Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.396.2017.2.BB
z 23 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 listopada 2017 r. (data wpływu – 24 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie powstania obowiązku podatkowego i określenia, na której stronie ciąży obowiązek podatkowy z tytułu zawarcia umowy sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie m.in. powstania obowiązku podatkowego i określenia, na której stronie ciąży obowiązek podatkowy z tytułu zawarcia umowy sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka D.D. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (zwana dalej „Wnioskodawca” lub „Spółka”) z siedzibą w Polsce, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w branży akwarystycznej, specjalizując się w wytwarzaniu wysokiej jakości akwariów, terrariów, mebli i oświetlenia. Działalność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W ramach prowadzonej działalności, Spółka planuje zbyć za wynagrodzeniem na rzecz Nabywcy (tj. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, mającej siedzibę w Polsce i będącej czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług), zespół składników majątkowych i niemajątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa Spółki, wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej (dalej określane jako „Transakcja”).

Spółka zawarła z Nabywcą „umowę inwestycyjną – przedwstępną umowę sprzedaży przedsiębiorstwa” (zwaną dalej: „Umowa Przedwstępna”). Na mocy Umowy Przedwstępnej Spółka i Nabywca zobowiązały się do zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę, jako zespołu składników materialnych i niematerialnych obejmujących wszystko, co wchodzi w jego skład w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, w terminie do dnia 1 marca 2018 roku (zwaną dalej: „Umowa Przyrzeczona”).

Przedmiotem planowanej Transakcji będzie sprzedaż zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, w szczególności obejmujący następujące elementy:

1. prawa z umowy dzierżawy dotyczącej nieruchomości stanowiących własność osób trzecich lub będących przedmiotem użytkowania wieczystego oraz związaną z tymi nieruchomościami infrastrukturą,
2. księgi związane z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz dokumenty dotyczące przejętych należności i zobowiązań,
3. środki pieniężne,
4. środki trwałe,
5. zapasy,
6. należności z tytułu dostaw i usług związane z prowadzeniem działalności gospodarczej,
7. zobowiązania i obciążenia z tytułu dostaw, usług, kredytów, pożyczek, leasingu,
8. wartości niematerialne i prawne, w szczególności wynikające z zarejestrowanych lub wykorzystywanych znaków towarowych lub patentów, jak również know-how, licencje, zezwolenia, koncesje,
9. wierzytelności wymagalne.
   
   

Doprecyzowując powyższe, Wnioskodawca poinformował, iż w roku 2016 komandytariusz wniósł do Spółki przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego (tj. zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej) tytułem wkładu niepieniężnego (aportu). W skład wniesionego przedsiębiorstwa weszły w szczególności środki trwałe oraz dodatnia wartość firmy, ustalona na etapie rozliczenia aportu. Wyżej wymienione przedsiębiorstwo (wniesione w 2016 roku do Spółki aportem) tym samym również wchodzi w skład zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, a stanowiących przedmiot planowanej Transakcji, bowiem weszło ono w skład jednej masy majątkowej funkcjonującej od dnia wniesienia ww. aportu w ramach Spółki.

Ponadto Spółka zatrudnia pracowników i w związku z zawarciem Umowy Przyrzeczonej poinformuje zatrudnionych o przejściu zakładu pracy na innego pracodawcę, w trybie określonym w art. 231 § 3 i 4 Kodeksu Pracy, a Nabywca wstąpi w stosunki pracy z tymi pracownikami.

Wnioskodawca jest także stroną umów cywilnoprawnych o charakterze długookresowym oraz krótkookresowym. Prawa i obowiązki wynikające z tych umów przejdą na Nabywcę z chwilą zawarcia Umowy Przyrzeczonej.

Spółka pragnie wyjaśnić, iż w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa dzierżawi nieruchomości gruntowe i budynkowe. Natomiast najpóźniej w dniu zawarcia Umowy Przyrzeczonej Spółka będzie właścicielem bądź zawrze umowę o nabyciu użytkowania wieczystego przedmiotowych nieruchomości. Spółka po przeprowadzeniu Transakcji zamierza bowiem rozpocząć nową działalność w zakresie wydzierżawiania nieruchomości i w tym celu, już po zawarciu Transakcji, nabędzie dotychczas dzierżawione nieruchomości, a następnie wydzierżawi je Nabywcy.

Zgodnie z postanowieniami Umowy Przedwstępnej, powyższe należy rozumieć w ten sposób, że:

1. przedmiotowe nieruchomości nie wchodzą w skład przedmiotu Transakcji, bowiem na moment zawarcia Umowy Przyrzeczonej Wnioskodawca nie posiada do nich tytułu prawnego w postaci prawa własności lub prawa użytkowania wieczystego; Spółka na podstawie zawartej umowy dzierżawy, dzierżawi jednak przedmiotowe nieruchomości (stanowiące na moment zawarcia Umowy Przyrzeczonej własność osób trzecich lub będących w użytkowaniu wieczystym przez osoby trzecie) i wynikające z tej umowy dzierżawy prawa i obowiązki stanowią element przedmiotu Transakcji;
2. niezwłocznie po zawarciu Umowy Przyrzeczonej Wnioskodawca nabędzie prawo własności lub prawo użytkowania wieczystego tych nieruchomości;
3. następnie – zgodnie z postanowieniami Umowy Przedwstępnej – Spółka i Nabywca zobowiązały się do zawarcia przyrzeczonej umowy dzierżawy, na podstawie której Nabywcy zostaną oddane do używania i pobierania pożytków przedmiotowe nieruchomości na okres 5 lat, z zastrzeżonym na rzecz Nabywcy prawem pierwokupu nieruchomości, w tym samym terminie, co Umowa Przyrzeczona.
   
   

Spółka i Nabywca w Umowie Przedwstępnej ustaliły ponadto, że przyrzeczona umowa dzierżawy, o której mowa powyżej, zostanie zawarta w dniu zawarcia Umowy Przyrzeczonej, przy czym Spółka w tym dniu przed zawarciem przyrzeczonej umowy dzierżawy przedstawi Nabywcy akt notarialny potwierdzający nabycie własności i zawarcie umowy o przeniesienie użytkowania wieczystego przedmiotu dzierżawy.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, iż w wyżej opisanym stanie prawnym nieruchomości, aktualnym na moment zawarcia Umowy Przyrzeczonej (tj. w sytuacji, gdy prawo własności lub prawo użytkowania wieczystego nieruchomości przysługuje osobom trzecim), przedmiot Transakcji nie będzie obejmował elementów i urządzeń stale powiązanych z tymi nieruchomościami (jako niebędących własnością Spółki), takich jak: budynki (m.in. hala) wraz z towarzyszącymi instalacjami grzewczymi, elektrycznymi, wodno-kanalizacyjnymi, monitoringiem, stacją transformatorową.

W toku prowadzonych negocjacji Spółka i Nabywca określili cenę sprzedaży przedmiotu Transakcji na poziomie jego wartości rynkowej. Przy czym Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż wartość ta nie została ustalona jako suma wartości poszczególnych składników przedmiotu Transakcji, lecz jako wartość całego zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, rozpatrywanych łącznie. Na poczet tak ustalonej ceny sprzedaży, przy zawarciu Umowy przedwstępnej Nabywca zapłacił zadatek, poprzez przelanie kwoty zadatku na wyodrębniony rachunek bankowy Spółki, do której to kwoty ma zastosowanie przepis art. 394 Kodeksu cywilnego o zadatku. Natomiast z chwilą zawarcia Umowy Przyrzeczonej zapłacona przez Nabywcę kwota zadatku, zostanie zaliczona na poczet ceny sprzedaży. Wnioskodawca pragnie w tym miejscu podkreślić, iż w Umowie Przyrzeczonej Spółka i Nabywca określą, iż przedmiot Transakcji nie będzie obejmował środków pieniężnych zgromadzonych na wyżej opisanym – specjalnie utworzonym do otrzymania ceny Transakcji – wyodrębnionym rachunku bankowym, na którym na dzień zawarcia Umowy Przyrzeczonej zgromadzone będą środki pieniężne otrzymane od Nabywcy na poczet ceny Transakcji. Wnioskodawca ponownie pragnie nadmienić, iż środki te nie stanowią i nie będą wchodzić w skład przedmiotu Transakcji, bowiem zostały uzyskane na poczet przyszłej ceny Transakcji. Również kolejna część ceny Transakcji, którą Spółka otrzyma zgodnie z Umową Przedwstępną najpóźniej w chwili zawarcia Umowy Przyrzeczonej może być uzyskana – jako wpływ na ww. wyodrębniony rachunek bankowy – przed dokonaniem Transakcji, jednakże i w tym wypadku nie będzie wchodzić w skład przedmiotu Transakcji.

Jednocześnie w Umowie Przedwstępnej ustalono, iż w celu sprawdzenia stanu majątkowo-finansowego Spółki (czyli de facto sprawdzenia wartości przedmiotu Transakcji), w dniu zawarcia Umowy Przyrzeczonej Spółka zobowiązuje się sporządzić, na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień zawarcia Umowy Przyrzeczonej, aktualny bilans oraz rachunek zysków i strat. W przypadku, gdyby z zestawienia bilansu, o którym mowa powyżej oraz bilansu sporządzonego na dzień poprzedzający dzień zawarcia Umowy Przyrzeczonej wynikało, iż wartość aktywów netto przedsiębiorstwa uległa zmianie (powiększeniu lub pomniejszeniu), wówczas Spółka i Nabywca odpowiednio podwyższą (w przypadku wzrostu wartości aktywów netto) lub obniżą (w przypadku zmniejszenia wartości aktywów netto) ustaloną cenę sprzedaży o kwotę równą różnicy między wartościami aktywów netto wynikającymi z ww. bilansów.

W celu ułatwienia Nabywcy uzyskania władania nad przedmiotem Transakcji, Wnioskodawca udzieli Nabywcy w dniu zawarcia Umowy Przyrzeczonej nieodwołalnego pełnomocnictwa, które upoważniać będzie Nabywcę do poinformowania osób lub podmiotów trzecich, stron umów cywilnoprawnych, których stroną jest Spółka o zmianie podmiotu uprawnionego do odbioru świadczeń.

Zgodnie z postanowieniami Umowy Przedwstępnej, Spółka zobowiązała się wydać w dniu zawarcia Umowy Przyrzeczonej wszelkie dokumenty dotyczące przedmiotu Transakcji, w tym kopie akt osobowych pracowników, dokumentację płacową, karty gwarancyjne, opisy techniczne i wszelkie dokumenty dotyczące produktów przedsiębiorstwa, wszelkie umowy, którymi przedsiębiorstwo było i jest związane, dokumenty księgowe związane z przejętymi należnościami i zobowiązaniami, dokumenty handlowe oraz inne dokumenty, które wiążą się z nabytym przez Nabywcę przedmiotem Transakcji.

W dniu zawarcia Umowy Przyrzeczonej, Spółka i jej komplementariusz zmienią swoje oznaczenia indywidualizujące, w tym firmę, na inne i niezwłocznie zgłoszą do rejestracji te zmiany w rejestrze przedsiębiorców.

Od dnia zawarcia Umowy Przyrzeczonej, Spółkę, wspólników Spółki, komplementariusza oraz małżonkę komandytariusza obowiązuje zakaz podejmowania lub prowadzenia działalności konkurencyjnej.

W Umowie Przyrzeczonej Wnioskodawca i Nabywca ustalą, iż Spółka będzie zobowiązana do zaspokojenia wszelkich roszczeń zgłoszonych Nabywcy po zawarciu Umowy Przyrzeczonej, nieujawnionych w księgach Spółki do dnia zawarcia Umowy Przyrzeczonej, a istniejących przed dniem zawarcia tej umowy lub wynikających bezpośrednio ze zdarzeń zaistniałych przed dniem zawarcia tej umowy, powyżej przyjętego „sumarycznego” limitu kwotowego.

W myśl postanowień Umowy Przedwstępnej, przedmiotem sprzedaży w ramach Transakcji są wszystkie wierzytelności Spółki. Spółka i Nabywca ustalili, iż Nabywca nie wstępuje jednak do postępowań sądowych (literalnie określonych przez Wnioskodawcę i Nabywcę), których stroną jest Spółka. W wypadku postępowań, w których dochodzone są należności Spółki od osób trzecich, Nabywca w odrębnej umowie, zawartej po zawarciu Umowy Przyrzeczonej, sprzeda te wierzytelności Spółce, nie dokonując zmian podmiotowych w postępowaniach sądowych oraz nie zawiadamiając dłużników o nabyciu wierzytelności z uwagi na jedynie chwilowe ich posiadanie. Zaś co do postępowań, w których Spółka jest pozwana – Wnioskodawca zobowiązuje się prowadzić te postępowania nadal w swym imieniu i w razie gdyby z jakichkolwiek względów osoby trzecie kierowały do Nabywcy swe roszczenia w tym zakresie – zwolnić Nabywcę z odpowiedzialności i naprawić poniesioną szkodę. Ponadto Nabywca na żądanie Spółki, złożone z uzasadnieniem, będzie zobowiązany do wydania wszelkich dokumentów i informacji, jakie będą niezbędne w ww. sprawach. Odmowa wydania dokumentów i informacji uchyla odpowiedzialność Spółki w zakresie związanych z tym roszczeń osób trzecich.

Wydanie przedmiotu Transakcji nastąpi w dniu zawarcia Umowy Przyrzeczonej i umowy dzierżawy nieruchomości – niezwłocznie po podpisaniu ww. umów, Spółka i Nabywca sporządzą protokół zdawczo-odbiorczy.

Reasumując powyższe ustalenia, Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż przedmiot Transakcji stanowi zorganizowaną całość zdolną do wykonywania działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania wysokiej jakości akwariów, terrariów, mebli i oświetlenia. Innymi słowy, składniki stanowiące przedmiot Transakcji są organizacyjnie i funkcjonalnie powiązane ze sobą w ten sposób, iż umożliwiają prowadzenie działalności gospodarczej w ww. zakresie przez Nabywcę.

Z kolei Nabywca, zamierza kontynuować działalność na podstawie nabytych składników majątku – a contrario Nabywca nie ma zatem planów natychmiastowej likwidacji działalności gospodarczej, realizowanej w oparciu o przedmiot Transakcji.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

W przypadku potwierdzenia, iż Transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatku od towarów i usług, Wnioskodawca wnosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy w świetle opisanego zdarzenia przyszłego, Transakcja zbycia zespołu składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład przedmiotu Transakcji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a jeśli tak, to która ze stron Transakcji będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2 i nr 2 lit. b))

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w niniejszym wniosku jako zdarzenie przyszłe Transakcja zbycia zespołu składników materialnych i niematerialnych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Obowiązek podatkowy z tytułu dokonania tej czynności będzie ciążył na Nabywcy, który będzie zobowiązanym do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega m in. umowa sprzedaży rzeczy i praw majątkowych oraz zmiany tych umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Ponadto w świetle art. 1 ust. 4 ww. ustawy, czynności cywilnoprawne, w tym umowy sprzedaży, podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek podatkowy z tytułu zawarcia umowy sprzedaży powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej i ciąży na kupującym.

Jednakże, zdaniem Wnioskodawcy, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Przy czym w ocenie Wnioskodawcy, o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej transakcji posiadają status podatnika od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub z niego zwolniona.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż sprzedaż zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, stanowiących przedmiot Transakcji, stanowić będzie transakcję zbycia przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług i w konsekwencji, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Konsekwentnie, skoro zatem przedmiotowa Transakcja będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz przedmiotem planowanej Transakcji będą rzeczy i prawa majątkowe znajdujące się i wykonywane na terytorium Polski, wówczas zbycie przedsiębiorstwa będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przywołując stanowisko Wnioskodawcy Organ przytoczył wyłącznie tę jego część w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych, która odnosi się do zakresu niniejszej interpretacji, tj. do powstania obowiązku podatkowego i określenia strony, na której ciąży obowiązek zapłaty podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w odniesieniu do ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w zakresie powstania obowiązku podatkowego i określenia strony umowy, na której ciąży obowiązek podatkowy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2 oraz 2 lit. b). W pozostałym zakresie dotyczącym podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie. Z kolei w zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, została wydana interpretacja indywidualna z 19 stycznia 2018 r., znak: 0111-KDIB3-2.4012.771.2017.1.ASZ.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona (z uwzględnieniem wyjątków wskazanych w lit. b)

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

W myśl art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Ze zdarzenia przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje zbyć za wynagrodzeniem na rzecz Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zespół składników majątkowych i niemajątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa Spółki, wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy wyżej opisana transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Opisana we wniosku umowa sprzedaży stanowić będzie sprzedaż przedsiębiorstwa, w związku z tym nie będzie objęta podatkiem od towarów i usług – co zostało potwierdzone interpretacją indywidualną wydaną 19 stycznia 2018 r., znak: 0111-KDIB3-2.4012.771.2017.1.ASZ, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że: „(…) należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku mający być przedmiotem sprzedaży majątek Wnioskodawcy, mimo wskazanych wyłączeń, będzie stanowił przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 551 Kodeksu cywilnego. (…) planowana sprzedaż będzie czynnością wyłączoną spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy”.

Skoro zatem omawiana transakcja sprzedaży nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (będzie wyłączona z zakresu zastosowania ustawy o podatku od towarów i usług), to nie znajdzie do niej zastosowania powołany wcześniej art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Opisana we wniosku czynność podlegać będzie zatem opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Obowiązek podatkowy – jak wynika z art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych będzie ciążył na kupującym.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie powstania obowiązku podatkowego i określenia, na której stronie ciąży obowiązek podatkowy z tytułu zawarcia umowy sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych – należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Augustyna Kośnego 70, 45-372 Opole, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.