Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.520.2018.1.AM
z 5 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we 3 października 2018 r. (data wpływu 5 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy koszty Opłat licencyjnych stanowią koszty, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji czy wyżej wymienione koszty nie podlegają ograniczeniu na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT i mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy w pełnej wysokości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy koszty Opłat licencyjnych stanowią koszty, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji czy wyżej wymienione koszty nie podlegają ograniczeniu na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT i mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy w pełnej wysokości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym – podatnikiem CIT, funkcjonującym w międzynarodowej strukturze podmiotów powiązanych (dalej: „Grupa”). Grupa, której częścią jest Wnioskodawca, specjalizuje się w produkcji oraz sprzedaży wind oraz schodów i chodników ruchomych, a także w świadczeniu usług związanych z montażem i utrzymaniem tych urządzeń.

Grupa zakłada istnienie wyspecjalizowanych podmiotów odpowiedzialnych za poszczególne funkcje w ramach łańcucha produkcji i dostawy produktów. W związku z tym, w Grupie funkcjonują między innymi podmioty odpowiedzialne za produkcję, sprzedaż produktów i usług, rozwój i badania, a także za świadczenie wyspecjalizowanych usług na rzecz innych podmiotów z Grupy.

W ramach powyższego, Wnioskodawca działa jako podmiot odpowiedzialny za sprzedaż na terenie Polski dźwigów oraz schodów i chodników ruchomych, a także urządzeń i części zamiennych do tych urządzeń (dalej: „Produkty”), zakupionych w głównej mierze od podmiotów z Grupy. Spółka dystrybuuje Produkty głównie do podmiotów niepowiązanych.

Ponadto, Spółka zajmuje się świadczeniem usług związanych z dostawą Produktów oraz usług posprzedażowych i serwisowych. W tym zakresie Spółka świadczy usługi projektowania rozwiązań dotyczących wind oraz schodów i chodników ruchomych, usługi montażu i instalacji wind oraz schodów i chodników ruchomych, usługi konserwacji, naprawy, modernizacji i wymiany tych urządzeń, a także usługi szkoleniowe dla nabywców urządzeń oraz usługi związane z odbiorami urządzeń (dalej: „Usługi”). Spółka świadczy Usługi głównie na rzecz podmiotów niepowiązanych.

Wnioskodawca nie jest właścicielem znaków towarowych, patentów, procesów czy też „know-how” w zakresie wiedzy technicznej wykorzystywanej w Grupie zarówno w procesie produkcji, jak i podczas świadczenia usług związanych z Produktami.

W związku z powyższym, dla celów prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nabywa na podstawie umowy licencyjnej (ang. License Agreement) - dalej: „Umowa licencyjna”, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11 ustawy o CIT z siedzibą w Szwajcarii (dalej: „Licencjodawca”), prawo do korzystania w ramach prowadzonej działalności ze znaków towarowych (dalej: „Znak towarowy”) oraz innych składników własności intelektualnej, którymi dysponuje Licencjodawca, takich jak:

1. patenty (w tym między innymi patenty na wynalazki, wzory użytkowe i inne modele mające zastosowanie w procesie projektowania, produkcji, montażu, instalacji, sprzedaży, a także naprawy, modernizacji i utrzymania produktów, w tym wind, schodów i chodników ruchomych);
2. prawa autorskie;
3. know-how (w tym zastrzeżone tajemnice handlowe, poufne informacje handlowe i techniczne, dotyczące projektowania, rozwoju, produkcji, ulepszania, montażu, instalacji, serwisowania, naprawy, modernizacji i sprzedaży urządzeń produktów Grupy, a także związanych z tym urządzeń i materiałów instruktażowych, dalej: „know-how”);
4. wzory i
5. nazwy domen

(łącznie dalej: „Licencje”).

Jak stanowi Umowa licencyjna:

1. Licencjodawca jest podmiotem, który działa w Grupie jako właściciel know-how, licznych patentów, znaków towarowych i innych praw własności intelektualnej związanych z wykorzystywaną w ramach Grupy technologią produkcji wind, schodów i chodników ruchomych, a także ze świadczeniem usług dotyczących tych urządzeń. W szczególności, Licencjodawca posiada prawa własności intelektualnej oraz know-how w zakresie projektowania, produkcji, instalacji, montażu, utrzymania, napraw, modernizacji i innych usług związanych z windami, schodami ruchomymi, chodnikami ruchomymi, taśmami produkcyjnymi, silnikami, narzędziami do podnoszenia, systemami bezpieczeństwa, kontroli dostępu, zarządzania ruchem budynków i innymi technologiami budowlanymi.
   
   
2. Licencjodawca jest odpowiedzialny w ramach Grupy za pozyskiwanie wyżej wskazanych praw własności intelektualnej poprzez nabycie patentów oraz finansowanie prac badawczo-rozwojowych. Licencjodawca zleca wspominane prace badawczo-rozwojowe zarówno podmiotom z Grupy (wyspecjalizowanym w działalności badawczo-rozwojowej), jak i podmiotom trzecim. W ten sposób nabyte rozwiązania chronione prawami własności intelektualnej Licencjodawcy są następnie udostępniane podmiotom z Grupy na podstawie umów licencyjnych z Licencjodawcą.
   
   
3. Działalność Licencjodawcy prowadzona jest w oparciu o wysoko wykwalifikowany personel. Licencjodawca posiada odpowiednią dokumentację odnośnie praw własności intelektualnej, którymi dysponuje.
   
   
4. Licencjodawca jest odpowiedzialny za następujące funkcje w Grupie: projektowanie i zarządzanie programami w zakresie działalności badawczo-rozwojowej i marketingu, zarządzanie i kontrolę nad budżetami przeznaczonymi na działalność badawczo-rozwojową, kontrolę i strategiczne decyzje w zakresie programów badawczo-rozwojowych, rejestrację, utrzymanie, ochronę i obronę patentów, know-how, znaków towarowych i innych praw intelektualnych.
   
   
5. Licencjodawca jest odpowiedzialny za wszelkie ryzyka i koszty związane z rozwojem, ulepszaniem, rejestracją, utrzymaniem, ochroną, obroną i licencjonowaniem Licencji.
   
   
6. Wnioskodawca był zainteresowany uzyskaniem prawa do korzystania z Licencji mając na uwadze chęć osiągnięcia sukcesu w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.
   
   
7. Licencjodawca udzielił Wnioskodawcy niewyłącznej licencji na korzystanie z Licencji na terytoriach, na których prowadzona jest działalność gospodarcza Wnioskodawcy (co do zasady jest to terytorium Polski)
   
   
8. Wnioskodawca:
   1. ma prawo do korzystania z Licencji do produkcji Produktów lub do nabywania produktów wyprodukowanych z wykorzystaniem Licencji, w celu oferowania ich na rynku i do ich wykorzystywania, sprzedaży, kopiowania, ulepszania, rozwijania, modyfikowania, instalowania, utrzymywania, modernizacji i naprawy w zakresie w jakim jest to związane z działalnością biznesową Wnioskodawcy.
      
   2. nie ma prawa do udzielenia sublicencji podmiotom z Grupy lub podmiotom trzecim bez uprzedniej pisemnej zgody Licencjodawcy.
      
   
   

W związku z zawartą z Licencjodawcą Umową licencyjną, Wnioskodawca, jako dystrybutor Produktów a także podmiot świadczący Usługi, w ramach bezpośrednich rozliczeń z Licencjodawcą, ponosi i będzie ponosił opłaty z tytułu korzystania z Licencji (dalej: „Opłata licencyjna”).

Wysokość Opłaty licencyjnej płatnej przez Spółkę na rzecz Licencjodawcy ustalana jest w wysokości 3,5% wartości zafakturowanych przychodów (pomniejszonych o udzielone rabaty) uzyskanych przez Spółkę z działalności montażowej, instalacyjnej, konserwacji, naprawy, modernizacji oraz sprzedaży/dystrybucji Produktów do podmiotów niepowiązanych w obrocie krajowym i zagranicznym (kalkulowanych zgodnie ze standardami Grupy) pomniejszonej o wartość przychodów Wnioskodawcy dotyczących sprzedaży kompletnych systemów wind i schodów ruchomych zakupionych przez Wnioskodawcę od podmiotów trzecich. Tym samym, przychody ze sprzedaży towarów zakupionych od niepowiązanych dostawców, nieoznaczonych Znakami towarowymi Grupy, nie stanowią podstawy do naliczania Opłaty licencyjnej.

Powyższy schemat oznacza, że wynagrodzenie należne Licencjodawcy z tytułu Opłaty licencyjnej jest zmienne i jest w sposób bezpośredni skorelowane z wartością przychodu osiągniętego przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że korzystanie z Licencji na podstawie Umowy licencyjnej jest niezbędne do prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Dzięki Umowie Licencyjnej Wnioskodawca ma prawo posługiwać się Znakami towarowymi, co z uwagi na globalną pozycję, jaką posiada Grupa Wnioskodawcy na rynku produkcji oraz sprzedaży wind, schodów i chodników ruchomych, pozwala Wnioskodawcy pozycjonować się jako dystrybutor produktów najwyższej jakości. Także pozostałe Licencje posiadane przez Licencjodawcę (w tym patenty i know-how), umożliwiające Wnioskodawcy korzystanie z rozwiązań i procesów technologicznych związanych z procesem montażu i instalacji dostarczanych przez Spółkę Produktów, a także wykorzystywane przez Spółkę podczas świadczenia innych usług, w tym projektowania, modernizacji, naprawy i wymiany, są niezbędne w prowadzeniu działalności przez Wnioskodawcę.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, opłaty z tytułu Opłaty licencyjnej spełniają warunki uznania ich za koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Spółka informuje, iż wskazana w niniejszym wniosku Licencja nie stanowi wartości niematerialnej i prawnej, o której mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT i nie została ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki.

Na skutek dokonanej z dniem 1 stycznia 2018 r. nowelizacji ustawy o CIT, wprowadzono istotne zmiany w zakresie uznawania za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z usługami niematerialnymi, jak również z opłatami i należnościami za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości niematerialnych. W szczególności, wprowadzono art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, na podstawie którego ograniczona została możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów m.in. opłat oraz należności licencyjnych, ponoszonych bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, w części w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty stanowiącej sumę dochodu uwzględnionego w podstawie opodatkowania, wysokości odpisów amortyzacyjnych zaliczonych w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów oraz różnicy między przychodami i kosztami finansowania zewnętrznego (tzw. EBITDA dla celów podatkowych). Jednocześnie, w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT ustawodawca postanowił, że organicznie to nie będzie miało zastosowania do kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru (produktu) lub świadczeniem usługi.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, w związku z tym, że ustawa o CIT dla celów zastosowania zwolnienia z zastosowania ograniczenia, przewidzianego w art. 15e ust. 11 pkt 1, posługuje się terminem kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem towaru (produktu) lub świadczeniem usługi, Wnioskodawca powziął istotne z punktu widzenia podatkowego wątpliwości w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów Opłat licencyjnych należnych Licencjodawcy na podstawie Umowy licencyjnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy koszty Opłat licencyjnych stanowią koszty, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji czy wyżej wymienione koszty nie podlegają ograniczeniu na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT i mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy w pełnej wysokości?

Zdaniem Wnioskodawcy,

W ocenie Wnioskodawcy, koszty Opłat licencyjnych mają charakter kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem przez Wnioskodawcę towarów (produktów) lub świadczeniem usług, o których mowa w art. I5e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, w konsekwencji wyżej wskazane koszty nie będą podlegały ograniczeniu na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, a więc będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy w pełnej wysokości.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

W ocenie Wnioskodawcy, Opłata licencyjna ponoszona na podstawie Umowy licencyjnej na rzecz podmiotu powiązanego za korzystanie z Licencji może być uznana za bezpośrednio związaną z wytworzeniem towarów lub świadczeniem usług w rozumieniu art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT i tym samym ograniczenie w możliwości zaliczenia Opłaty licencyjnej do kosztów uzyskania przychodu, wynikające z art. 15e ust. 1 tej ustawy o CIT, nie będzie mieć zastosowania do Opłaty Licencyjnej.

Z dniem 1 stycznia 2018 r. na mocy art. 2 pkt 18 w zw. z art. 15 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. (Dz. U. poz. 2175 - dalej: „Nowelizacja”) do ustawy o CIT został dodany nowy art. 15e.

Zgodnie z art. 15e ust. 1, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

1. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
2. wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

- poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Zgodnie z art. 15e ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT przedmiotem opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości są wartości niematerialne i prawne wskazane w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,tj.:

• autorskie lub pokrewne prawa majątkowe;
  

• licencje;
  

• prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – prawo własności przemysłowej oraz
  

• wartości stanowiące równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).
  
  
  

Zgodnie jednak z art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru (produktu) lub świadczeniem usługi.

Ustawa o CIT nie zawiera definicji kosztów zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów „bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru”.

W toku prac legislacyjnych nad Nowelizacją Minister Rozwoju i Finansów w odpowiedzi na uwagi zgłoszone w ramach konsultacji publicznych wskazał, że „kwestia bezpośredniego związku kosztu z przychodem jest w dużej mierze zindywidualizowana. Wprowadzenie precyzyjnej definicji nie wydaje się możliwe”.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, aby ustalić zakres znaczeniowy przepisu art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT należy odwołać się do wykładni celowościowej tego przepisu. Pomocne w tym mogą być materiały z procesu legislacyjnego, w szczególności uzasadnienie do Nowelizacji, na mocy której powyższa regulacja została wprowadzona do ustawy o CIT.

I tak, jak wynika z treści uzasadnienia do Nowelizacji, „omawiane ograniczenie z ust. 1 nie znajdzie zastosowania w przypadku tych kategorii kosztów, które mają charakter kosztów bezpośrednio wpływających na koszt wytworzenia danego towaru lub świadczonej usługi, jak również do kosztów refakturowanych przez podatnika (ust. 9 [finalnie w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT – przyp. Wnioskodawcy]). Celem tego wyłączenia – w zakresie kosztów bezpośrednio związanych z przychodami ze sprzedaży towaru lub usługi – jest uwzględnienie sytuacji, gdy cena danego towaru lub usługi w istotnym zakresie determinowana jest wysokością kosztu nabycia wartości niematerialnej i prawnej. W takich przypadkach koszt nabycia określonego prawa może być (jest) zupełnie nieadekwatny do dochodu (marży) uzyskiwanego na danej działalności. Jako przykłady kosztów bezpośrednio związanych ze świadczeniem przez podatnika usługi można wskazać koszty nabywanych od spółek powiązanych usług projektowych, które są wykorzystywane przy produkcji polskiej spółki meblarskiej czy koszty usług reasekuracji, które są związane ze świadczeniem usług ubezpieczenia”.

Ponadto, w oficjalnym stanowisku Ministerstwa Finansów (dalej: „MF”), zaprezentowanym w informacji z dnia 23 kwietnia 2018 r. dotyczącej wykładni pojęcia kosztów usług i praw bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi (dalej: „Informacja”), MF podniósł, że:

„Przepis art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT w przeciwieństwie do art. 15 ust. 4 i nast. nie odnosi się do sposobu "związania kosztu z przychodami", lecz do sposobu związania kosztu "z wytworzeniem lub nabyciem wytworzeniem towaru lub świadczeniem usługi”. Językowa analiza tego wyrażenia prowadziłaby do wniosku, iż chodzi o związek kosztu z czynnością „wytwarzania” lub „nabywania” towaru albo „świadczenia” usługi. Bardziej funkcjonalna wykładnia tych pojęć sprowadza się do poszukiwania tego związku z samym przedmiotem (efektem) tego wytwarzania (nabywania) albo świadczenia usługi, tj. określonym dobrem lub określoną usługą. Z tego względu należy uznać, iż koszt, o którym mowa w omawianym przepisie to koszt usługi lub prawa w jakimkolwiek stopniu „inkorporowanych” w produkcie, towarze lub usłudze. Jest to zatem koszt, który wpływa na finalną cenę danego towaru lub usługi, jako (zazwyczaj) jeden z wielu wydatków niezbędnych do poniesienia w procesie produkcji, dystrybucji danego dobra lub świadczenia określonej usługi. Koszt ten powinien przy tym być możliwy do zidentyfikowania, jako czynnik obiektywnie kształtujący cenę danego dobra lub usługi”.

MF jako przykład zastosowania wyłączenia z art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT wskazał koszty licencji na znak towarowy wykorzystywany na potrzeby świadczenia umowy dystrybucyjnej, wskazując, że „Brak posiadania przedmiotowej licencji uniemożliwiłby Spółce w praktyce sprzedaż produktów na rzecz konsumentów w Polsce. Produkty te z kolei Spółka nabywa od innego podmiotu z grupy”. Konsekwentnie, MF podkreślił rolę udzielonej licencji, która w istocie warunkuje podatnikowi możliwość prowadzenia sprzedaży na terytorium Polski.

Ponadto, w podanym przez MF przykładzie jednym z aspektów warunkujących bezpośredni związek ponoszonego kosztu z nabywanym towarem był model kalkulacji wynagrodzenia, którego wysokość jest uzależniona od wartości sprzedaży towarów oznaczonych przedmiotowymi znakami towarowymi – należne wynagrodzenie stanowi określony procent od obrotu.

Odnosząc powyższe do kosztów Opłaty Licencyjnej, na podstawie której Wnioskodawca jest uprawniony do korzystania z Licencji (w tym znaków towarowych, know-how i patentów) w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności w zakresie sprzedaży Produktów oraz świadczenia Usług należy uznać, że spełniona będzie przesłanka bezpośredniego związku kosztu Opłaty licencyjnej ze sprzedażą Produktów oraz świadczeniem Usług.

Licencja obejmuje bowiem prawo do korzystania z określonych Znaków towarowych, którymi są oznaczane sprzedawane przez Wnioskodawcę Produkty, oraz prawo do korzystania z rozwiązań i procesów technologicznych wykorzystywanych przez Wnioskodawcę podczas sprzedaży Produktów oraz świadczenia Usług. Dodatkowo, Umowa licencyjna warunkuje nabycie przez Wnioskodawcę Produktów wy produkowanych przez podmioty powiązane z wykorzystaniem Licencji. Konsekwentnie, gdyby Wnioskodawca nie ponosił kosztów Opłaty licencyjnej, nie mógłby nabywać i dystrybuować ściśle skonkretyzowanych Produktów oraz świadczyć ściśle skonkretyzowanych Usług, a tym samym uzyskiwać przychodów z ich sprzedaży/świadczenia.

W tym zakresie należy podkreślić, że specyfika działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, tj. sprzedaż zaawansowanych technologicznie Produktów oraz świadczenie specjalistycznych Usług związanych z tymi Produktami wymaga tego, aby Wnioskodawca miał dostęp do know-how oraz rozwiązań i procesów technologicznych. Bez ponoszenia Opłat licencyjnych na podstawie Umowy licencyjnej Wnioskodawca nie mógłby nabywać wyrobów o takiej jakości, jaką zapewnia korzystanie z know-how Licencjodawcy. Ponadto, aby Spółka mogła na sprzedawanych Produktach umieszczać znaki towarowe, które nie są jej własnością, musi uzyskać zgodę podmiotu, który posiada prawo własności lub prawo do udzielania sublicencji na korzystanie ze znaków towarowych. Bez oznaczania wyprodukowanych produktów Znakami towarowymi Licencjodawcy, Wnioskodawca osiągałby niższy poziom przychodów z działalności dystrybucyjnej. Dzięki używaniu Znaków towarowych Licencjodawcy, Produkty dystrybuowane przez Wnioskodawcę są lepiej rozpoznawalne na polskim rynku i lepiej postrzegane przez klientów.

Powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, wskazuje na ekonomiczny związek przyczynowo- skutkowy pomiędzy kosztami Opłaty licencyjnej oraz sprzedawanymi przez Wnioskodawcę Produktami i świadczonymi Usługami, co w ocenie Wnioskodawcy potwierdza, że koszty Opłaty licencyjnej pozostają w bezpośrednim (ścisłym) związku ze sprzedawanymi Produktami oraz świadczonymi Usługami.

Za bezpośrednim związkiem kosztów Opłaty licencyjnej ze sprzedawanymi przez Spółkę Produktami i świadczonymi Usługami przemawia również sposób kalkulacji wynagrodzenia należnego Licencjodawcy. Zgodnie z przyjętym modelem, wynagrodzenie Licencjodawcy jest kalkulowane jako procent wartości zafakturowanej sprzedaży z tytułu dystrybucji Produktów i świadczenia Usług (bez uwzględnienia wartości przychodów Wnioskodawcy dotyczących sprzedaży kompletnych systemów wind i schodów ruchomych zakupionych od podmiotów trzecich). W rezultacie wysokość Opłaty licencyjnej uzależniona jest od realizowanego przez Wnioskodawcę obrotu.

Wnioskodawca, określając poziom cen, po których będzie sprzedawał Produkty i Usługi, musi więc wziąć pod uwagę, że określony procent przychodów netto ze sprzedaży będzie musiał zapłacić Licencjodawcy w formie Opłaty licencyjnej. Innymi słowy, Opłata licencyjna brana jest pod uwagę podczas ustalania marży na sprzedaży, co wskazuje na bezpośredni związek pomiędzy ponoszonymi przez Spółkę kosztami Opłaty licencyjnej a osiąganym przychodem ze sprzedaży Produktów i Usług. Powyższe jednoznacznie przemawia za tym, że w analizowanym stanie faktycznym znajdzie zastosowanie zwolnienie przewidziane w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że koszty Opłaty licencyjnej jako niezbędne do sprzedaży przez Spółkę Produktów oraz świadczenia Usług mają charakter kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez Wnioskodawcę towaru lub świadczeniem usługi, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT. Przemawia za tym również sposób kalkulacji ww. kosztów, których wartość jest ściśle uzależniona od zrealizowanej przez Spółkę sprzedaży Produktów oraz świadczonych Usług.

Wnioskodawca w tym miejscu chciałby przytoczyć wydane dotychczas interpretacje indywidualne, które dotyczą bardzo podobnych stanów faktycznych jak ten przedstawiony przez Wnioskodawcę. W interpretacjach indywidualnych wskazano, że następujące opłaty mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi w rozumieniu art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT:

• interpretacja z dnia 3 kwietnia 2018 r. (sygn. 0114-KDIP2-3.4010.15.2018.1.PS), w której organ odstępując od uzasadnienia uznał następujące stanowisko podatnika za prawidłowe: „Również przyjęty przez Spółkę oraz Podmiot Powiązany model rozliczeń wynagrodzenia za Licencję Znakową wskazuje na to, że cena sprzedaży nabywanych i dystrybuowanych przez Wnioskodawcę Towarów jest skorelowana z kosztami tej licencji. W tym zakresie bezpośredni związek kosztów Licencji Znakowej z nabywanymi Towarami przejawia się w istnieniu zależności kwotowej pomiędzy wysokością kosztu Licencji Znakowej a przychodami uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę ze sprzedaży Towarów przy wykorzystaniu Znaków Towarowych. Wynika to z tego, że wynagrodzenie ponoszone na rzecz Podmiotu Powiązanego stanowi określony procent wartości netto sprzedanych Towarów, co sprawia, że wysokość wynagrodzenia jest wprost zależna od wartości sprzedaży realizowanej przez Wnioskodawcę. Oznacza to, że koszty Licencji Znakowej należnej Podmiotowi Powiązanemu definiowane są wartością sprzedaży nabytych przez Wnioskodawcę Towarów opatrzonych Znakami Towarowymi, a cena sprzedaży Towarów została skalkulowana tak, że zawiera w sobie koszt opłaty za Licencję Znakową. Niewątpliwie jest to wyraz związku kwotowego pomiędzy wysokością ponoszonych kosztów Licencji Znakowej a nabywanymi i dystrybuowanymi Towarami. Niezależnie bowiem od tego, czy wartość Licencji Znakowej zostałaby ujęta wprost w jednostkowej cenie nabycia Towarów czy też wynagrodzenie za nią będzie ponoszone w sposób opisany we wniosku (jako określony procent wartości sprzedaży Towarów realizowanej przez Wnioskodawcę, faktyczna cena sprzedaży Towarów musi uwzględniać okoliczność ponoszenia kosztów Licencji Znakowej na rzecz Podmiotu Powiązanego. Powyższe oznacza, że w odniesieniu do kosztów Licencji Znakowej spełniony jest również związek kwotowy jako element bezpośredniego związku tych kosztów z przychodami uzyskanymi z nabywanych i dystrybuowanych Towarów”;
  

• interpretacja z dnia 20 września 2018 r. (sygn. 0114-KDIP2-3.4010.206.2018.2.MC), w której organ w pełni uznał stanowisko podatnika za prawidłowej przyznając, że: „koszty Licencji ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu powiązanego stanowią koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem towarów w rozumieniu art. 15e ust. 11 pkt 1 updop. Spotka jednoznacznie wskazała, że prawo do korzystania z Licencji warunkuje wytwarzanie produktów oraz późniejszą sprzedaż ich dystrybutorom. Tym samym opłaty ponoszone z tytułu Licencji stanowią koszty związane bezpośrednio z wytworzeniem Produktów przez Wnioskodawcę”;
  

• interpretacja z dnia 23 maja 2018 r. (sygn. 0111-KDIB2-3.4010.26.20I8.2.LG), zgodnie z którą „wysokość Opłat będzie zależeć od ilości wyprodukowanego produktu, ponieważ umowa, na podstawie której Spółka będzie korzystać z ww. wartości niematerialnych i będzie ponosić Opłaty, będzie określać zobowiązanie kwotowe wyrażone w Euro za jednostkę wyprodukowanego (pełnowartościowego) wyrobu. Tak obliczone Opłaty będą powiązane ze sprzedawanym wyrobem finalnym jako koszt wytworzenia, ich wartość będzie brana pod uwagę przy ustalaniu ceny sprzedaży wyprodukowanych wyrobów jako jeden z elementów kosztów wytworzenia celem ustalenia marży na sprzedaży. Ponadto istotne elementy opisu zdarzenia przyszłego zawarto również we własnym stanowisku Wnioskodawcy w sprawie, gdzie wskazano, że Opłaty stanowią wynagrodzenie za korzystanie z wartości, które warunkują produkcję. Bez uzyskania technologii oraz wiedzy o jej stosowaniu, bez nabytych umiejętności o organizacji zakładu i procesu produkcyjnego, nie byłoby możliwe wyprodukowanie towarów wytwarzanych przez Spółkę”;
  

• interpretacja z dnia 24 kwietnia 2018 r. (sygn. 0111-KDIB2-3.4010.57.2018.2.AZE), zgodnie z którą "Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji i dystrybucji obuwia. Dla celów prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa od innego podmiotu (...) licencje na prawo do korzystania z projektów produkowanego obuwia: rysunków, arkuszy danych technicznych, modeli, prototypów produkowanego obuwia i próbek dla celów marketingowych obuwia marki należącej do Podmiotu Powiązanego (Projekty Produktów Oznaczonych) oraz rysunków, arkuszy danych technicznych, modeli, prototypów produkowanego obuwia i próbek dla celów marketingowych obuwia marki własnej odbiorców (Projekty Produktów Marki Własnej). Udostępniane projekty produkowanego obuwia są bezpośrednio związane z realizacją przez Spółkę procesu produkcji. Wynagrodzenie Podmiotu Powiązanego (tj. opłata licencyjna) kalkulowane jest m.in. w oparciu o kwotę sprzedaży odpowiednich produktów Spółki. Opłaty są powiązane z wytworzonymi produktami, bez ich nabycia wytworzenie produktów przez Wnioskodawcę nie byłoby możliwe. Tym samym koszty Licencji Produkcyjnej ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz Podmiotu Powiązanego należy uznać iv opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym okolicznościach za koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem towarów”.
  
  
  

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy koszty Opłaty licencyjnej nie podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT jako koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z wytworzeniem lub nabyciem przez Wnioskodawcę towaru lub świadczeniem usługi, o których mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT w związku z tym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy w pełnej wysokości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

Zgodnie z art. 15e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

• usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
  

• wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
  

• przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze
  

– poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 updop wskazano:

• autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
  

• licencje,
  

• prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej,
  

• wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).
  
  
  

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że licencje mieszczą się w katalogu wydatków podlegających ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów podatkowych, o którym mowa w art. 15e ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15e ust. 11 pkt 1 updop, ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi.

Wprowadzenie przepisów limitujących wysokość kosztów uzyskania przychodów podatników związanych z umowami, które generowały opłaty za korzystanie z wartości niematerialnych i prawnych na rzecz podmiotów powiązanych miało na celu uszczelnienie systemu podatku dochodowego i przeciwdziałanie unikaniu opodatkowania, co bezpośrednio wpływa na funkcjonowanie krajowego rynku wewnętrznego.

Ustawodawca w art. 15e ust. 11 pkt 1 updop, wyłączył z zakresu kosztów podlegających limitowaniu na podstawie art. 15e ust. 1 updop, koszty usług i praw bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru albo świadczeniem usługi.

Jak wskazuje Ministerstwo Finansów w wyjaśnieniach „Ograniczenie wysokości kosztów nabycia niektórych rodzajów usług i praw (art. 15e ustawy o CIT)”, s. 3, dostępnych na stronach MF:

„To, że dana usługa lub prawo spełnia kryteria przedmiotowe i podmiotowe określone powyżej nie oznacza, iż w każdym przypadku koszt ich nabycia podlega limitowaniu na mocy art. 15e ustawy o CIT. Ustawa ta zawiera w tym zakresie wyłączenia odnoszące się do charakteru danej usługi (prawa), jak i statusu podmiotu ją świadczącego”.

Zgodnie z art. 15e ust. 11 pkt 1 updop ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi.

Oznacza to, że koszty opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania m.in. z licencji oraz know-how, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi nie podlegają ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ust. 1 updop.

Kluczowe dla odczytania zakresu omawianego wyłączenia jest zatem precyzyjne ustalenie znaczenia pojęcia kosztów „bezpośrednio związanych” z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi. Przepis art. 15e ust. 11 pkt 1 updop, odnosi się do sposobu związania kosztu „z wytworzeniem lub nabyciem/wytworzeniem towaru lub świadczeniem usługi”. Językowa analiza tego wyrażenia prowadzi do wniosku, iż chodzi o związek kosztu z czynnością „wytwarzania” lub „nabywania” towaru albo „świadczenia” usługi. Bardziej funkcjonalna wykładnia tych pojęć sprowadza się do poszukiwania tego związku z samym przedmiotem (efektem) tego wytwarzania (nabywania) albo świadczenia usługi, tj. określonym dobrem lub określoną usługą. Z tego względu należy stwierdzić, iż koszt o którym mowa w omawianym przepisie to koszt usług lub prawa w jakimkolwiek stopniu „inkorporowanych” w produkcie, towarze lub usłudze. Jest to zatem koszt, który wpływa na finalną cenę danego towaru lub usługi, jako (zazwyczaj) jeden z wielu wydatków niezbędnych do poniesienia w procesie produkcji, dystrybucji danego dobra lub świadczenia określonej usługi. Koszt ten powinien przy tym być możliwy do zidentyfikowania, jako czynnik obiektywnie kształtujący cenę danego dobra lub usługi. Konieczność doszukiwania się związku kosztu z produktem, towarem i usługą wyklucza z zakresu omawianego wyłączenia koszty ogólnie służące działalności podatnika, ponoszone bez związku z konkretnym towarem lub usługą.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego Wnioskodawca działa w Grupie jako podmiot odpowiedzialny za sprzedaż na terenie Polski dźwigów oraz schodów i chodników ruchomych, a także urządzeń i części zamiennych do tych urządzeń, zakupionych w głównej mierze od podmiotów z Grupy. Spółka dystrybuuje Produkty głównie do podmiotów niepowiązanych. Ponadto, Spółka zajmuje się świadczeniem usług związanych z dostawą Produktów oraz usług posprzedażowych i serwisowych. Wnioskodawca nie jest właścicielem znaków towarowych, patentów, procesów czy też „know-how” w zakresie wiedzy technicznej wykorzystywanej w Grupie zarówno w procesie produkcji, jak i podczas świadczenia usług związanych z Produktami. W związku z powyższym, dla celów prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nabywa na podstawie umowy licencyjnej od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11 ustawy o CIT z siedzibą w Szwajcarii, prawo do korzystania w ramach prowadzonej działalności ze znaków towarowych oraz innych składników własności intelektualnej, którymi dysponuje Licencjodawca.

Zgłoszona przez Spółkę wątpliwość dotyczy ustalenia czy koszty Opłat licencyjnych mają charakter kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem przez Wnioskodawcę towarów (produktów) lub świadczeniem usług, a zatem do ww. kosztów zastosowanie znajdzie wyłączenie, o którym mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca wskazał, że korzystanie z Licencji na podstawie Umowy licencyjnej jest niezbędne do prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Dzięki Umowie Licencyjnej Wnioskodawca ma prawo posługiwać się Znakami towarowymi, co z uwagi na globalną pozycję, jaką posiada Grupa Wnioskodawcy na rynku produkcji oraz sprzedaży wind, schodów i chodników ruchomych, pozwala Wnioskodawcy pozycjonować się jako dystrybutor produktów najwyższej jakości. Także pozostałe Licencje posiadane przez Licencjodawcę (w tym patenty i know-how), umożliwiające Wnioskodawcy korzystanie z rozwiązań i procesów technologicznych związanych z procesem montażu i instalacji dostarczanych przez Spółkę Produktów, a także wykorzystywane przez Spółkę podczas świadczenia innych usług, w tym projektowania, modernizacji, naprawy i wymiany, są niezbędne w prowadzeniu działalności przez Wnioskodawcę.

Ponadto również przyjęty przez Spółkę oraz Licencjodawcę mechanizm rozliczeń wynagrodzenia z tytułu korzystania z Licencji jest wyrazem bezpośredniego związku kosztów Licencji z wytwarzanymi towarami (produktami) lub świadczeniem usług, który przejawia się w istnieniu zależności kwotowej pomiędzy wysokością kosztu Opłat licencyjnych a przychodami uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę ze sprzedaży towarów (produktów) i świadczeniu usług przy wykorzystaniu Licencji. Wynika to z tego, że wysokość Opłaty licencyjnej płatnej przez Spółkę na rzecz Licencjodawcy ustalana jest w wysokości 3,5% wartości zafakturowanych przychodów (pomniejszonych o udzielone rabaty) uzyskanych przez Spółkę z działalności montażowej, instalacyjnej, konserwacji, naprawy, modernizacji oraz sprzedaży/dystrybucji Produktów do podmiotów niepowiązanych w obrocie krajowym i zagranicznym (kalkulowanych zgodnie ze standardami Grupy) pomniejszonej o wartość przychodów Wnioskodawcy dotyczących sprzedaży kompletnych systemów wind i schodów ruchomych zakupionych przez Wnioskodawcę od podmiotów trzecich. Tym samym, przychody ze sprzedaży towarów zakupionych od niepowiązanych dostawców, nieoznaczonych Znakami towarowymi Grupy, nie stanowią podstawy do naliczania Opłaty licencyjnej. Powyższy schemat oznacza, że wynagrodzenie należne Licencjodawcy z tytułu Opłaty licencyjnej jest zmienne i jest w sposób bezpośredni skorelowane z wartością przychodu osiągniętego przez Wnioskodawcę.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że koszty Opłat licencyjnych mają charakter kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem przez Wnioskodawcę towarów (produktów) lub świadczeniem usług. Tym samym do wskazanych Opłat licencyjnych zastosowanie znajdzie wyłączenie, o którym mowa w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji koszty te nie będą podlegały ograniczeniu na podstawie art. 15e ust. 1 powołanej ustawy i będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy w pełnej wysokości.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.