2018.02.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.364.2017.2.MJ
z 19 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 29 listopada 2017 r. (data wpływu 11 grudnia 2017 r.), uzupełnionym 12 lutego 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zwolnienia od opodatkowania środków, otrzymanych przez Wspólnotę w związku z zawartą umową o współpracy, w części dotyczącej:

lokali mieszkalnych oraz części wspólnych – jest prawidłowe,
lokali użytkowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2017 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zwolnienia od opodatkowania środków, otrzymanych przez Wspólnotę w związku z zawartą umową o współpracy.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 30 stycznia 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.364.2017.1.MJ, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 12 lutego 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, Wspólnota Mieszkaniowa, powstała z mocy prawa na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 1892 ze zm.). Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota Mieszkaniowa nie posiada własnego majątku, zarządza ona jedynie majątkiem swoich członków w takim zakresie, w jakim wchodzi on w skład nieruchomości wspólnej. W skład budynku mieszkalnego wchodzą lokale mieszkalne, których właścicielami są Gmina i osoby fizyczne oraz 4 lokale użytkowe należące do Gminy. Lokale użytkowe usytuowane są na parterze, stanowią 4,19% powierzchni użytkowej ogółem. Części wspólne nieruchomości nie są przypisane do powierzchni mieszkalnej czy użytkowej tylko do całości nieruchomości. Wszystkie pozyskiwane przez Wspólnotę Mieszkaniową przychody są przeznaczane na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną i utrzymanie zasobu mieszkaniowego w należytym stanie. Budynek Wspólnoty w świetle Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jest budynkiem mieszkalnym.

Wspólnota Mieszkaniowa podpisała umowę o współpracy z X S.A. i Miejskim Przedsiębiorstwem Energetyki Cieplnej (dalej: „MPEC”), mającą na celu zapewnienie przez MPEC dostaw ciepła wytworzonego przez X S.A. do budynku odbiorcy, tj. Wspólnoty Mieszkaniowej, z przeznaczeniem dla potrzeb centralnego ogrzewania oraz do wytworzenia ciepłej wody użytkowej. Wspólnota Mieszkaniowa zobowiązała się do:

wykonania instalacji odbiorczej centralnego ogrzewania oraz c.w.u.,
przygotowania tych instalacji do podłączenia do węzła cieplnego,
budowy wewnętrznej instalacji c.o. i c.w.u. w budynku zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

W zamian za zobowiązanie do zakupu przez 120 miesięcy ciepła wytworzonego przez X S.A. i odbiór tego ciepła przez odbiorcę, X S.A. zobowiązała się zapłacić Wspólnocie Mieszkaniowej wynagrodzenie w wysokości iloczynu mocy zamówionej 0,2347 MW x 275.000 zł. Na podstawie wystawionej faktury X S.A. przelała środki na rachunek bankowy Wspólnoty Mieszkaniowej, po czym Wspólnota Mieszkaniowa z otrzymanych środków częściowo spłaciła kredyt zaciągnięty w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia inwestycyjnego – umowa o współpracy X S.A., MPEC, Wspólnota Mieszkaniowa.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 8 lutego 2018 r., wskazano ponadto, że Wspólnota Mieszkaniowa w swoich zasobach posiada 4 lokale użytkowe, których właścicielem jest Gmina. Inwestycją objęte były tylko 2 lokale użytkowe, przy czym jeden lokal użytkowy objęty był doprowadzeniem instalacji ciepłej wody użytkowej i centralnego ogrzewania, natomiast drugi lokal użytkowy objęty był tylko doprowadzeniem instalacji centralnego ogrzewania.

Lokal użytkowy nr 1 o metrażu 45,60 m² z instalacją c.w.u. i c.o. Lokal użytkowy nr 2 o metrażu 15,55 m² z instalacją c.o.

Inwestycja dotycząca c.w.u. obejmowała 40 lokali mieszkalnych o łącznej powierzchni 2291,58 m² i 1 lokal użytkowy o powierzchni 45,60 m² co stanowi dla lokalu użytkowego 1,95% udziału w całości inwestycji. Inwestycja dotycząca c.o. obejmowała 39 lokali mieszkalnych o łącznej powierzchni 2241,34 m² i 2 lokale użytkowe o powierzchni 61,15 m² co stanowi dla lokali użytkowych 2,66% udziału w całości inwestycji. Można zatem przyjąć, że średni udział lokali użytkowych w całości inwestycji obejmującej budowę instalacji c.w.u. i c.o. wynosi 2,31%. Biorąc pod uwagę ilość lokali objętych inwestycją średni udział lokali użytkowych w całości inwestycji wynosił 5%.

W każdym z lokali, tak mieszkalnych jak i użytkowych, zakres prac dotyczących budowy instalacji c.w.u. był dokładnie taki sam tj. doprowadzenie instalacji z klatki schodowej do pieca grzewczego zlokalizowanego wewnątrz lokali. Zakres prac dotyczący budowy instalacji c.o., w lokalach tak mieszkalnych jak i użytkowych, obejmował rozprowadzenie instalacji wraz z przyborami grzewczymi w ilości zależnej od kubatury lokali.

Rzeczowy zakres inwestycji (budowa przyłącza cieplnego, budowa węzła przyłączeniowo- rozliczeniowego, zakup i montaż wymiennika ciepła, odbiór i uruchomienie inwestycji) objęty jest kosztorysem powykonawczym, bez podziału kosztów na instalację c.o. i c.w.u., jak również bez podziału kosztów na części wspólne budynku i części własnościowe, a także bez podziału na poszczególne lokale. Zatem jednoznaczne wskazanie zakresu tych prac w lokalach użytkowych jest niemożliwe. Na podstawie posiadanej przez Wnioskodawcę dokumentacji (kosztorysów, protokołów itp.) można jednak stwierdzić, że przeprowadzona inwestycja wymagała wykonania dokładnie takich samych prac w każdym z lokali, bez różnicy czy jest to lokal użytkowy czy mieszkalny. W przypadku budowy c.o. ilość zużytych materiałów była zależna od kubatury każdego z lokali.

Jedyną możliwą metodą wyliczenia kosztów inwestycji (tj.wykonanych prac) przypadających na lokale użytkowe jest zastosowanie wskaźnika udziału lokali użytkowych w całej inwestycji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane przez Wspólnotę Mieszkaniową środki od X S.A., na podstawie umowy o współpracy dotyczącej wspólnego przedsięwzięcia inwestycyjnego mającego na celu zapewnienie dostaw ciepła i ciepłej wody użytkowej do budynku mieszkalnego, na częściowe pokrycie poniesionych kosztów budowy wewnętrznej i zewnętrznej instalacji c.o. i c.w.u., zwolnione są z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, środki finansowe otrzymane od X S.A. w formie przelewu na rachunek bankowy Wspólnoty, zwolnione są z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.). Wspólnota Mieszkaniowa wystawiła fakturę, której nabywcą jest X S.A., zgodnie z postanowieniami zawartymi w umowie o współpracy pomiędzy trzema podmiotami, w wysokości ustalonej na podstawie szacunkowej mocy zamówienia MW. Umowa o współpracy dotyczyła wspólnego przedsięwzięcia inwestycyjnego, mającego na celu zapewnienie dostaw ciepła i ciepłej wody użytkowej do budynku mieszkalnego. Wspólnota Mieszkaniowa poniosła ciężar budowy instalacji zewnętrznej i wewnętrznej c.o. i c.w.u. i podłączenia jej do węzła cieplnego. Wspólnota Mieszkaniowa na realizację przedsięwzięcia zaciągnęła kredyt długoterminowy, a otrzymane środki przeznaczyła na częściową spłatę tego kredytu. Zrealizowana inwestycja dotyczyła w całości działalności mieszkaniowej gdyż wytworzenie ciepła przez X S.A., dostarczenie przez MPEC i zużycie przez Wspólnotę Mieszkaniową są czynnościami dotyczącymi zaspakajania potrzeb mieszkaniowych. Otrzymane środki i sfinansowana z nich inwestycja, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi zatem korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych reguluje ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 1892 ze zm., dalej: „uwl”), określając sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną.

Zgodnie z art. 6 uwl, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zatem zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali o innym przeznaczeniu. W razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali (art. 3 ust. 1 zd. 1 ww. ustawy).

W myśl art. 3 ust. 2 uwl, nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 uwl, właściciel lokalu ma prawo do współkorzystania z nieruchomości wspólnej zgodnie z jej przeznaczeniem.

Stosownie natomiast do art. 13 ust. 1 ww. ustawy, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nieutrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra. Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca, co wskazuje art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Przepis zawarty w art. 14 uwl stanowi natomiast, że na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

wydatki na remonty i bieżącą konserwację;
opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę;
ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali;
wydatki na utrzymanie porządku i czystości;
wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.

Wspólnoty mieszkaniowe jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”), są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 updop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., wynika, że dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

W art. 12 updop, ustawodawca zamieścił otwarty katalog zdarzeń stanowiących przychód podatkowy, wskazując, iż przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Powyższe oznacza, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na konto wspólnoty mieszkaniowej, bez względu na źródło ich pochodzenia, stanowią w rozumieniu ustawy podatkowej przychód. Natomiast wszelkie koszty ponoszone przez wspólnotę, mające związek z uzyskanym przychodem, są kosztami uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 1 updop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., stanowiącego, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, Wspólnota Mieszkaniowa, powstała z mocy prawa na podstawie przepisów ustawy o własności lokali. Wspólnota Mieszkaniowa nie posiada własnego majątku, zarządza ona jedynie majątkiem swoich członków w takim zakresie w jakim wchodzi on w skład nieruchomości wspólnej. W skład budynku mieszkalnego wchodzą lokale mieszkalne, których właścicielami są Gmina i osoby fizyczne oraz 4 lokale użytkowe należące do Gminy. Lokale użytkowe usytuowane są na parterze, stanowią 4,19% powierzchni użytkowej ogółem. Części wspólne nieruchomości nie są przypisane do powierzchni mieszkalnej czy użytkowej tylko do całości nieruchomości. Wszystkie pozyskiwane przez Wspólnotę Mieszkaniową przychody są przeznaczane na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną i utrzymanie zasobu mieszkaniowego w należytym stanie. Budynek Wspólnoty w świetle Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jest budynkiem mieszkalnym.

wykonania instalacji odbiorczej centralnego ogrzewania oraz c.w.u.,
przygotowania tych instalacji do podłączenia do węzła cieplnego,
budowy wewnętrznej instalacji c.o. i c.w.u. w budynku zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

W zamian za zobowiązanie do zakupu przez 120 miesięcy ciepła wytworzonego przez X S.A. i odbiór tego ciepła przez odbiorcę, X S.A. zobowiązała się zapłacić Wspólnocie Mieszkaniowej wynagrodzenie w wysokości iloczynu mocy zamówionej 0,2347 MW x 275.000zł. Na podstawie wystawionej faktury, X S.A. przelała środki na rachunek bankowy Wspólnoty Mieszkaniowej, po czym Wspólnota Mieszkaniowa z otrzymanych środków częściowo spłaciła kredyt zaciągnięty w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia inwestycyjnego – umowa o współpracy X S.A., MPEC, Wspólnota Mieszkaniowa.

Z powyższego wynika, że kwota otrzymana przez Wspólnotę od X S.A., na podstawie umowy o współpracy dotyczącej wspólnego przedsięwzięcia inwestycyjnego, będzie dla niej stanowić przychód podatkowy w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 updop.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Przedmiotem powyższego zwolnienia jest zatem dochód uzyskany przez wskazane w powołanym przepisie podmioty ze źródła, jakim jest działalność w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi, jeżeli został przeznaczony na cele preferowane przez ustawodawcę, tj. cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Wobec tego opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody uzyskane z:

gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz
innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet wówczas, gdy zostaną przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji „gospodarki zasobami mieszkaniowymi” oraz „zasobów mieszkaniowych”. Odnosząc się do znaczenia tych pojęć funkcjonującego w języku powszechnym, należy przyjąć, że „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku – oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś, „zasób” to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś, natomiast „mieszkanie” to pomieszczenie, w którym się mieszka (Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN 1996, pod red. M. Szymczaka). Przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowe” określa zatem rzeczy związane z mieszkaniem, odnoszące się do mieszkania.

Zatem, termin zasoby mieszkaniowe dotyczy obiektów mieszkalnych, przeznaczonych do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych.

Wobec powyższego, gospodarka zasobami mieszkaniowymi obejmuje zarządzanie i dysponowanie zgromadzonym zbiorem rzeczy, służących celom mieszkaniowym lub związanych z zamieszkiwaniem. Jej istota sprowadza się do działań służących prawidłowej eksploatacji tych zasobów i utrzymaniu substancji mieszkaniowej w stanie niepogorszonym.

Uwzględniając charakter opłat wnoszonych przez właścicieli lokali oraz pokrywanych z nich kosztów, uzasadnione jest rozumienie pojęcia zasoby mieszkaniowe, użytego w art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, nie tylko jako obejmującego lokale mieszkalne, ale również innego rodzaju pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Wobec powyższego, przez „zasoby mieszkaniowe” należy rozumieć:

budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże;
pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe;
urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki – doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci);
grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, na których posadowione są budynki mieszkalne.

Związane z wyżej wymienionymi budynkami (lokalami mieszkalnymi i pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsze, odsetki za zwłokę od nieterminowych ich wpłat) oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu updop (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, wolny jest od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody, osiągnięte z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów, gdyż nie będzie spełniony jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy.

Lokale użytkowe nie wchodzą w skład zasobów mieszkaniowych. Nie należą one do żadnej ze wskazanych powyżej grup pomieszczeń pozostałych i urządzeń, wchodzących w skład zasobów mieszkaniowych. Ich istnienie nie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców (ułatwiających dostęp do budynku mieszkalnego, zapewniających sprawne jego funkcjonowanie i administrowanie).

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że skoro, jak wynika z wniosku, otrzymanie przez Wnioskodawcę wynagrodzenia od X S.A. uzależnione zostało od zakupu od X S.A. ciepła i jego odbioru w okresie 120 miesięcy, to w takim zakresie, w jakim jest ono związane z inwestycją, mającą na celu zapewnienie dostaw ciepła i ciepłej wody użytkowej dla mieszkańców Wspólnoty (a więc dotyczy lokali mieszkalnych wraz z przynależnościami oraz części wspólnych budynku), otrzymane w ramach wynagrodzenia środki pochodzą z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i powinny kształtować dochód, który podlega zwolnieniu z opodatkowania, jeśli zostanie przeznaczony na utrzymanie zasobów mieszkaniowych. Tym samym, w zakresie, w jakim ww. środki zostały przez Wnioskodawcę przeznaczone na częściową spłatę kredytu bankowego, zaciągniętego w celu realizacji wskazanej we wniosku inwestycji (w części dotyczącej lokali mieszkalnych wraz z przynależnościami oraz części wspólnych budynku), uznać należy, że dochód powyższy został przez Wnioskodawcę przeznaczony i wydatkowany na utrzymanie zasobów mieszkaniowych i podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 updop.

Natomiast w tej części, w jakiej wynagrodzenie od X S.A. dotyczy lokali użytkowych, otrzymane środki nie pochodzą z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i w związku z tym nie mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania.

Wobec powyższego, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zwolnienia od opodatkowania środków, otrzymanych przez Wspólnotę w związku z zawartą umową o współpracy, w części dotyczącej:

lokali mieszkalnych oraz części wspólnych – jest prawidłowe,
lokali użytkowych – jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin