UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy usług polegających na organizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej w okresie ferii letnich (w formie półkolonii) oraz dostawy towarów i świadczenia usług ściśle z tymi usługami związanych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 24 października 2018 r. (data wpływu 26 października 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 19 października 2018 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.604.2018.1.SR oraz pismem z 19 listopada 2018 r. (data wpływu 22 listopada 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 14 listopada 2018 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.604.2018.2.SR.

We wniosku, uzupełnionym pismem z 24 października 2018 r. oraz pismem z 19 listopada 2018 r., przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia usług podlegających obowiązkowi rejestracji jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Wnioskodawca składa co miesiąc deklaracje VAT-7. Wnioskodawca zorganizował odpłatne półkolonie dla dzieci i młodzieży w okresie wakacji letnich. Wypoczynek został zorganizowany z zachowaniem wszystkich wymogów stawianych przez przepisy o systemie oświaty oraz podlegał nadzorowi przez właściwego kuratora oświaty.

Zorganizowany przez Wnioskodawcę wypoczynek półkolonii podlegał obowiązkowemu zgłoszeniu właściwemu kuratorowi oświaty, zgodnie z ustawą o systemie oświaty (art. 92d ustawy o systemie oświaty i wydane na jej podstawie rozporządzenie) i jako taki był zgłaszany w ustawowym terminie. Odbiorcami usług były osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Usługi półkolonii nie stanowiły usług opieki nad dziećmi do lat 3.

Usługa półkolonii stanowiła usługę kompleksową: opieka nad dziećmi, szkolenie windsurfingowe, transport.

W ramach usługi półkolonii Wnioskodawca nabywał od innych podatników następujące usługi: transport.

Były one ściśle związane z organizacją półkolonii. Kadrę opiekunów stanowiły osoby, z którymi Wnioskodawcę łączył stosunek zlecenia. Półkolonie organizowane były jako kilkudniowe turnusy bez noclegu w czasie wakacji letnich od 3 do 5 dni, w każdym dniu od godziny 9:30 do 15:00.

W piśmie z 24 października 2018 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca wskazał następujące informacje:

Szkolenie windsurfingowe jest usługą niezbędną do wykonania zorganizowanych przez Wnioskodawcę półkolonii. Szkolenie windsurfingowe stanowi podstawę programową organizowanych półkolonii. Zatem tylko dzieci zdecydowane na wzięcie udziału w szkoleniu windsurfingowym mogą brać udział w organizowanych półkoloniach. Jeżeli chodzi o transport – nie jest to usługa niezbędna, jest to usługa fakultatywna.

Celem ww. usług tj. szkoleń windsurfingowych oraz fakultatywnego transportu nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu, przez konkurencyjne wykonywanie czynności, o których mowa we wniosku, w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Na pytanie Organu „Czy szkolenia windsurfingowe stanowią usługi ściśle związane z usługą podstawową tj. usługą w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą?”, Wnioskodawca odpowiedział, że „tak, szkolenia windsurfingowe stanowią usługi ściśle związane z usługą podstawową tj. usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą.”

Na pytanie Organu „Czy usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz usługi ściśle z tymi usługami związane wykonywane są w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy Prawo oświatowe?”, Wnioskodawca wskazał, że „tak, usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz usługi ściśle z tymi usługami związane wykonywane są w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy Prawo oświatowe. Półkolonie są zgłaszane i zatwierdzane przez Kuratorium Oświaty.”

W piśmie z 19 listopada 2018 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca wyjaśnił:

W przypadku, gdy rodzic zdecyduje się na wykupienie transportu dla dziecka, jest to usługa niezbędna do wykonania przez Wnioskodawcę usługi organizacji półkolonii. Jeśli rodzic nie wykupi transportu wtedy nie jest to usługa niezbędna.

W każdym przypadku gdy rodzic zdecyduje się na wykupienie transportu dla dziecka jest to usługa kompleksowa tj. organizacja półkolonii i jest ściśle związana z tymi usługami.

Usługa transportu jest usługą fakultatywną, ponieważ rodzice sami podejmują decyzję, czy dziecku wykupują transport.

W przypadku korzystania z transportu przez uczestników półkolonii cena za ww. usługę organizacji półkolonii jest wyższa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy usługi, jakie świadczył Wnioskodawca polegające na organizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej w okresie ferii letnich (w formie półkolonii) oraz wykonywane w jej ramach: dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związanych (w szczególności szkolenie windsurfingowe), wykonywane w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty, mogą korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a oraz art. 43 ust. 17 ustawy?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi przedstawione w opisie stanu faktycznego (półkolonie) będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej, w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 59 i 949).

Ustawa ta nie określa żadnych szczególnych wymagań co do formy prawnej, ani też warunków organizacyjno-finansowych, które powinien spełnić organizator. Ustala się jedynie wymagania dotyczące samych form wypoczynku: obowiązkiem organizatorów jest zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej, a także zatrudnienie odpowiednio przygotowanej kadry pedagogicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), zwanej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT lub świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej, w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 59),
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

W świetle powyższego uregulowania należy stwierdzić, że jeżeli świadczone usługi będą stanowiły usługi opieki nad dziećmi i młodzieżą i opieka ta sprawowana będzie w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy Prawo oświatowe, to usługi opieki będą objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisów istotne jest spełnienie zawartych w tych przepisach warunków. Zwrócić należy uwagę, że powyższe uregulowania odsyłają bezpośrednio do przepisów o systemie oświaty.

Zgodnie z art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2018 r., poz. 1457 ze zm.), ilekroć w art. 92b-92t i art. 96a jest mowa o wypoczynku, należy przez to rozumieć wypoczynek organizowany dla dzieci i młodzieży w celach rekreacyjnych lub regeneracji sił fizycznych i psychicznych, połączony ze szkoleniem lub pogłębianiem wiedzy, rozwijaniem zainteresowań, uzdolnień lub kompetencji społecznych dzieci i młodzieży, trwający nieprzerwanie co najmniej 2 dni, w czasie ferii letnich i zimowych oraz wiosennej i zimowej przerwy świątecznej, w kraju lub za granicą, w szczególności w formie kolonii, półkolonii, zimowiska, obozu i biwaku.

Stosownie do art. 92c ust. 1 ustawy o systemie oświaty, organizatorami wypoczynku mogą być:

1. szkoły i placówki;
   
2. przedsiębiorcy wpisani do rejestru organizatorów turystyki i przedsiębiorców ułatwiających nabywanie powiązanych usług turystycznych, o którym mowa w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych (Dz. U. poz. 2361 oraz z 2018 r. poz. 650);
   
3. osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, inne niż wymienione w pkt 1 i 2, organizujące wypoczynek w celu:
   
   1. niezarobkowym albo
   2. zarobkowym, jeżeli organizowany wypoczynek nie stanowi imprezy turystycznej, o której mowa w art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych.
   
   
   
   

W myśl art. 92c ust. 2 ustawy o systemie oświaty, organizator wypoczynku zapewnia:

1. bezpieczne i higieniczne warunki wypoczynku, w szczególności organizuje wypoczynek w obiekcie lub na terenie spełniającym wymagania ochrony przeciwpożarowej, ochrony środowiska oraz warunki higieniczno-sanitarne, określone w przepisach o ochronie przeciwpożarowej, ochronie środowiska i Państwowej Inspekcji Sanitarnej, a w przypadku wypoczynku z udziałem dzieci i młodzieży niepełnosprawnej – organizuje wypoczynek w obiekcie lub na terenie dostosowanym do potrzeb wynikających z rodzaju niepełnosprawności uczestników wypoczynku;
   
2. kadrę wypoczynku, którą stanowią:
   
   1. kierownik wypoczynku i wychowawcy wypoczynku spełniający warunki, o których mowa w art. 92p ust. 1-6; liczba wychowawców wypoczynku jest odpowiednia do liczby uczestników wypoczynku,
   2. w zależności od programu wypoczynku i realizowanych zajęć – trenerzy i instruktorzy sportu, rekreacji, animacji kulturalno-oświatowej, lektorzy języka i inne osoby prowadzące zajęcia podczas wypoczynku, które spełniają następujące warunki:
   • mają ukończone 18 lat,
   • posiadają co najmniej wykształcenie średnie,
   • posiadają wiedzę, doświadczenie i umiejętności niezbędne do realizowanych zajęć;
3. dostęp do opieki medycznej:
   
   1. w ramach świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1238) lub
   2. na podstawie umowy zawartej z lekarzem, pielęgniarką lub ratownikiem medycznym;
4. program wypoczynku i zajęcia dostosowane do wieku, zainteresowań i potrzeb uczestników, ich stanu zdrowia, sprawności fizycznej i umiejętności;
   
5. żywienie zgodne z zasadami higieny żywienia określonymi w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2017 r. poz. 149 i 60); (…).
   
   

Należy w tym miejscu zauważyć, że ww. ustawa nie określa żadnych szczególnych wymagań co do formy prawnej, ani też warunków organizacyjno-finansowych, które powinien spełnić organizator. Ustala się jedynie wymagania dotyczące samych form wypoczynku: obowiązkiem organizatorów jest zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej, a także zatrudnienie odpowiednio przygotowanej kadry pedagogicznej.

W myśl art. 92d ust. 1 ustawy o systemie oświaty, organizator wypoczynku jest obowiązany zgłosić kuratorowi oświaty właściwemu ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania organizatora wypoczynku zamiar zorganizowania wypoczynku, z zastrzeżeniem art. 92e ust. 1.

W myśl art. 92t pkt 1 ustawy o systemie oświaty, minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia termin złożenia zgłoszenia wypoczynku, o którym mowa w art. 92d ust. 1, jego formę, dokumenty dołączane do zgłoszenia oraz wzór tego zgłoszenia, mając na uwadze potrzebę prawidłowego realizowania przez kuratora oświaty obowiązków związanych z umieszczeniem zgłoszenia wypoczynku w bazie wypoczynku.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 2016 r. w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży (Dz. U. z 2016 r., poz. 452), organizator wypoczynku zgłasza kuratorowi oświaty zamiar zorganizowania wypoczynku:

1. w przypadku wypoczynku organizowanego w okresie ferii letnich oraz wiosennej przerwy świątecznej – od dnia 1 marca w roku szkolnym, w którym organizowany jest wypoczynek, jednak nie później niż na 21 dni przed terminem rozpoczęcia wypoczynku, a w przypadku organizowania półkolonii lub wypoczynku za granicą – nie później niż na 14 dni przed terminem rozpoczęcia wypoczynku;
2. w przypadku wypoczynku organizowanego w okresie ferii zimowych oraz zimowej przerwy świątecznej – od dnia 1 października w roku szkolnym, w którym organizowany jest wypoczynek, jednak nie później niż na 21 dni przed terminem rozpoczęcia wypoczynku, a w przypadku organizowania półkolonii lub wypoczynku za granicą – nie później niż na 14 dni przed terminem rozpoczęcia wypoczynku.
   
   

Dodatkowo w myśl § 2 ust. 2 rozporządzenia w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży, w przypadkach uzasadnionych względami społecznymi organizator wypoczynku może zgłosić kuratorowi oświaty zamiar zorganizowania wypoczynku po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, nie później jednak niż na 7 dni przed terminem rozpoczęcia wypoczynku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zorganizował odpłatne półkolonie dla dzieci i młodzieży w okresie wakacji letnich. Półkolonie organizowane były jako kilkudniowe turnusy bez noclegu w czasie wakacji letnich od 3 do 5 dni, w każdym dniu od godziny 9:30 do 15:00. Usługa półkolonii stanowiła usługę kompleksową: opieka nad dziećmi, szkolenie windsurfingowe, transport.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy ww. usług polegających na organizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej w okresie ferii letnich (w formie półkolonii) oraz dostawy towarów i świadczenia usług ściśle z tymi usługami związanych (w szczególności szkolenie windsurfingowe).

Analizując powołane wyżej regulacje prawne należy zauważyć, że zwolnienie od podatku, określone w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT, ma charakter podmiotowo-przedmiotowy, zatem warunkiem jego zastosowania jest to, by dany podmiot wykonywał usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą w formach i na zasadach określonych w odpowiednich przepisach, tj. w przepisach o pomocy społecznej, w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach prawo oświatowe.

Wnioskodawca wskazał, że usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz usługi ściśle z tymi usługami związane wykonywane są w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy Prawo oświatowe. Zorganizowany przez Wnioskodawcę wypoczynek półkolonii podlegał obowiązkowemu zgłoszeniu właściwemu kuratorowi oświaty, zgodnie z ustawą o systemie oświaty (art. 92d ustawy o systemie oświaty i wydane na jej podstawie rozporządzenie) i jako taki był zgłaszany w ustawowym terminie. Wypoczynek został zorganizowany z zachowaniem wszystkich wymogów stawianych przez przepisy o systemie oświaty oraz podlegał nadzorowi przez właściwego kuratora oświaty.

W konsekwencji powyższego, należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca spełnił wymagania przewidziane w ww. rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z 30 marca 2016 r. w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży w zakresie form i zasad tego wypoczynku (tj. podlega nadzorowi i kontroli właściwego kuratora oświaty), to świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na organizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży, w oparciu o ww. rozporządzenie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy.

Z treści powyższego przepisu wynika również, że zakresem określonego w nim zwolnienia jest objęta nie tylko opieka nad dziećmi i młodzieżą, ale również dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związanych.

Niemniej jednak ustawodawca zastrzegł w art. 43 ust. 17 ustawy o podatku od towarów i usług, że zwolnienia, o którym mowa m.in. w art. 43 ust.1 pkt 24 ustawy nie stosuje się do takich dostaw towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, które nie są niezbędne do wykonania usługi podstawowej lub ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Jak wynika z okoliczności sprawy, Wnioskodawca w ramach organizowanych półkolonii, oprócz usług w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, zapewnia również szkolenia windsurfingowe oraz transport.

Odnosząc się do szkoleń windsurfingowych należy zauważyć, że Wnioskodawca wskazał, że szkolenia windsurfingowe stanowią usługi ściśle związane z usługą podstawową tj. usługą w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą. Szkolenie windsurfingowe jest usługą niezbędną do wykonania zorganizowanych przez Wnioskodawcę półkolonii. Szkolenie windsurfingowe stanowi podstawę programową organizowanych półkolonii. Zatem tylko dzieci zdecydowane na wzięcie udziału w szkoleniu windsurfingowym mogą brać udział w organizowanych półkoloniach. Ponadto celem ww. usług tj. szkoleń windsurfingowych nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu, przez konkurencyjne wykonywane czynności, o których mowa we wniosku, w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Odnosząc się natomiast do zapewnienia transportu należy zauważyć, że – jak wskazał Wnioskodawca – usługa transportu jest usługą fakultatywną, ponieważ rodzice sami podejmują decyzję, czy dziecku wykupują transport. W przypadku, gdy rodzic zdecyduje się na wykupienie transportu dla dziecka, jest to usługa niezbędna do wykonania przez Wnioskodawcę usługi organizacji półkolonii. W każdym przypadku gdy rodzic zdecyduje się na wykupienie transportu dla dziecka jest to usługa kompleksowa tj. organizacja półkolonii, i jest ściśle związana z tymi usługami. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że celem usług transportu nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu, przez konkurencyjne wykonywanie czynności, o których mowa we wniosku, w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zatem z uwagi na fakt, że w odniesieniu do szkoleń windsurfingowych oraz usług transportu nie wystąpią przesłanki, o których mowa w art. 43 ust. 17 ustawy, wyłączające zwolnienie od podatku, to ww. usługi ściśle związane z usługą w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, tj. szkolenia windsurfingowe oraz transport również mogą korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca w odniesieniu do opisanych powyżej usług w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz szkoleń windsurfingowych i transportu, wykonywanych w ramach organizacji półkolonii, może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a oraz art. 43 ust. 17 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.