Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.30.2018.1.MJ
z 23 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 22 stycznia 2018 r. (data wpływu 30 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie powstania przychodu z tytułu pobierania od mieszkańców opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2018 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie powstania przychodu z tytułu pobierania od mieszkańców opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – Spółdzielnia Mieszkaniowa, jest zarządcą nieruchomości stanowiących budynki mieszkalne. W ramach prowadzonej działalności, na podstawie deklaracji składanych przez mieszkańców sporządza i składa w Gminie zbiorczą deklarację opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, pobiera te opłaty od mieszkańców i przekazuje Gminie.

Spółdzielnia nie świadczy usług zagospodarowania odpadów komunalnych, gdyż zgodnie z art. 6f ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1289 ze zm.), należy to do obowiązku burmistrza.

Spółdzielnia otrzymane od mieszkańców pieniądze na opłaty traktuje jako przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i wykazuje z sprawozdaniu finansowym jako przychód, a zadeklarowane opłaty jako koszty uzyskania przychodu, nie wykazując na tej działalności dochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy otrzymane od mieszkańców i odprowadzane do Gminy opłaty na gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowią przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 ze zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zaliczanie opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi do przychodów Spółdzielni jest nieprawidłowe. Opłata nie jest przychodem uzyskanym na działalności spółdzielni i nie jest przeznaczona na pokrycie kosztów działalności. Spółdzielnia jedynie pośredniczy w pobieraniu ustalonych przez Gminę opłat i ponosi koszty finansowe związane z rozliczaniem wpłat i ich odprowadzaniem. Ponadto zaliczanie wpłat z tego tytułu do przychodów ze sprzedaży zawyża jej wartość, co w przypadku Wnioskodawcy może skutkować utratą statusu małego podatnika i związanych z tym uprawnień.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zasady funkcjonowania spółdzielni mieszkaniowych określa ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1222 ze zm.).

W myśl art. 1 ust. 2 ww. ustawy, przedmiotem działalności spółdzielni może być:

1. budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych;
2. budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych;
3. budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów;
4. udzielanie pomocy członkom w budowie przez nich budynków mieszkalnych lub domów jednorodzinnych;
5. budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu.
   
   

Stosownie natomiast do art. 1 ust. 3 cytowanej ustawy, spółdzielnia ma obowiązek zarządzania nieruchomościami stanowiącymi jej mienie lub nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków.

Jako podmiot posiadający osobowość prawną, spółdzielnia mieszkaniowa podlega regulacjom ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 ze zm., dalej: „updop”).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 updop wynika, że dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W art. 12 updop, ustawodawca zamieścił otwarty katalog zdarzeń stanowiących przychód podatkowy, wskazując, iż przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Powyższe oznacza, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na konto spółdzielni mieszkaniowej, bez względu na źródło ich pochodzenia, stanowią w rozumieniu ustawy podatkowej przychód. Natomiast wszelkie koszty ponoszone przez spółdzielnię, mające związek z uzyskanym przychodem, są kosztami uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 1 updop, stanowiącego, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, Spółdzielnia Mieszkaniowa, jest zarządcą nieruchomości stanowiących budynki mieszkalne. W ramach prowadzonej działalności, na podstawie deklaracji składanych przez mieszkańców sporządza i składa w Gminie zbiorczą deklarację opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, pobiera te opłaty od mieszkańców i przekazuje Gminie.

Spółdzielnia nie świadczy usług zagospodarowania odpadów komunalnych, gdyż zgodnie z art. 6f ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1289 ze zm.), należy to do obowiązku burmistrza.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, a także przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, stwierdzić należy, że opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, pobrane od mieszkańców, stanowią dla Wnioskodawcy przychód podatkowy w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 updop. Bez znaczenia jest w tej mierze, że, jak wskazano we wniosku, Spółdzielnia niejako pośredniczy jedynie w pobieraniu tych opłat pomiędzy mieszkańcami a Gminą świadczącą usługi w zakresie gospodarowania odpadami komunalnymi, bowiem działania takie wpisują się w istotę działalności Wnioskodawcy, polegającej m.in. na zarządzaniu nieruchomością.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.