Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.900.2017.1.PS
z 1 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2017 r. (data wpływu 12 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza sprzedać działkę o nr 208/11, obręb …., …. ... Przedmiotowa nieruchomość jest niezabudowana i ujęta jest w planie zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy Miasta … uchwalonym uchwałą nr … Rady Miasta … z dnia 24 października 2013 r. (Dz. Urz. Woj. … z dnia 19 listopada 2013 r., poz. 3940), nieruchomość oznaczona jest symbolem ….. Jest to teren komunikacji drogowej, przeznaczony pod budowę drogi publicznej, ulicy lokalnej.

Zakład nie prowadził i nie prowadzi na nieruchomości działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z uwagi na fakt, że działka nr 208/11 jest niezabudowana i ujęta w Miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod budowę drogi, transakcja sprzedaży nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki VAT 23%, o której mowa w art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) i w związku z powyższym Spółka nie będzie mogła skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii - art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ww. ustawy. Transakcja sprzedaży nieruchomości opodatkowana jest stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, chyba że zachodzi podstawa do zastosowania zwolnienia od podatku.

Ustawodawca w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT przewidział zwolnienie przedmiotowe dla transakcji, których przedmiotem jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Ustawa o podatku VAT w art. 2 pkt 33 zawiera definicję terenów budowlanych, przez które należy rozumieć grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Ustawa o VAT nie definiuje natomiast pojęcia „teren przeznaczony pod zabudowę”.

W tym zakresie Spółka odniosła się do przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1073), zwana dalej: u.p.z.p.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p., ustawa określa zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego. Kolejny przepis art. 4 ust. 1 u.p.z.p. wskazuje, że sposób przeznaczenia i zagospodarowania terenu określa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

W ramach ustaleń określonych w planie zagospodarowania przestrzennego właściciel działki gruntu uprawniony jest do jej zagospodarowania. Przywołane przepisy wskazują, że przeznaczenie terenu pod zabudowę należy ocenić w świetle ustaleń planu zagospodarowania przestrzennego, jakim objęta jest dana działka gruntu. Przedmiotowa działka została ujęta w akcie prawa miejscowego jakim jest miejski plan zagospodarowania przestrzennego i sklasyfikowana jako nieruchomość gruntowa, na której dopuszcza się budowę drogi publicznej bądź ulicy lokalnej. Na terenach komunikacji drogowej dopuszcza się lokalizowanie: jezdni, ścieżek rowerowych, chodników, przyulicznych pasów postojowych, zatok parkingowych dla samochodów, zatok przystankowych, itp. W tym miejscu warto przytoczyć fragment interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 14 czerwca 2013 r.: „W konsekwencji dostawa terenu niezabudowanego, nieobjętego planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług. (...)”. Na podstawie powyższego, w ocenie Spółki, analizowana transakcja nie będzie podlegała zwolnieniu od VAT na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Ponadto analizowana transakcja nie będzie również podlegała zwolnieniu od VAT dla dostawy ww. nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT, gdyż punkty 10 i 10a odnoszą się wyłącznie do dostawy budynków, budowli lub ich części, tj. nieruchomości zabudowanych. Natomiast przedmiotem dostawy, w rozpatrywanej sprawie będzie - jak wskazano wyżej - działka niezabudowana przeznaczona pod zabudowę.

Podsumowując, zdaniem Spółki, przedstawiona transakcja sprzedaży nieruchomości gruntowej, niezabudowanej, dla której obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki VAT 23% - zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w daniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70 - 561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.