INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2011 r. (data wpływu 29 sierpnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 listopada 2011 r. (data wpływu 24 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opłat drogowych ponoszonych poza granicami kraju – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opłat drogowych ponoszonych poza granicami kraju. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 listopada 2011 r. (data wpływu 24 listopada 2011 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka oddelegowuje swoich pracowników w zagraniczne podróże służbowe. Miejscami docelowymi podróży służbowych są kraje należące do Unii Europejskiej jak również kraje spoza Unii Europejskiej. Spółka nie posiada w żadnym z krajów docelowych stałego miejsca prowadzenia działalności. Pracownicy, po odbyciu podróży służbowych przedstawiają pracodawcy rozliczenie poniesionych wydatków.

Wśród wydatków znajdują się m.in.:

1. opłaty drogowe zakupione poza granicami Polski udokumentowane paragonami,
2. usługi telefoniczne zakupione poza granicami Polski, które są udokumentowane paragonami lub kartami telefonicznymi,
3. usługi związane z naprawami samochodów służbowych, holowania samochodów służbowych udokumentowane fakturami lub paragonami,
4. usługi parkingowe poza granicami Polski udokumentowane fakturami lub paragonami,
5. usługi polegające na korzystaniu z sieci Wi-Fi w hotelach położonych poza granicami kraju, udokumentowane fakturami lub paragonami,
6. usługi hotelarskie i gastronomiczne poza granicami Polski udokumentowane fakturami lub paragonami,
7. usługi transportu pasażerskiego poza granicami Polski udokumentowane biletami, paragonami lub fakturami,
8. zakup paliwa poza granicami Polski, udokumentowany paragonami lub fakturami.

Na podstawie przedkładanych przez pracowników rozliczeń wyjazdów służbowych, Spółka dokonuje zwrotu wydatkowanych przez nich kwot. Kwota wydatków udokumentowanych paragonami zawiera podatek VAT (poza pewnymi wyjątkami, np. paragon dokumentujący zakup opłaty drogowej nie zawiera podatku VAT). Wydatki udokumentowane paragonami nie zawierają danych nabywcy. Również wartości kart telefonicznych dokumentujących zakup usługi telekomunikacyjnej zawierają kwoty VAT i nie zawierają danych nabywcy tej usługi.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, iż przedmiotowe usługi nabywane są od podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku usług przejazdu drogami objętymi opłatami drogowymi poza granicami Polski, udokumentowanych paragonami, Spółka powinna rozpoznać import usług...
2. Czy do tych usług ma zastosowanie przepis art. 28b ust. 1 ustawy o VAT...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca (art. 2 pkt 9 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 28b ust. 1, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Od tej ogólnej zasady ustalenia miejsca świadczenia usługi są wyjątki. Jeden z tych wyjątków zawarty jest w art. 28e, który stanowi, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Ponadto przepis art. 28b ust. 4 stanowi, że w przypadku świadczenia usług, które są przeznaczone na osobiste cele podatnika albo jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych lub członków stowarzyszenia, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Na podstawie § 5 ust. 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawienia faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 68, poz. 360), faktury stwierdzające dokonanie czynności, dla których podatnikiem, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 5 ustawy jest nabywca usługi lub towaru, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają adnotację, iż podatek rozlicza nabywca, lub wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca.

Podstawą opodatkowania importu usług w Polsce będzie wartość brutto faktury/paragonu, tj. zawierająca podatek należny rozliczony w innym kraju.

Wydatki ponoszone przez pracowników pozostają w ścisłym związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością i są pracownikom zwracane po zakończeniu podróży służbowej. Ponieważ wydatki pracowników służą realizacji zadań służbowych na terytorium UE i poza terytorium UE, nie znajdzie zastosowania przepis art. 28b ust. 4. Powyższe stanowisko potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, w interpretacji indywidualnej z dnia 1 września 2010 r., sygn. IPPP3/443-499/10-6/IB.

W przypadku zakupu usług wymienionych w pkt 1 i 4, miejscem świadczenia usług jest terytorium państw, na terytorium których znajdują się drogi, po których przejazd objęty jest opłatą oraz parkingi.

Usługi objęte przepisem art. 28e ustawy o VAT, to usługi związane z nieruchomościami oraz usługi w zakresie użytkowania i używania nieruchomości, do których w opinii Spółki należą przejazdy płatnymi drogami i korzystanie z płatnych parkingów. Zatem w przypadku usług wymienionych w pkt 1 i 4 nie znajdzie zastosowania przepis art. 2 pkt 9 ustawy o VAT. Powyższe stanowisko potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2010 r., sygn. ITPP2/443-172a/10/RS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca oddelegowuje swoich pracowników w zagraniczne podróże służbowe do krajów należących do Unii Europejskiej oraz krajów spoza Unii Europejskiej. Spółka nie posiada w żadnym z krajów docelowych stałego miejsca prowadzenia działalności. Pracownicy, po odbyciu podróży służbowych przedstawiają pracodawcy rozliczenie poniesionych wydatków. Wśród wydatków znajdują się opłaty drogowe zakupione poza granicami Polski udokumentowane paragonami.

Na podstawie przedkładanych przez pracowników rozliczeń wyjazdów służbowych, Zainteresowany dokonuje zwrotu wydatkowanych przez nich kwot. Paragon dokumentujący zakup opłaty drogowej nie zawiera podatku VAT oraz danych nabywcy.

Przedmiotem pytań Wnioskodawcy jest m.in. obowiązek rozpoznania importu usług z tytułu wydatków związanych z opłatami drogowymi zakupionymi poza terytorium kraju.

Zaznaczyć należy, iż stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy).

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Zatem przez import usług rozumie się czynności spełniające łącznie następujące warunki:

• wykonywana czynność musi stanowić usługę w myśl powołanego art. 8 ustawy,
• miejscem świadczenia (opodatkowania) usługi – zgodnie z art. 28b-28n ustawy – jest terytorium Polski,
• usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, niezależnie od tego czy na terenie Unii Europejskiej, czy też poza jej terytorium,
• usługobiorcą jest osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, bądź osoba fizyczna, będąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.
  
  

Natomiast odnosząc się do przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, iż opłaty drogowe nie spełniają definicji świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Wyjaśnić bowiem należy, iż opłata drogowa w Polsce miała charakter opłaty administracyjnej uiszczanej przez przedsiębiorców za przejazd po drogach krajowych, pobieranej na mocy § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 2001 r. w sprawie uiszczania przez przedsiębiorców opłat za przejazd po drogach krajowych (Dz. U. Nr 150, poz. 1684 ze zm.).

Zatem, sprzedaż opłat drogowych na terytorium kraju nie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przypadku natomiast opłat drogowych uiszczanych za granicą kraju stwierdzić należy, że charakter tych opłat nie dotyczy państwa polskiego oraz nie znajduje odzwierciedlenia w polskich przepisach o opłatach administracyjnych.

Tym samym, opłaty drogowe ponoszone poza granicami Polski nie podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju.

W związku z powyższym, do wydatków na opłaty drogowe poza granicami Polski nie ma zastosowania przepis art. 28b ust. 1 ustawy, określający miejsce świadczenia usług, a Zainteresowany nie rozpoznaje po swojej stronie importu usług, zgodnie z powołanymi przepisami.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Informuje się, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz stanowisku własnym, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

W niniejszej interpretacji indywidualnej rozpatrzono wniosek w zakresie opłat drogowych ponoszonych poza granicami kraju. W pozostałych zakresach wydane zostały w dniu 8 grudnia 2011 r. interpretacje indywidualne nr ILPP4/443 602/11-5/EWW, nr ILPP4/443-602/11 6/EWW, nr ILPP4/443-602/11-7/EWW i nr ILPP4/443-602/11-8/EWW.

Natomiast w podatku dochodowym od osób prawnych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.