Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.60.2018.1.AMN
z 30 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2018 r. (data wpływu 1 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Rada Gminy S. planuje uchwałę, na mocy której rodzice uczniów (w tym uczniów klas gimnazjalnych) zamieszkałych na terenie gminy i uczęszczających do sieci publicznych szkół podstawowych prowadzonych przez gminę, będą mogli wnioskować w szkołach o bezpłatne bilety dla swoich dzieci, przeznaczone na dojazdy do szkoły. Wydawane w formie karty elektronicznej bilety imienne będą uprawniały do poruszania się autobusami komunikacji publicznej na terenie gminy i zostaną sfinansowane z budżetu gminy jako fakultatywne zadanie własne z zakresu edukacji publicznej, realizowane na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), wynikające z art. 39 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 59, z późn. zm.), który określa obowiązki gminy w zakresie zapewnienia dzieciom bezpłatnego transportu do szkół lub zwrot kosztów przejazdu dziecka środkami komunikacji publicznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy bilety otrzymane przez uczniów spowodują dla nich powstanie przychodu, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i tym samym powstanie dla płatnika obowiązku wystawienia dla tych uczniów informacji PIT-8C?
2. Czy bilety otrzymane przez uczniów korzystają ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, bezpłatne bilety imienne, sfinansowane przez Gminę S. uczniom (w tym uczniom klas gimnazjalnych) zamieszkałym na terenie gminy i uczęszczającym do sieci publicznych szkół podstawowych prowadzonych przez gminę nie spowodują powstania przychodu, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i tym samym powstania dla płatnika obowiązku wystawienia dla tych uczniów informacji PIT-8C, ponieważ na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot kosztów przejazdu, o których mowa w art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe jest wolny od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, źródłami przychodów są również inne źródła, które nie zostały wymienione enumeratywnie w tym artykule.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne.

W myśl art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z kolei w myśl art. 21 ust. 1 pkt 40c ww. ustawy, wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów przejazdu, o których mowa w art. 39 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach realizacji zadań własnych z zakresu edukacji publicznej, realizowanych na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym, wynikających z art. 39 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy Prawo oświatowe, który określa obowiązki gminy w zakresie zapewnienia dzieciom bezpłatnego transportu do szkół lub zwrot kosztów przejazdu dziecka środkami komunikacji publicznej, będą wydawane, na mocy uchwały, bezpłatne bilety imienne w formie karty elektronicznej przeznaczone na dojazdy dzieci do szkoły, uprawniające do poruszania się autobusami komunikacji publicznej na terenie gminy.

W odniesieniu do powyższego należy wskazać, że zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej.

Natomiast zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r., poz. 59, z poźn. zm.), sieć publicznych szkół podstawowych powinna być zorganizowana w sposób umożliwiający wszystkim dzieciom spełnianie obowiązku szkolnego, z uwzględnieniem ust. 2.

Przepis art. 39 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że droga dziecka z domu do szkoły nie może przekraczać:

1. 3 km - w przypadku uczniów klas I-IV szkół podstawowych;
2. 4 km - w przypadku uczniów klas V-VIII szkół podstawowych.
   
   

W myśl art. 39 ust. 3 cytowanej ustawy, jeżeli droga dziecka z domu do szkoły, w której obwodzie dziecko mieszka:

1. przekracza odległości wymienione w ust. 2, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dziecka albo zwrot kosztów przejazdu dziecka środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice, a do ukończenia przez dziecko 7 lat - także zwrot kosztów przejazdu opiekuna dziecka środkami komunikacji publicznej;
2. nie przekracza odległości wymienionych w ust. 2, gmina może zorganizować bezpłatny transport, zapewniając opiekę w czasie przewozu.
   
   

Zatem, zapewnienie dzieciom wymienionym w zacytowanych przepisach bezpłatnego transportu i opieki do właściwej placówki realizującej przygotowanie szkolne, należy do obowiązków gminy.

Przy czym zaznaczyć należy, że do 31 sierpnia 2017 r. art. 21 ust.1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazywał, że wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów przejazdu, o których mowa w art. 17 ust. 3 i 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2016 r., poz. 1943).

Treść tego przepisu została zmieniona na mocy art. 12 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r., poz. 70, z późn. zm.).

Stosownie do art. 17 ust. 1 ww. ustawy o systemie oświaty, sieć publicznych szkół powinna być zorganizowana w sposób umożliwiający wszystkim dzieciom spełnianie obowiązku szkolnego, z uwzględnieniem ust. 2.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o systemie oświaty, droga dziecka z domu do szkoły nie może przekraczać:

1. 3 km – w przypadku uczniów klas I-IV szkół podstawowych;
2. 4 km – w przypadku uczniów klas V i VI szkół podstawowych oraz uczniów gimnazjów.
   
   

Jeżeli droga dziecka z domu do szkoły, w której obwodzie dziecko mieszka, przekracza odległości wymienione w ust. 2, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu lub zwrot kosztów przejazdu środkami komunikacji publicznej (art. 17 ust. 3).

Do obowiązków gminy należy również, na podstawie art. 17 ust. 3a ww. ustawy o systemie oświaty:

1. zapewnienie uczniom niepełnosprawnym, których kształcenie i wychowanie odbywa się na podstawie art. 71b, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej i gimnazjum, a uczniom z niepełnosprawnością ruchową, upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym - także do najbliższej szkoły ponadgimnazjalnej, nie dłużej jednak niż do ukończenia 21 roku życia;
2. zapewnienie dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym ze sprzężonymi niepełnosprawnościami, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do ośrodka umożliwiającego tym dzieciom i młodzieży realizację obowiązku szkolnego i obowiązku nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 roku życia;
3. zwrot kosztów przejazdu ucznia, o którym mowa w pkt 1 i 2, oraz jego opiekuna do szkoły lub ośrodka, wymienionych w pkt 1 i 2, na zasadach określonych w umowie zawartej między wójtem, burmistrzem, prezydentem miasta i rodzicami, opiekunami lub opiekunami prawnymi ucznia, jeżeli dowożenie i opiekę zapewniają rodzice, opiekunowie lub opiekunowie prawni.
   
   

Przy czym, stosownie do treści art. 127 ust. 1 ww. ustawy Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo oświatowe, z dniem 1 września 2017 r. likwiduje się klasę I, a w latach następnych kolejne klasy dotychczasowego gimnazjum. Zgodnie zaś z art. 127 ust. 3 ww. ustawy, w latach szkolnych 2017/2018 i 2018/2019 do dotychczasowego gimnazjum, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku informacje oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w kontekście realizowanego przez gminę obowiązku nałożonego przepisami ustawy Prawo oświatowe, o których mowa w art. 39 ust. 3 pkt 1 i 2 tej ustawy, w sytuacji wydania bezpłatnych biletów imiennych w formie karty elektronicznej przeznaczonych na dojazdy dzieci do szkoły na terenie gminy autobusami komunikacji publicznej, nie powstanie po stronie uczniów przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji do otrzymanych przez uczniów biletów nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące zarówno źródeł przychodów, jak i zwolnień przedmiotowych, w tym zwolnienia wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 40c ww. ustawy. W świetle powyższego Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wystawiania informacji PIT-8C.

W sytuacji, gdy nie występuje przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest zasadne analizowanie zwolnienia przedmiotowego wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który został powołany przez Wnioskodawcę w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 2.

Tut. Organ wprawdzie zgadza się z Wnioskodawcą, że w przedmiotowej sprawie nie powstanie po stronie płatnika obowiązek wystawienia dla uczniów informacji PIT-8C. Jednakże stanowisko Zainteresowanego uznano za nieprawidłowe z uwagi na jego błędne uzasadnienie. Wnioskodawca wskazał bowiem, że brak opodatkowania wynika z zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem zaś tut. Organu przychód nie powstanie w ogóle, co automatycznie wyklucza zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 40c ww. ustawy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.