2018.03.28 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4011.303.2017.2.KB
z 28 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 11 grudnia 2017 r. (data wpływu 20 grudnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z 6 marca 2018 r. (data wpływu do tut. Organu 13 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika odnośnie pozapłacowych świadczeń ponoszonych przez Spółkę na rzecz Prezesa Zarządu:

w części dot. skutków podatkowych zwrotu kosztów badań lekarskich związanych z Medycyną Pracy, objęcia Prezesa Zarządu ubezpieczeniem OC, przejazdów taksówką poza podróżami służbowymi – jest nieprawidłowe,
w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2017 r., wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika odnośnie pozapłacowych świadczeń ponoszonych przez Spółkę na rzecz Prezesa Zarządu. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 22 lutego 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4011.303.2017.1.KB, 0111-KDIB2-3.4010.98.2017.1.KB, 0111-KDIB3-1.4012.834.2017.1.WN, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano pismem z 6 marca 2018 r. (data wpływu do tut. Organu 13 marca 2018 r.). W dniu 2 marca 2018 r. uiszczono stosowną opłatę od wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/następujące zdarzenie przyszłe (uzupełnione ostatecznie w piśmie z 6 marca 2018 r. (data wpływu do tut. Organu 13 marca 2018 r.):

Wnioskodawca jest Spółką ze 100% udziałem gminy. Od 9 września 2016 r. spółki z udziałem Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, komunalnych osób prawnych oraz państwowych osób prawnych podlegają ustawie z dnia 5 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (dalej: „u.w.s.”). Zgodnie z art. 5 u.w.s. Spółka powinna zawrzeć z członkiem organu zarządzającego umowę o świadczenie usług zarządzania na czas pełnienia funkcji, z obowiązkiem osobistego świadczenia, bez względu na to, czy taka osoba działa w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. W celu wdrożenia ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami, Spółka zwarła z Prezesem Zarządu, który dotychczas sprawował swoją funkcję na podstawie umowy o pracę. Umowę o Świadczenie Usług Zarządzania (Kontrakt Menedżerski) – dalej: („Kontrakt” albo „Umowa”).

Kontrakt menedżerski przewiduje następujące regulacje:

przedmiotem Umowy jest zarządzanie Spółką w zakresie i na zasadach wynikających z Umowy, przepisów prawa i aktów wewnętrznych Spółki,
Prezes obowiązany jest do wykonywania Umowy osobiście oraz zachowania lojalności wobec Spółki.

Do obowiązków Prezesa należy w szczególności:

bieżące zarządzanie Spółką, zapewnienie efektywnej działalności Spółki, koordynacja działań Spółki i zarządzanie jej majątkiem oraz personelem,
wykonywanie obowiązków nałożonych w umowie Spółki, uchwałach Zgromadzenia Wspólników, Rady Nadzorczej i aktach wewnętrznych oraz przepisach prawa,
ciągłe doskonalenie umiejętności i podnoszenie kwalifikacji poprzez udział w szkoleniach w celu dostosowania funkcjonowania Spółki do zmiennych warunków prawnych, ekonomicznych i technicznych oraz pozyskania wiedzy w zakresie możliwych kierunków rozwoju,
kontrola kosztów i wydatków Spółki oraz optymalne wykorzystanie możliwości finansowych Spółki,
budowanie pozycji i wizerunku Spółki, dbanie o wizerunek Spółki, w tym także poprzez obowiązkowy udział w szkoleniach, konferencjach i innych wydarzeniach związanych z przedmiotem działalności Spółki a mających wpływ na jakość świadczonych przez Spółkę usług,
wdrażanie procedur podnoszących jakość usług świadczonych przez Spółkę,
organizowanie pracy Zarządu spółki zgodnie z celami i planami Spółki,
Prezes jest zobowiązany i uprawniony do realizacji obowiązków wynikających z członkostwa Spółki w specjalistycznych organizacjach i stowarzyszeniach technicznych i branżowych, w szczególności reprezentowania stanowiska Spółki na ich forum, w tym Izby Gospodarczej (…), Fundacji (…) i innych,
Prezes ma obowiązek uczestniczenia w szkoleniach i konferencjach wskazanych przez Radę Nadzorczą. Prezes jest obowiązany do przedstawienia Spółce wyników tych szkoleń i informacji z konferencji odpowiednim osobom funkcyjnym w Spółce. Wszelkie koszty związane ze szkoleniami i udziałami w konferencjach pokrywa Spółka. Koszty tych szkoleń i udziału w konferencjach nie stanowią wynagrodzenia Prezesa Zarządu,
Prezes ma nienormowany czas pracy i wykonuje swoje obowiązki w czasie i miejscu jakich wymagać będzie interes Spółki.

Nadto, zgodnie z Kontraktem:

Prezesowi przysługuje stałe wynagrodzenie miesięczne zasadnicze oraz wynagrodzenie zmienne, płatne po zatwierdzeniu rocznego sprawozdania finansowego Spółki, uzależnione od poziomu realizacji celów zarządczych, które jest obliczane zgodnie z zasadami ustalonymi w uchwale nr 2 Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki z 8 czerwca 2017 r. Zgodnie z Kontraktem w przypadku uznania przez prawodawcę, że usługi świadczone przez Prezesa podlegają opodatkowaniu VAT, do wynagrodzenia zostanie doliczony podatek VAT w ustawowej wysokości. Wówczas wynagrodzenie będzie wypłacane na podstawie faktur VAT wystawionych przez Prezesa.
Spółka zapewni Prezesowi na swój koszt świadczenia medyczne oraz zwróci na podstawie odpowiednich dokumentów koszty badań lekarskich poniesione przez Prezesa w związku z wykonywaniem Umowy a dotyczące Medycyny Pracy. Finansowane przez Spółkę świadczenia obejmują wszystkich pracowników, w tym Prezesa i dotyczą najczęściej badań i szczepień (obowiązkowych i fakultatywnych) wynikających ze specyfiki pracy a nie mieszczących się w zakresie Medycyny Pracy i są to między innymi: obowiązkowe szczepienia np. przeciwko WZW, durowi, tężcowi - dla osób mających kontakt ze ściekami, badania psychotechniczne dla kierowców korzystających ze służbowych samochodów, dobrowolne szczepienia przeciwko grypie. Spółka wykupuje wówczas pakiet badań, czy szczepień dla pracowników i innych uprawnionych osób, w tym członków zarządu.
Prezesowi przysługuje przerwa wypoczynkowa w wymiarze 26 dni roboczych, która w razie niewykorzystania przechodzi na lata następne, a w razie rozwiązania Umowy Spółka wypłaci Prezesowi świadczenie za każdy niewykorzystany dzień przerwy wyliczone w oparciu o średnie roczne wynagrodzenie z danego roku kalendarzowego.
Prezesowi przysługuje odprawa pośmiertna dla rodziny, której wysokość jest uzależniona od okresu pozostawania w stosunku prawnym ze Spółką.
Prezes ponosi odpowiedzialność za rzetelną, sumienną i staranną realizację obowiązków wynikających z Umowy. Prezes ponosi odpowiedzialność majątkową za szkody wyrządzone Spółce do wysokości 3-krotności miesięcznego wynagrodzenia podstawowego, chyba że wykaże, iż szkodę wywołała lub znacznie się do jej powstania przyczyniła osoba trzecia.
Zgodnie z Kontraktem Spółka jest obowiązana ubezpieczyć Prezesa od odpowiedzialności cywilnej na kwotę nie niższą od 2 mln złotych. Polisa ubezpieczenia OC została podpisana 5 lipca 2017 r. Limit odpowiedzialności ubezpieczyciela to 5.000.000,00 zł (pięć milionów złotych). Przedmiotem umowy jest „Ubezpieczenie odpowiedzialności z tytułu zarządzania Spółką”. W polisie (oraz we wniosku o ubezpieczenie) nie zostały wymienione z nazwiska żadne osoby, których działalność polisa obejmuje, nie podano również ilości osób, których polisa dotyczy ani sposób sprawowania zarządu. Polisa zawiera klauzulę dodatkową, która ogranicza ochronę ubezpieczeniową w stosunku do Spółki, bez podmiotów zależnych lub powiązanych.
Spółka zwraca Prezesowi na podstawie odpowiednich dokumentów koszty podróży a także inne koszty i wydatki poniesione przez Prezesa w ramach wykonywania obowiązków wynikających z Kontraktu, przepisów Kodeksu spółek handlowych czy powierzonych przez Radę Nadzorczą, o ile Prezes wykaże, że ich poniesienie było konieczne w związku z wykonywaniem Kontraktu, przy czym w trakcie podróży Prezes jest uprawniony do korzystania ze środków transportu zwyczajowo wykorzystywanych w Spółce. W praktyce będą to m.in. wydatki na diety lub zwrot kosztów przejazdów, dojazdów środkami komunikacji miejscowej, noclegów oraz innych niezbędnych udokumentowanych wydatków.
W ramach wykonywania Kontraktu i pełnienia funkcji, Prezes będzie korzystał nieodpłatnie z urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki w zakresie niezbędnym do wykonywania funkcji Prezesa Zarządu i zgodnie z zasadami przyjętymi w uchwale nr 2 Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników, w tym gabinetu z wyposażeniem, telefonów służbowych stacjonarnych i przenośnych, urządzeń elektronicznych w tym komputerów: osobistego, stacjonarnego i przenośnego, z karty płatniczej prowadzonej do rachunku Spółki, z wszelkich materiałów biurowych niezbędnych do wykonywania Umowy. Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku VAT od nabycia tych urządzeń i innych zasobów.
Działalność Prezesa podlega corocznej ocenie Spółki.
Prezes jest uprawniony do korzystania ze świadczeń socjalnych zgodnie z Regulaminem ZFŚS.
Prezes Zarządu nie jest udziałowcem Spółki.
Prezes nie jest przedsiębiorcą i wykonuje Kontrakt poza działalnością gospodarczą oraz nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

W uzupełniniu wniosku z 6 marca 2018 r. (data wpływu 13 marca 2018 r.) Wnioskodawca wskazał, że:

Zgodnie z umową ubezpieczenia „osobami ubezpieczonymi” są Członkowie Kierownictwa. Zgodnie z umową ubezpieczenia Członek Kierownictwa oznacza:
1. osobę fizyczną, która pełniła, pełni lub będzie pełniła funkcję członka zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej, rady dyrektorów, głównego księgowego, dyrektora zarządzającego lub inną podobną funkcję zgodnie z prawem właściwym dla Spółki, w tym postanowieniami umowy lub statutu Spółki, prokurenta (zgodnie z art. 1091- 1099 polskiego Kodeksu cywilnego) lub powiernika w ramach Programu świadczeń,
2. pracownika Spółki, wyłącznie w takim zakresie, w jakim roszczenie zostało podniesione przeciwko niemu w związku z Czynem bezprawnym jednocześnie z podniesieniem go przeciwko Członkowi Kierownictwa Spółki,
3. pracownika, który pełnił, pełni lub będzie pełnił obowiązki zarządcze w Spółce lub mającego wykonywać czynności zazwyczaj wykonywane przez Członka Kierownictwa Spółki,
4. któregokolwiek Pracownika w odniesieniu do Czynu bezprawnego pracodawcy oraz Czynu bezprawnego dotyczącego Programu świadczeń,
5. osobę fizyczną, która pełniła, pełni lub obejmuje funkcję członka organu kontrolnego lub nadzorczego w Spółce zgodnie z definicją zawartą w przepisach właściwego prawa,
6. osobę fizyczną, która pełniła, pełni łub będzie pełniła funkcję faktycznego dyrektora (shadow director - zgodnie z prawem obowiązującym w Anglii i Walii) w Spółce,
7. w przypadku, gdy Spółka lub Spółka zewnętrzna jest organizacją charytatywną, izbą gospodarczą lub innym podmiotem tego rodzaju o charakterze non-profit, który nie posiada kapitału zakładowego - osobę fizyczną, która pełniła, pełni lub będzie pełniła funkcję powiernika, prokurenta (zgodnie z art. 1091-1099 polskiego Kodeksu cywilnego), członka zarządu, rady, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej lub komitetu Spółki,
8. małżonka, partnera (konkubinę lub konkubenta) osoby fizycznej, która spełnia warunki definicji określonej powyżej w lit. (a) - (g), a nie wyłącznie w odniesieniu do czynności egzekucyjnych przeciwko majątkowi osobistemu takiego małżonka lub partnera, podjętych na podstawie orzeczenia sądowego wydanego przeciwko osobie ubezpieczonej, o której mowa w lit. (a) - (g) w następstwie Roszczenia objętego Umową ubezpieczenia,
9. w przypadku upadłości, niewypłacalności, śmierci bądź niezdolności do czynności prawnych osoby fizycznej, która spełnia warunki definicji określonej powyżej w lit. (a) - (g) - jej spadkobierców, wykonawców testamentu, cesjonariuszy i przedstawicieli prawnych, ale wyłącznie w odniesieniu do Roszczenia przeciwko takiej osobie, objętego Umową ubezpieczenia.
Pojęcie Członek Kierownictwa nie obejmuje zewnętrznego rewidenta, likwidatora, doradcy, administratora ani syndyka masy upadłościowej Spółki.
Krąg osób ubezpieczonych może podlegać zmianom w trakcie trwania umowy (co do liczby osób ubezpieczonych i konkretnych osób), ponieważ polisa jest bezimienna.
Polisa jest bezimienna i zgodnie z definicją Członka Kierownictwa obejmuje, miedzy innymi, byłych, obecnych i przyszłych członków Zarządu.
Krąg ubezpieczonych nie jest jednorodny i obejmuje Członków Kierownictwa, których definicję wskazano powyżej.
Składka ubezpieczeniowa jest ustalana ryczałtowo. Składka nie jest zależna od liczby ubezpieczonych lecz od rodzaju działalności, wysokości aktywów, obrotów i zakresu ubezpieczenia.
Objęcie ochroną ubezpieczeniową następuje automatycznie, bez wyrażenia zgody przez ubezpieczonych.
Objęcie ochroną ubezpieczeniową następuje z chwilą rozpoczęcia pełnienia określonej funkcji.
Uprawnionym do odszkodowania z polisy są Osoby Ubezpieczone, a w ramach „klauzul spółkowych” : c), d), e), f), g) - spółka.

Ponadto, Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że

Spółka zwraca koszty zakwaterowania w miejscu szkolenia, wyżywienia, wykorzystania samochodu prywatnego w celach służbowych.
Prezes wykorzystuje samochód prywatny w podróżach służbowych.
Inne koszty i wydatki związane z wykonywaniem Kontraktu przez Zarządzającego, które finansuje. Spółka obejmuje: wyżywienie, przejazdy i zakwaterowanie w trakcie podróży służbowej, przejazdy taksówką w celu załatwienia spraw Spółki np. do klienta.
Obowiązkowe świadczenia medyczne wynikające:
1. z art. 43 pkt 2 i art. 229 pkt 4 Kodeksu pracy - badania w kierunku braku przeciwskazań do pracy na danym stanowisku - Medycyna Pracy,
2. z art. 8 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe - zwrot kosztów okularów przeznaczonych do pracy przy komputerze,
3. z art. 39k ust. l Ustawy z dnia 26 września 2001 roku o transporcie drogowym - badania psychologiczne dla kierowców,
4. z Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 stycznia 2012 r. w sprawie wykazu rodzajów czynności zawodowych oraz zalecanych szczepień ochronnych wymaganych u pracowników, funkcjonariuszy, żołnierzy lub podwładnych podejmujących pracę, zatrudnionych lub wyznaczonych do wykonywania tych czynności - określone w Załączniku do Rozporządzenia - właściwe dla czynności związanych z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków.
Zgodnie z Kontraktem menedżerskim urządzenia i sprzęt stanowiące własność Spółki są udostępnione Prezesowi wyłącznie do użytku służbowego. Prezes nie jest uprawniony i nie wykorzystuje na cele prywatne ww. sprzętu i urządzeń, w tym pomieszczeń biurowych wraz z ich wyposażeniem ani innych.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

Czy finansowane przez Spółkę szkolenia i konferencje, w których zgodnie z zawartym Kontraktem Prezes ma obowiązek uczestniczyć, wskazane przez Radę Nadzorczą, podlegają u Prezesa opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1a)
Czy finansowane przez Spółkę zgodnie z Kontraktem podróże Prezesa, w tym zagraniczne oraz zwrot innych kosztów i wydatków koniecznych w związku z wykonywaniem Kontraktu podlegają u Prezesa opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1b)
Czy finansowane przez Spółkę zgodnie z Kontraktem świadczenia medyczne Prezesa, podlegają u Prezesa opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1c)
Czy finansowane przez Spółkę zgodnie z obowiązkiem wynikającym z Kontraktu ubezpieczenie OC w przedstawionym stanie faktycznym, będzie podlegało u Prezesa opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1d)
Czy przekazanie Prezesowi przez Spółkę zgodnie z Kontraktem sprzętu (wyposażone biuro, materiały biurowe, laptop, telefon) do wykonywania obowiązków Prezesa wynikających z Kontraktu oraz z obowiązujących przepisów prawa podlega u Prezesa opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1e)
Czy przekazane Prezesowi przez Spółkę zgodnie z Kontraktem świadczenia sfinansowane z ZFŚS, do których Prezes ma prawo zgodnie z Regulaminem ZFŚS, podlega u Prezesa opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1f)

Zdaniem Wnioskodawcy, sfinansowanie Prezesowi Zarządu szkoleń i konferencji, w których zgodnie z zawartym Kontraktem Prezes ma obowiązek uczestniczyć, wskazanych przez Radę Nadzorczą, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (stanowisko odnośnie pytania oznaczonego we wniosku nr 1a).

Wydatki poniesione przez Spółkę lub poniesione przez Prezesa a zwrócone przez Spółkę na podróże Prezesa Zarządu konieczne w związku z wykonywaniem Kontraktu, podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT, do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Zwrot Prezesowi innych wydatków koniecznych do poniesienia w celu wykonywania Kontraktu lub poniesienie takich koniecznych wydatków przez Spółkę, nie stanowi przychodu Prezesa podlegającego opodatkowaniu (stanowisko odnośnie pytania oznaczonego we wniosku nr 1b).

Świadczenia medyczne finansowane Prezesowi będą podlegać opodatkowaniu podatkiem PIT, o ile możliwe będzie określenie konkretnej wartości świadczenia przypadającej na Prezesa Zarządu (stanowisko odnośnie pytania oznaczonego we wniosku nr 1c).

Ubezpieczenie OC nie będzie stanowiło przychodu Prezesa, gdyż nie jest możliwe przypisanie konkretnego dochodu poszczególnym osobom (w tym Prezesowi Zarządu) objętych polisą ubezpieczeniową (stanowisko odnośnie pytania oznaczonego we wniosku nr 1d).

Nieodpłatne udostępnienie Prezesowi sprzętu (wyposażonego biura, materiałów biurowych laptopa, telefonu) w celu wykonywania funkcji Prezesa Zarządu i obowiązków Prezesa wynikających Kontraktu z Regulaminu Zarządu, uchwał Rady Nadzorczej, nie stanowi u Prezesa przychodu podlegającego opodatkowaniu PIT (stanowisko odnośnie pytania oznaczonego we wniosku nr 1e).

Świadczenia otrzymywane przez Prezesa z ZFŚS Spółki stanowią jego przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym PIT (stanowisko odnośnie pytania oznaczonego we wniosku nr 1f).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Ad. la) Szkolenia i konferencje, w których zgodnie z zawartym Kontraktem Prezes ma obowiązek uczestniczyć, wskazane przez Radę Nadzorczą.

W ocenie Wnioskodawcy, sfinansowanie Prezesowi Zarządu szkoleń i konferencji w których zgodnie z zawartym Kontraktem ma on obowiązek uczestniczyć, wskazanych przez Radę Nadzorczą, nie będzie stanowiło jego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Do przychodów z Kontraktu menedżerskiego stosuje się art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, zgodnie z którym przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zgodnie ze stanowiskiem zawartym w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, za przychód pracownika mogą być uznane tyko takie świadczenia, które:

zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie) - ten warunek nie jest spełniony, gdyż uczestnictwo w szkoleniach i konferencjach należy do obowiązków Prezesa wynikających z Kontraktu, a rodzaje szkoleń przydatnych Spółce, w których Prezes ma obowiązek uczestniczyć określa Rada Nadzorcza. Prezes wykonując obowiązki nałożone Kontraktem poprzez uczestnictwo w szkoleniach i konferencjach określonych przez Radę Nadzorczą wypełnia tym samym obowiązki służbowe,
zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść - ten warunek nie jest spełniony, gdyż udział w szkoleniach i konferencjach jest w interesie Spółki i przynosi korzyści Spółce. Szkolenia i konferencje są obowiązkiem Prezesa wynikającym z Kontraktu, a ich celem jest dostosowanie funkcjonowania Spółki do zmiennych warunków prawnych, ekonomicznych i technicznych oraz pozyskania wiedzy w zakresie możliwych kierunków rozwoju, jak też budowanie pozycji i wizerunku Spółki, dbanie o wizerunek Spółki, wdrażanie procedur podnoszących jakość usług świadczonych przez Spółkę, w tym także poprzez obowiązkowy udział w szkoleniach, konferencjach i innych wydarzeniach związanych z przedmiotem działalności Spółki a mających wpływ na jakość świadczonych przez Spółkę usług. Ponieważ szkolenia i konferencje są ponoszone w interesie Spółki i przynoszą jej korzyści, w Kontrakcie wyraźnie wskazano, że wartość tych szkoleń i konferencji nie stanowi wynagrodzenia Prezesa.

Wskazany wyrok TK z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 dotyczy pracowników, ale ma on zastosowanie również do innych osób, w tym menedżerów, członków zarządu, czy zleceniobiorców, bowiem ich przychody są definiowane podobnie jak przychody pracowników: jako otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze lub innych nieodpłatnych świadczeń.

W konsekwencji, szkolenia i konferencje, w których zgodnie z zawartym Kontraktem Prezes ma obowiązek uczestniczyć, wskazane przez Radę Nadzorczą, nie stanowią przychodu Prezesa i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 1b) Podróże, w tym zagraniczne oraz zwrot innych kosztów i wydatków koniecznych w związku z wykonywaniem Kontraktu.

Zdaniem Spółki:

wydatki poniesione przez Spółkę lub poniesione przez Prezesa a zwrócone przez Spółkę na podróże Prezesa Zarządu konieczne w związku z wykonywaniem Kontraktu, podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT, do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju,
zwrot Prezesowi innych wydatków koniecznych do poniesienia w celu wykonywania Kontraktu lub poniesienie takich koniecznych wydatków przez Spółkę, nie stanowi przychodu Prezesa podlegającego opodatkowaniu, gdyż wydatki te zostały poniesione w interesie Spółki, a nie w celu zaspokojenia prywatnych celów Prezesa, a obowiązek ich poniesienia wynika z zawartego Kontraktu.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju - rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2013 r., poz. 167). Z treści art. 21 ust. 13 ww. ustawy wynika natomiast, że przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

Należy zauważyć, że w powołanym art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy, ustawodawca posłużył się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”, dlatego też zakres tego zwolnienia jest szerszy, ponieważ nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami, pod warunkiem, że zostały spełnione przesłanki w art. 21 ust. 13 ustawy o PIT, tj. wypłacone diety i inne należności (np. za noclegi, przejazdy) nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Prezesa zarządu oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

W przypadku Kontraktu menedżerskiego ustawodawca przewidział zryczałtowane koszty uzyskania przychodów jak ze stosunku pracowniczego, bez możliwości potrącenia kosztów faktycznie poniesionych. Zatem warunek niezaliczenia tych wydatków do kosztów przez Prezesa Zarządu określony w art. 21 ust. 13 ustawy o PIT, jest spełniony. Prezes Zarządu nie prowadzi również działalności gospodarczej, zatem nie zalicza tych wydatków do swoich kosztów.

Zdaniem Wnioskodawcy, jego stanowisko potwierdza m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 9 maja 2016 r. nr IPPB4/4511-268/16-2/MS1, zgodnie z którą należności wypłacane Wnioskodawczyni jako członkowi zarządu z tytułu odbywanych przez nią delegacji (diety lub zwrot kosztów m.in. przejazdów, dojazdów środkami komunikacji miejscowej, noclegów oraz innych niezbędnych udokumentowanych wydatków) będą stanowiły dla Wnioskodawczyni przychód, o którym mowa w art. 13 pkt 7 ustawy. Przychód ten jednak w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b), z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13 ww. ustawy będzie wolny od podatku dochodowego do wysokości określonych w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej.

W umowach zleceniodawca zobowiązuje się do finansowania zleceniobiorcom noclegów w hotelach pracowniczych i przewozu z miejsca zakwaterowania do miejsca wykonywania pracy. Skoro zatem zleceniodawca - a nie zleceniobiorca - zobowiązany będzie do ponoszenia ww. wydatków, świadczenia te nie będą dla zleceniobiorcy przychodem (Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 maja 2016 r. nr IBPB-2-2/4511-302/16/JG).

Natomiast zwrot Prezesowi innych wydatków koniecznych do poniesienia w celu wykonywania Kontraktu nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, gdyż wydatki te zostały poniesione w interesie Spółki, a nie w celu zaspokojenia prywatnych celów Prezesa.

Ad. lc) Świadczenia medyczne.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenia medyczne finansowane Prezesowi będą podlegać opodatkowaniu podatkiem PIT o ile możliwe będzie określenie konkretnej wartości świadczenia przypadającej na Prezesa Zarządu.

Jeżeli zatem Spółka za zryczałtowaną kwotę wykupi pakiet badań medycznych lub szczepień dla pracowników i innych uprawnionych osób, w tym Prezesa, to wartość świadczenia przypadająca na Prezesa będzie możliwa do ustalenia poprzez podzielenie kwoty zryczałtowanej płatności przez liczbę osób, których pakiet obejmuje. Tak określona wartość będzie stanowić przychód Prezesa podlegający opodatkowaniu PIT na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o PIT.

Ad. 1d) Ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej.

W ocenie Spółki, ubezpieczenie OC nie będzie stanowiło przychodu Prezesa, gdyż nie jest możliwe przypisanie konkretnego dochodu Prezesowi Zarządu na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. Polisa nie wymienia z imienia i nazwiska osoby ubezpieczonej z tytułu zarządzania Spółką a w trakcie trwania ubezpieczenia skład osób zarządzających Spółką może ulegać zmianom, zatem nie jest możliwe przypisanie konkretnego świadczenia do określonej osoby.

Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. jednym z warunków koniecznych do uznania świadczenia za przychód podlegający opodatkowaniu jest to, aby korzyść była wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi. Polisa będzie tymczasem obejmować szerszy krąg osób tj. członków zarządu i Rady Nadzorczej, które pełnią w Spółce różne funkcje, mają różny zakres obowiązków, uprawnień decyzyjnych i odpowiedzialności. To zaś powoduje, że różne jest też prawdopodobieństwo czy też możliwość spowodowania przez nie zdarzenia rodzącego obowiązek odszkodowawczy, co uniemożliwia ustalenie indywidualnego przychodu z tytułu składki OC poszczególnym osobom, w tym Prezesowi Zarządu. Z uwagi na to, że zakres odpowiedzialności osób objętych ubezpieczeniem jest różny, nie można ustalić przypadającej na poszczególne osoby części składki ubezpieczeniowej, stosując prosty algorytm dzielenia. Udzielona im ochrona nie jest bowiem równa, w konsekwencji czego nie są równe także przypadające na nie części składki ubezpieczeniowej. W związku z tym nie można w takim przypadku ustalić wartości świadczenia stanowiącego przychód na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o PIT.

Jak wskazała IS w Warszawie w interpretacji z 29 czerwca 2015 r. (nr IPPB4/4511-616/15-4/AK) o ile aktualny skład członków władz spółki jest możliwy do ustalenia w dniu zapłaty składki ubezpieczeniowej, o tyle objęcie ubezpieczeniem także potencjalnej grupy osób fizycznych, niemożliwej do zidentyfikowania na ten dzień, stanowi okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie. Nie da się bowiem ustalić na dzień zapłaty składki danych osób, które będą pełnić te funkcje w przyszłości. Nie można zatem na ten dzień jednoznacznie ustalić grona osób objętych ubezpieczeniem, a tym samym skonkretyzować wysokości przychodu przypadającego na jedną osobę. Spółka jako płatnik PIT nie jest więc zobowiązana do pobrania i wpłacenia zaliczki na ten podatek. Także w interpretacji IS w Katowicach z 21 marca 2016 r. (nr IBPB-2-2/4511-68/16/NG) stwierdzono, że objęcie ubezpieczeniem grupy osób niemożliwej do zidentyfikowania stanowi okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie. Oznacza to, że opłacona składka ubezpieczeniowa z tytułu zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków organów spółki nie stanowi przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym po stronie członków władz spółki. Podobnie też IS w Warszawie w interpretacji z 22 stycznia 2016 r. nr IPPB4/4511-1415/15-2/IM - w przypadku gdy osoby ubezpieczone nie zostały z góry określone w umowie ubezpieczenia w sposób pozwalający na ich jednoznaczną identyfikację, nie jest możliwe ustalenie im przychodu w postaci otrzymania nieodpłatnych świadczeń z tytułu opłacenia (sfinansowania) przez spółkę składek na ich ubezpieczenie.

Analogiczne stanowisko przedstawia NSA w wyroku z 3 grudnia 2014 r. sygn. akt II FSK 2984/14, wyjaśniając, że skoro zakres odpowiedzialności osób objętych ubezpieczeniem jest różny, nie można ustalić przypadającej na poszczególne osoby części składki ubezpieczeniowej, stosując prosty algorytm dzielenia. Udzielona im ochrona nie jest bowiem równa, w konsekwencji czego nie są równe także przypadające na nie części składki ubezpieczeniowej. Tymczasem pojęcie „inne nieodpłatne świadczenie” oznacza przysporzenie majątkowe o indywidualnie określonej wartości. Skoro nie ma możliwości określenia wysokości przychodu przypadającego na każdą z ubezpieczonych osób (odpowiadającego określonej części składki ubezpieczeniowej), zgodzić się należy z sądem I instancji, że nie może być on uwzględniony w podstawie opodatkowania, a w konsekwencji opodatkowany.

Ad. 1e) Udostępnienie sprzętu.

Nieodpłatne udostępnienie menedżerowi urządzeń (wyposażonego biura, materiałów biurowych laptopa, telefonu), nie stanowi przychodu podatkowego Prezesa podlegającego opodatkowaniu PIT, gdyż używanie tego sprzętu odbywa się w celu wykonywania funkcji Prezesa Zarządu i obowiązków Prezesa wynikających Kontraktu z Regulaminu Zarządu, uchwał Rady Nadzorczej, a zatem w celu służbowym a nie prywatnym Prezesa a w konsekwencji nie stanowi przychodu wskazanego w art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. Wskazany sprzęt udostępniony Prezesowi w celu wykonywania Kontraktu został wymieniony w projektach uchwał Rady Nadzorczej, o których mowa w art. 5 ust. 2 u.w.s. Zgodnie z tym przepisem w projektach uchwał w sprawie wynagrodzeń można także określać zasady przyznawania zapewnianych przez spółkę urządzeń technicznych oraz zasobów stanowiących mienie spółki do wykorzystania przez członków organu zarządzającego, niezbędnych do wykonywania ich funkcji, w szczególności uchwały te mogą przewidywać limity dotyczące kosztów albo sposób określania tych limitów, jakie spółka ponosi w związku z dostępem i wykorzystywaniem tych urządzeń i zasobów. Jednocześnie w dokumencie Ministerstwa Skarbu Państwa p.t. „Dobre praktyki w zakresie stosowania ustawy o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami - Listopad 2016”. Ministerstwo potwierdza, że sprzęt i inne urządzenia udostępnione członkom zarządu w celu wykonywania umowy o wykonywanie usług zarządzania, nie stanowią wynagrodzenia członków zarządu z tytułu zawartej umowy o zarządzanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, brak przychodu PIT z tytułu udostępnienia członkom zarządu sprzętu Spółki w celu wykonywania przez nich obowiązków służbowych potwierdzają interpretacje organów podatkowych. Zgodnie z interpretacjami organów podatkowych udostępnione w ramach realizacji umowy mienie (samochód, laptop, telefon), wykorzystywane tylko na ten cel, nie powoduje osiągnięcia przez członka zarządu, czy menedżera przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, a spółka w związku z tym nie musi pobierać i odprowadzać zaliczek na PIT (zob. interpretacje IS w: Poznaniu z 13 listopada 2013 r. nr ILPB1/415-917/13-5/AMN, IS w Katowicach z 18 października 2013 r. nr IBPBII/1/415-719/13/MK, IS w Warszawie z 2 lipca 2013 r. nr IPPB2/415-353/13-2/MG). W interpretacji z 1 marca 2016 (IPPB4/4511-1470/15-3/IM) IS w Warszawie wyjaśniła, że w przypadku udostępnienia przez spółkę członkom zarządu samochodów osobowych, laptopów oraz telefonów komórkowych wyłącznie w celach służbowych, nie sposób uznać, że osoby te uzyskują przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 11 ust. 1 updof. Osoby te uzyskiwałyby nieodpłatne świadczenia, które podlegałyby opodatkowaniu, gdyby korzystały z tych przedmiotów dla celów prywatnych (...). Zapewnienie (bezpośrednie przekazanie) samochodów osobowych, laptopów oraz telefonów komórkowych członkom zarządu do korzystania wyłącznie w celach służbowych można traktować po stronie członka zarządu jako narzędzia, które służą prawidłowemu wykonaniu przez niego obowiązków służbowych. W konsekwencji korzystanie z tych przedmiotów nie stanowi jego przychodu z działalności wykonywanej osobiście. Po stronie ww. osób nie występuje przysporzenie majątkowe podlegające opodatkowaniu. W związku z tym umożliwienie Prezesowi - menedżerowi korzystania ze sprzętu należącego do spółki w celu wykonywania funkcji i obowiązków nałożonych Kontraktem i przepisami ksh należy traktować jako formę zabezpieczenia przez nią realizacji umowy o zarządzanie jej przedsiębiorstwem, co nie podlega PIT.

Ad. 1f) Świadczenia z ZFŚS.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenia otrzymywane przez Prezesa z ZFŚS Spółki stanowią jego przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym PIT.

Pracodawca może przeznaczać środki zakładowego funduszu świadczeń socjalnych także na rzecz innych osób niż pracownicy, w tym na rzecz członków zarządu. Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy o ZFŚS, osobami uprawnionymi do korzystania z funduszu są pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści, będący byłymi pracownikami i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca w regulaminie przyznał prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu (art. 8 ust. 2 ustawy o ZFŚS). Zgodnie z Regulaminem ZFŚS obowiązującym w Spółce. Prezes Zarządu jest uprawniony do korzystania ze świadczeń z ZFŚS Spółki. Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT świadczenia rzeczowe lub pieniężne – z wyłączeniem bonów i talonów, które można wymieniać na towary - w całości sfinansowane ze środków ZFŚS i wypłacone pracownikom są zwolnione z opodatkowania do kwoty 380 zł w roku podatkowym. Wskazane zwolnienie dotyczy wyłącznie pracowników, zatem nie będzie miało zastosowania do Prezesa Zarządu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznano w części za prawidłowe, a w części za nieprawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy odnośnie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika. Natomiast w pozostałym zakresie wniosku zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 200 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy określa źródła przychodów, gdzie między innymi ustawodawca w pkt 2 wymienia działalność wykonywaną osobiście. Katalog przychodów, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście określony został natomiast w art. 13 tej ustawy.

W myśl art. 13 pkt 9 cyt. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Oznacza to, że przychody uzyskane z tych tytułów stanowią zawsze przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeśli tego rodzaju umowy zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wyjątek, o którym mowa w powołanym przepisie (tj. pkt 7 art. 13), dotyczy sytuacji, gdy zarządzający powołany został np. do składu zarządu, rady nadzorczej, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawnej. W takiej sytuacji uzyskane przez niego przychody będą przychodami w rozumieniu art. 13 pkt 7, a nie art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powołanie bowiem podatnika np. do składu zarządu, bez względu na sposób jego powołania, stanowi okoliczność, która powoduje zmianę kwalifikacji przychodu, jednakże nie wpływa na zmianę źródła przychodu, są to również przychody z działalności wykonywanej osobiście.

W konsekwencji przychody uzyskane na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania dla celów podatku dochodowego należy zawsze kwalifikować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście.

Jednocześnie, na podmiotach dokonujących świadczeń z powyższego źródła ciążą obowiązki płatnika wynikające z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 (...).

Ogólne pojęcie przychodu ustawodawca zdefiniował w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Definicja przychodu zawarta w art. 11, jak również określone w nim zasady ustalania wartości tego przychodu (w tym świadczeń w naturze lub innych nieodpłatnych świadczeń) mają charakter ogólny, a zatem mają zastosowanie wówczas, gdy nie występują regulacje szczegółowe, inaczej normujące danego rodzaju przychód lub zasady jego ustalania.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Z kolei na podstawie art. 11 ust. 2a cyt. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ww. ustawy).

Za przychód należy uznać zatem każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne − to jest niezwiązanez kosztami lub inną formą ekwiwalentu − przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

W ramach zawartego Kontraktu menedżerskiego Spółka zobowiązała się do ponoszenia kosztów szkoleń i konferencji, w których uczestniczy Prezes Zarządu.

Odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku nr 1a należy stwierdzić, że koszty konferencji, w których uczestniczy Prezes Zarządu, pokryte przez Spółkę stanowią niejako koszt jej reprezentowania na zewnątrz i nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu dla Prezesa Zarządu.

Należy bowiem zauważyć, że reprezentowanie Spółki na zewnątrz jako członek organu zarządzającego jest co do zasady jednym z obowiązków Prezesa Zarządu określonych w zawartej ze Spółką umowie. Nie sposób mówić zatem o powstaniu przychodu po stronie podatnika w sytuacji, gdy uczestnictwo w konferencji i reprezentowanie Spółki wobec osób trzecich jest jednym z warunków wykonywania umowy, a odmowa wykonania tego obowiązku mogłaby skutkować np. rozwiązaniem umowy.

Odnosząc się natomiast do kwestii finansowania przez Spółkę kosztów uczestnictwa w szkoleniach stwierdzić należy, że co do zasady tego typu świadczenie powinno zostać zakwalifikowane jako przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Należy zauważyć, że udział Prezesa Zarządu w szkoleniu nastawiony jest na poszerzenie jego indywidualnej wiedzy i umiejętności. Zarządzający otrzymuje w ten sposób konkretne przysporzenie majątkowe, bowiem gdyby nie pokrycie wydatku na szkolenie przez Spółkę – Prezes Zarządu musiałby ponieść taki koszt z własnych środków. W tej sytuacji bezsprzecznie nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem z literalnego brzmienia tego przepisu jednoznacznie wynika, że zwolnienie odnosi się wyłącznie do pracowników, tj. osób zatrudnionych w ramach stosunku pracy.

Wyjątkiem od powyższej zasady jest jedynie przypadek, gdy Prezes Zarządu został zobowiązany (np. w ramach zawartej umowy) do obowiązkowego uczestnictwa w konkretnych szkoleniach. W takiej sytuacji, podobnie jak w przypadku konferencji, nie sposób mówić o powstaniu przychodu po stronie podatnika, gdy uczestnictwo w danych szkoleniach jest jednym z warunków wykonywania umowy, a odmowa wykonania tego obowiązku mogłaby skutkować np. rozwiązaniem umowy. W sytuacji, w której podatnik obowiązkowo odbywa szkolenie, które leży w interesie Spółki i za które sam Prezes Zarządu nie zapłaciłby nie można zatem mówić o powstaniu jakiegokolwiek przychodu. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów konferencji i szkoleń, w których uczestniczy Prezes Zarządu jest prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii zwrotu Prezesowi Zarządu przez Spółkę kosztów związanych z podróżami służbowymi w tym zagranicznymi (diety i inne należności) oraz zwrotu innych kosztów i wydatków koniecznych w związku z wykonywaniem Kontraktu, które jak wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku obejmują wyżywienie, przejazdy i zakwaterowanie w trakcie podróży służbowej i przejazdy taksówką w celu załatwienia spraw Spółki np. do klienta (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1b), należy stwierdzić, że sfinansowanie przez Spółkę kosztów związanych z podróżami służbowymi stanowi dla Prezesa Zarządu przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym wartość świadczeń ponoszonych przez Wnioskodawcę na rzecz Prezesa Zarządu – po spełnieniu określonych warunków – może być jednak zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem – do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13. Wskazać jednak należy, że aby przedmiotowe świadczenia, do wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2013 r., poz. 167), korzystały ze zwolnienia muszą być spełnione warunki, wynikające z art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z jego treścią przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

w celu osiągnięcia przychodów, lub
w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Należy zaznaczyć, że w powołanym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca posłużył się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”. Wskazać należy, że art. 21 ust. 1 pkt 16 nie zawiera definicji podróży służbowej i dlatego należy odwołać się do pojęcia podróży służbowej zawartego w art. 775 § 1 Kodeksu pracy, w myśl którego za podróż służbową uznaje się wykonywanie przez pracownika na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, bądź stałe miejsce pracy pracownika. Zatem niezależnie od stosunków pomiędzy pracodawcą a pracownikiem, przyjąć należy, iż podróżą w sensie ogólnym jest wykonywanie zadania poza miejscowością, w której znajduje się siedziba spółki bądź stałe miejsce wykonywania zadań.

Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej jest rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2013 r., poz. 167), a w zakresie dot. zwrotu kosztów używania prywatnego samochodu w podróży służbowej – także rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz.U. z 2002 r., Nr 27, poz. 271).

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia, określa ono wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących pracownikowi, zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej:

na obszarze kraju, zwanej dalej „podróżą krajową”;
poza granicami kraju, zwanej dalej „podróżą zagraniczną”.

W myśl § 2 ww. rozporządzenia, z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

diety;
zwrot kosztów:
1. przejazdów,
2. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
3. noclegów,
4. innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Stosownie do § 3 ust. 1 i 2 cyt. rozporządzenia, środek transportu właściwy do odbycia podróży krajowej lub podróży zagranicznej, a także jego rodzaj i klasę, określa pracodawca.

Pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu, wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi, w tym miejscówkami, z uwzględnieniem posiadanej przez pracownika ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje.

Zgodnie z § 3 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży krajowej lub podróży zagranicznej samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością pracodawcy. W takim zaś przypadku pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym

(Dz.U. z 2012 r., poz. 1265 oraz z 2013 r., poz. 21), co za tym idzie – stosuje się w tym zakresie stawki określone w § 2 drugiego z ww. rozporządzeń, tj.:

dla samochodu osobowego:
1. o pojemności skokowej silnika do 900 cm3 – 0,5214 zł,
2. o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm3 – 0,8358 zł,
dla motocykla – 0,2302 zł,
dla motoroweru – 0,1382 zł.

Jak stanowi § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej pracownikowi, który w czasie podróży krajowej lub podróży zagranicznej poniósł inne niezbędne wydatki związane z tą podróżą określone lub uznane przez pracodawcę, zwraca się je w udokumentowanej wysokości. Na podstawie § 4 ust. 2 rozporządzenia, wydatki, o których mowa w ust. 1, obejmują opłaty za bagaż, przejazd drogami płatnymi i autostradami, postój w strefie płatnego parkowania, miejsca parkingowe oraz inne niezbędne wydatki wiążące się bezpośrednio z odbywaniem podróży krajowej lub podróży zagranicznej.

Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 Rozdziału 2 ww. rozporządzenia odnoszącego się do podróży krajowych, miejscowość rozpoczęcia i zakończenia podróży krajowej określa pracodawca. W myśl § 7 ust. 1 rozporządzenia, dieta w czasie podróży krajowej jest przeznaczona na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia i wynosi 30 zł za dobę podróży.

Dla właściwej definicji pojęcia podróży określającej jej cechy istotne, przydatny może okazać się dorobek orzeczniczy dotyczący podróży służbowej. Warto w tym zakresie przywołać uchwałę 7 Sędziów z 19 listopada 2008 r. sygn. akt II PZP 11/08, w której Sąd Najwyższy wskazał, odwołując się do definicji zawartej w art. 775 § 1 Kodeksu pracy, że „przepis ten odnosi się jedynie do zdarzenia rozumianego jako zdarzenie incydentalne w stosunku do pracy umówionej i wykonywanej zwykle w ramach „stosunku pracy”. Oznacza to, że rozpatrując każdą sprawę należy określić, czy dana osoba znajduje się w podróży i jaki czas ta podróż obejmuje. Przykładowo trudno uznać, że codzienne dojazdy do pracy członka zarządu są podróżą w rozumieniu omawianego przepisu.

Odnosząc się natomiast do kwestii wskazanej w uzupełnieniu wniosku dot. używania przez Prezesa Zarządu w podróżach służbowych samochodu prywatnego do realizacji zadań wynikających z Umowy oraz zwrotu kosztów podróży wykonywanych tym samochodem, stwierdzić należy, że Prezes Zarządu będzie uzyskiwać przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże przychód ten, w oparciu o przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b), z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13 ww. ustawy korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania do wysokości określonych w przepisach rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej, w powiązaniu z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury regulującymi maksymalne stawki za 1 km przebiegu, w przypadku używania przez Prezesa Zarządu samochodu prywatnego. Jeżeli zaś pokrywane lub zwracane przez Spółkę ww. koszty są wyższe od limitów określonych w przedmiotowych rozporządzeniach, to nadwyżka ponad te limity podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym – jako przychód, od którego Spółka powinna pobierać zaliczki na podatek dochodowy.

Natomiast nadmienić należy, że w przypadku używania przez Prezesa Zarządu samochodu prywatnego w celach służbowych do jazd lokalnych oraz zwrotu wydatków poniesionych przez Prezesa na przejazdy taksówką (np. do klienta) poza podróżami służbowymi powyższe zwolnienie nie ma zastosowania, gdyż czym innym są jazdy lokalne a czym innym podróże, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy. Tym samym ewentualny zwrot kosztów z tytułu używania samochodu prywatnego w jazach lokalnych oraz zwrot wydatków na przejazdy taksówkami będzie stanowił przychód Prezesa Zarządu podlegający doliczeniu do pozostałych przychodów. Zatem w takiej sytuacji na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek poboru zaliczki na podatek z tego tytułu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku nr 1c należy zauważyć, że Wnioskodawca zapewnia Prezesowi świadczenia medyczne, zwraca koszty badań lekarskich wchodzących w zakres Medycyny Pracy jak i koszty szczepień Prezesa Zarządu.

W myśl art. 304 § 3 Kodeksu pracy, obowiązki określone w art. 207 § 2 stosuje się odpowiednio do przedsiębiorców niebędących pracodawcami, organizujących pracę wykonywaną przez osoby fizyczne na innej podstawie niż stosunek pracy, prowadzące na własny rachunek działalność gospodarczą.

Przepisy art. 207 § 2 Kodeksu pracy, zobowiązują pracodawcę do ochrony zdrowia i życia pracowników przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.

Powyższe przepisy, nie rozstrzygają w jaki sposób powinny być realizowane obowiązki zawarte w art. 207 § 2 Kodeksu pracy, przez przedsiębiorców niebędących pracodawcami. Sposób realizacji tego obowiązku ustala przedsiębiorca nie będący pracodawcą (organizujący pracę) biorąc pod uwagę charakter pracy i związane z jej wykonywaniem zagrożenia. Ma on obowiązek zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy osobom wykonującym pracę na innej podstawie niż stosunek pracy.

Z przepisów art. 207 § 2 Kodeksu pracy, nie wynika obowiązek skierowania osoby fizycznej na badania lekarskie. Przedsiębiorca niebędący pracodawcą może jednak uznać, że aby zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy tym osobom konieczne jest np. skierowanie ich na właściwe badania lekarskie. Wówczas osoby te w myśl art. 304 § 1 Kodeksu pracy, obowiązane są wykonać polecenie przedsiębiorcy i poddać się badaniom lekarskim.

W myśl art. 3041 Kodeksu pracy, obowiązki o których mowa w art. 211, w zakresie określonym przez pracodawcę lub inny podmiot organizujący pracę, ciążą również na osobach fizycznych wykonujących pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę lub inny podmiot organizujący pracę, a także na osobach prowadzących na własny rachunek działalność gospodarczą, w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę lub inny podmiot organizujący pracę.

Zgodnie z art. 211 Kodeks pracy, przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest podstawowym obowiązkiem pracownika. W szczególności pracownik jest obowiązany:

znać przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, brać udział w szkoleniu i instruktażu z tego zakresu oraz poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym;
wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek przełożonych;
dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu pracy;
stosować środki ochrony zbiorowej, a także używać przydzielonych środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z ich przeznaczeniem;
poddawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom lekarskim i stosować się do wskazań lekarskich;
niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym w zakładzie pracy wypadku albo zagrożeniu życia lub zdrowia ludzkiego oraz ostrzec współpracowników, a także inne osoby znajdujące się w rejonie zagrożenia, o grożącym im niebezpieczeństwie;
współdziałać z pracodawcą i przełożonymi w wypełnianiu obowiązków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy.

W świetle powyższego, na przedsiębiorcach niebędących pracodawcami, w stosunku do osób świadczących usługi na podstawie umów o świadczenie usług zarządzania, nie ciąży obowiązek kierowania takich osób na badania profilaktyczne oraz szkolenia z zakresu BHP. Celowość ich wykonania może jednak wynikać z okoliczności sprawy, kiedy to warunki, w jakich ma być wykonywana pracą wymagają przeprowadzenia takich badań lub przeprowadzenia szkolenia w zakresie BHP. Wówczas zapewnienie tym osobom badania oraz szkolenia przez przedsiębiorcę niebędącego pracodawcą należy uznać za realizację określonego w art. 304 § 1 Kodeksu pracy obowiązku zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy dla osób świadczących pracę na innej podstawie niż stosunek pracy.

W konsekwencji, poniesienie przez Wnioskodawcę kosztów wstępnych i okresowych badań lekarskich wchodzących w zakres profilaktycznej opieki medycznej nie rodzi po stronie Prezesa Zarządu przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, Spółka nie będzie zobowiązana do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych pokrycia przez Spółkę kosztów wstępnych i okresowych badań lekarskich wchodzących w zakres profilaktycznej opieki medycznej Prezesa Zarządu jest nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do skutków podatkowych korzystania przez Prezesa Zarządu z pakietu medycznego, u wskazanego przez Wnioskodawcę świadczeniodawcy oraz na zasadach wynikających z wewnętrznych regulacji Spółki należy wskazać, że jak wyjaśniono już wcześniej opłacanie przez Spółkę kosztów obowiązkowej opieki z zakresu medycyny pracy nie powoduje u Prezesa Zarządu powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto gdy Spółka ponosi inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej, niezbędnej z uwagi na warunki pracy, wartość tego rodzaju świadczeń, otrzymanych przez Prezesa Zarządu, również nie stanowi jego przychodu w rozumieniu przepisów ustawy. Natomiast pozostałe koszty opieki medycznej, inne niż wyżej wymienione, ponoszone przez Spółkę na rzecz Prezesa Zarządu, stanowić będą jego przychód z działalności wykonywanej osobiście.

Należy bowiem zauważyć, że osoby, na rzecz których Spółka wykupiła abonament medyczny uzyskują korzyść majątkową, ponieważ nie ponosząc wydatków na abonament medyczny, mogą korzystać z usług, które spółka medyczna świadczy odpłatnie.

Zatem, jeżeli Spółka sfinansuje pakiet medyczny, którym obejmie również Prezesa Zarządu, to świadczenie to należy zakwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, określonych w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jego wysokość ustalić na podstawie art. 11 ust. 2a pkt 2 tej ustawy. W konsekwencji, na Spółce – jako płatniku – ciąży obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle powyższego stanowisko Spółki, że wartość pokrytych przez Spółkę kosztów badań lekarskich związanych z Medycyną Pracy stanowi dla Prezesa Zarządu przychód z działalności wykonywanej osobiście, określony w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od którego Spółka zobowiązana będzie pobrać zaliczkę na podatek dochodowy uznano za nieprawidłowe.

Nawiązując do pytania oznaczonego we wniosku nr 1d nie można zgodzić się z Wnioskodawcą w kwestii skutków podatkowych zapewnienia Prezesowi Zarządu ubezpieczenia OC.

Zgodnie z art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459, ze zm.), przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. W myśl art. 808 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu cywilnego, ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek. Natomiast stosownie do zapisu art. 822 ww. ustawy, przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Z treści powyższych przepisów wynika, że umowa ubezpieczenia OC nie musi koniecznie dotyczyć osoby ubezpieczającej. Osoba ta może zawrzeć umowę, której przedmiotem ubezpieczenia będzie odpowiedzialność za szkody spowodowane przez inną osobę (np. osobę wykonującą funkcje zarządcze). Sytuacja, w której składka opłacana jest przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje – co do zasady – powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Jest to bowiem odstępstwo od ogólnej zasady pokrywania kosztów ubezpieczenia przez podmiot, którego interesów umowa dotyczy.

W niniejszej sprawie niewątpliwie korzyścią majątkową dla Prezesa Zarządu będzie zyskanie ochrony płynącej z umowy ubezpieczeniowej przy jednoczesnym nie ponoszeniu wydatków na uzyskanie tej ochrony. To Spółka bowiem zawrze umowę ubezpieczenia i Spółka będzie opłacać składkę na to ubezpieczenie. Dzięki takiemu działaniu u Prezesa Zarządu dojdzie do przysporzenia majątku, gdyż inny podmiot poniesie koszt finansowy ubezpieczenia, a tym samym nie będzie musiał on uszczuplać swojego majątku.

Jednocześnie fakt, że umowa będzie miała charakter bezimienny, nie stanowi trwałej przeszkody do uznania tegoż świadczenia za przychód i ustalenia wysokości przychodu przypadającego na konkretną osobę. Z wniosku wynika, że na dzień zapłacenia składki, krąg osób objętych ubezpieczeniem – mimo, że nie będą one wymienione z imienia i nazwiska – będzie zamknięty, ograniczony. Wnioskodawca będzie znał osoby objęte ubezpieczeniem z imienia i nazwiska i w rezultacie będzie mógł wskazać każdą osobę, która jest objęta tym ubezpieczeniem, a także okres, w którym korzysta z ochrony ubezpieczeniowej. Uwzględniając następnie wysokość zapłaconej składki będzie mógł ustalić wysokość przychodu uzyskanego przez daną osobę, w tym przez Prezesa Zarządu.

W konsekwencji uznać należy, że składki opłacane przez Wnioskodawcę tytułem ubezpieczenia będą stanowić nieodpłatne świadczenia w rozumieniu przepisów art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskiwane przez osoby objęte tym ubezpieczeniem. Przychód po stronie Prezesa Zarządu powstanie w momencie poniesienia tych świadczeń przez Wnioskodawcę, a więc w momencie zapłaty składki ubezpieczeniowej.

Powyższe oznacza, że zapłacona składka ubezpieczeniowa, z tytułu zawartej umowy ubezpieczeniowe OC, będzie stanowić dla Prezesa Zarządu przychód z działalności wykonywanej osobiście, a w konsekwencji Spółka będzie zobowiązana do naliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych zapewnienia Prezesowi Zarządu ubezpieczenia OC jest nieprawidłowe.

W świetle pytania oznaczonego we wniosku nr 1e w przypadku, gdy udostępnienie Prezesowi Zarządu mienia Spółki w postaci udostępnienia biura wraz z zapleczem biurowym, w tym urządzeń technicznych (wyposażenia biura, materiałów biurowych, laptopa, telefonu) niezbędnych do wykonywania funkcji i tym samym wydatki poniesione na eksploatację tego sprzętu/składnika majątku, będą związane wyłącznie ze świadczeniem przez Prezesa Zarządu usług na podstawie umowy - kontraktu, a zatem mienie to nie będzie przezeń wykorzystywane do celów prywatnych, należy uznać, iż Prezes Zarządu nie będzie uzyskiwał z tego tytułu przychodów z tzw. nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w sytuacji, w której sprzęt/składnik majątku należący do Spółki, a także inne koszty (w tym koszty eksploatacji udostępnionych zasobów) byłyby wykorzystywane (ponoszone) w celach osobistych czy prywatnych Prezesa Zarządu, istniałoby (wyłącznie w zakresie takiego prywatnego czy osobistego wykorzystania) nieodpłatne świadczenie na rzecz Prezesa Zarządu.

W takiej sytuacji miałoby miejsce przysporzenie w jego majątku podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, od którego Spółka jako płatnik zobowiązana byłaby pobierać zaliczkę na podatek dochodowy. W rezultacie, w tym przypadku, Spółka jako płatnik miałaby obowiązek doliczenia do przychodów Prezesa Zarządu wartości pieniężnej świadczenia z tytułu wykorzystywania tych składników majątkowych do celów prywatnych w wysokości ustalonej zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy. Jednocześnie, w tej sytuacji, na Wnioskodawcy ciążyłyby obowiązki płatnika wynikające z art. 41 ust. 1 i 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym odo osób fizycznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych udostępnienia Prezesowi Zarządu mienia Spółki w postaci udostępnienia biura wraz z zapleczem biurowym, w tym urządzeń technicznych i zasobów stanowiących mienie Spółki, niezbędnych do wykonywania funkcji jest prawidłowe.

Nawiązując do pytania oznaczonego we wniosku nr 1f, dotyczącego kwestii udzielania przez Spółkę Prezesowi Zarządu świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że po stronie Prezesa Zarządu powstanie przychód nie korzystający ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie natomiast z treścią art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy, obowiązującym od 1 tycznia 2018 r., wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1000 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Jak wynika z powyższego przepisu, zwolniona od podatku jest wartość rzeczowych, jak i pieniężnych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, a zatem powyższy przepis nie ma zastosowania do Prezesa Zarządu świadczącego usługi na podstawie Kontraktu menedżerskiego.

Mając na uwadze powyższe, przychodem Prezesa Zarządu będzie zatem wartość świadczeń wypłaconych przez Spółkę z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, które przysługują mu na podstawie tego Kontraktu i stanowią dla niego definitywne przysporzenie.

W konsekwencji powyższego Spółka zobligowana będzie do realizacji obowiązków płatnika wynikających z cytowanego wyżej art. 41 ust. 1 tej ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych wypłaty na rzecz Zarządzającego świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo, odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że nie są one wiążące dla Organu. Interpretacje indywidualne dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organ interpretacyjny mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Ponadto wyjaśnić należy, ze funkcjonowanie w obrocie prawnym interpretacji indywidualnych, w których odmiennie oceniono takie same albo zbliżone stany faktyczne lub zdarzenia przyszłe, jest niewątpliwie niepożądane z punktu widzenia zasady prowadzenia postępowania, w sposób budzący zaufanie do organów, wyrażonej w art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej. Niemniej jednak, w praktyce sytuacje takie mogą mieć miejsce, choćby z uwagi na przewidzianą przez ustawodawcę możliwość zmiany interpretacji indywidualnej w trybie art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną, indywidualną lub objaśnienie podatkowe jeżeli stwierdzi ich nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak wynika z powołanego unormowania, przesłanką dla rozważenia zmiany interpretacji indywidualnej (tj. w istocie zmiany stanowiska w zakresie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego) jest w szczególności ugruntowanie się linii orzeczniczej sądów, w której prezentowany jest odrębny niż zawarty w tym rozstrzygnięciu pogląd dotyczący interpretacji określonego przepisu lub przepisów prawa podatkowego.

Wskazać również należy na generalną zasadę, że nawet gdyby w odniesieniu do innych podatków lub innych okresów rozliczeniowych, organy podatkowe wydały odmienne rozstrzygnięcia, to nigdy nie może to stanowić podstawy do wydania analogicznego rozstrzygnięcia sprawy podatnika, jeśli stoi temu na przeszkodzie treść przepisów prawa.

W przypadku takiej rozbieżności, na organie podatkowym ciąży obowiązek podjęcia z urzędu prawem przewidzianych środków do skorygowania wadliwych rozstrzygnięć, adresowanych do innych podatników. Organ nie może bowiem powielać ewentualnego błędu popełnionego w innej sprawie (wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 kwietnia 2008 r., sygn. akt I SA/Gl 848/07). Podobnie stwierdził WSA w Łodzi w orzeczeniu z dnia 18 listopada 2008 r. (sygn. akt I SA/Łd 907/08).

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin