Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-3.4010.331.2017.2.MC
z 9 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2017 r. (data wpływu 23 listopada 2017 r.) uzupełnionego w dniu 16 stycznia 2018 r. w odpowiedzi na wezwanie z dnia 4 stycznia 2018 r. nr 0114-KDIP2-3.4010.331.2017.1.MC, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• uznania wynagrodzenia za służebność gruntową za dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi korzystający ze zwolnienia – jest nieprawidłowe,
• określenia momentu uzyskania przychodu – jest prawidłowe
• sposobu rozliczenia wynagrodzenia płatnego w dwóch ratach – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania wynagrodzenia za służebność gruntową jako dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi korzystający ze zwolnienia oraz określenia momentu uzyskania przychodu i sposobu jego rozliczenia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółdzielnią własnościową. Spółdzielnia świadczy usługi (kod PKD 6832 Z) opodatkowane jak i zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 i art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Spółdzielnia korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust.1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółdzielnia jest do 2041 roku użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej, a także właścicielem posadowionego na niej budynku, który stanowi odrębną nieruchomość budynkową sklasyfikowaną w grupie PKOB 112. W budynku znajduje się 17 lokali mieszkalnych i 3 lokale użytkowe. Nieruchomość gruntowa wykorzystywana jest na potrzeby mieszkańców. Na niewielkiej działce parkowane są ich samochody, stoją pojemniki na śmieci, czyli służy zasobom mieszkaniowym. W akcie notarialnym ustanowiono na rzecz właściciela sąsiedniej nieruchomości i każdoczesnego użytkownika służebność gruntową na prawie użytkowania wieczystego gruntu i prawie własności posadowionego na nim budynku, polegającą na:

1. 1) prawie swobodnego przejścia i przejazdu pojazdów,
   
2. 2) prawie przeprowadzenia mediów oraz ich przesyłu przez nieruchomość.
   
   

W zamian za ustanowienie służebności gruntowej Spółdzielnia otrzyma jednorazowe wynagrodzenie. Płatność nastąpi w dwóch ratach. Pierwsza została wpłacona w dniu zawarcia umowy ustanowienia służebności. Drugą ratę wpłacono na rachunek depozytowy czyniącego Notariusza i zostanie wpłacona Spółdzielni przez Notariusza w terminie 1 dnia od dostarczenia Notariuszowi przez Spółdzielnię uprawomocnionego odpisu z księgi wieczystej.

Uzyskana kwota w całości zostanie przeznaczona na remont budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wynagrodzenie to podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?
2. Kiedy nastąpi obowiązek podatkowy podatku od towarów i usług z tytułu wynagrodzenia płatnego w ratach ?
3. Czy wynagrodzenie to może być uznane za dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i po przeznaczeniu go w całości na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych (remont budynku) może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na mocy art. 17 ust. 1 pkt 44?
4. Kiedy nastąpi moment powstania przychodu w przypadku płatności w ratach?
5. Czy wynagrodzenie to w całości będzie stanowiło dochód roku bieżącego, czy należy rozliczać je w czasie?
   
   

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych i jest odpowiedzią na pytania nr 3, 4 i 5, natomiast w zakresie pytań nr 1 i 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie w zakresie podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie za służebność gruntową na prawie użytkowania wieczystego gruntu i prawie posadowionego na nim budynku jest przychodem z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Wynagrodzenie to w całości ma zostać przeznaczone na remont budynku (remont elewacji itp) więc na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. W takiej sytuacji uzyskany dochód w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będzie zwolniony z podatku.

Zdaniem Spółdzielni wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności płatne w ratach będzie stanowiło przychód w momencie wpłaty na rachunek bankowy (odrębny moment przychodu dla każdej z rat) i nie będzie rozliczane w czasie.

Wnioskodawca w odpowiedzi na wezwanie z dnia 4 stycznia 2018 r. Nr 0114-KDIP2-3.4010.331.2017.1.MC uzupełnił wniosek, podając co następuje:

Akt notarialny na ustanowienie służebności na czas nieokreślony podpisano w 2017 roku. Ustanowiono jednorazowe wynagrodzenie na rzecz osoby fizycznej, płatne w ratach. Pierwszą ratę wynagrodzenia wpłacono na rachunek Spółdzielni w 2017 roku, natomiast druga rata zostanie wpłacona w roku 2018. Zdaniem Spółdzielni wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności płatne w ratach na podstawie art. 12 ust. 3a podatku dochodowego od osób prawnych, będzie stanowiło przychód w momencie wykonania usługi, nie później niż w momencie dokonania zapłaty, czyli w tym przypadku w roku 2017 dla pierwszej raty i rok 2018 dla drugiej raty. Zdaniem Spółdzielni w zeznaniu rocznym za rok 2017 w przychodach powinno być uwzględnione wynagrodzenie w wysokości wpłaconej raty pierwszej. W roku 2018 w przychodach powinno być uwzględnione wynagrodzenie w wysokości raty drugiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej pytania nr 3 ,
• prawidłowe – w części dotyczącej pytania nr 4 i 5.
  
  

Zasady funkcjonowania spółdzielni mieszkaniowych określa ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1222, z późn. zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, celem spółdzielni mieszkaniowej, jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy, przedmiotem działalności spółdzielni może być:

• budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych;
• budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych;
• budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów;
• udzielanie pomocy członkom w budowie przez nich budynków mieszkalnych lub domów jednorodzinnych;
• budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu.
  
  

Stosownie do treści art. 1 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, spółdzielnia ma obowiązek zarządzania nieruchomościami stanowiącymi jej mienie lub nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków.

Na podstawie art. 1 ust. 6 ww. ustawy, spółdzielnia może prowadzić również inną działalność gospodarczą na zasadach określonych w odrębnych przepisach i w statucie, jeżeli działalność ta związana jest bezpośrednio z realizacją celu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin.

Z treści art. 6 ust. 3 powyższej ustawy wynika także, że spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

W kwestiach podatku dochodowego spółdzielnia mieszkaniowa – jako podmiot posiadający osobowość prawną – podlega ogólnym regułom przewidzianym w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm.).

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 tej ustawy wynika z kolei, że dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Taka, a nie inna konstrukcja przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powoduje więc, że kluczowe znaczenie dla ustalenia zasad opodatkowania podatkiem dochodowym mają: po pierwsze – przychód, a po drugie – koszty jego uzyskania.

I tak, przychodami podatkowymi, o których mowa w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, a w zakresie przychodów związanych z działalnością gospodarczą także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Zatem z powyższej regulacji można wywieść, że aby dochód podmiotów, o których w nim mowa korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

• dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,
• dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.
  
  

Podkreślenia wymaga fakt, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, że nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nieprzeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Należy przy tym zauważyć, że powołana ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji: „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Posługując się zatem językiem potocznym, wskazać należy, iż pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku – oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika również, że pojęcie „gospodarki” nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. „Zasób” zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

Tym samym z interpretacji językowej wynika, że przez pojęcie „zasób mieszkaniowy” należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, a także inne pomieszczenia, czy urządzenia związane z lokalami mieszkalnymi, natomiast „gospodarka zasobami mieszkaniowymi” obejmuje całość mechanizmów związanych z tak zdefiniowanymi zasobami mieszkaniowymi.

Przy wykładni przepisu art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych istotne jest także określenie pojęcia „utrzymania” zasobów mieszkaniowych, które należy odczytywać jako zachowanie istniejącej substancji mieszkaniowej w stanie należytym, niezmienionym, niepogorszonym.

Przez pojęcie „zasoby mieszkaniowe” użyte w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy rozumieć:

1. budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże;
2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe;
3. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki – doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci).
   
   

Związane z wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem tychże zasobów mieszkaniowych. Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody, osiągnięte z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów, gdyż nie będzie spełniony jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółdzielnia w zamian za ustanowienie służebności gruntowej na rzecz właściciela sąsiedniej nieruchomości i każdoczesnego użytkownika otrzyma jednorazowe wynagrodzenie. Płatność tego wynagrodzenia nastąpi w dwóch ratach. Pierwsza rata będzie zapłacona w dniu zawarcia umowy ustanowienia służebności a druga rata w terminie późniejszym. Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowe wynagrodzenie zalicza się do dochodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i podlega zwolnieniu przedmiotowemu.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że przychód uzyskany przez Spółdzielnię w postaci wynagrodzenia w związku z ustanowioną służebnością gruntową, nie może być zaliczony do dochodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Jak sam Wnioskodawca pisze: „(...) w akcie notarialnym ustanowiono na rzecz właściciela sąsiedniej nieruchomości i każdoczesnego użytkownika służebność gruntową (…)”. Ustanowiona służebność nie służy zatem mieszkańcom Spółdzielni i nie jest niezbędna do prawidłowego korzystania z zasobów mieszkaniowych przez mieszkańców. Tym samym dochód z tego tytułu nie stanowi dochodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i podlegać będzie opodatkowaniu. Bez znaczenia w tej sytuacji będzie przeznaczenie przez Spółdzielnię ww. dochodów na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Przychód jaki Spółdzielnia uzyska z tytułu otrzymanej kwoty w związku z ustanowioną służebnością gruntową nie stanowi przychodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, ponieważ nie jest on wynikiem prowadzonej przez Wnioskodawcę gospodarki tymi zasobami. Ustanowienie służebności nie ma związku z celami mieszkaniowymi Spółdzielni. Tym samym powstały z tego tytułu dochód – jako pochodzący z innego źródła niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi – nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych; bez znaczenia pozostaje w takim przypadku cel przeznaczenia tego dochodu.

Jednocześnie tut. Organ pragnie podkreślić, że norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi formę ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości oraz powszechności opodatkowania i tym samym powinna być interpretowana w sposób niezwykle precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

Odnosząc się natomiast do kwestii momentu powstania przychodu z tytułu wynagrodzenia za ustanowienie służebności gruntowej stwierdzić należy, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu. Jednakże, co do zasady, za przychód podatkowy można uznać każde przysporzenie majątkowe podatnika o trwałym charakterze. O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby prawnej. Powyższe oznacza, że co do zasady przysporzenie majątkowe uznaje się za przychód podatkowy w dacie jego faktycznego uzyskania, a więc na zasadzie kasowej. Wyjątek od tej reguły stanowią przychody związane z działalnością gospodarczą, które dla celów podatku dochodowego od osób prawnych rozpoznawane są na zasadzie memoriałowej, tj. są przychodem podatkowym w dacie, w której stały się należne, niezależnie od tego, czy podatnik faktycznie je otrzymał.

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 updop).

Zgodnie z art. 12 ust. 3a omawianej ustawy, za datę powstania przychodu uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

• wystawienia faktury albo
• uregulowania należności.
  
  

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 3e ustawy, w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

W opisanym stanie faktycznym regulacja przewidziana w art. 12 ust. 3a updop nie znajdzie zastosowania, ponieważ na gruncie updop ustanowienie służebności – ograniczonego prawa rzeczowego za wynagrodzeniem nie stanowi ani wydania rzeczy, ani zbycia prawa majątkowego, ani też wykonania (czy częściowego wykonania) usługi. Należy zauważyć, że pojęcie usługi nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie zatem z językowym znaczeniem, zwrot „usługa” oznacza „pomoc okazana komuś” (www.sjp.pwn.pl). Usługa zatem to środek zaspokojenia potrzeb ludzkich, jeden z rodzajów wytworów działalności gospodarczej. Zespół czynności wykonywanych przez jedne podmioty gospodarcze na rzecz innych podmiotów w celu zaspokojenia ich potrzeb konsumpcyjnych, zwykle w celach zarobkowych.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego trudno mówić o „wykonywaniu” jakichkolwiek usług w wyniku ustanowienia służebności (Spółdzielnia nie wykonuje na rzecz właściciela sąsiedniej nieruchomości i każdoczesnego użytkownika żadnych prac, czy czynności, lecz na jego rzecz ustanawia ograniczone prawa do korzystania z nieruchomości).

Wobec powyższego dla przypadków odpłatnego ustanowienia służebności przychód nie powstanie na podstawie art. 12 ust. 3a updop, jako że samo ustanowienie tego prawa majątkowego nie zostało w nim wymienione, podobnie jak i nie jest usługą w rozumieniu ww. przepisu. W takim przypadku, zastosowanie znajdzie zatem regulacja art. 12 ust. 3e updop, zgodnie z którym w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty. Co do zasady prawidłowe jest stanowisko Spółdzielni, że wynagrodzenie z tytułu ustanowionej służebności przy odpłatnym ukształtowaniu tego prawa powinno być rozpoznane przez Wnioskodawcę jako przychód w dacie jego otrzymania, tj. w momencie zapłaty każdej z rat. Tym samym rata otrzymana w roku 2017 będzie przychodem roku 2017, a rata otrzymana w roku 2018 – przychodem roku 2018.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.