Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.699.2018.2.WH
z 27 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2018 r. (data wpływu 23 października 2018 r.) uzupełnionym w dniu 12 grudnia 2018 r. (data wpływu 14 grudnia 2018 r.) na wezwanie Organu z dnia 4 grudnia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i udokumentowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i udokumentowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej.

Wniosek uzupełniony został w dniu 12 grudnia 2018 r. (data wpływu 14 grudnia 2018 r.) na wezwanie Organu z dnia 4 grudnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości niezabudowanej, przy nabyciu której w dniu 21 października 2011 r. przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Nieruchomość nadal pozostaje w stanie niezabudowanym. Na dzień złożenia wniosku Wnioskodawca nadal prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca zamierza zbyć wyżej opisaną nieruchomość. Nabywcą będzie podmiot gospodarczy – firma będąca czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości niezabudowanej, której tereny są oznaczone symbolem Bi. Wnioskodawca nabył tą nieruchomość w dniu 21 października 2011 r. na mocy aktu notarialnego w drodze przetargu nieograniczonego od Gminy O. Jest ona oznaczona w ewidencji gruntów numerami działek: 183/8 i 183/9 – w centrum miasta. Nieruchomość została nabyta za kwotę netto + VAT (23%) do majątku wspólnego dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Dla wskazanego we wniosku terenu Gmina nie posiadała planu zagospodarowania przestrzennego, zatem stosownie do postanowień art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) dokonała zmiany zagospodarowania terenu w drodze decyzji o warunkach zabudowy i wydała decyzję z dnia 26 lipca 2011 r. o warunkach zabudowy, ustalając sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku handlowo – usługowego wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną na działkach oznaczonych w ewidencji gruntów numerami 183/8 i 183/9.

Wobec tego Wnioskodawca aby dokonać sprzedaży tej nieruchomości wystąpił do Gminy O. z wnioskiem o przeniesienie decyzji burmistrza z dnia 26 lipca 2011 r. na Wnioskodawcę. Decyzja stała się ostateczna i prawomocna dnia 3 października 2018 r.

Na prośbę przyszłego nabywcy Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem do burmistrza o zmianę decyzji o warunkach zabudowy na budowę budynku handlowo – usługowego (marketu) wraz z bilbordem i infrastrukturą techniczną określając dokładnie w sposób wyczerpujący charakter wnioskowanej zmiany, orientacyjne parametry liczbowe, np. powierzchnia zabudowy, powierzchnia użytkowa itp. Została wydana pozytywna decyzja.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

1. Czy Wnioskodawca w związku ze zbyciem opisanej nieruchomości jest zobowiązany do uiszczenia podatku od towarów i usług VAT w stawce 23%?
2. Czy Wnioskodawca jest obowiązany wystawić nabywcy fakturę VAT z rozliczoną stawką netto + VAT 23%?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Wnioskodawca uważa, że w związku z planowanym zbyciem wyżej opisanej nieruchomości w momencie zbycia jest obowiązany do zastosowania stawki 23% VAT a nabywca jest obowiązany do zapłaty ustalonej ceny plus VAT 23%. Zatem Wnioskodawca definitywnie i bezsprzecznie powinien nabywcy wystawić fakturę VAT 23% skoro w momencie zakupu Wnioskodawca skorzystał z odliczenia VAT 23%, to przy sprzedaży musi go odprowadzić a nabywca go zapłacić.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle ww. przepisów, grunty spełniają definicję towaru, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż przez podatnika podatku od towarów i usług jest traktowana jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy – zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – w świetle art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zatem zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanej (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nieruchomość nie stanowi terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości niezabudowanej oznaczonej w ewidencji gruntów numerami działek: 183/8 i 183/9 – w centrum miasta. Wnioskodawcy przy nabyciu nieruchomości przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Dla przedmiotowej nieruchomości Gmina nie posiadała planu zagospodarowania przestrzennego, zatem stosownie do postanowień art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym dokonała zmiany zagospodarowania terenu w drodze decyzji o warunkach zabudowy i wydała decyzję z dnia 26 lipca 2011 r. o warunkach zabudowy, ustalając sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku handlowo – usługowego wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną na działkach oznaczonych w ewidencji gruntów numerami 183/8 i 183/9. Wnioskodawca zamierza zbyć wyżej opisaną nieruchomość.

Wątpliwości Wnioskodawcy sformułowane w pytaniu nr 1 dotyczą tego czy zbycie nieruchomości niezabudowanej będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, że nieruchomość niezabudowana mająca być przedmiotem sprzedaży stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę, gdyż dla działek nr 183/8 i 183/9 wydana została decyzja o warunkach zabudowy. Tym samym, przedmiotowa nieruchomość niezabudowana stanowi teren budowlany, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy.

W związku z powyższym sprzedaż przedmiotowej nieruchomości niezabudowanej nie może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W przypadku braku możliwości zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem dla zastosowania do dostawy towarów zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.: brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) towarów oraz towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Przedmiotowa dostawa nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż Wnioskodawcy z tytułu nabycia nieruchomości przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania zarówno zwolnienie od podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2, jak i pkt 9 ustawy, w związku z czym, sprzedaż przez Wnioskodawcę przedmiotowej nieruchomości podlegać będzie na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy opodatkowaniu stawką podstawową w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

W pytaniu nr 2 wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy w związku ze zbyciem nieruchomości niezabudowanej jest zobowiązany wystawić nabywcy fakturę z wykazaną stawką podatku w wysokości 23%.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Z uwagi na fakt, że planowana dostawa nieruchomości niezabudowanej będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%, to należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że jest on zobowiązany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług do wystawienia faktury VAT.

Jednocześnie zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 11-15 ustawy faktura powinna zawierać:

• wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto) (pkt 11),
• stawkę podatku (pkt 12),
• sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (pkt 13),
• kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pkt 14),
• kwotę należności ogółem (pkt 15).
  
  

Zatem Wnioskodawca wystawiając fakturę dokumentującą przedmiotową transakcję sprzedaży nieruchomości winien wykazać wartość sprzedaży netto, stawkę podatku (w analizowanym przypadku 23%), sumę wartości sprzedaży netto, kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto oraz kwotę należności ogółem.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja dotyczy pytań oznaczonych w uzupełnieniu wniosku numerem 1 i 2, natomiast w zakresie pytania oznaczonego w uzupełnieniu wniosku numerem 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.