Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.913.2018.1.ICZ
z 10 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2018 r. (data wpływu 30 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2017 r. Wnioskodawca złożył wniosek o dofinansowanie projektu pn.: „…”. Umowa o dofinansowanie z Zarządem Województwa zostanie podpisana w roku 2018 i w tym samym roku zostaną rozpoczęte prace dotyczące projektu. Wszystkie wydatki w ramach projektu poniesione zostaną w latach 2017 - 2019. Celem głównym projektu jest zwiększenie dostępności do wysokiej jakości świadczeń medycznych. Cel główny projektu zbieżny jest z celem działania (…)”. Projekt obejmuje zakup urządzeń medycznych, sprzętu towarzyszącego wspomagającego funkcjonowanie(..) , zarządzanie projektem oraz czynności promocyjne. Obszarem oddziaływania projektu będzie subregion północny województwa. Efektem realizacji projektu będzie osiągnięcie następujących wskaźników produktu: - Ludność objęta ulepszonymi usługami zdrowotnymi - 5200 osób/rok; -Liczba wspartych podmiotów leczniczych - 1 szt. - Nakłady inwestycyjne na zakup aparatury medycznej – 500.000 zł. Projekt jest realizowany w ramach działalności statutowej Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej. Wszystkie dostawy i usługi zostaną udokumentowane fakturami VAT, których nabywcą jest Wnioskodawca. Wszystkie efekty projektu zostaną udostępnione bezpłatnie pracownikom świadczącym usługi głównie w ramach NFZ. Podmiot z tytułu zrealizowanych prac i powstałych efektów nie będzie czerpać jakichkolwiek przychodów. Projekt nie jest objęty pomocą publiczną. Głównym celem działania zakładu jest udzielanie świadczeń zdrowotnych służących zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów regulujących zasady ich wykonywania. Celem działania Zakładu jest również promocja zdrowia. Głównym źródłem przychodów Wnioskodawcy są przychody z NFZ. Poniżej przedstawiono strukturę dotyczącą przychodów Wnioskodawcy za 2016 rok: Przychody z NFZ 6.106.177,82 - 96,84%. Przychody pozostałe za świadczenia zdrowotne 198.946,00 - 3,16%. Zgodnie z pkt 207 Komisji w sprawie pojęcia pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (2016/C 262/01, zgodnie z którym w przypadkach infrastruktury podwójnego wykorzystania, jeżeli, jest ona prawie wyłącznie wykorzystywana do celów działalności niegospodarczej, Komisja uważa, że finansowanie takiej infrastruktury może w całości wykraczać poza zakres zasad pomocy państwa, pod warunkiem, że użytkowanie do celów działalności gospodarczej ma charakter czysto pomocniczy, tj. działalności bezpośrednio powiązanej z eksploatacją infrastruktury, koniecznej do eksploatacji infrastruktury lub nieodłącznie związanej z podstawowym wykorzystaniem o charakterze niegospodarczym. Uznaje się, że taka sytuacja ma miejsce, gdy działalność gospodarcza pochłania takie same nakłady jak podstawowa działalność o charakterze niegospodarczym, takie jak materiały, sprzęt, siła robocza lub aktywa trwałe. Działalność gospodarcza o charakterze pomocniczym musi mieć ograniczony zakres, w odniesieniu do wydajności infrastruktury. Komisja w przypisie 305 wyjaśniła przy tym, że użytkowanie infrastruktury do celów gospodarczych można uznać za działalność pomocniczą, jeżeli wydajność przydzielana co roku na taką działalność nie przekracza 20% całkowitej rocznej wydajności infrastruktury. W analizowanym przypadku proporcję określono w oparciu o strukturę przychodów. Należy zwrócić uwagę na fakt, iż działalność pomocnicza również dotyczy świadczeń zdrowotnych (działalność pochłania takie same nakłady jak działalność podstawowa). Działalność pomocnicza ma charakter marginalny, należy zatem uznać, że doposażone w ramach projektu stanowiska pracy i przeszkolony personel związane są/zaangażowane są w działalność objętą publicznym systemem ochrony zdrowia, finansowaną ze środków publicznych (np. NFZ). Mając na względzie ww. warunek można przyjąć, iż działalność objęta kontraktem z NFZ nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu unijnego prawa pomocy publicznej. Co do zasady przyjmuje się, że w odniesieniu do podmiotów funkcjonujących w ramach publicznego systemu opieki zdrowotnej nie mają zastosowania przepisy o pomocy publicznej. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zakupione w ramach projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych Wnioskodawcy. Efekty realizowanego projektu nie będą służyły czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będąc podatnikiem posiadającym osobność prawną, nie wykonującym działalności gospodarczej, nie wykonując jednocześnie definicji podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, posiada możliwość odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca jako instytucja świadcząca usługi medyczne wynikające z ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych jest instytucją zwolnioną z podatku VAT. Zgodnie z art. 86 ust. ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. obniżenie podatku należnego o podatek naliczony przysługuje wyłącznie od zakupów ze sprzedażą opodatkowaną. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18-20 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz. U. nr 54, poz. 535 z późn. zm. – w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług - Dz.U. nr 226, poz. 1476 oraz na podstawie ustawy z 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług zwolnione z VAT są usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odliczania podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją omawianego projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie braku prawa do odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu – jest prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług – w 2017 roku złożył wniosek o dofinansowanie projektu. Celem głównym projektu jest zwiększenie dostępności do wysokiej jakości świadczeń medycznych tj. diagnozy i leczenia chorób. Projekt obejmuje zakup urządzeń medycznych, sprzętu towarzyszącego wspomagającego funkcjonowanie AOS w zakresie opieki (…), zarządzanie projektem oraz czynności promocyjne. Zakupione w ramach projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych Wnioskodawcy. Efekty realizowanego projektu nie będą służyły czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano na wstępie, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Wnioskodawca wskazał bowiem, że nie będzie wykorzystywać towarów i usług zakupionych w ramach przedmiotowego projektu do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto efekty realizowanego projektu nie będą służyły czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem w tej sytuacji Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków związanych z realizacją projektu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT jest prawidłowe.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18-20 ustawy o VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług medycznych, gdyż nie było to przedmiotem wniosku, nie zadano pytania w tym zakresie, a fakt ten przyjęto jako element stanu faktycznego i nie był on przedmiotem oceny.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.