Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.17.2018.1.KS
z 22 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2018 r. (data wpływu 22 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatków, którymi Akcjonariusz będzie obciążał Wnioskodawcę w związku z uczestnictwem pracowników Spółki w programie akcji pracowniczych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2018 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatków, którymi Akcjonariusz będzie obciążał Wnioskodawcę w związku z uczestnictwem pracowników Spółki w programie akcji pracowniczych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A. (dalej : „Spółka”) jest jedną z największych firm budowlanych w Polsce. Spółka jest częścią grupy kapitałowej, na której czele stoi spółka kapitałowa z siedzibą we Francji (dalej „Akcjonariusz”). Akcjonariusz jest właścicielem ponad 99% akcji w Spółce i przysługuje mu ponad 99% praw głosu z akcji w Spółce na zgromadzeniu akcjonariuszy Spółki. Akcje Akcjonariusza są przedmiotem obrotu na francuskiej giełdzie oraz stanowią papiery wartościowe.

Pracownicy Spółki uczestniczą w programie akcji pracowniczych (dalej „Program”). Program polega na możliwości zakupu przez wszystkich pracowników spółek zależnych Akcjonariusza akcji Akcjonariusza na preferencyjnych warunkach.

Osiągnięcie przez pracowników Spółki głównych korzyści w ramach Programu w postaci otrzymania darmowych akcji Akcjonariusza uzależnione będzie od spełnienia przez nich określonych warunków, w tym m.in. warunku utrzymywania wcześniej nabytych odpłatnie akcji przez 3 lata i pozostawania w tym okresie pracownikiem Spółki. Wdrożenie Programu ma zatem na celu realizowanie korzyści ekonomicznych i biznesowych Spółki. Przyznanie pracownikom akcji na zasadach określonych w Programie ma przyczynić się do ściślejszego i długoterminowego związania pracowników ze Spółką poprzez zagwarantowanie im możliwości realizacji świadczenia po upływie 3 lat pod warunkiem ciągłego zatrudnienia w Spółce. Program również pozwala na pośrednie powiązanie wartości majątku i dochodów pracownika Spółki od wyników Spółki - wyniki Spółki mają wpływ na wynik Akcjonariusza i kurs giełdowy akcji Akcjonariusza oraz na kwoty dywidend wypłacanych przez Akcjonariusza.

Program jest więc uzupełnieniem odrębnych i stosowanych przez Spółkę zasad premiowania pracowników Spółki premiami pieniężnymi. Zasady i charakter Programu są bowiem zupełnie odmienne i nakierowane na osiągnięcie innych celów niż standardowe programy premiowe (dotyczące premii pieniężnych), tj., darmowe przyznanie akcji pracownikom jest warunkowe, odsunięte w czasie i przede wszystkim brak jest, na moment przystąpienia do Programu, określonej wartości tych akcji na moment przyszłego ich darmowego przydziału. Warunkiem otrzymania darmowych akcji jest wcześniejsze odpłatne nabycie akcji i utrzymywanie ich- Program ma więc wpływ na wycenę akcji, pracownicy osiągają dochody z dywidend, a także pracownicy mają pośredni wpływ na wartość akcji. Takie skutki nie zostałyby osiągnięte w przypadku wypłaty wynagrodzenia pieniężnego.

Dodatkowo, Program został ustanowiony przez Akcjonariusza i obowiązuje w praktycznie identycznej formie w wielu jurysdykcjach, w których Akcjonariusz posiada jednostki zależne. Dowodzi to, że polskie skutki podatkowe dla ustalania ram Programu miały charakter drugorzędny, a najważniejsze znaczenie mają wspomniane korzyści o charakterze ekonomicznym, w szczególności budowanie długoterminowej lojalności pracowników.

Poniżej zostały szczegółowo opisane warunki Programu:

1. Prawo do udziału w Programie
   
   

Prawo udziału w Programie mają wszyscy pracownicy spółek zależnych Akcjonariusza, których staż pracy jest nie krótszy niż ustalone minimum (w tym pracownicy Spółki spełniający ten warunek stażu).

2. Nabycie akcji
   
   

Cena emisyjna akcji Akcjonariusza nabywanych przez osoby uprawnione jest ustalana jako średnia z cen otwarcia notowań akcji Akcjonariusza na giełdzie z 20 sesji poprzedzających określony dzień ustalenia ceny emisyjnej. Po tym dniu, przez ustalony okres, pracownicy będą wpłacali swoje środki pieniężne na zakup akcji Akcjonariusza. Akcje Akcjonariusza zostaną następnie przydzielone pracownikom. Pracownicy Spółki zapłacą pełną cenę określoną zgodnie z powyższym mechanizmem.

Nabyte akcje Akcjonariusza będą zdeponowane na rachunku w instytucji finansowej określonej Programem (na mocy umowy między tą instytucją, a Akcjonariuszem).

3. Odblokowanie akcji
   
   

Jak wspomniano, Uczestnik Programu (pracownik biorący udział w Programie) nie ma prawa zbywania nabytych akcji przed upływem 3 lat od dnia ich nabycia, z wyjątkiem ściśle określonych sytuacji takich jak np. śmierć, niepełnosprawność czy rozwiązanie umowy o pracę.

Uczestnik Programu może dowolnie dysponować nabytymi akcjami po upływie 3 lat od ich nabycia, w tym je zbyć. Wcześniejsze zbycie umorzenie może nastąpić jedynie w ściśle określonych przypadkach.

Po upływie 3 lat od nabycia akcji, akcje te są więc (według dyspozycji Uczestnika Programu) sprzedawane lub pozostają na rachunku inwestycyjnym Uczestnika Programu.

4. Darmowe Akcje
   
   

Pracownicy Spółki, którzy utrzymają akcje nabyte odpłatnie w ramach programu przez 3 lata otrzymają akcje Akcjonariusza (dalej „Darmowe Akcje”). Darmowe Akcje stanowią zwykłe akcje Akcjonariusza, będące przedmiotem obrotu giełdowego. Darmowe Akcje zostaną skupione przez Akcjonariusza, a następnie przydzielone pracownikom Spółki - Uczestnikom Programu.

Liczba Darmowych Akcji przyznanych pracownikowi Spółki jest uzależniona od liczby akcji nabytych odpłatnie przez pracownika w ramach Programu. Dokumenty Programu dokładnie wskazują algorytm opisujący liczbę przydzielanych Darmowych Akcji w zależności od liczby akcji Akcjonariusza nabytych odpłatnie (na zasadach opisanych powyżej).

Przekazanie pracownikom Spółki Darmowych Akcji jest uzależnione od spełnienia przez nich określonych warunków. Wśród nich można wymienić utrzymywanie akcji nabytych odpłatnie w ramach Programu przez 3 lata i pozostawanie w tym okresie pracownikiem Spółki. Darmowe Akcje nie zostaną przydzielone również w razie, jeśli zostanie stwierdzone opisane w dokumentach Programu naruszenie przez pracownika Spółki jego obowiązków pracowniczych.

Darmowe Akcje zostaną przekazane na własność pracownikom Spółki na podstawie uchwały akcjonariuszy Akcjonariusza. Uchwała taka, która zostanie podjęta przez akcjonariuszy Akcjonariusza, będzie uprawniała zarząd Akcjonariusza do nabycia akcji na rynku giełdowym oraz przekazania akcji bez wynagrodzenia pracownikom spółek zależnych Akcjonariusza (w tym pracownikom Spółki) zgodnie z ustaleniami programów akcyjnych (m.in. Programu opisanego w niniejszym wniosku). Uchwała nie będzie wymieniała z nazwiska pracowników Spółki uprawnionych do Darmowych Akcji, ani nie będzie wskazywała Programu z nazwy. W uchwale znajdzie się jednak odniesienie do programów akcyjnych, a więc pośrednio również Programu opisywanego w niniejszym wniosku.

W związku z otrzymaniem tych Darmowych Akcji na własność, pracownikowi będzie przysługiwało prawo wyboru co do dalszego postępowania z tymi Darmowymi Akcjami. Darmowe Akcje zostaną, zgodnie z dyspozycją pracownika:

• sprzedane w jego imieniu; w takim wypadku Darmowe Akcje będące własnością pracownika Spółki zostaną sprzedane na rynku giełdowym, a środki z tej sprzedaży zostaną przelane na rachunek bankowy wskazany przez pracownika Spółki,
• pozostaną na rachunku indywidualnym pracownika.
  
  

Dyspozycja w tym zakresie zostanie złożona przez pracownika Spółki bezpośrednio po lub niedługo przed przydzieleniu/przydzieleniem Darmowych Akcji.

5. Koszty Programu
   
   

Akcjonariusz obciąży Spółkę kosztami programu przypadającymi na pracowników Spółki. Na koszty te będzie składała się wartość akcji Akcjonariusza przydzielonych pracownikom Spółki nieodpłatnie (Darmowe Akcje) oraz odpowiednia część innych kosztów poniesionych przez Akcjonariusza w związku z Programem (np. koszty związane z administrowaniem Programem). Koszty zostaną określone w stałej kwocie na pracownika Spółki i Spółka będzie obciążana iloczynem tych kosztów na pracownika oraz liczby pracowników będących Uczestnikami Programu. Należy podkreślić, że Akcjonariusz obciąży Spółkę kosztami Darmowych Akcji, które zostały faktycznie przydzielone pracownikom i obciążenie to nastąpi dopiero w związku z przekazaniem Darmowych Akcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Spółka ma prawo zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków, którymi Akcjonariusz będzie obciążał Spółkę w związku z funkcjonowaniem Programu?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o pdop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zdaniem Spółki należy uznać, że koszty udziału pracowników Spółki w Programie, którymi Akcjonariusz będzie obciążał Spółkę, będą ponoszone przez Spółkę w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością oraz w celu generowania przez Spółkę przychodów. Wynika to z faktu, że zapewnienie pracownikom Spółki udziału w Programie powoduje, że uprawnieni pracownicy są lepiej zmotywowani do pracy oraz bardziej przywiązani do Spółki jako swojego pracodawcy.

Zdaniem Spółki, mimo, że nie istnieje bezpośredni związek między tymi kosztami i przychodami osiąganymi przez Spółkę, koszty uczestnictwa pracowników Spółki w Programie, jako koszty o charakterze pośrednim, będą ponoszone w celu osiągnięcia przychodów (utrzymanie cennej kadry pozytywnie wpływa na poziom przychodów generowanych przez Spółkę) oraz zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów (udział w Programie minimalizuje ryzyko utraty pracowników cennych dla Spółki, a taka utrata mogłaby spowodować utratę części przychodów Spółki lub konieczność poniesienia dodatkowych kosztów na rekrutację nowych pracowników).

Ponadto, koszty, którymi Akcjonariusz obciąża i będzie obciążał Spółkę nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop.

W konsekwencji, ponoszone przez Spółkę koszty udziału pracowników Spółki w Programie mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie możliwości zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatków, którymi Akcjonariusz będzie obciążał Wnioskodawcę w związku z uczestnictwem pracowników Spółki w programie akcji pracowniczych – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 ze zm., dalej: „updop) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia przy tym koszty podatkowe:

• bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz
  

• inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).
  
  
  

Przywołana regulacja art. 15 ust. 1 updop wskazuje, że definicja kosztów uzyskania przychodów – dla celów podatku dochodowego – składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

• konieczność faktycznego (co do zasady) poniesienia wydatku oraz
  

• poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
  
  
  

Drugi z tych elementów stanowi przesłankę negatywną, zgodnie z którą ponoszonego wydatku nie ujęto w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Art. 16 ust. 1 updop zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, że każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

Jednocześnie podkreślić należy, że nieujęcie danego wydatku w katalogu kosztów niepotrącalnych, wymienionych w art. 16 ust. 1 updop, nie oznacza automatycznie, że inne koszty w nim niewymienione, tymi kosztami mogą być. W takim przypadku należy bowiem badać, czy dany koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Tak więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  

• został właściwie udokumentowany,
  

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  
  

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Stosownie do art. 15 ust. 4 updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 4d updop, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 4e updop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że w Spółce, która jest częścią grupy kapitałowej, na czele której stoi spółka kapitałowa z siedzibą we Francji – Akcjonariusz, funkcjonuje program akcji pracowniczych. W ramach programu pracownicy Wnioskodawcy, będą mieli możliwość nabycia akcji Akcjonariusza na preferencyjnych warunkach.

Program przewiduje możliwość osiągnięcia korzyści dla jest uczestników w postaci otrzymania darmowych akcji Akcjonariusza. Powyższe uzależnione będzie od spełnienia określonych warunków. Pracownicy Spółki o wymaganym stażu pracy, będą mogli odpłatnie nabyć akcje Akcjonariusza po cenie emisyjnej ustalonej, jako średnia cen otwarcia notowań akcji Akcjonariusza na giełdzie z 20 sesji poprzedzających dzień ustalenia ceny emisyjnej. Nabyte akcje przez okres 3 lat będą zdeponowane na rachunku w instytucji finansowej określonej Programem. Po upływie tego okresu, uczestnik Programu (zatrudniony w Spółce nieprzerwanie przez ww. okres) otrzyma nieodpłatnie akcje Akcjonariusza tzw. Darmowe Akcje. Liczba Darmowych Akcji uzależniona będzie od liczby akcji nabytych przez pracownika odpłatnie. Darmowe Akcje zostaną skupione przez Akcjonariusza, a następnie przydzielone uczestnikom Programu.

Akcjonariusz obciąży Wnioskodawcę kosztami programu przypadającymi na pracowników Spółki. Na koszty te będzie składała się wartość Darmowych Akcji Akcjonariusza przydzielonych pracownikom oraz odpowiednia część innych kosztów poniesionych przez Akcjonariusza w związku z Programem.

Jak podaje Wnioskodawca, wdrożenie Programu ma na celu realizowanie korzyści ekonomicznych i biznesowych Spółki. Przyznanie pracownikom akcji na zasadach określonych w Programie ma przyczynić się do ściślejszego i długoterminowego związania pracowników ze Spółką poprzez zagwarantowanie im możliwości realizacji świadczenia po upływie 3 lat pod warunkiem ciągłego zatrudnienia w Spółce. Program pozwala również na pośrednie powiązanie dochodów pracownika Spółki od wyników Spółki - wyniki Spółki mają wpływ na wynik Akcjonariusza i kurs giełdowy akcji Akcjonariusza oraz na kwoty dywidend wypłacanych przez Akcjonariusza.

Odnosząc powołane wyżej przepisy do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że mimo, że nie istnieje bezpośredni związek między kosztami związanymi z realizacją Programu i przychodami osiąganymi przez Spółkę, koszty uczestnictwa pracowników Spółki w Programie, jako koszty o charakterze pośrednim, będą ponoszone w celu osiągnięcia przychodów oraz zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Udział w Programie minimalizuje ryzyko utraty pracowników cennych dla Spółki, co pozytywnie wpływa na poziom przychodów generowanych przez Spółkę.

Program akcji pracowniczych, będący przedmiotem wniosku, poprzez płynące z niego korzyści dla pracowników Spółki - uczestników Programu, może przyczynić się do polepszenia motywacji do pracy, a tym samym efektywności wykonywanej przez nich pracy, zaś warunki uczestnictwa w Programie i wymóg ciągłego zatrudnienia przez okres min. 3 lat dodatkowo wiąże pracownika ze Spółką. Wszystko to niesie za sobą skuteczniejszą realizację celów biznesowych Wnioskodawcy, a zatem, zorganizowany przez Akcjonariusza program akcji pracowniczych, będzie pozytywnie wpływał na poziom przychodów Wnioskodawcy. W konsekwencji ponoszone przez Wnioskodawcę koszty związane z uczestnictwem pracowników w Programie, będą dla niego stanowić koszt uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto, koszty będące przedmiotem analizy nie zostały wymienione przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 ustawy, jako wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym koszty udziału pracowników Spółki w Programie mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.