INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 09 września 2011r. (data wpływu do tut. BKIP 29 września 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy na Spółce ciąży obowiązek pobrania i uiszczenia podatku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z zakupem przedstawionych w stanie faktycznym praw,
• czy na Spółce ciąży obowiązek posiadania certyfikatu rezydencji kanadyjskiego kontrahenta oraz sporządzenia informacji IFT-2/IFT-2R

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2011r. wpłynął do Pierwszego Urzędu Skarbowego w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy na Spółce ciąży obowiązek pobrania i uiszczenia podatku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z zakupem przedstawionych w stanie faktycznym praw,
• czy na Spółce ciąży obowiązek posiadania certyfikatu rezydencji kanadyjskiego kontrahenta oraz sporządzenia informacji IFT-2/IFT-2R.
  
  

Wniosek ten przy piśmie z dnia 23 września 2011r. został przesłany zgodnie z właściwością do tut. Biura (data wpływu 29 września 2011r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zawarła umowę z zagranicznym Kontrahentem z Kanady, na mocy której uzyskała prawo do korzystania z zasobów fotograficznych, ilustracji, animacji oraz innej zawartości multimedialnej za pośrednictwem witryny internetowej będącej własnością Kontrahenta. W ramach uiszczonej kartą kredytową zapłaty Spółka otrzymała określoną liczbę punktów, które następnie może wymieniać na zdjęcia i inne materiały graficzne, pobierane za pomocą witryny internetowej, wykorzystywane przez Spółkę dla celów reklamowych, promocyjnych itp. Transakcja została udokumentowana fakturą gdzie w treści podano ilość jednostek kredytowych.

Umowa została zawarta w formie elektronicznej poprzez akceptację jej warunków zamieszczonych na stronie internetowej, z której pobierane są materiały. Zgodnie z zawartą umową została Spółce udzielona licencja przez Firmę kanadyjską na korzystanie z Zawartości w ramach dozwolonych Zastosowań określonych w umowie, jednak bez przeniesienia praw autorskich (o czym świadczy zapis § 2 umowy, zgodnie z którym wszelkie inne prawa do Zawartości, w tym lecz niewyłącznie, wszelkie prawa autorskie i inne prawa własności intelektualnej dotyczące Zawartości, zachowuje odpowiednio Sprzedawca lub dostawca Zawartości). Ponadto zgodnie z § 3 ust. (a) umowy Spółka jako użytkownik „nie może wykorzystywać Zawartości w produktach przeznaczonych do odsprzedaży, licencjonowania lub innego rozpowszechniania (...)”.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego zapłata na rzecz kanadyjskiego Kontrahenta za zakup przedstawionych w stanie faktycznym praw podlega pod art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych i na Spółce ciąży obowiązek pobrania i uiszczenia podatku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 u.o.p.d.o.p....
2. Czy na Spółce ciąży obowiązek posiadania certyfikatu rezydencji kanadyjskiego Kontrahenta oraz sporządzenia informacji IFT-2/IFT-2R skoro nie dokonała potrącenia podatku u źródła...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, na Spółce nie ciąży obowiązek poboru podatku w świetle regulacji art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W analizowanym stanie faktycznym Spółka nabywając Zasoby, może je wykorzystywać wyłącznie na własne potrzeby. Umowa stanowi, że Zasoby mogą być użyte do:

• projektów reklamowych, promocji,
• celów rozrywkowych, np. czasopisma, książki, biuletyny,
• publikacji internetowych i elektronicznych,
• wydruku plakatów.
  
  

Jednocześnie wyraźnie zastrzeżono w umowie, że niedopuszczalne jest wykorzystanie Zasobów w zakresie w jakim zostaną użyte do celów związanych z odsprzedażą. Spółka nie może również odsprzedawać, przekazać do używania osobie trzeciej nabytego prawa do korzystania z danego Zasobu.

Uwzględniając Komentarz do Modelowej Konwencji OECD, definicja należności licencyjnych ujęta w umowie polsko-kanadyjskiej nie obejmuje należności za korzystanie z praw autorskich lub utworu, które będą wykorzystywane wyłącznie dla własnego, wewnętrznego użytku Spółki.

Według Komentarza do transakcji dotyczących wytworów cyfrowych, takich jak obrazy, dźwięki lub teksty, należy stosować odpowiednio konstrukcje przewidziane dla programów komputerowych. Zgodnie z punktem 14.2 Komentarza wykorzystywanie programów komputerowych wyłącznie dla własnych potrzeb, w tym powielanie w celu zapewnienia możliwości korzystania z programu, nie stanowi należności licencyjnej. W Komentarzu zwrócono również uwagę na licencje polegające na elektronicznym zdalnym nagrywaniu utworów. Dla ich rozliczenia przyjęto zasady podobne jak dla programów komputerowych. W punkcie 17.3 wskazano, że elektroniczne zdalne nagrywanie wytworów cyfrowych (obrazy, dźwięki lub tekst) dla własnego użytkowania lub na czerpanie korzyści jest wyłącznie zakupem danych, a nie nabyciem licencji. Odmiennie należy traktować wyłącznie prawo do użytkowania praw autorskich zawartych w produkcie cyfrowym, które konieczne jest dla używania wytworów cyfrowych. W tym przypadku nabywca wytworów cyfrowych musi posiadać odpowiednie prawo do praw autorskich, aby móc wykorzystać utwór dla potrzeb prowadzonej działalności (np. wytworzenia wyrobu gotowego) oraz wprowadzenia danego wytworu cyfrowego do obrotu oraz jego upublicznienia.

Spółka ma świadomość, że Modelowa Konwencja OECD oraz Komentarz do Konwencji Modelowej OECD nie stanowią źródła prawa. Niemniej według zaleceń Rady OECD państwa członkowskie są obowiązane do stosowania Modelowej Konwencji OECD jako podstawy przy zawieraniu oraz interpretacji umów, chyba że jedno umawiające się państwo zgłosiło konkretne zastrzeżenia lub ma szczególne powody, aby nie stosować Modelowej Konwencji OECD. Strona kanadyjska nie zgłosiła zastrzeżeń do definicji „należności licencyjnych". Strona polska odniosła się wyłącznie do praw do oprogramowania, które nie są przedmiotem niniejszego zapytania. W związku z tym definicję należności licencyjnych, w zakresie objętym analizą, zasadne jest interpretować z uwzględnieniem Modelowej Konwencji oraz Komentarza.

Spółka zaznacza, że również organy podatkowe dla interpretacji terminu „należności licencyjne" w kontekście programów komputerowych odpowiednio odwołują się do Modelowej Konwencji oraz Komentarza. Przykładem jest pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 lutego 2010r., sygn. IPPB5/423-760/09-4/PS, zgodnie z którym „obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem. (...) Państwa, które nie zgadzają się z tezami postawionymi w Komentarzu, mogą złożyć zastrzeżenie do artykułu lub uwagi do Komentarza, (...)”.

Uwzględniając zapisy Komentarza do Modelowej Konwencji OECD w ocenie Spółki wypłacane należności nie stanowią należności licencyjnych. Jest to wyłącznie zapłata za udostępnione przez Kontrahenta dane. W związku z powyższym Spółka nie ma obowiązku pobrania i zapłaty podatku u źródła zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1, posiadania certyfikatu rezydencji swojego zagranicznego dostawcy ani sporządzenia informacji IFT-2/IFT-2R.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm. określanej dalej „updop”) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 21 ust. 1 pkt 1 updop stanowi, iż z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), podatek dochodowy ustala się w wysokości 10% przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 updop przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl natomiast art. 26 ust. 1 updop, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 umowy z dnia 4 maja 1987r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1990r. Nr 38, poz. 216) określenie „należności licencyjne” użyte w niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania każdego prawa autorskiego, patentu, znaku towarowego, rysunku lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub produkcji, lub za użytkowanie albo prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego bądź za informacje związane z doświadczeniem zdobytym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej; określenie to obejmuje należności wszelkiego rodzaju mające związek z filmami dla kin oraz z dziełami zarejestrowanymi na filmie lub taśmie w celu wykorzystywania ich w telewizji lub w radio.

Intencją Państw-Stron umowy było objęcie zakresem dyspozycji art. 12 umowy polsko –kanadyjskiej, wszelkich dochodów uzyskiwanych w związku z korzystaniem z jakiegokolwiek dzieła czy utworu chronionego prawem autorskim na gruncie prawa krajowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zawarła umowę z zagranicznym Kontrahentem z Kanady, na mocy której uzyskała prawo do korzystania z zasobów fotograficznych, ilustracji, animacji oraz innej zawartości multimedialnej za pośrednictwem witryny internetowej będącej własnością Kontrahenta. Spółka otrzymała określoną liczbę punktów, które następnie może wymieniać na zdjęcia i inne materiały graficzne, pobierane za pomocą witryny internetowej, wykorzystywane przez Spółkę dla celów reklamowych, promocyjnych itp. Zgodnie z zawartą umową została Spółce udzielona licencja przez Firmę kanadyjską na korzystanie z Zawartości w ramach dozwolonych Zastosowań określonych w umowie jednak bez przeniesienia praw autorskich o czym świadczy zapis § 2 umowy, zgodnie z którym wszelkie inne prawa do Zawartości, w tym lecz niewyłącznie, wszelkie prawa autorskie i inne prawa własności intelektualnej dotyczące Zawartości, zachowuje odpowiednio Sprzedawca lub dostawca Zawartości. Ponadto zgodnie z § 3 ust. (a) umowy Spółka jako użytkownik "nie może wykorzystywać Zawartości w produktach przeznaczonych do odsprzedaży, licencjonowania lub innego rozpowszechniania (...)".

Z powyższego wynika, iż Wnioskodawca nabędzie prawo do korzystania z zasobów fotograficznych, ilustracji, animacji oraz innej zawartości multimedialnej za pośrednictwem witryny internetowej wyłącznie na własne potrzeby, będąc jednocześnie końcowym użytkownikiem tej zawartości. Zatem płatności dokonywane przez Spółkę na rzecz podmiotu kanadyjskiego nie stanowią należności licencyjnych. Oznacza to, ze Spółka dokonując wypłaty takich należności nie będzie obowiązana do potrącenia od nich zryczałtowanego podatku dochodowego.

Obowiązek pobrania przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 26 ust. 1 updop dotyczy wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 updop. W przedstawionym stanie faktycznym nie obejmuje on swoją dyspozycją Wnioskodawcy, gdyż wypłacone przez niego należności nie stanowią należności licencyjnych, na podstawie ww. art. 21 updop. Dokonując wypłaty należności na rzecz Kontrahenta z Kanady Spółka nie jest zatem zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od płatności na rzecz zagranicznego kontrahenta na podstawie art. 26 ust. 1 updop w związku z art. 21 ust. 1 updop.

W przypadku wypłaty przez Spółkę należności Kontrahentowi Kanadyjskiemu, które nie mieszczą się w katalogu art. 21 ust. 1 updop, Spółka nie będzie miała obowiązku posiadania certyfikatu rezydencji warunkującego niepobranie podatku „u źródła”. W związku z tym na Spółce nie będzie również ciążył obowiązek do złożenia informacji IFT-2/IFT-2R.

Stanowisko Spółki zatem w zakresie ustalenia:

• czy na Spółce ciąży obowiązek pobrania i uiszczenia podatku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z zakupem przedstawionych w stanie faktycznym praw,
• czy na Spółce ciąży obowiązek posiadania certyfikatu rezydencji kanadyjskiego kontrahenta oraz sporządzenia informacji IFT-2/IFT-2R

–należy uznać za prawidłowe.

Na marginesie wskazać należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji nie była ocena czy sposób wykorzystywania nabytych przez Wnioskodawcę zasobów, przedstawiony we własnym stanowisku Spółki, zgodny jest z zawartą z kontrahentem zagranicznym umową.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.