Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.430.2018.1.AMN
z 6 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2018 r. (data wpływu 23 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą na rzecz osoby fizycznej prowadzącej niepubliczne przedszkole zasądzonej wyrokiem sądu należności za zaniżoną dotację oświatową wraz z należnymi odsetkami – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą na rzecz osoby fizycznej prowadzącej niepubliczne przedszkole zasądzonej wyrokiem sądu należności za zaniżoną dotację oświatową wraz z należnymi odsetkami.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W związku z prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 8 marca 2018 r. (na skutek apelacji Gminy Miasto od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 13 października 2017 r.) Gmina Miasto w roku 2018 wypłaciła zasądzoną na rzecz osoby fizycznej prowadzącej przedszkole niepubliczne na obszarze Gminy kwotę 202 244,57 zł wraz z należnymi odsetkami ustawowymi w wysokości 91 216,92 zł za wypłatę  zdaniem sądu  zaniżonej dotacji oświatowej w roku 2012 i 2013.

Swoje roszczenie na drogę sądową osoba fizyczna prowadząca przedszkole niepubliczne na terenie Gminy skierowała na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, w oparciu o art. 90 ust. 1 i ust. 2b, w związku z którym Gmina stała się stroną, gdzie powstaje stosunek prawny odpowiadający cechom zobowiązania w rozumieniu art. 353 § 1 k.c.

Zgodnie z powyższym przepisem niepubliczne przedszkola otrzymywały roczną dotację z budżetu gminy na każdego ucznia w wysokości ustalonej w drodze uchwały organu stanowiącego, jednak nie niższej niż 75% ustalonych w budżecie danej gminy wydatków bieżących ponoszonych w przedszkolach publicznych w przeliczeniu na jednego ucznia.

Wysokość dotacji oraz zasady jej wypłacania i rozliczania ustalała uchwała organu stanowiącego, właściwej ze względu na siedzibę przedszkola, jednostki samorządu terytorialnego. Ustawodawca wyraźnie określił minimalną wysokość świadczenia pieniężnego oraz od kogo i komu się należy. Kwoty pieniężne zasądzone przez sąd z tytułu zaniżonych i wypłaconych w niższej wysokości dotacji podmiotowych dla niepublicznych placówek oświatowych, zgodnie z zasadami ustawy o finansach publicznych, stanowią odszkodowanie. Ustawa o finansach publicznych w art. 126, 131 oraz 263 nie przewiduje wyrównania, ani innej formy zadośćuczynienia po zakończonym roku. Zgodnie z art. 126 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczenia środki z budżetu państwa, przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych. Dotacje podmiotowe, którymi są dotacje dla niepublicznych placówek oświatowych, określone są w art. 131 ustawy o finansach publicznych. Zasądzone kwoty mają związek z byłym art. 83a ust. 1 ustawy o systemie oświaty i obecnym art. 170 ust. 1 ustawy prawo oświatowe. Art. 263 wyżej wspomnianej ustawy o finansach publicznych stwierdza, że niezrealizowane kwoty wydatków budżetu jednostki samorządu terytorialnego wygasają z upływem roku budżetowego. Wobec tego, zasądzone kwoty i wypłacone po upływie roku, którego dotyczą, w znaczeniu prawa o finansach publicznych, stanowią odszkodowanie i nie mogą być uznane za dotację.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina powinna sporządzić za rok 2018 informację na druku PIT-8C dla osoby fizycznej prowadzącej przedszkole niepubliczne na terenie Gminy, wymienionej w wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 8 marca 2018 r. (na skutek apelacji Gminy od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 13 października 2017 r. ), w związku z którym wypłaciła zasądzoną na rzecz osoby fizycznej prowadzącej przedszkole niepubliczne na obszarze Gminy, kwotę 202 244,57 zł wraz z należnymi odsetkami ustawowymi w wysokości 91 216,92 zł za wypłatę  zdaniem sądu  zaniżonej dotacji oświatowej w roku 2012 i 2013?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z byłym art. 83a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), prowadzenie szkoły lub placówki, zespołu o którym mowa w art. 90a ust. 1 oraz innej formy wychowania przedszkolnego, o której mowa w art. 14a ust. 1a nie jest działalnością gospodarczą. Potwierdza to również obecny art. 170 ust. 1 ustawy Prawo oświatowe. Działalność prowadzona w ww. formach nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 3 ustawy Prawo przedsiębiorców (nawet jeżeli spełnia zawarte w niej przesłanki) a zatem do tych form działalności nie stosuje się zasad ujętych w tej ustawie. Nie oznacza to jednak, że na gruncie poszczególnych ustaw zasada ta nie może być modyfikowana. Osoby fizyczne osiągające dochody z prowadzenia niepublicznych szkół i przedszkoli w rozumieniu przepisów ww. ustawy o systemie oświaty i ustawy Prawo oświatowe, są podatnikami podatku dochodowego w świetle przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzenie przez osoby fizyczne szkół i przedszkoli niepublicznych generuje przychody zaliczane do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 2 i 4-9.

Stosownie do art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

W świetle definicji działalności gospodarczej zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzenie niepublicznego przedszkola jest rodzajem aktywności określonej jako działalność podjęta w celu zarobkowym, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Działalność ma charakter zarobkowy wówczas, gdy jej celem jest zapewnienie (dążenie do uzyskania) określonego dochodu. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania, powtarzania określonego zespołu konkretnych działań. Ponadto, prowadząc przedszkole niepubliczne osoba fizyczna ponosi odpowiedzialność względem dzieci i innych podmiotów, przedszkole prowadzone jest w miejscu i czasie ustalonym przez daną osobę fizyczną, a także ponosi ona ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Z powyższego wynika zatem, że prowadzenie przez osobę fizyczną niepublicznego przedszkola ma znamiona działalności gospodarczej, a generowane w wyniku tej działalności gospodarczej przychody, są zaliczane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej są również, dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Zatem otrzymane przez osobę fizyczną wymienioną w wyroku Sądu Apelacyjnego we z dnia 8 marca 2018 r. (na skutek apelacji Gminy od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 13 października 2017 r.), dotacje, czesne i inne przysporzenia uzyskiwane (otrzymywane) w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w świetle powołanego wyżej przepisu, stanowią co do zasady przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

W świetle tego przepisu dotacja otrzymana przez niepubliczne przedszkole na podstawie art. 90 ust. 1 i ust. 2b ww. ustawy o systemie oświaty z budżetu gminy, jako dotacja z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, wolna jest od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Natomiast w myśl art. 263 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, niezrealizowane kwoty wydatków budżetu jednostki samorządu terytorialnego wygasają (poza wyjątkami wskazanymi w ust. 2) z upływem roku budżetowego. Wobec tego, kwoty zasądzone i wypłacone po upływie danego roku budżetowego stanowią, w znaczeniu prawa o finansach publicznych, odszkodowanie za niewypłaconą lub zaniżoną dotację, a nie mogą być uznane za właściwą dotację.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego zauważyć należy, że osoba fizyczna wymieniona w wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 8 marca 2018 r. (na skutek apelacji Gminy od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 13 października 2017 r.), nie otrzyma dotacji, a zapłatę za zaniżenie i wypłacenie w niższej wysokości dotacji za lata 2012-2013. Zatem w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który ma tylko zastosowanie do dotacji. Koniecznym jest zatem ustalenie czy odszkodowanie to jest zwolnione od opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
   
   

Zatem jak wynika z ww. przepisu, ze zwolnienia od podatku dochodowego nie korzysta odszkodowanie lub zadośćuczynienie otrzymane na podstawie wyroku sądowego lub ugody sądowej otrzymane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym, ww. zasądzona kwota wraz z należnymi odsetkami jako otrzymana w związku z prowadzoną przez osobę fizyczną w wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 8 marca 2018 r. (na skutek apelacji Gminy od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 13 października 2017 r.), w formie przedszkola niepublicznego, działalnością gospodarczą pomimo, że zostanie ono otrzymane na podstawie wyroku sądowego, nie będzie korzystało ze zwolnienia z opodatkowania na mocy ww. art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, ani na podstawie jakiegokolwiek innego przepisu tej ustawy. W konsekwencji ww. wypłata stanowi jak już wskazano przychód z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, a uzyskany dochód podlega opodatkowaniu w ramach tego źródła przychodów, co potwierdza chociażby stanowisko zawarte w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy Nr IPPB1/4511-819/15-4/AM z dnia 22 września 2015 r. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, po stronie osoby fizycznej wymienionej w wyżej wymienionym wyroku powstaje przysporzenie finansowe, a tym samym uzyskała ona przychód podlegający opodatkowaniu. Oznacza to, ze Gmina Miasto ma podstawy do wystawienia informacji PIT-8C za rok 2018 tej osobie za zasądzoną i otrzymaną należność główną i odsetki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Przepis art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) stanowi, że płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 cytowanej wyżej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

W świetle definicji działalności gospodarczej zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzenie niepublicznego przedszkola jest rodzajem aktywności określonej jako działalność podjęta w celu zarobkowym, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Z brzmienia art. 218 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2077) wynika, że z budżetu jednostki samorządu terytorialnego mogą być udzielane dotacje podmiotowe, o ile odrębne ustawy tak stanowią. Taką odrębną ustawą, w odniesieniu do dotacji, o których mowa we wniosku, była do dnia 31 grudnia 2017 r. ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2018 r., poz. 1457, z późn. zm.), a od dnia 1 stycznia 2018 r. jest ustawa z dnia 27 października 2017 r. o finansowaniu zadań oświatowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2203).

Na mocy art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 36.

Zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy, dotyczy każdego rodzaju dotacji, która spełnia dwa warunki, a mianowicie:

• jest dotacją w rozumieniu ustawy o finansach publicznych oraz
• pochodzi z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego.
  
  

Łączne spełnienie powyższych elementów jest warunkiem koniecznym, ale i wystarczającym do stwierdzenia, że otrzymana dotacja jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
   
   

W świetle powyższego przepisu, ze zwolnienia od podatku dochodowego nie korzysta odszkodowanie lub zadośćuczynienie otrzymane na podstawie wyroku sądowego lub ugody sądowej otrzymane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w oparciu o prawomocny wyrok sądu wypłacił w 2018 roku osobie fizycznej prowadzącej niepubliczne przedszkole zasadzoną na rzecz tej osoby należność wraz z należnymi odsetkami ustawowymi w związku z wypłatą w roku 2012 i 2013 zaniżonej dotacji. Kwoty pieniężne zasądzone przez sąd z tytułu zaniżonych i wypłaconych w niższej wysokości dotacji podmiotowych dla niepublicznych placówek oświatowych, zgodnie z zasadami ustawy o finansach publicznych, stanowią odszkodowanie. Zasądzone kwoty i wypłacone po upływie roku, którego dotyczą, w znaczeniu prawa o finansach publicznych, stanowią odszkodowanie i nie mogą być uznane za dotację.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, a także obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że prowadzenie przez osobę fizyczną, na rzecz której Wnioskodawca wypłacił zasądzoną przez sąd kwotę wraz z należnymi odsetkami ustawowymi, niepublicznego przedszkola ma znamiona działalności gospodarczej, a uzyskiwane w wyniku tej działalności przychody kwalifikowane są do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pozarolniczej działalności gospodarczej). Otrzymane na podstawie wyroku sądu należności z tytułu wyrównania zaniżonej dotacji nie stanowią dotacji w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, co oznacza, że w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto wypłacone należności wraz z należnymi odsetkami ustawowymi jako otrzymane przez osobę fizyczną w związku z prowadzoną w formie przedszkola niepublicznego, działalnością gospodarczą, pomimo, że zostały one otrzymane na podstawie wyroku sądowego, nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani na podstawie jakiegokolwiek innego przepisu tej ustawy.

W konsekwencji ww. należności będą podlegały opodatkowaniu wraz z pozostałymi dochodami uzyskanymi przez osobę fizyczną prowadzącą niepubliczne przedszkole, z pozarolniczej działalności prowadzonej, na zasadach przewidzianych dla tego źródła przychodów, tj. zgodnie z wybraną przez podatnika formą opodatkowania. Tym samym na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych oraz obowiązki informacyjne, o których mowa w art. 42a ustawy.

Zgodnie bowiem z art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Stosownie do treści art. 45 ust. 1 cytowanej ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Natomiast w myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Regulacja zawarta w powołanym art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje zatem, że obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów uzależniony jest od tego czy wypłacana należność lub świadczenie stanowi dla otrzymującego przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, która to przesłanka w niniejszej sprawie nie występuje.

Reasumując, Gmina nie powinna, w związku z wypłatą zaniżonej dotacji oświatowej wraz z należnymi odsetkami ustawowymi, sporządzić za rok 2018 informacji na druku PIT-8C.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma urzędowego co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.