celu wynajęcia przedmiotowych lokali Wnioskodawca nie będzie korzystał z usług pośrednika. Wnioskodawca nie planuje wynajmować lokali turystom ani krótkoterminowo, nie będzie zatem korzystał z usług firm zarządzających najmem ani też z portali internetowych pośredniczących w rezerwacji miejsc noclegowych. Czynności związane z najmem ograniczą się zatem do podpisania umowy i przekazania lokalu najemcom wraz kluczami. Wnioskodawca może od czasu do czasu dokonywać inspekcji nieruchomości celem sprawdzenia ich stanu. Wnioskodawca nie planuje zatrudnienia jakichkolwiek osób celem obsługi najmu przedmiotowych lokali.

Wnioskodawca, poza wskazanymi powyżej trzema mieszkaniami, w dacie ich wynajęcia, będzie właścicielem jeszcze jednego mieszkania. Jest to lokal, w którym Wnioskodawca stale zamieszkuje od dłuższego czasu. Lokal ten nie jest przedmiotem umowy najmu i nie będzie wynajmowany równolegle ze wskazanymi powyżej mieszkaniami.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, jednak nie jest ona w jakikolwiek sposób związana z wynajmem przedmiotowych lokali. W szczególności, wskazać należy, że mieszkania, które kupi Wnioskodawca nie będą stanowiły środków trwałych w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Wnioskodawca traktuje zakup i najem przedmiotowych nieruchomości jako lokatę kapitału. Nie będzie to podstawowe źródło Jego utrzymania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z najmu 3 mieszkań powinny być zakwalifikowane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa a nie do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej?
2. Czy Wnioskodawca uprawniony będzie do opodatkowania przychodów uzyskiwanych z długoterminowego wynajmu na cele mieszkalne trzech lokali mieszkalnych ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5% tychże przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskiwane przez Niego dochody z najmu mieszkań nie będą stanowiły dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, a ze źródła jakim jest najem (pytanie 1). W konsekwencji będzie on uprawniony do opodatkowania przychodów osiąganych z najmu trzech mieszkań ryczałtem w wysokości 8,5% (pytanie 2). Stanowisko Wnioskodawcy wynika z następujących argumentów:

W zakresie pytania nr 1:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: UPIT) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 pozarolnicza działalność gospodarcza oraz najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 UPIT. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Z powyżej przywołanych przepisów wynika, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 UPIT), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 UPIT dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej jako: UZPD), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - o czym stanowi art. 2 ust. 1a UZPD.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a UZPD, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzi działalność, której przedmiotem nie jest jednak najem nieruchomości. Wnioskodawca posiada w majątku osobistym nieruchomość, w której zamieszkuje stale. Poza tą nieruchomością Wnioskodawca zawarł umowę deweloperską dotyczącą zakupu trzech lokali mieszkalnych, które zamierza przeznaczyć pod wynajem długoterminowy. Wnioskodawca, w celu wynajęcia przedmiotowych 3 lokali nie będzie korzystał z usług pośrednika. Zawierane przez Niego umowy będą długoterminowe i będzie to najem na cele mieszkalne. Wnioskodawca nie planuje wynajmować lokali turystom.

W ocenie Wnioskodawcy najem nieruchomości nie będzie wykonywany przez Niego w sposób określony w definicji wynikającej z art. 5a pkt 6. Nie będzie On bowiem zatrudniał pracowników celem obsługi najmu, nie będzie korzystał z usług pośrednika, czy oferował lokali do najmu na portalach rezerwacyjnych. Ponadto nie zapewnia On najemcom żadnych dodatkowych usług, jak sprzątanie mieszkań, wymiana pościeli itp. Czynności Wnioskodawcy sprowadzą się de facto do podpisania umów, sporządzenia protokołu przekazania lokali oraz przekazania kluczy najemcom. W ocenie Wnioskodawcy nie można zatem mówić, że Jego działalność ma charakter zorganizowany, a zatem świadczący o wykonywaniu jej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowe lokale nie będą także stanowiły środków trwałych prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że przedmiotowy najem nie będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, a zatem uzyskiwane dochody będą pochodziły ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 UPIT.

W zakresie pytania nr 2:

Skoro Wnioskodawca będzie uzyskiwał dochody z najmu mieszkań prowadzonego poza działalnością gospodarczą (najem prywatny), wskazać należy, że będzie uprawniony do opodatkowania uzyskiwanych z tego tytułu przychodów na zasadach określonych w art. 6 i 12 UPZD. A zatem, jeśli w terminie określonym w art. 9 ust. 4 UPZD Wnioskodawca złoży pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania, to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do opłacania zryczałtowanego podatku dochodowego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stawką 8,5% z tytułu najmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 200 z późn. zm.) wskazane zostały poszczególne źródła przychodów oraz sposoby opodatkowania dochodów z każdego z tych źródeł. Według przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są, określone w art. 10 ust 1:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (wskazana w pkt 3)
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (wskazane w pkt 6).

Do grupy przychodów z działalności gospodarczej należą także przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą – zgodnie z brzmieniem art. 14 ust. 2 pkt 11 tej ustawy.

Ustawa powyższa zawiera definicję pojęcia działalności gospodarczej, wyrażoną w artykule 5a pkt 6. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, za działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

• wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
• polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
• polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza albo jako odrębne źródło przychodów (tzw. najem prywatny). Jeśli najem faktycznie spełnia obiektywne przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5 a pkt 6 przywołanej ustawy lub jego przedmiotem są składniki majątku związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, to powinien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Jak wskazano wyżej, aby daną działalność uznać działalność gospodarczą, musi ona być prowadzona we własnym imieniu i łącznie spełniać warunki:

• celu zarobkowego,
• ciągłości,
• zorganizowanego charakteru.

Działalność zarobkowa to działalność taka, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje.

Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków. Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy - do jej zachowania wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikała intencja powtarzania określonego zespołu konkretnych czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków, służących uzyskaniu dochodu. O takim zorganizowaniu mogą świadczyć (chociaż nie są decydujące) także niektóre czynności, jak na przykład wyodrębnienie pewnych składników materialnych lub niematerialnych służących danej działalności, dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy, współpraca z podmiotami profesjonalnymi, świadczenie dodatkowych usług.

Należy przy tym podkreślić, że nie ma podstaw, aby kwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podejmowanych przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.

Wskazane wyżej przesłanki w każdym przypadku należy rozważyć indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego. Przy tym decydującego znaczenia nie ma tu subiektywne przekonanie podatnika o właściwej, jego zdaniem, kwalifikacji przychodów do danego źródła, ale to, czy w okolicznościach faktycznych danej sprawy omawiane kryteria zostały rzeczywiście spełnione,

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w tej ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Jak stanowi art. 2 ust 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2157 z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Zgodnie z brzmieniem art. 6 ust. 1a tej ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Z przytoczonych powyżej przepisów prawnych wynika zatem, że przychody z najmu można opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, ale tylko wtedy, gdy kwalifikują się one do przychodów ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawą z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017, poz. 2175), zmieniony został przepis art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., przepis art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku stanowi, że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy zauważyć, że w opisanym przypadku najem nie będzie spełniał charakteryzującej, w myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, działalność gospodarczą przesłanki zorganizowanego działania. Wnioskodawca nie będzie bowiem korzystał z usług pośrednika, firm zarządzających najmem ani z portali internetowych pośredniczących w rezerwacji miejsc noclegowych, nie planuje również zatrudnienia jakichkolwiek osób w celu obsługi najmu. Ponadto jedyne czynności, jakie w związku z najmem będzie On podejmował, to podpisanie umów i przekazanie najemcom lokali wraz z kluczami, ewentualnie przeprowadzana od czasu do czasu kontrola stanu nieruchomości. Działalność w zakresie najmu nie będzie zatem wymagała znacznego zaangażowania Wnioskodawcy i nie będzie dla Niego podstawowym źródłem dochodu, trudno w związku z tym uznać, by prowadził ją jako profesjonalista. Zakup przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawca traktuje natomiast głównie jako lokatę kapitału.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że prowadzony przez Wnioskodawcę najem, o ile rzeczywiście będzie wykonywany w sposób opisany we wniosku, nie spełni wymogów określonych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem nie będzie mógł być uznany za pozarolniczą działalność gospodarczą.

Ze względu na to, że najem przedmiotowych lokali mieszkalnych nie będzie wykonywany w ramach działalności gospodarczej oraz że nie będą one związane z taką działalnością, przychód uzyskany z tego najmu zaliczyć należy do przychodów ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jako przychody z ww. źródła, środki otrzymane przez Wnioskodawcę z tytułu najmu trzech wskazanych lokali mieszkalnych będą więc mogły podlegać opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Podkreślenia jednak wymaga, że - zgodnie z przywołaną wcześniej, obowiązującą od dnia 1 stycznia 2018 r. nowelizacją art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – podatek ten wyniesie 8,5 % przychodów nieprzekraczających kwoty 100 000 zł. Od nadwyżki ponad tę kwotę Wnioskodawca będzie musiał odprowadzić ryczałt w wysokości 12, 5% tej nadwyżki.

Z powyższym zastrzeżeniem, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku tutejszy organ uznaje za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.