Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.419.2017.3.KS
z 21 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2017 r. (data wpływu 22 listopada 2017 r.) uzupełnionego pismem z dnia 29 stycznia 2018 r. (data wpływu 2 lutego 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 29 grudnia 2017 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.419.2017.1.KS o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania korekty zeznania rocznego za 2016 r. i zmniejszenia kwoty podatku oraz wykazania nadpłaty w zeznaniu rocznym za 2017 r. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania korekty zeznania rocznego za 2016 r. i zmniejszenia kwoty podatku oraz wykazania nadpłaty w zeznaniu rocznym za 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej. Rodzice Wnioskodawcy prowadzą działalność gospodarczą w formie spółki jawnej. Pierwotnie udziały rodziców Wnioskodawcy w spółce jawnej wynosiły po 50% dla każdego ze wspólników.

W dniu 22 sierpnia 2016 r. została zawarta umowa darowizny, na podstawie, której Wnioskodawca otrzymał od rodziców udział w spółce jawnej.

Z uwagi na wiek rodziców Wnioskodawcy - wspólników spółki jawnej, rodzice Wnioskodawcy postanowili częściowo i stopniowo dokonać darowizny części posiadanych udziałów w spółce jawnej na rzecz Wnioskodawcy - ich syna, należącego do I grupy podatkowej. Całość praw i obowiązków wynikających z posiadanych udziałów została przeniesiona sporządzonym aktem darowizny, zgodnie z zapisami art. 10 Kodeksu spółek handlowych. Na mocy sporządzonej umowy darowizny Wnioskodawca otrzymał po 2,5% posiadanych udziałów od każdego ze wspólników z osobna. W wyniku dokonania aktu darowizny byt spółki został zachowany, spółka nadal prowadziła działalność. Zmianie uległ jedynie skład osobowy spółki jawnej oraz wielkość posiadanych udziałów przez poszczególnych wspólników.

Po dokonaniu aktu darowizny części udziałów, spółka jawna stała się spółką trzyosobowa, tj. dwoje rodziców i ich syn, a rozkład udziałów przedstawiał się w następujący sposób: 47,5%:47,5%:5% (rodzic: rodzic: Wnioskodawca).

Umowa spółki jawnej dopuszczała przystąpienie nowego wspólnika do spółki na warunkach i zasadach pozostałych wspólników, oraz dopuszczała dowolny sposób rozporządzania posiadanym udziałem w spółce.

Dotychczasowi wspólnicy wyrazili zgodę na przystąpienie nowego wspólnika do spółki. Przeniesienie ogółu praw i obowiązków w spółce nastąpiło na podstawie wspomnianej umowy darowizny. Na mocy tej umowy Wnioskodawca wszedł jako nowy wspólnik w te same prawa i obowiązki jakie posiadali pozostali wspólnicy.

Wnioskodawca wraz z otrzymaniem darowizny udziałów dokonał stosownego zgłoszenia z tytułu rozpoczęcia prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej do ZUS i począwszy od miesiąca 09/2016 r. rozpoczął odprowadzanie składek na ubezpieczenie społeczne, natomiast za 08/2016 podlegał ubezpieczeniu zdrowotnemu z uwagi na zawartą umowę zlecenie, z tytułu której były odprowadzane składki.

Wnioskodawca począwszy od 09/2016 r. rozpoczął odprowadzanie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, w związku z dochodem z udziału w zysku spółki jawnej. Postanowieniem z dnia 19 grudnia 2016 r. Sąd Rejony, VII Wydział Krajowego Rejestru Sądowego odmówił wpisu zmiany składu osobowego spółki jawnej.

Wnioskodawca od powyższego postanowienia wniósł skargę do Sądu, który wydał zaskarżane orzeczenie. Skarga została rozpatrzona na niekorzyść Wnioskodawcy w wyroku z dnia 28 czerwca 2017 r.

Z związku z powyższym, na wniosek z dnia 18 września 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał, iż z powodu braku tytułu do ubezpieczenia społecznego, odprowadzone przez Wnioskodawcę składki zostały odprowadzone nienależnie i w dniu 26.09.2017 r. dokonał zwrotu kwoty zapłaconych składek za okres sierpień 2016 r. - lipiec 2017 r.

Pismem z dnia 29 stycznia 2018 r. (data wpływu 2 lutego 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 29 grudnia 2017 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.419.2017.1.KS pełnomocnika Wnioskodawcy wyczerpująco przedstawił opisany stan faktyczny, przeformułowania pytania/pytań oraz przedstawiła własne stanowisko w sprawie oceny prawnej.

W uzupełnieniu wniosku poinformowano, że Spółka M. Spółka jawna wniosła o wpis do rejestru przedsiębiorców prowadzonego w KRS zmian polegających na tym, że Anna i Jerzy A., wspólnicy M. spółki jawnej darowali Adamowi A. po 2,5% każdy swojego ogółu praw i obowiązków w ww. spółce, a Adam A. w dniu 22 sierpnia 2016 r. przystąpił do M. spółki jawnej, jako nowy wspólnik.

Referendarz sądowy oddalił wniosek, a złożona skarga na postanowienie referendarza również została przez Sąd Rejestrowy oddalona.

Na skutek wniesionej dnia 9 lutego 2017 r. apelacji do Sądu Okręgowego, Wydział Gospodarczy przez M. Spółka jawna w dniu 28 czerwca 2017 r. zostało wydane postanowienie oddalające apelację w zakresie wprowadzenia spółki jawnej nowego ułamkowego wspólnika Adama A., uznając taką czynność za niedopuszczalną.

Stosownie do wyroku Sądu Okręgowego należy uznać, iż umowa darowizny ułamkowej części ogółu praw i obowiązków w M. przez Annę i Jerzego na rzecz Adama A. była umową niewywołującą skutków prawnych - nie doszło zatem do skutecznego przeniesienia na Wnioskodawcę ogółu praw i obowiązków w spółce jawnej, i w konsekwencji Wnioskodawca nie stał się Wspólnikiem w ww. spółce.

Zaliczki na podatek dochodowy były wpłacane za poszczególne miesiące w okresie od sierpnia 2016 r. do czerwca 2017 r. czyli były wpłacane w poszczególnych miesiącach w okresie od września 2016 r. do lipca 2017 r.

Za 2016 r. podatek został rozliczony.

Zgodnie z powyższymi ustaleniami wpłacone kwoty zaliczek za 2016 r. i 2017 r. (rozliczony podatek za 2016 r.) były nienależne.

Ponadto składki na ubezpieczenie zdrowotne zostały wpłacone za poszczególne miesiące za okres od lipca 2016 r. do czerwca 2017 r. czyli zostały wpłacone w poszczególnych okresach od sierpnia 2016 r. do lipca 2017 r. Z kolei składki na ubezpieczenie społeczne zostały wpłacone za poszczególne miesiące za okres od sierpnia 2016 r. do czerwca 2017 r. czyli zostały wpłacone w poszczególnych okresach od września 2016 r. do lipca 2017 r.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych zwrócił Wnioskodawcy nienależnie wpłacone składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne za ww okresy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z wpłaceniem za 2016 r. podatku z tytułu udziału w Spółce Wnioskodawca jest uprawniony do dokonania jednorazowej korekty zeznania rocznego za rok 2016 oraz zmniejszenia kwoty podatku, który został wykazany z tytułu udziału w spółce?
   
2. Czy w związku z wpłaceniem w roku 2017 zaliczek na podatek dochodowy z tytułu udziału w Spółce Wnioskodawca jest uprawniony do wykazania w zeznaniu rocznym za rok 2017, nadpłaty z tytułu uiszczonych w okresie rozliczeniowym ww. zaliczek na podatek dochodowy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W związku z wpłaceniem za 2016 r. podatku z tytułu udziału w Spółce Wnioskodawca jest uprawniony do dokonania jednorazowej korekty zeznania rocznego za rok 2016 oraz zmniejszenia kwoty podatku, który został wykazany z tytułu udziału w spółce.

Ad. 2

Wnioskodawca jest uprawniony do wykazania w zeznaniu rocznym za rok 2017, nadpłaty z tytułu uiszczonych w okresie rozliczeniowym zaliczek na podatek dochodowy z tytułu udziału w Spółce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030 z późn. zm.) spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Stosownie do przepisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

Na mocy art. 22 § 1 Kodeksu spółek handlowych spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Jak stanowi art. 51 § 1 ww. ustawy każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu.

Stosownie do przepisu art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r. (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. Z kolei zgodnie z art. 5a pkt 26 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Ponieważ spółka jawna jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej – z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych są poszczególni wspólnicy tej spółki.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Według natomiast art. 8 ust. 2 ww. ustawy zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,
   
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki nie będącej osobą prawną.
   
   

Zatem z uwagi na transparentność podatkową spółki osobowej, przychód należny jest alokowany na poszczególnych wspólników w takiej proporcji, w jakiej wspólnicy partycypują w jej zysku na podstawie umowy spółki. Podobnie ustala się wysokość kosztów uzyskania przychodów u każdego wspólnika, uwzględniając jednak te wydatki, które nie mogą stanowić kosztu podatkowego u danego wspólnika. Dopiero dochód określony na podstawie tak ustalonych kwot przychodu oraz kosztów uzyskania przychodu podlega u wspólnika opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nakłada na podatników osiągających dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej obowiązki w zakresie obliczania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Dochody te są opodatkowane na bieżąco w trakcie roku podatkowego, poprzez uiszczenie zaliczek na podatek dochodowy, a ich ostateczne rozliczenie i opodatkowanie następuje po zakończeniu roku podatkowego w rocznym zeznaniu podatkowym.

W myśl przepisu art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Na podstawie art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

W świetle powyższego osoba fizyczna będąca wspólnikiem spółki jawnej, ma co do zasady obowiązek wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a po zakończeniu roku podatkowego złożyć roczne zeznanie podatkowe, w którym wykaże dochody z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną, jako dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jeżeli więc osoba fizyczna nie prowadzi samodzielnie działalności gospodarczej i nie uzyska statusu wspólnika spółki jawnej, nie ciążą na niej obowiązki wynikające z cytowanych uprzednio przepisów dotyczące rozliczania uzyskiwanych dochodów z tej działalności.

Zgodnie z art. 10 § 1 Kodeksu spółek handlowych ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę tylko wówczas, gdy umowa spółki tak stanowi. Ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę tylko po uzyskaniu pisemnej zgody wszystkich pozostałych wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej (art. 10 § 2 cyt. Ustawy).

Zbycie ogółu praw i obowiązków nastąpić może na podstawie szeregu różnorakich czynności prawnych, np. sprzedaży, zamiany lub umowy darowizny.

W tym miejscu nadmienić należy - odnosząc się do kwestii dotyczącej dokonania zmian osobowych w spółce jawnej i charakteru wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego (KRS), że Krajowy Rejestr Sądowy został utworzony w oparciu o ustawę z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 2015 r., poz. 1142). Wpis do rejestru może mieć charakter konstytutywny lub deklaratoryjny. Wpisem konstytutywnym jest wpis, którego dokonanie stanowi przesłankę konieczną wywołania określonego skutku materialnoprawnego, w konsekwencji powoduje powstanie, zmianę lub ustanie prawa bądź stosunku prawnego np. powstanie spółek prawa handlowego (w tym spółki jawnej), czy ich ustanie.

Art. 251 § 1 Kodeksu spółek handlowych stanowi, że spółka jawna powstaje z chwilą wpisu do rejestru.

Przepis nie wskazuje jednak na charakter dalszych zmian umowy spółki jawnej i przez to nie przesądza o konstytutywnym charakterze zmian umowy spółki. Wpisem deklaratoryjnym jest wpis ujawniający stan prawny, którego zaistnienie jest niezależne od dokonania wpisu i służy do potwierdzenia powstania, zmiany lub ustania prawa bądź stosunku prawnego. Wpis deklaratoryjny niczego nie tworzy ani nie zmienia, a ma jedynie na celu potwierdzenie istniejącego już stanu prawnego. Przykładem tego rodzaju wpisów są wpisy do rejestru dłużników niewypłacalnych, ale także wpis członków rady nadzorczej, czy też wpis wspólników osobowych spółek prawa handlowego.

Z opisu stanu faktycznego wywieść należy, że w dniu 22 sierpnia 2016 r. została zawarta umowa darowizny, na podstawie, której Wnioskodawca otrzymał od rodziców udział w spółce jawnej. Całość praw i obowiązków wynikających z posiadanych udziałów została przeniesiona sporządzonym aktem darowizny, zgodnie z zapisami art. 10 Kodeksu spółek handlowych. Zmianie uległ jedynie skład osobowy spółki jawnej oraz wielkość posiadanych udziałów przez poszczególnych wspólników. Spółka jawna wniosła o wpis do rejestru przedsiębiorców prowadzonego w KRS zmian polegających na tym, że wspólnicy spółki jawnej darowali Wnioskodawcy po 2,5% każdy swojego ogółu praw i obowiązków w ww. spółce, a Wnioskodawca w dniu 22 sierpnia 2016 r. przystąpił do spółki jawnej, jako nowy wspólnik. Referendarz sądowy oddalił wniosek, a złożona skarga na postanowienie referendarza również została przez Sąd Rejestrowy oddalona. Następnie Sąd Okręgowy, Wydział Gospodarczy na skutek wniesionej apelacji przez spółkę jawną w dniu 28 czerwca 2017 r. wydał postanowienie oddalające apelację w zakresie wprowadzenia spółki jawnej nowego ułamkowego wspólnika, uznając taką czynność za niedopuszczalną. Stosownie do wyroku Sądu Okręgowego należy uznać, iż umowa darowizny ułamkowej części ogółu praw i obowiązków na rzecz Wnioskodawcy była umową niewywołującą skutków prawnych - nie doszło zatem do skutecznego przeniesienia na Wnioskodawcę ogółu praw i obowiązków w spółce jawnej, i w konsekwencji Wnioskodawca nie stał się Wspólnikiem w ww. spółce.

Wnioskodawca począwszy od września 2016 r. rozpoczął odprowadzanie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, w związku z dochodem z udziału w zysku spółki jawnej. Zaliczki na podatek dochodowy były wpłacane za poszczególne miesiące w okresie od sierpnia 2016 r. do czerwca 2017 r. czyli były wpłacane w poszczególnych miesiącach w okresie od września 2016 r. do lipca 2017 r. Za 2016 r. podatek został rozliczony. Zgodnie z powyższymi ustaleniami wpłacone kwoty zaliczek za 2016 r. i 2017 r. (rozliczony podatek za 2016 r.) były nienależne.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca w wyniku dokonania darowizny ogółu praw i obowiązków w spółce jawnej w istocie nie uzyskał statusu wspólnika tej spółki (a więc przyjmując za Wnioskodawcą, że umowa darowizny ułamkowej części ogółu praw i obowiązków była umową niewywołującą skutków prawnych - nie doszło zatem do skutecznego przeniesienia ogółu praw i obowiązków w spółce jawnej i w konsekwencji nie stał się on wspólnikiem w ww. spółce) to nie ciążą na nim obowiązki dotyczące rozliczania uzyskiwanych dochodów z tej działalności.

W rezultacie skoro Wnioskodawca nie uzyskiwał w latach 2016 - 2017 przychodów (dochodów) z pozarolniczej działalności gospodarczej, gdyż nie był wspólnikiem spółki jawnej to tym samym nie ciążył na nim zarówno wynikający z art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek wpłacania w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych jak i obowiązek wykazywania tych przychodów (dochodów) w składanych zeznaniach podatkowych za te lata.

W związku z powyższym wyjaśnienia wymaga kwestia dotycząca możliwości dokonania przez Wnioskodawcę korekty uprzednio złożonego zeznania rocznego za rok 2016, zmniejszenia kwoty podatku oraz wykazania w zeznaniu rocznym za rok 2017 nadpłaty z tytułu uiszczonych zaliczek na podatek dochodowym od osób fizycznych.

Zagadnienia związane z korektą deklaracji oraz nadpłat regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 3 lit.a i pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o:

• podatkach - rozumie się przez to również zaliczki na podatki,
  
• deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.
  
  

Natomiast pojęcie nadpłaty zostało określone w art. 72 § 1 cyt. ustawy. Zgodnie z tym przepisem – za nadpłatę uważa się kwotę:

1. nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;
2. podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
3. zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
4. zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, że nadpłatą jest kwota nadpłaconego i nienależnie zapłaconego podatku. Podatek zapłacony nienależnie to kwota uiszczona przez podatnika w sytuacji, gdy nie było ustawowego obowiązku jej zapłacenia albo obowiązek ten istniał, ale wygasł.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Stosownie do treści art. 81 § 2 cytowanej ustawy, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Uprawnienie wynikające z powyższych regulacji nie zostało ograniczone do konkretnych podatków. Zatem, przysługuje wszystkim wskazanym w tym przepisie podmiotom, zobowiązanym na podstawie przepisów prawa podatkowego do składania deklaracji podatkowych, w których treści wykazywane jest zobowiązanie podatkowe lub kwota nadpłaty podatku.

Na gruncie prawa podatkowego dokonanie korekty deklaracji podatkowej wywołuje takie skutki, jak pierwotne złożenie deklaracji. Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega, więc na ponownym (poprawnym już) wypełnieniu formularza podatkowego z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Korekta może dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne należy stwierdzić, że sytuacja przedstawiona we wniosku upoważnia Wnioskodawcę do dokonania korekty sporządzonego za 2016 r. zeznania podatkowego i zmniejszenia kwoty wykazanego podatku. Skoro - co zostało wykazane powyżej Wnioskodawca nie uzyskiwał przychodów (dochodów) z pozarolniczej działalności gospodarczej, gdyż nie był wspólnikiem spółki jawnej, przedmiotowa deklaracja - zeznanie podatkowe za 2016 r. sporządzone było nieprawidłowo i nie odzwierciedlało zaistniałego stanu faktycznego. Wnioskodawca może więc na podstawie art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa dokonać korekty złożonego rocznego zeznania podatkowego za 2016 r. Ponadto w związku z wpłaceniem w roku 2017 zaliczek na podatek dochodowy z tytułu udziału w spółce jawnej Wnioskodawca jest uprawniony do wykazania w zeznaniu rocznym za rok 2017, nadpłaty z tytułu uiszczonych w okresie rozliczeniowym ww. zaliczek na podatek dochodowy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zastrzec jednak należy, że tut. Organ podatkowy dokonał oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie objętym treścią zadanych pytań podatkowych. Oznacza to, że w wydanej interpretacji indywidualnej tut. Organ nie odnosił się do skutków podatkowych dotyczących zwrotu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych składek na ubezpieczenie społeczne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.