Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.148.2017.1.PK
z 13 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 grudnia 2017 r. (data wpływu 14 grudnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z 5 lutego 2018 r (data wpływu 12 lutego 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania obowiązków z tytułu stosowania logo międzynarodowej grupy- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania obowiązków z tytułu stosowania logo międzynarodowej grupy. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 5 lutego 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Spółka) zajmuje się produkcją materiałów skóropodobnych, które stosowane są głównie w branży samochodowej oraz w niewielkim zakresie w branży meblarskiej. Wnioskodawca wchodzi w skład międzynarodowej Grupy C.. Struktura własnościowa międzynarodowej Grupy C. przedstawia się następująco:

• Wnioskodawca jest spółką zależną od CT, spółki prawa holenderskiego z siedzibą w Holandii,
• CT Global Holding Netherlands B.V. jest spółką zależną od CT A.G.,
• CT A.G. jest spółką zależną od CT – U. – V. - Gmbh,
• CT – U. – V.s - Gmbh jest spółką zależną od F. Gmb,
• F. Gmbh jest spółką zależną od C. A.G.
  
  

Z przedstawionych powiązań w ramach międzynarodowej Grupy C. jednoznacznie wynika, że Wnioskodawca wchodzi w skład Grupy i jest jednostką zależną pośrednio od C. A.G. W związku z przynależnością do międzynarodowej Grupy C. A.G., Spółka musi dostosować (częściowo już to uczyniła) swoje standardy prowadzenia działalności do standardów obowiązujących w ramach Grupy. Dotyczy to między innymi:

• standardów związanych z realizacją procesów produkcyjnych w pełnym zakresie,
• standardów związanych z obsługa klientów,
• standardów związanych z polityką jakości,
• standardów związanych z zapewnieniem bezpiecznych i higienicznych warunków pracy,
• standardów związanych z ochroną środowiska,
• standardów związanych z innowacyjnością, rozwojem,
• standardów związanych z organizacją pracy.
  
  

C.A.G. jako finalny (ostateczny) właściciel wszystkich podmiotów wchodzących w skład Grupy uznał, że Spółka może na terenie swojej siedziby umieścić logo (znak graficzny) międzynarodowej Grupy C. (zdjęcie logo w załączeniu).

Logo (znak) graficzny będzie również używane na dokumentach wytworzonych przez Wnioskodawcę (wewnętrznych i wychodzących na zewnątrz). W stopce dokumentów będzie dopisek, że Spółka wchodzi w skład grupy kapitałowej C. A.G.

Obowiązek stosowania logo Grupy C. dotyczy wszystkich podmiotów na całym świecie wchodzących w skład grupy kapitałowej C. A.G. Umieszczenie logo jest wyrazem przynależności podmiotu do C. A.G., jak również spełnieniem bardzo wysokich rygorów jakościowych przez podmiot we wszystkich obszarach działalności. Stosowanie logo Grupy C. A.G. nie rodzi u Spółki konieczności uiszczenia jakichkolwiek opłat. Stosowanie logo C. A.G. wynika z wymogu narzuconego przez C. A.G.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano ponadto, że:

• Pomiędzy Wnioskodawcą a właścicielem Znaku Towarowego nie ma ani nie będzie umowy regulującej zasady używania logo (Znaku Towarowego). Między Wnioskodawcą a C. A.G. nie występuje kwestia świadczeń wzajemnych, nie występują żadne świadczenia ekwiwalentne, nie ma jakiejkolwiek odpłatności za umieszczenie Znaku Towarowego (logo) C. A.G .
• C. A.G. chce przy pomocy swojego logo (Znaku Towarowego) oznaczyć wszystkie spółki na całym świecie, które wchodzą w skład jego grupy kapitałowej.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie przeformułowane w uzupełnieniu do wniosku).

Czy stosowanie logo (Znaku Towarowego) międzynarodowej Grupy przez Wnioskodawcę, w sytuacji opisanej w poz. 74 wniosku, jest importem usług, wynikającym z art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług VAT (Dz. U. z 2016 r., poz,710 z późn. zm.)?

Zdaniem wnioskodawcy (ostatecznie przeformułowane w uzupełnieniu do wniosku), stosowanie logo (Znaku Towarowego) międzynarodowej Grupy C. A.G. nie jest importem usług wynikającym z art. 2 pkt 9 ustawy o podatku VAT i nie powoduje żadnych skutków w zakresie podatków od towarów i usług VAT dla Wnioskodawcy. Narzucenie przez C. A.G. obowiązku stosowania logo (Znaku Towarowego) wynika z chęci oznaczenia na całym świecie spółek , które wchodzą w skład jego Grupy , oraz są wyrazem uznania przez niego spełniania przez Wnioskodawcę określonych, bardzo wysokich standardów prowadzenia działalności gospodarczej. Stosowanie logo (Znaku Towarowego) tej grupy międzynarodowej traktuje wyłącznie w kategoriach przynależności do tej znanej, renomowanej Grupy C. A.G. Również brak jakichkolwiek opłat, brak świadczeń wzajemnych, brak świadczeń ekwiwalentnych są dodatkowymi okolicznościami potwierdzającymi stanowisko Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a).

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ww. ustawy definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Biorąc pod uwagę powyżej przywołaną definicję świadczenia usług należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Co się zaś tyczy odpłatności za świadczenie to ustawa o VAT nie definiuje co należy rozumieć przez czynność odpłatną jednakże kwestia ta była niejednokrotnie przedmiotem rozpatrzenia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak zauważył TSUE w wyroku 102/86 „czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem”. Należy też zwrócić uwagę na wyrok C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie trybunał zauważył, iż czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

W orzeczenie z dnia 5 lutego 1981r., C-154/80 Trybunał stwierdził, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że czynność uznaje się za odpłatną gdy są spełnione następujące warunki:

• istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne
• wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy
• istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi
• odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem
• istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.
  
  

Z wniosku wynika, że Spółka jest zobowiązana do stosowania logo Grupy w skład w której wchodzi. Stosowania logo Grupy jest wyrazem przynależności podmiotu do Grupy. Stosowanie logo Grupy nie rodzi u Spółki konieczności uiszczenia jakichkolwiek opłat.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sytuacji nie dochodzi do spełnienia przesłanek decydujących o odpłatnym charakterze świadczenia, a mianowicie brak jest świadczenia ze strony Spółki w związku możliwości stosowania logo Grupy. W szczególności brak jest jakiejkolwiek zapłaty czy też świadczenia ekwiwalentnego za możliwość korzystania z logo Grupy.

Konsekwencją tego jest neutralność stosowania logo Grupy na gruncie podatku VAT. Skoro bowiem czynność ta nie jest czynnością podlegająca opodatkowaniu tym podatkiem to regulacje w zakresie tego podatku nie będą się do niej odnosiły. Inaczej mówiąc stosowanie przez Wnioskodawcę logo Grupy nie rodzi obowiązków na gruncie podatku VAT

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za prawidłowe.

Zakres w którym wniosek dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych stanowi przedmiot odrębnego rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu - ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.