Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.522.2018.2.AC
z 13 grudnia 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2018 r. (data wpływu 1 października 2018 r.), uzupełnionym pismem nadanym dnia 3 grudnia 2018 r. (data wpływu 7 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego w związku z prowadzeniem działalności w specjalnej strefie ekonomicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego w związku z prowadzeniem działalności w specjalnej strefie ekonomicznej.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 15 listopada 2018 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.522.2018.1.AC (doręczonym w dniu 26 listopada 2018 r.) wezwał Wnioskodawczynię na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 7 grudnia 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 3 grudnia 2018 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, wspólnikiem w spółce komandytowej (dalej: Spółka). Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. W zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, otrzymanym przez Spółkę, wskazano że zezwolenie obejmuje produkcję profili aluminiowych.

Spółka w związku z rozwojem działalności, a tym samym problemami z przestrzenią na terenie posiadanych przez siebie nieruchomości, postanowiła wynająć część hali innego przedsiębiorstwa działającego na terenie SSE, hala, w której Spółka wynajęła powierzchnię również znajduje się na terenie SSE (znajduje się w sąsiedztwie siedziby). Zarząd Spółki doszedł do wniosku, że zasadnym ekonomicznie byłoby czasowe przeniesienie do tej hali jednego z procesów produkcyjnych polegający na wybijaniu profili metalowych i ich pakowaniu (działania objęte zezwoleniem strefowym wydanym na rzecz Spółki komandytowej).

Wnioskodawczyni ma nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.). Wnioskodawczyni oprócz działalności prowadzonej w formie spółki komandytowej nie prowadzi innej działalności gospodarczej. Spółka prowadzi działalność w przeważającej mierze w zakresie produkcji wyrobów dla budownictwa, z tworzyw sztucznych. Spółka i Wnioskodawczyni nie posiadają odrębnych zezwoleń strefowych. Spółka otrzymała pierwsze zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie SSE w 2000 r., kolejne zezwolenia otrzymała w 2012 r. oraz 2014 r.

Zakres zezwolenia z 2000 r. otrzymanego przez spółkę obejmował:

  • prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie strefy, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług GUS:
    • sekcja D, podsekcja DH, dział 25, grupa 25.1, klasa 25.13 – wyroby z kauczuku pozostałe, grupa 25.2 – wyroby z tworzyw sztucznych,
    • podsekcja DJ, dział 28, grupa 28.1 – konstrukcje metalowe, grupa 28.7 – wyroby metalowe gotowe pozostałe, dział 29, grupa 29.5 – maszyny i urządzenia specjalnego przeznaczenia pozostałe (z wyłączeniem klas: 29.51 – maszyny i urządzenia stosowane w metalurgii; 29.52 – maszyny górnicze, maszyny dla kopalnictwa i budownictwa),
    • podsekcja DM, dział 35, grupa 35.1, klasa 35.12 – łodzie wycieczkowe i sportowe (z wyłączeniem: 35.12.11 – 30.1 – jachty pełnomorskie żaglowe, stalowe; 35.12.11 – 30.4 – jachty pełnomorskie motorowo-żaglowe, stalowe), grupa 35.3, klasa 35.30, dziesięciocyfrówka 35.30.31 – 30.10 – śmigłowce o masie własnej nieprzekraczającej 2000 kg, stosowane w lotnictwie cywilnym lub parapublicznym, grupa 35.3, klasa 35.30, pozycja 35.30.32 – 00 – samoloty i inne statki powietrzne o masie własnej nie przekraczającej 2000 kg.
  • z tym zastrzeżeniem że zezwolenie z 2000 r. udzielone było do dnia 1 września 2016 r.

Zezwolenie z 2012 r. obejmuje swoim zakresem:

  • prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego:

Sekcja C Dział 22

22.21.1 – włókna pojedyncze o przekroju poprzecznym > 1 mm, pręty, pałeczki i kształtowniki, z tworzyw sztucznych

22.21.2 – rury, przewody i węże oraz ich wyposażenie, z tworzyw sztucznych

22.21.21 – sztuczne jelita z utwardzonych białek lub materiałów celulozowych, rury, przewody i węże, sztywne, z tworzyw sztucznych

22.21.29 – pozostałe rury, przewody i węże oraz ich wyposażenie, z tworzyw sztucznych

22.21.3 – płyty, arkusze, folie, taśmy i pasy, z tworzyw sztucznych, niewzmocnionych, nielaminowanych ani niepołączonych z innymi materiałami

22.21.4 – pozostałe płyty, arkusze, folie, taśmy i pasy, z tworzyw sztucznych

22.21.41 – pozostałe płyty, arkusze, folie, taśmy i pasy z tworzyw sztucznych komórkowych

22.21.42 – pozostałe płyty, arkusze, folie, taśmy i pasy, z tworzyw sztucznych i innych niż komórkowe

22.21.9 – usługi podwykonawców związane z produkcją płyt, arkuszy, rur i kształtów z tworzyw sztucznych

22.23.1 – wyroby z tworzyw sztucznych dla budownictwa; linoleum i pozostałe twarde pokrycia podłogowe inne niż z tworzyw sztucznych

22.23.14 – drzwi, okna, ościeżnice i progi drzwiowe; okiennice, żaluzje i podobne wyroby oraz ich części, z tworzyw sztucznych

22.23.19 – wyroby z tworzyw sztucznych dla budownictwa, gdzie indziej niesklasyfikowane

22.29.2 – pozostałe wyroby z tworzyw sztucznych, gdzie indziej niesklasyfikowane

22.29.21 – samoprzylepne płyty, arkusze, folie, taśmy, pasy i pozostałe płaskie kształty, z tworzyw sztucznych, w rolkach o szerokości <= 20 cm

22.29.22 – pozostałe samoprzylepne płyty, arkusze, folie, taśmy, pasy i pozostałe płaskie kształty, z tworzyw sztucznych

22.29.26 – okucia do mebli, elementy do nadwozi itp., statuetki, pozostałe artykuły dekoracyjne, z tworzyw sztucznych

22.29.26 – pozostałe wyroby z tworzyw sztucznych

Sekcja C Dział 24

24.32.10 – wyroby płaskie walcowane na zimno, ze stali, szerokości < 600 mm, niepokrywane

24.32.2 – wyroby płaskie walcowane na zimno, ze stali, o szerokości < 600 mm, platerowane, powlekane lub pokrywane

24.42.22 – płaskowniki, walcówka, pręty i kształtowniki, z aluminium i stopów aluminium

24 44.22 – płaskowniki, pręty, kształtowniki i walcówka, z miedzi i jej stopów

24.45.3 – pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali

Sekcja C Dział 25

25.11.23.0 – pozostałe konstrukcje i ich części; płyty, pręty, kątowniki, kształtowniki itp. z żeliwa, stali lub aluminium

25.99.29 – pozostałe wyroby z metali nieszlachetnych, gdzie indziej niesklasyfikowane

  • z wyłączeniem działalności, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548, z póżn. zm.; dalej: „Rozporządzenie”).

Zezwolenie z 2014 r. swoim zakresem obejmuje:

  • prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego ustanowionej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 12 grudnia 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207 poz. 1293 i Nr 220 poz. 1435 oraz z 2009 r. Nr 33 poz. 256):

Sekcja C Dział 16

16.10 – drewno przetarte i strugane

16.2 – wyroby z drewna, korka, słomy i materiałów w rodzaju stosowanych do wyplatania

Sekcja C Dział 22

22.2 – wyroby z tworzyw sztucznych

Sekcja C dział 25

25.11 – konstrukcje metalowe i ich części

25.73 – narzędzia

25.9 – pozostałe gotowe wyroby metalowe

Sekcja C dział 28

28.29 – pozostałe maszyny ogólnego przeznaczenia, gdzie indziej niesklasyfikowane

28.9 – pozostałe maszyny ogólnego przeznaczenia

Sekcja C dział 32

32.5 – urządzenia, instrumenty i wyroby medyczne, włączając dentystyczne

Sekcja E Dział 38

38.11.5 – odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu

  • z wyłączeniem działalności, o której mowa w § 2 Rozporządzenia.

Część hali innego przedsiębiorstwa będzie wynajmowała Spółka, której wspólnikiem jest Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy wykonywanie części czynności produkcyjnych, przez spółkę komandytową, na terenie wynajętej hali, znajdującej się na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej będzie objęte zezwoleniem strefowym, a tym samym przychody uzyskane z tego tytułu będą korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wykonywanie części czynności produkcyjnych, przez Spółkę, na terenie wynajętej hali, znajdującej się na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej będzie objęta zezwoleniem strefowym, tym samym Wnioskodawczyni jako wspólnik spółki komandytowej będzie korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych w powyższym zakresie, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.).

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1010). Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 5a-5cd, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1010), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 21 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Tak więc warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy wówczas dochód z takiej działalności również nie będzie podlegał zwolnieniu.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie Zezwolenia. Zezwolenie to obejmuje m.in. na produkcję profili aluminiowych. Spółka ma zamiar korzystać z hal innego przedsiębiorcy, znajdujących się na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej i przeniesie tam jeden z procesów produkcyjny polegający na wybijaniu profili metalowych i ich pakowaniu.

Odnosząc się do kwestii zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych dochodu ze sprzedaży wyrobów strefowych należy stwierdzić, że fakt przeniesienia części procesów produkcyjnych do wynajmowanych nieruchomości (niebędących własnością Spółki), jednakże zlokalizowanych na terenie strefy, nie pozbawia wyrobów Spółki przymiotu „produktu strefowego”. Korzystanie z nieruchomości wynajmowanych na terenie SSE, nie stanowi częściowego „przeniesienia” działalności gospodarczej objętej zezwoleniem poza teren strefy. Zatem, o ile sprzedawane wyroby będą wyprodukowane w ramach działalności prowadzonej w Specjalnej Strefie Ekonomicznej zgodnie z zezwoleniem, dochód uzyskany z ich sprzedaży będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych (u Wnioskodawczyni jako wspólnika Spółki).

Zatem, zdaniem Wnioskodawczyni, Jej stanowisko, zgodnie z którym dochód Spółki ze sprzedaży wyrobów strefowych powinien zostać ujęty w całości jako dochód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomimo korzystania w procesie produkcyjnym z wynajmowanych hal, znajdujących się poza terenem przedsiębiorstwa Spółki, jednakże znajdujących się na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady organizacji i funkcjonowania spółek prawa handlowego reguluje ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 41 pkt 1 ww. ustawy, spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Spółka komandytowa, jako osobowa spółka prawa handlowego, nie posiada osobowości prawnej. Dochody tej spółki nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki komandytowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), wskazać należy, że zgodnie art. 9 ust. 1 tej ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Przy czym w myśl art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną, oznacza to spółkę inną niż określoną w pkt 28.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Podkreślić należy, że chociaż na gruncie podatków dochodowych spółka komandytowa nie jest odrębnym od wspólników podatnikiem, to na gruncie cywilnoprawnym jest ona samodzielnym i niezależnym od wspólników podmiotem praw i obowiązków. Spółka komandytowa jest także samodzielnym przedsiębiorcą, co wynika z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r., poz. 646, z późn. zm.). Oznacza to, że w przypadku gdy działalność gospodarcza jest prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej przez spółkę komandytową, to spółka ta jest podmiotem posiadającym zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie tej strefy (jest adresatem zezwolenia).

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1010, z późn. zm.).

Na mocy art. 12 ust. 1 ww. ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5c, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 282 oraz z 2016 r. poz. 1020 i 1206), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W myśl art. 21 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Tak więc warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Podkreślenia wymaga fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową. Biorąc powyższe pod uwagę, dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy uwzględnić, że wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w Zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w Zezwoleniu to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.

Z przedstawionego przez Wnioskodawczynię zdarzenia przyszłego wynika, że jest Ona osobą fizyczną, wspólnikiem w spółce komandytowej (dalej: Spółka). Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. W zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, otrzymanym przez Spółkę, wskazano że zezwolenie obejmuje produkcję profili aluminiowych. Spółka w związku z rozwojem działalności, a tym samym problemami z przestrzenią na terenie posiadanych przez siebie nieruchomości, postanowiła wynająć część hali innego przedsiębiorstwa działającego na terenie SSE, hala, w której Spółka wynajęła powierzchnię również znajduje się na terenie SSE (znajduje się w sąsiedztwie siedziby). Zarząd Spółki doszedł do wniosku, że zasadnym ekonomicznie byłoby czasowe przeniesienie do tej hali jednego z procesów produkcyjnych polegający na wybijaniu profili metalowych i ich pakowaniu (działania objęte zezwoleniem strefowym wydanym na rzecz Spółki komandytowej).

Odnosząc się do kwestii zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych przychodu ze sprzedaży wyrobów strefowych należy stwierdzić, że fakt wynajęcia hali produkcyjnej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej od innego przedsiębiorcy i przeniesienia tam części produkcji, nie pozbawia tych wyrobów przymiotu „produktu strefowego”. Korzystanie z wynajętej hali produkcyjnej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, nie stanowi częściowego „przeniesienia” działalności gospodarczej objętej zezwoleniem poza teren strefy. Zatem, o ile sprzedawane wyroby będą wyprodukowane w ramach działalności prowadzonej w Specjalnej Strefie Ekonomicznej zgodnie z zezwoleniem, dochód uzyskany z ich sprzedaży będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W konsekwencji dochód Wnioskodawczyni, uzyskany z tytułu działalności prowadzonej w formie spółki komandytowej, wymienionej jednocześnie w Zezwoleniu, z tytułu sprzedaży produktów strefowych, wyprodukowanych przez spółkę komandytową, na terenie wynajętej hali, znajdującej się na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, będzie korzystał ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj