Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.219.2017.1.JG
z 1 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2017 r. (data wpływu 5 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku powstania przychodu po stronie Spółki, gdy w Spółce funkcję członka zarządu pełni bez wynagrodzenia pracownik spółki dominującej i pomiędzy tymi spółkami występuje pośrednia zależność – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie m.in. braku powstania przychodu po stronie Spółki, gdy w Spółce funkcję członka zarządu pełni bez wynagrodzenia pracownik spółki dominującej i pomiędzy tymi spółkami występuje pośrednia zależność.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca-spółka została zawiązana w dniu 15 grudnia 2014 r. przez X. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz Y. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Zarówno w X. sp. z o.o., jak i w Y. sp. z o.o. jedynym udziałowcem jest Z. SA. W efekcie Wnioskodawca jest członkiem Grupy Kapitałowej Z. jak i spółką pośrednio zależną od Z. SA, będącej spółką dominującą całej Grupy Kapitałowej Z.

W dniu 17 lutego 2015 r. Spółkę zarejestrowano w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, prowadzonym przez Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy.

Adres siedziby Wnioskodawca jest tożsamy z adresem spółki dominującej – Z. SA.

Czas trwania Spółki jest nieoznaczony, działalność prowadzona jest na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej oraz poza jej granicami. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest działalność firm centralnych (head offices) i holdingów, z wyłączeniem holdingów finansowych (PKD 70.10.Z).

Udziałowcami Spółki są:

• Y. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która na dzień 31 grudnia 2016 posiadała 6.799 udziałów o łącznej wartości 1.359.800,00 zł (słownie: jeden milion trzysta pięćdziesiąt dziewięć tysięcy osiemset złotych),
  

• X. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która na dzień 31 grudnia 2016 posiadała 1 udział o wartości 200,00 zł (słownie: dwieście złotych).
  
  
  

Spółka nie zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę, ani na podstawie innych umów.

W dniu 5 grudnia 2014 roku Zgromadzenie Wspólników Wnioskodawca powołało pierwszy jednoosobowy Zarząd w osobie jednego z dyrektorów departamentu Z. SA, któremu powierzono funkcję Prezesa Zarządu. W dniu 14 lipca 2015 roku w skład Zarządu Spółki powołano drugą osobę, będącą pracownikiem Z. SA, w jednostce organizacyjnej odpowiedzialnej za nadzór nad spółkami z Grupy Z.

W okresie od 14 lipca 2015 roku do 27 października 2015 r. uchwałą Zgromadzenia Wspólników Spółki powołano w skład Zarządu dwie inne osoby nie będące pracownikami ani Z. SA, ani żadnej innej spółki z Grupy Z.

Wszyscy członkowie zarządu pełnili lub pełnią swoje funkcje na podstawie powołania, a Wnioskodawca nie zawarł z nimi umów o pracę, ani umów cywilnoprawnych, w tym umów o zarządzanie (kontraktów menadżerskich). Członkowie zarządu Wnioskodawca pełniący obecnie swoje funkcje są zatrudnieni na podstawie umów o pracę w Z., spółce dominującej w Grupie Kapitałowej.

Od początku powołania Spółki do dnia złożenia niniejszego wniosku członkowie Zarządu nie pobierali wynagrodzenia z tytułu pełnionych przez nich funkcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji, gdy pracownik Z. SA pełni funkcję członka zarządu w spółce z Grupy Kapitałowej Z. bezpośrednio lub pośrednio zależnej od spółki dominującej Z. SA, bez wynagrodzenia, po stronie tej spółki powstanie przychód z tytułu uzyskania nieodpłatnego świadczenia na mocy art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy CIT?

Niniejsza interpretacja dotyczy braku powstania przychodu po stronie Spółki-Wnioskodawcy, gdy w Spółce funkcję członka zarządu pełni bez wynagrodzenia pracownik spółki dominującej i pomiędzy tymi spółkami występuje pośrednia zależność. Natomiast w zakresie braku powstania przychodu z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu bez wynagrodzenia w innych spółkach z grupy kapitałowej (do której należy Wnioskodawca) zależnych bezpośrednio lub pośrednio od spółki dominującej zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2016 r., poz.1888 ze zm., dalej: Ustawa o CIT) do przychodów podatkowych zalicza się wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Ustawodawca nie sprecyzował natomiast, co należy rozumieć pod pojęciem „nieodpłatne świadczenie”, jednak zgodnie z powszechnym poglądem, popartym indywidualnymi interpretacjami podatkowymi oraz orzecznictwem sądów, pojęcie nieodpłatnego świadczenia obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Do problematyki sprawowania funkcji zarządczych bez wynagrodzenia, jako zdarzenia, które nie spełnia cechy nieodpłatnego świadczenia w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT odniósł się Naczelny Sąd Administracyjny.

W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 kwietnia 2014 roku (II FSK 1094/12 ) sąd stwierdził: „ w przypadku pełnienia funkcji członka zarządu przez akcjonariusza - wspólnika, nie mamy do czynienia z nieodpłatnymi świadczeniami, ponieważ wspólnik/akcjonariusz może uzyskać w przyszłości określone świadczenia ze spółki, stanowiące dla niego w rzeczywistości także ekwiwalent podejmowanych przez niego czynności zarządczych. Może to być np. prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników/akcjonariuszy, prawo do zbycia udziałów/akcji, prawo do ich umorzenia, czy uzyskania określonej kwoty z tytułu likwidacji podmiotu. W takiej sytuacji, gdy członek zarządu będący akcjonariuszem/wspólnikiem pełni swoje funkcje bez wynagrodzenia, jest on jednak zainteresowany osiąganiem zysku przez spółkę i zwiększaniem wartości jej majątku, a te mogą mu przynieść obecnie i w przyszłości określone korzyści majątkowe. Przyjmuje się wobec tego, że taka sytuacja nie powoduje powstania po stronie spółki kapitałowej przychodu do opodatkowania”.

Zdaniem Wnioskodawcy powyższa argumentacja przedstawiona przez Naczelny Sąd Administracyjny znajduje zastosowanie nie tylko w sytuacji, kiedy funkcję członka zarządu pełni bezpośrednio akcjonariusz (wspólnik) spółki, ale również w przypadku pełnienia funkcji członka zarządu przez pracownika akcjonariusza (udziałowca) w spółce pośrednio zależnej, co znajduje poparcie w stanowiskach wyrażanych w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego. Z. SA jest spółką dominującą w stosunku do spółek bezpośrednio lub pośrednio zależnych, w których funkcję członka zarządu pełnią pracownicy Z. SA, którzy nie otrzymują z tego tytułu wynagrodzenia. Jest oczywiste, że Z. SA jest zainteresowane tym, aby podmioty zależne były zarządzane w sposób profesjonalny, zgodny z planami i polityką całej Grupy Kapitałowej Z, w taki sposób, aby spółki maksymalizowały swoje zyski oraz zwiększały swoją wartość. Przepisy Kodeksu Spółek Handlowych nie precyzują, czy członkowie zarządu muszą uzyskiwać ze spółki wynagrodzenie za pełnienie funkcji. Ponieważ czynności zarządcze, podobnie jak inne wykonywane w spółce, wymagają jednak odpowiedniego zaangażowania, Z. SA jako jedyny udziałowiec tych podmiotów powołuje do zarządów osoby z odpowiednimi kwalifikacjami, wiedzą, doświadczeniem, które gwarantują, że spółki będą kierowane w sposób profesjonalny, aby osiągnąć cele założone dla spółek przez ich właściciela. Dzięki takiemu działaniu Z. SA może liczyć na uzyskanie w przyszłości określonych świadczeń z tych spółek, które stanowią ekwiwalent podejmowanych przez Z. SA czynności zarządczych, jak choćby prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników zgodnie z art. 191 § 1 Kodeksu spółek handlowych. Skoro zatem Z. SA z tytułu podjętych czynności zarządczych uzyska w przyszłości świadczenia ekwiwalentne (np. wypłata dywidendy lub inne dochody kapitałowe, np. ze zbycia udziałów), sprawowanie funkcji członka zarządu bez wynagrodzenia przez pracownika Z. SA w podmiocie zależnym bezpośrednio lub pośrednio, nie stanowi dla tego podmiotu nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT.

Biorąc pod uwagę powyższą argumentację Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nieodpłatne pełnienie funkcji przez pracowników Z. SA w zarządach spółek kontrolowanych bezpośrednio lub pośrednio przez Z. SA, nie stanowi nieodpłatnych świadczeń dla tych spółek. W celu poparcia przedstawionej powyżej argumentacji Wnioskodawca poniżej wskazuje rozstrzygnięcia, które zapadły w podobnych sprawach:

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 2 lutego 2016 roku (IBPB-1-1/4510-32/16/NL, w odpowiedzi na wniosek spółki („wnuczki”), w której nieodpłatnie wykonują funkcje członków zarządu osoby mające umowy o pracę lub pełniący na podstawie powołania funkcje w spółce („babci”) i tam otrzymujący wynagrodzenie, stwierdził, że: „ dla kwestii rozstrzygnięcia powstania nieodpłatnego świadczenia po stronie Spółki kluczowe znaczenie mają stosunki powiązań pomiędzy Spółką, spółką matką i spółką babcią. Spółka babcia, jako jedyny wspólnik spółki matki, będącej spółką matką względem Spółki, niewątpliwie sprawuje kontrolę w tych dwóch podmiotach oraz jest zainteresowana uzyskaniem maksymalnych zysków przez te podmioty (na co niewątpliwie ma wpływ sposób zarządzania zarówno spółką matką, jak i samą Spółką). Tym samym nie jest tak, że Spółka uzyska przysporzenie w związku z pełnieniem funkcji członka zarządu przez osobę wyznaczoną z ramienia spółki babci. Z uwagi na sprawowaną kontrolę nad Spółką, spółka babcia powinna mieć wpływ na zarządzanie Spółką. Jako spółka kapitałowa spółka babcia nie może w sposób bezpośredni wykonywać zadań zarządczych – zadania te są obecnie i będą w przyszłości zatem wykonywane poprzez pracowników spółki babci. Sprawowanie kontroli przez spółkę babcię może przynieść tej spółce wymierne korzyści ekonomiczne i to te korzyści będą stanowiły swoiste wynagrodzenie za sprawowanie funkcji zarządczych. Brak bezpośredniego wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę za sprawowanie przez pracownika spółki babci funkcji zarządczych nie będzie zatem podstawą do ustalenia przychodu z nieodpłatnego świadczenia. Dlatego też, brak bezpośredniego wynagrodzenia dla tych osób nie będzie mógł być powodem powstania w Spółce przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, gdyż tego rodzaju świadczenia Spółka nie uzyska”.

Analogiczną interpretację wydano również w innych, poniżej przedstawionych wnioskach, w których funkcje zarządcze są pełnione przez pracowników spółki matki, a nie jak to ma miejsce w niniejszym wniosku – przez pracowników spółki babci. Jednakże, w opinii Wnioskodawcy pośredni stopień kontroli nad Spółką nie powinien mieć wpływu na ocenę skutków prawno-podatkowych opisanego stanu faktycznego. Z pewnością sprawowanie kontroli pośredniej nad spółką zależną daje możliwość uzyskania przysporzenia z tego tytułu, stąd delegowanie pracowników do pełnienia funkcji zarządczych w spółce zależnej, zarówno bezpośrednio jak i pośrednio, nie będzie stanowiło nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu ustawy CIT.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 28 czerwca 2017 roku (0114-KDIP2-2.4010.53.2017.1.JG) na wniosek Z. SA o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku powstania przychodu z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu bez wynagrodzenia, uznał prawidłowość stanowiska Z. SA, która m.in. stwierdziła: „(…) Ponieważ czynności zarządcze, podobnie jak inne wykonywane w spółce, wymagają jednak odpowiedniego zaangażowania, Z jako jedyny udziałowiec tych podmiotów [z podatkowej grupy kapitałowej] powołuje do zarządów osoby z odpowiednimi kwalifikacjami, wiedzą, doświadczeniem, które gwarantują, że spółki będą kierowane w sposób profesjonalny, aby osiągnąć cele założone dla spółek przez ich właściciela. Dzięki takiemu działaniu Z może liczyć na uzyskanie w przyszłości określonych świadczeń z tych spółek, które stanowią ekwiwalent podejmowanych przez Z czynności zarządczych, jak choćby prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego (…) Skoro zatem Z z tytułu podejmowanych czynności zarządczych uzyska w przyszłości świadczenia ekwiwalentne (np. wypłata dywidendy), sprawowanie funkcji członka zarządu bez wynagrodzenia przez pracownika Z w podmiocie zależnym, nie stanowi dla tego podmiotu nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT”.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 14 sierpnia 2015 r. (IBPB-1-3/4510-91/15/APO) stwierdził: „(…) nieodpłatne pełnienie funkcji Prezesa Zarządu Spółki, na podstawie powołania, przez osobę zatrudnioną równocześnie na podstawie umowy o pracę w spółce matce, nie skutkuje po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnych świadczeń, w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 updop, bowiem świadczeniodawca (spółka matka) uzyskuje lub uzyska w przyszłości od świadczeniobiorcy (Wnioskodawcy) świadczenie(a) ekwiwalentne (np. w postaci dywidendy)”.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 30 kwietnia 2014 r. (ILPB4/423-81/14-2/MC) uznał, że: „W ramach stosunków łączących spółkę kapitałową ze wspólnikami takiej spółki szczególną rolę odgrywają świadczenia wynikające z umowy spółki. Do takich świadczeń zaliczyć można m.in. obowiązek wniesienia wkładu na kapitał zakładowy spółki, obowiązek wnoszenia dopłat uchwalonych przez zgromadzenie wspólników, pełnienie funkcji w organach spółki itp.”

W przypadku tego rodzaju świadczeń pracownika wspólnika na rzecz Spółki nie można uznać, że Spółka uzyskała nieodpłatne świadczenie, nawet jeżeli nie zostało określone z tego tytułu jego dodatkowe wynagrodzenie. Reasumując – nieodpłatne pełnienie funkcji członka zarządu Spółki przez oddelegowanego w tym celu pracownika spółki dominującej nie stanowi dla Spółki przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 8 kwietnia 2015 r. (IPTPB3/4510-33/15-4/PM): „Zatem w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe. Dla celów podatkowych za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Warunkiem uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód – co wynika z literalnego brzmienia art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy jest jego otrzymanie przez podatnika. Nie wystarczy samo zawarcie umowy o nieodpłatne świadczenie, lecz konieczne jest jej wykonanie. W związku z powyższym, za nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać świadczenie, za które otrzymujący (świadczeniobiorca) nie jest i nie będzie w przyszłości zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego na rzecz świadczeniodawcy. Jeżeli natomiast, świadczeniodawcy przysługuje lub będzie przysługiwało w przyszłości jakiekolwiek świadczenie wzajemne od świadczeniobiorcy – wówczas nie może być mowy o świadczeniu nieodpłatnym”.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, sprawowanie nieodpłatnie funkcji członka zarządu przez pracownika Z. SA w spółce zależnej pośrednio, nie stanowi dla tej spółki nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części dotyczącej braku powstania przychodu po stronie Spółki, gdy w Spółce funkcję członka zarządu pełni bez wynagrodzenia pracownik spółki dominującej i pomiędzy tymi spółkami występuje pośrednia zależność jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.), przychodem podatkowym jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

W przepisach prawa podatkowego brak jest legalnej definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” oraz „częściowo odpłatnego świadczenia”. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 marca 2001 r. ( sygn. akt I SA/Gd 2027/98, publ. LEX nr 49226 uznał, iż: „nieodpłatnym świadczeniem (...) jest takie zdarzenie, którego następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, tj. takim, w którym korzyść majątkową ma otrzymać tylko jedna strona”. Zgodnie z praktyką organów podatkowych oraz sądów administracyjnych, przez nieodpłatne świadczenie rozumieć należy te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne (tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie w majątku tej osoby, mające konkretny wymiar finansowy. Jednocześnie w doktrynie przyjmuje się pogląd, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, w którym korzyść majątkową ma otrzymać tylko jedna strona.

Zatem, w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych, stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, zaś drugi to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje aktywa lub zmniejszając pasywa. Dla celów podatkowych, za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

Dla kwestii rozstrzygnięcia identyfikacji nieodpłatnego świadczenia po stronie Wnioskodawcy, kluczowe znaczenie ma charakter powiązań pomiędzy Wnioskodawcą a spółką dominującą. Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką pośrednio zależną od Z. SA, będącej spółką dominującą całej Grupy Kapitałowej Z. Zgromadzenie Wspólników Wnioskodawcy powołało pierwszy jednoosobowy Zarząd w osobie jednego z dyrektorów departamentu Z. SA, któremu powierzono funkcję Prezesa Zarządu. W skład Zarządu Spółki powołano drugą osobę, będącą pracownikiem Z. SA, w jednostce organizacyjnej odpowiedzialnej za nadzór nad spółkami z Grupy Z. Uchwałą Zgromadzenia Wspólników Spółki powołano w skład Zarządu dwie inne osoby nie będące pracownikami ani Z. SA, ani żadnej innej spółki z Grupy Z. Wszyscy członkowie zarządu pełnili lub pełnią swoje funkcje na podstawie powołania, a Wnioskodawca nie zawarł z nimi umów o pracę, ani umów cywilnoprawnych, w tym umów o zarządzanie (kontraktów menadżerskich). Członkowie zarządu Spółki pełniący obecnie swoje funkcje są zatrudnieni na podstawie umów o pracę w Z, spółce dominującej w Grupie Kapitałowej. Członkowie Zarządu nie pobierali wynagrodzenia z tytułu pełnionych przez nich funkcji.

Jak wskazał we wniosku Wnioskodawca, ponieważ czynności zarządcze, podobnie jak inne wykonywane w spółce, wymagają odpowiedniego zaangażowania, Z. SA jako jedyny udziałowiec tych podmiotów powołuje do zarządów osoby z odpowiednimi kwalifikacjami, wiedzą, doświadczeniem, które gwarantują, że spółki będą kierowane w sposób profesjonalny, aby osiągnąć cele założone dla spółek przez ich właściciela. Dzięki takiemu działaniu Z. SA może liczyć na uzyskanie w przyszłości określonych świadczeń z tych spółek, które stanowią ekwiwalent podejmowanych przez Z. SA czynności zarządczych, jak choćby prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników zgodnie z art. 191 § 1 Kodeksu spółek handlowych.

Zatem skoro Z. SA z tytułu podjętych czynności zarządczych uzyska w przyszłości świadczenia ekwiwalentne (np. wypłata dywidendy lub inne dochody kapitałowe, np. ze zbycia udziałów), sprawowanie funkcji członka zarządu bez wynagrodzenia przez pracownika Z. SA w podmiocie zależnym pośrednio (Wnioskodawca), nie stanowi dla Wnioskodawcy nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy co do braku powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy, gdy na jego rzecz funkcję członka zarządu pełni bez wynagrodzenia pracownik Z. SA należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja chroni wyłącznie Wnioskodawcę jako podmiot zainteresowany, natomiast nie chroni innych spółek z grupy kapitałowej. Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.