Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.448.2017.2.MGR
z 30 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2017 r. (data wpływu 24 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 stycznia 2018 r. (data wpływu 9 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2017 r. do tutejszego Organu podatkowego wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 28 grudnia 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.448.2017.1.MGR, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 28 grudnia 2017 r. (data doręczenia 2 stycznia 2018 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 3 stycznia 2018 r. (data wpływu 9 stycznia 2018 r.), nadanym za pośrednictwem polskiej placówki pocztowej operatora publicznego w dniu 4 stycznia 2018 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest współwłaścicielem kamienicy, w której znajdują się wyodrębnione lokale użytkowe i mieszkalne. Do zarządzania nimi powołany został pełnomocnik, rozliczający przychody i koszty z tytułu najmu lokali oraz wypłacający zyski dla współwłaścicieli, proporcjonalnie do posiadanych udziałów. Obecnie, Wnioskodawca dochody z tego źródła sumuje z innymi dochodami i opodatkowuje na zasadach ogólnych wg skali podatkowej. Wnioskodawca chciałby ww. dochody opodatkować w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Równocześnie, w ww. opisanej kamienicy Wnioskodawca wynajmuje wyodrębniony lokal użytkowy – sklep, na zasadzie umowy najmu zawartej z pełnomocnikiem. Wnioskodawca w lokalu tym prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą (książka przychodów i rozchodów). Za najem obciążany jest fakturą.

Wnioskodawca ze względu na sytuację gospodarczą ww. lokal (sklep) podnajmuje innemu podmiotowi, za co wystawia fakturę.

Wnioskodawca jest płatnikiem podatku VAT, a w zakresie Jego działalności gospodarczej jest m.in. wynajem lokali, remonty, budowa domów. Dochody z tego źródła opodatkowane są na zasadach ogólnych wg skali podatkowej i w przyszłości tak by pozostało.

Wnioskodawca planuje rozdzielić sposoby opodatkowania:

• dochody z tytułu udziału we współwłasności kamienicy - opodatkować w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
  

• dochody z działalności gospodarczej (inne źródło dochodów), w tym dochód uzyskiwany z podnajmowanego lokalu (sklepu) - na zasadach ogólnych wg skali podatkowej.
  
  

W piśmie z dnia 3 stycznia 2018 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wyjaśnił, że obecny zakres Jego działalności to wynajem i zarządzanie nieruchomościami, kupno i sprzedaż nieruchomości oraz realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. Wskazał również, że w przedmiotowej kamienicy posiada udziały w wysokości 11,25%, które nabył z majątku odrębnego w częściach: 1,25% w 2013 r., 5% w 2004 r., 3,75% w 2001 r. i 1,25% w 2000 r. Wysokość udziałów jest taka sama dla całej kamienicy, jak i poszczególnych lokali mieszkalnych i użytkowych. Pełnomocnika do zarządzania kamienicą powołali wszyscy współwłaściciele, a zyski dla współwłaścicieli wypłacane są w okresach comiesięcznych. Pierwszy przychód z najmu lokali Wnioskodawca otrzymał w 2000 r., miesiąc po nabyciu pierwszych udziałów. Lokale wynajmowane są od lat powojennych, przez jednostki państwowe oraz lokatorów. Wnioskodawca nie jest w stanie określić, czy w tamtych czasach były zawierane umowy najmu, lecz z pewnością były opłacane przez ówczesnego zarządcę podatki od nieruchomości.

Czynności związane z najmem lokali mieszkalnych i użytkowych podejmowane są w sposób ciągły. Umowy najmu ww. lokali z najemcami podpisuje pełnomocnik. Umowy te zawierane są poza działalnością gospodarczą, jako najem prywatny – dotyczy to wszystkich lokali. Przychody pozostałych współwłaścicieli nie są zaliczane do przychodów z działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazuje, że jedynie On, z uwagi no to, że w ww. kamienicy wynajmuje odrębny lokal użytkowy, sumował dochody uzyskiwane ze współwłasności z dochodami uzyskiwanymi z działalności gospodarczej.

Lokale mieszkalne zajmują powierzchnię ok. 700 m ², a użytkowe ok. 400 m². Lokal należący do Wnioskodawcy zajmuje powierzchnię ok. 180 m². Wnioskodawca nie jest w stanie określić dokładnych powierzchni poszczególnych lokali.

Oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu Wnioskodawca zamierza złożyć w styczniu 2018 r.

Wnioskodawca od 1995 r. do 2000 r. wynajmował lokal użytkowy, jako wspólnik Spółki cywilnej, prowadząc w nim działalność handlową – sklep. Od 2000 r. do 2008 r. nie prowadził w ww. lokalu działalności gospodarczej, od 2008 r. do 2016 r. wynajmował lokal ten, jako wspólnik innej już Spółki cywilnej, a od 2016 r. wynajmuje przedmiotowy lokal samodzielnie w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. Lokal użytkowy od 2000 r. jest w całości podnajmowany. Dochody uzyskiwane z podnajmu sklepu, jak i pozostałe dochody z działalności gospodarczej, są i będą opodatkowane wg skali podatkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy wobec przychodów uzyskiwanych ze współudziałów w przedmiotowej kamienicy Wnioskodawca może zastosować formę opodatkowania w postaci ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), dochody uzyskiwane z udziału we współwłasności kamienicy nie są uzyskiwane na podstawie umowy prowadzonej w ramach działalności gospodarczej i na podstawie art. 1 ust. 1 i 2 oraz art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym mogą być opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Wnioskodawca uważa, że niepotrzebnie sumował dochody uzyskiwane z działalności gospodarczej, w tym z podnajmu, i w ten sposób obliczał podatek wg skali podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza,
  

• pkt 6 – najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
  
  

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z treści tego przepisu wynika, że pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach, tzn., że działalność winna być prowadzona:

• w celu osiągnięcia dochodu – przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;
  

• w sposób ciągły – jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy; istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności, celem osiągnięcia dochodu;
  

• w sposób zorganizowany – co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
  
  

Analizowany przepis zawiera ponadto przesłankę negatywną – uzyskiwane przychody nie mogą być zaliczone do innych źródeł przychodów, wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Wobec tego w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie składników majątku traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl bowiem tego przepisu, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu, jakim jest najem nieruchomości, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić zatem należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy). W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W przypadku, kiedy nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej (stanowiła składnik majątku z nią związany), aby przychód z najmu mógł być zaliczony do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to nieruchomość ta musi być uprzednio skutecznie wycofana z tej działalności.

Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym – o czym stanowi art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2175, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (art. 2 ust. 1a tej ustawy).

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, warunkiem skorzystania z ryczałtowej formy opodatkowania jest, zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do treści art. 9 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.

W tym miejscu należy zauważyć, że powołany powyżej przepis art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne został zmieniony ustawą z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017, poz. 2175).

W brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. przepis art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy stanowi, że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca jest jednym ze współwłaścicieli kamienicy, w której posiada udziały w wysokości 11,25%. W przedmiotowej kamienicy znajdują się wyodrębnione lokale mieszkalne i użytkowe. Do zarządzania nimi powołany został pełnomocnik. Umowy najmu lokali zawierane są poza działalnością gospodarczą, jako najem prywatny. Ponadto Wnioskodawca w ww. kamienicy podnajmuje w ramach działalności gospodarczej wyodrębniony lokal użytkowy (pod działalność sklepu). Dochody uzyskiwane z podnajmu sklepu, jak i pozostałe dochody z działalności gospodarczej Wnioskodawcy są opodatkowane wg skali podatkowej.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że gdy przedmiotem najmu nie będą składniki majątku związane z działalnością gospodarczą (umowa najmu nie zostanie zawarta w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, jak również przedmiot najmu nie będzie stanowił składnika majątku związanego z działalnością gospodarczą) – przedmiotowy najem stanowił będzie źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym zauważyć należy, że stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zatem, przychody z udziału we współwłasności kamienicy, obliczone proporcjonalnie do prawa Wnioskodawcy do udziału w zysku z tego tytułu, będą mogły być opodatkować w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Przy czym warunkiem zastosowania tej formy opodatkowania jest złożenie w ustawowym terminie oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie zaznacza się, że dokonując weryfikacji stanowiska Wnioskodawcy, tut. Organ nie odniósł się do kwestii dotyczącej sumowania dochodów uzyskiwanych z działalności gospodarczej i opodatkowania przychodów z tego tytułu wg skali podatkowej, ponieważ zagadnienia te nie były przedmiotem zapytania.

Końcowo tutejszy Organ zastrzega, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od zdarzenia występującego w rzeczywistości, w szczególności jeżeli najem opisany we wniosku wyczerpywać będzie znamiona działalności gospodarczej, wówczas wydana interpretacja, nie chronić będzie Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.)– niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy, nie wywołuje natomiast skutków prawnych dla pozostałych współwłaścicieli przedmiotowej kamienicy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.