Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.444.2018.1.WB
z 9 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2018 r. (data wpływu 17 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina – jednostka samorządu terytorialnego, będąca czynnym podatnikiem podatku VAT podpisała w dniu 14 grudnia 2017 r. umowę z Samorządem Województwa o dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach PROW 2014-2020 na realizację operacji w zakresie Poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”. Gmina otrzymała dofinansowanie w wysokości 166.915,00 zł na stworzenie strefy rekreacyjnej (przy szkole) oraz na zabudowę małej architektury – służącej obsłudze ruchu turystycznego. W ramach przedmiotowego Projektu, zostały zrealizowane dwa zadania inwestycyjne, stanowiące środki trwałe Gminy – opisane poniżej.

Zadanie nr 1 – polegało na likwidacji istniejącej nawierzchni asfaltowej i ułożeniu nowej (poliuretanowej) nawierzchni boiska wielofunkcyjnego o wymiarach bez obrzeża 24,00 m x 42,00 m, w skład którego wejdą boisko do piłki ręcznej 40 m x 20 m, boisko do siatkówki 18 m x 9 m, boisko do badmintona 13,4 m x 6,1 m, dwa boiska treningowe do koszykówki 15 m x 23,9 m, bieżnia do skoku w dal oraz uzupełnienie zieleni trawiastej. Na boisku zostały zamontowane 2 szt. bramek do piłki ręcznej, 2 szt. słupków do siatkówki/badmintona, 4 szt. – 2 komplety stojaków do koszykówki. Zamontowano także piłkochwyty o wysokości 5 m o długości 26,00 mb.

Korzystanie ze zmodernizowanego (nowoczesnego) boiska jest nieodpłatne oraz ogólnodostępne poza godzinami lekcyjnymi dla wszystkich mieszkańców Gminy i przyjezdnych turystów – w okresie roku szkolnego. W wakacje boisko będzie dostępne bez żadnych ograniczeń czasowych.

Boisko znajduje się na działce, która jest przekazana w nieodpłatny trwały zarząd Szkole Podstawowej. Gmina zamierza zatem także przekazać (w sierpniu br.) na podstawie decyzji administracyjnej Wójta Gminy, protokołem przekazania i dokumentem PT ww. placówce zmodernizowane boisko. Od 1 stycznia 2017 r. w związku z centralizacją rozliczeń podatku VAT, Szkoła Podstawowa rozlicza podatek od towarów i usług wraz z Gminą i jej pozostałymi jednostkami budżetowymi jako jeden podatnik podatku od towarów usług – Gmina.

Zadanie nr 2 – zabudowano 12 ławeczek, 12 koszy na śmieci i 1 stojak na rowery w centrum – przy obiektach najbardziej odwiedzanych przez mieszkańców, atrakcyjnych turystycznie lub kulturowo (m.in. przed zabytkowym parkiem dworskim, przy remizie, urzędzie, bibliotece, cmentarzu). Mała architektura powstała w miejscach publicznych, na działkach należących do Gminy oraz na części działek będących własnością: Powiatu, Parafii, Spółdzielni – udostępnionych na podstawie umów użyczenia na okres do dnia 31 grudnia 2023 r. Przedmiotowe ławeczki, kosze i stojak na rowery są ogólnodostępne. Gmina będzie utrzymywać w należytym stanie i porządku nowozabudowaną infrastrukturę publiczną oraz nie zamierza przekazywać w administrowanie tej części majątku żadnej swojej jednostce.

Wykonawcy zadań inwestycyjnych zostali wyłonieni w drodze postępowania przetargowego i wewnętrznych procedur udzielania zamówień publicznych przez Urząd Gminy – zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych. Faktury za realizację obu ww. zadań inwestycyjnych wystawione były na Gminę.

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT, składającym miesięczne deklaracje VAT-7, występującym jako podatnik VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.). Na podstawie art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 280) od 1 stycznia 2017 r. Gmina rozlicza się z tytułu podatku VAT wraz ze swoimi jednostkami budżetowymi.

Gmina wykonuje czynności zarówno opodatkowane podatkiem VAT, zwolnione z opodatkowania oraz niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponieważ Gmina jako Wnioskodawca ww. projektu chce zaliczyć koszty podatku VAT z realizacji inwestycji do kosztów kwalifikowanych projektu i tym samym otrzymać do nich dofinansowanie, musi wykazać, że podatek VAT poniesiony na realizację tych inwestycji w żaden sposób nie może być odzyskany.

Zmodernizowane boisko będzie udostępniane nieodpłatnie. Produkty projektu zatem nie będą wykorzystywane w działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Gmina nie ma prawnej możliwości odzyskania w części podatku VAT od wydatków poniesionych na boisko w przedmiotowym projekcie.

Gmina nie pomniejsza podatku VAT należnego z faktur wydatkowych dotyczących projektu o podatek VAT naliczony, ani współczynnikiem wyliczonym dla Urzędu Gminy, ani dla Szkoły Podstawowej (tzw. współczynnikiem struktury sprzedaży oraz tzw. Prewspółczynnikiem).

Poniesione wydatki na ww. inwestycję nie są związane z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych. Brak świadczeń odpłatnych, brak przychodów uniemożliwia odliczenie VAT.

Rozwój i popularyzacja kultury fizycznej i turystyki, zaspokajanie potrzeb wspólnoty, w tym utrzymanie i udostępnianie terenów rekreacyjnych, należy do zadań obligatoryjnych Gminy zgodnie z przepisami art. 7 ust. 2 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz zgodnie z ustawą z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie. Gmina ma obowiązek zaspokajania potrzeb mieszkańców związanych z kulturą fizyczną i sportem oraz zapewnieniem terenów rekreacyjnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do realizowanego projektu Gmina będzie miała możliwość odliczenia podatku VAT, tj. czy będzie miała możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki zarówno w trakcie realizacji projektu jak również po przekazaniu jego części (boiska do Szkoły Podstawowej)?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on możliwości odzyskania podatku VAT, ponieważ zakupy towarów i usług związane z realizacją przedmiotowego projektu nie będą służyły czynnościom opodatkowanym. Ponadto Gmina realizując przedmiotowe przedsięwzięcie realizuje zadanie własne nałożone odrębnymi przepisami.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W związku z tym, zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, związanego z nakładami poniesionymi na realizację opisanych we wniosku zadań inwestycyjnych, zrealizowanych w ramach projektu objętego dofinansowaniem ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in.: kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina – jednostka samorządu terytorialnego będąca czynnym podatnikiem podatku VAT podpisała w dniu 14 grudnia 2017 r. umowę z Samorządem Województwa o dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach PROW 2014-2020 na realizację operacji w zakresie Poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”. Gmina otrzymała dofinansowanie w wysokości 166.915,00 zł na stworzenie strefy rekreacyjnej (przy szkole) oraz na zabudowę małej architektury – służącej obsłudze ruchu turystycznego. W ramach przedmiotowego Projektu, zostały zrealizowane dwa zadania inwestycyjne, stanowiące środki trwałe Gminy – opisane poniżej. Zadanie nr 1 – polegało na likwidacji istniejącej nawierzchni asfaltowej i ułożeniu nowej (poliuretanowej) nawierzchni boiska wielofunkcyjnego o wymiarach bez obrzeża 24,00 m x 42,00 m, w skład którego wejdą boisko do piłki ręcznej 40 m x 20 m, boisko do siatkówki 18 m x 9 m, boisko do badmintona 13,4 m x 6,1 m, dwa boiska treningowe do koszykówki 15 m x 23,9 m, bieżnia do skoku w dal oraz uzupełnienie zieleni trawiastej. Na boisku zostały zamontowane 2 szt. bramek do piłki ręcznej, 2 szt. słupków do siatkówki/badmintona, 4 szt. – 2 komplety stojaków do koszykówki. Zamontowano także piłkochwyty o wysokości 5 m o długości 26,00 mb. Korzystanie ze zmodernizowanego (nowoczesnego) boiska jest nieodpłatne oraz ogólnodostępne poza godzinami lekcyjnymi dla wszystkich mieszkańców Gminy i przyjezdnych turystów – w okresie roku szkolnego. W wakacje boisko będzie dostępne bez żadnych ograniczeń czasowych. Boisko znajduje się na działce, która jest przekazana w nieodpłatny trwały zarząd Szkole Podstawowej. Gmina zamierza zatem także przekazać (w sierpniu br.) na podstawie decyzji administracyjnej Wójta Gminy, protokołem przekazania i dokumentem PT ww. placówce zmodernizowane boisko. Od 1 stycznia 2017 r., w związku z centralizacją rozliczeń podatku VAT, Szkoła Podstawowa rozlicza podatek od towarów i usług wraz z Gminą i jej pozostałymi jednostkami budżetowymi jako jeden podatnik podatku od towarów usług – Gmina. Zadanie nr 2 – zabudowano 12 ławeczek, 12 koszy na śmieci i 1 stojak na rowery w centrum – przy obiektach najbardziej odwiedzanych przez mieszkańców, atrakcyjnych turystycznie lub kulturowo (m.in. przed zabytkowym parkiem dworskim, przy remizie, urzędzie, bibliotece, cmentarzu). Mała architektura powstała w miejscach publicznych, na działkach należących do Gminy oraz na części działek będących własnością: Powiatu, Parafii, Spółdzielni – udostępnionych na podstawie umów użyczenia na okres do dnia 31 grudnia 2023 r. Przedmiotowe ławeczki, kosze i stojak na rowery są ogólnodostępne. Gmina będzie utrzymywać w należytym stanie i porządku nowo zabudowaną infrastrukturę publiczną oraz nie zamierza przekazywać w administrowanie tej części majątku żadnej swojej jednostce. Wykonawcy zadań inwestycyjnych zostali wyłonieni w drodze postępowania przetargowego i wewnętrznych procedur udzielania zamówień publicznych przez Urząd Gminy – zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych. Faktury za realizację obu ww. zadań inwestycyjnych wystawione były na Gminę. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT, składającym miesięczne deklaracje VAT-7, występującym jako podatnik VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Na podstawie art. 3 ustawy o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego od 1 stycznia 2017 r. Gmina rozlicza się z tytułu podatku VAT wraz ze swoimi jednostkami budżetowymi. Gmina wykonuje czynności zarówno opodatkowane podatkiem VAT, zwolnione z opodatkowania oraz niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponieważ Gmina jako Wnioskodawca ww. projektu chce zaliczyć koszty podatku VAT z realizacji inwestycji do kosztów kwalifikowanych projektu i tym samym otrzymać do nich dofinansowanie, musi wykazać, że podatek VAT poniesiony na realizację tych inwestycji w żaden sposób nie może być odzyskany. Zmodernizowane boisko będzie udostępniane nieodpłatnie. Produkty projektu zatem nie będą wykorzystywane w działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Gmina nie ma prawnej możliwości odzyskania w części podatku VAT od wydatków poniesionych na boisko w przedmiotowym projekcie. Gmina nie pomniejsza podatku VAT należnego z faktur wydatkowych dotyczących projektu o podatek VAT naliczony, ani współczynnikiem wyliczonym dla Urzędu Gminy, ani dla Szkoły Podstawowej (tzw. współczynnikiem struktury sprzedaży oraz tzw. Prewspółczynnikiem). Poniesione wydatki na ww. inwestycję nie są związane z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych. Brak świadczeń odpłatnych, brak przychodów uniemożliwia odliczenie VAT. Rozwój i popularyzacja kultury fizycznej i turystyki, zaspokajanie potrzeb wspólnoty w tym utrzymanie i udostępnianie terenów rekreacyjnych należy do zadań obligatoryjnych Gminy zgodnie z przepisami art. 7 ust. 2 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym oraz zgodnie z ustawą o sporcie. Gmina ma obowiązek zaspokajania potrzeb mieszkańców związanych z kulturą fizyczną i sportem oraz zapewnieniem terenów rekreacyjnych.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację ww. projektu zarówno w trakcie, jak i po przekazaniu nieodpłatnie jego części (boiska) Szkole Podstawowej.

W tym miejscu należy wskazać, że z dniem 1 października 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotów środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 280), zwana dalej „ustawą centralizacyjną”.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 tej ustawy, ilekroć jest mowa o jednostce organizacyjnej rozumie się przez to:

1. utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy,
2. urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.
   
   

W myśl art. 3 ustawy centralizacyjnej, jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

Art. 4 ww. ustawy określa, że jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

W konsekwencji powyższego, w przedmiotowej sprawie bez znaczenia pozostaje fakt, że Gmina część wytworzonej w ramach ww. projektu infrastruktury (boisko) przekaże bezpłatnie na rzecz swojej jednostki budżetowej – Szkoły Podstawowej. Z dniem centralizacji dla celów rozliczeń VAT jednostka samorządu terytorialnego (w tym przypadku Gmina) i utworzone przez nią jednostki budżetowe są traktowane jako jeden łączny podatnik VAT czynny i w konsekwencji to Gmina powinna dokonywać jednego rozliczenia deklaracyjnego na gruncie VAT.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z opisu sprawy wynika, że Gmina realizuje opisany projekt w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym oraz ustawą o sporcie. W analizowanym przypadku – jak wskazał Wnioskodawca – efekty projektu polegającego na modernizacji obiektów infrastruktury rekreacyjnej i turystycznej nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ponadto realizacja ww. projektu odbywa się w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując ww. przedsięwzięcie działa jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim przypadku Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspakajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Mając zatem na uwadze powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy nie są spełnione, gdyż Gmina realizując ww. projekt nie działa w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi nabywane w ramach realizowanego przedsięwzięcia nie służą czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług. Zatem Zainteresowany nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu zarówno w trakcie realizacji projektu, jak i po bezpłatnym przekazaniu jego części (boiska) na rzecz Szkoły Podstawowej.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, w związku z realizacją projektu Wnioskodawca nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w ramach realizacji ww. projektu zarówno w trakcie jego realizacji, jak i również po przekazaniu jego części (boiska) Szkole Podstawowej (jednostce organizacyjnej Gminy). Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie działa jako podatnik VAT oraz wydatki związane z realizacją przedmiotowego projektu nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało ocenić jako prawidłowe.

Wyjaśnienia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym tutejszy Organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto tutejszy organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o opis sprawy, w tym w szczególności o informację, że poniesione wydatki na opisaną we wniosku inwestycję nie są związane z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.