Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-979/13-5/ES
z 12 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 16.09.2013r. (data wpływu 18.09.2013 r.) oraz uzupełnieniu wniosku z dnia 2.12.2013 r. (data wpływu 4.12.2013 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-979/13-2/ES z dnia 29.11.2013 r. (data nadania 29.11.2013 r., data doręczenia 2.12.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia proporcji udziału w zyskach spółki jawnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.09.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia proporcji udziału w zyskach spółki jawnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsca zamieszkania na terytorium Belgii - Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym Belgii. W Polsce podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PIT) opodatkowaniu w Polsce podlega wyłącznie w zakresie dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski. Wnioskodawca wraz z innymi osobami fizycznymi lub osobą fizyczną (rezydentami Polski) zamierza utworzyć spółkę jawną (dalej: SpJ). SpJ nie powstanie z przekształcenia spółki kapitałowej lub innej spółki osobowej w spółkę jawną. Każdy ze wspólników wniesie do Spółki jawnej wkład pieniężny.

Na późniejszym etapie rozważane jest przyjęcie przez SpJ wkładu pieniężnego od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością bądź innej spółki osobowej (dalej: Spółka). Wartość wkładu Spółki może przewyższać wartość wkładów wniesionych do SpJ przez wspólników będących osobami fizycznymi. W takim przypadku, udział Spółki w zysku SpJ zostanie określony w umowie spółki SpJ na poziomie nieprzekraczającym udziału w zyskach dotychczasowych wspólników SpJ (w związku z wejściem Spółki do SpJ udział w zysku SpJ poszczególnych osób fizycznych zostanie proporcjonalnie zmniejszony).

W przyszłości nie jest wykluczone, że wspólnicy SpJ (osoby fizyczne i Spółka z o.o.) podejmą decyzję o jej likwidacji lub rozwiązania SpJ bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego. Na dzień likwidacji lub rozwiązania w SpJ będą znajdowały się wyłącznie środki pieniężne.

W wyniku likwidacji SpJ lub jej rozwiązania bez postępowania likwidacyjnego Wnioskodawca otrzyma przypadającą na niego część majątku likwidacyjnego (środków pieniężnych) zgodnie z podziałem majątku likwidacyjnego SpJ określonym w umowie spółki.

Niniejszy wniosek w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych dotyczy oceny skutków podatkowych dla SpJ, którą Wnioskodawca planuje utworzyć, jako jej wspólnik, po uzyskaniu interpretacji indywidualnej w tym zakresie (art. 14n § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej), jak również oceny skutków podatkowych dla Wnioskodawcy w zakresie jego osobistych rozliczeń podatkowych.

Wnioskodawca pismem z dnia 2.12.2013 r. (data wpływu 04.12.2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie, doprecyzował opis zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, iż:

Spółka jawna (dalej: Spółka) będzie prowadziła działalność inwestycyjną. Środki z wkładów wspólników zostaną przeznaczone na nabycie aktywów finansowych, obrotowych lub trwałych w celach inwestycyjnych. Spółka będzie czerpała korzyści z odsetek, przyrostu wartości aktywów, dywidend i innych uprawnień udziałowych/akcyjnych w razie nabycia udziałów/akcji w spółkach kapitałowych, różnic w cenie nabycia i sprzedaży innych aktywów, itd.

Spółka zostanie zawiązana na czas nieokreślony. Likwidacja spółki jest zdarzeniem potencjalnym.

Wspólnik zakłada, że wszystkie środki uzyskane przez Spółkę tytułem wkładu zostaną zainwestowane - majątek obrotowy Spółki zostanie zainwestowany w inne aktywa; aktywa te będą generowały określony wynik rachunkowy i podatkowy. Nie jest jednak w stanie przewidzieć, czy środki te wygenerują zysk - takie jest jedno z podstawowych ryzyk prowadzenia działalności gospodarczej.

Podstawą rozliczeń w ramach procedury likwidacyjnej jest majątek spółki. Majątek ten w pierwszej kolejności służy zaspokojeniu długów i zabezpieczeniu zobowiązań spornych lub niewymagalnych. Podstawą podziału majątku spółki po pokryciu zobowiązań jest bilans zamknięcia likwidacji spółki. W ramach tego podziału w pierwszej kolejności należy spłacić wspólnikom ich udziały. W sytuacji, gdy po spłacie udziałów pozostaje w spółce niezadysponowany w ramach spłaty zobowiązań majątek, należy go rozdzielić pomiędzy wszystkich wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku spółki.

W świetle powyższego i odpowiadając na pytanie pierwsze z Wezwania, środki pieniężne przeznaczone do podziału pomiędzy wspólników w ramach procedury likwidacji spółki będą w całości pochodziły z działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, tj. z inwestycji Spółki i wyników finansowych uzyskanych przez tę Spółkę na tych inwestycjach, i będą stanowiły przychód podatkowy Wspólnika zgodnie ze specyfiką dla określonej formy inwestycji:

• przy lokatach bankowych lub pożyczkach przychodem będą odsetki,
  
• przy akcjach lub udziałach przychodem będą dywidendy,
  
• w razie sprzedaży tych akcji lub udziałów przychodem będzie uzyskana cena,
  
• w razie nabycia majątku przychodem będą pożytki uzyskiwane przez Spółkę z tego majątku (np. czynsz dzierżawy w razie nabycia i wydzierżawienia nieruchomości) bądź uzyskana cena w razie sprzedaży takiego majątku, itd.
  
  

Przychody po odliczeniu kosztów podatkowych (ustalonych zgodnie z przepisami ustawy o PIT) będą stanowiły dochód opodatkowany u Wspólnika PIT zgodnie z ustaloną w umowie spółki proporcją udziału w zysku spółki. Dochód ten, zgodnie z art. 5b ust. 2 w związku z art. 8 ust. 1 i art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, będzie dochodem Wspólnika ze źródła „pozarolnicza działalność gospodarcza”.

Warto podkreślić, że środki finansowe mogą być przez Spółkę inwestowane i reinwestowane wielokrotnie (tj. np. poprzez zakup aktywa, jego sprzedaż, zakup innego aktywa, itd.). Mechanizm podatkowy - tj. rozpoznawanie przychodów i kosztów podatkowych oraz opodatkowanie dochodu u Wspólnika - będzie każdorazowo taki sam jak wskazany wyżej. Dochód uzyskiwany przez Wspólnika będzie każdorazowo dochodem z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wkład pieniężny nowego wspólnika będzie stanowił przychód dla Wnioskodawcy?
2. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym podział zysku w umowie SpJ w innej proporcji niż wartość wkładów wniesionych przez pozostałych wspólników stanowi w części przekraczającej wkład Wnioskodawcy przychód Wnioskodawcy?
3. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym likwidacja SpJ lub rozwiązanie SpJ bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego będzie podlegała PCC?
4. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym środki pieniężne otrzymane przez Wnioskodawcę jako majątek likwidacyjny w związku z likwidacją SpJ lub majątek z rozwiązania Spółki bez postępowania likwidacyjnego, zgodnie z podziałem majątku likwidacyjnego określonym w umowie SpJ, będą przychodem podatkowym Wnioskodawcy?
   
   

Odpowiedź na pytania Nr 2 stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Odpowiedź na pytania nr 1, 3 i 4 zostanie udzielona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, podział zysku w umowie spółki SpJ w innej proporcji niż wartość wkładów wniesionych przez wspólników nie będzie stanowił przychodu dla Wnioskodawcy.

Zgodnie z uwagami zawartymi powyżej w stanowisku dot. pytania nr 1, dotyczącymi opodatkowania dochodów Wnioskodawcy z tytułu uczestnictwa w polskiej SpJ, należy stwierdzić, iż dochody Wnioskodawcy - rezydenta zagranicznego, z udziału w polskiej spółce jawnej (SpJ), stanowiącej zakład Wnioskodawcy w Polsce, będą co do zasady opodatkowane w Polsce na zasadach określonych w art. 8 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.; dalej: KSH) spółka jawna jest spółką osobową.

Z kolei w myśl art. 51 KSH, każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.

Z powyższego przepisu wynika, że wspólnicy spółki jawnej mają dowolność w określaniu udziału w zysku spółki poszczególnych wspólników. Udział w zysku jest przy tym niezależny od wartości wnoszonego przez danego wspólnika wkładu do spółki jawnej. Umowa spółki jawnej może określać prawo wspólników do udziału w zysku w innej wysokości, niż proporcjonalnie do wartości wkładu rzeczywiście wniesionego przez wspólnika.

Ponieważ spółka jawna jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej, z punktu widzenia podatku dochodowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o PIT, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

W świetle powyższych przepisów, uzyskiwane przez spółkę osobową przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu podatkowemu u jej wspólników proporcjonalnie do ich prawa w udziale w zysku określonego w umowie spółki.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy KSH oraz ustawy o PIT oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że umowa SpJ może określić prawo wspólników do udziału w zysku w innej wysokości, niż proporcjonalnie do wkładu rzeczywiście wniesionego przez danego wspólnika. Każdorazowo, tak ustalony udział w zysku (wynikający z umowy spółki SpJ) będzie podstawą do ustalenia przychodów i kosztów przypadających na poszczególnych wspólników (w tym Wnioskodawcę) wynikających z działalności SpJ.

Innymi słowy, dokonany podział udziału w zysku pomiędzy wspólników SpJ, nawet jeżeli będzie odbiegał od wartości rzeczywiście wniesionego wkładu, nie będzie sam w sobie podstawą do powstania i przypisania Wnioskodawcy jakiegokolwiek przychodu do opodatkowania PIT. Podstawą do opodatkowania PIT po stronie Wnioskodawcy będzie wyłącznie ustalony dochód wynikający z osiągniętych przychodów i poniesionych kosztów przez SpJ, w związku z jej działalnością, przypadający proporcjonalnie na Wnioskodawcę zgodnie z określonym w umowie spółki SpJ udziałem w zysku danego wspólnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Na podstawie art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Z powyższego wynika, iż kryterium decydującym o rodzaju obowiązku podatkowego jest miejsce zamieszkania, zdefiniowane w art. 3 ust. 1a ww. ustawy. Jeśli miejsce to będzie znajdować się na terytorium RP, wystąpi nieograniczony obowiązek podatkowy.

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie w dniu 20 sierpnia 2001 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 211, poz. 2139):

• określenia „Umawiające się Państwo” i „drugie Umawiające się Państwo” oznacza, w zależności od kontekstu, Belgię lub Polskę (art. 3 ust. 1 lit. b) Konwencji),
  
• określenie „osoba” oznacza osoby fizyczne, spółki oraz wszelkie inne zrzeszenie osób (art. 3 ust. 1 lit. c) ww. Konwencji);
  
• określenie „spółka” oznacza każdą osobę prawną lub każdą jednostkę, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną w państwie, w którym ma ona siedzibę (art. 3 ust. 1 lit. d) ww. Konwencji);
  
• określenia „przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa” oraz „przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa” oznaczają, odpowiednio, przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie (art. 3 ust. 1 lit. e) ww. Konwencji).
  
  

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. Konwencji określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, wszystkie jego jednostki terytorialne lub organy lokalne. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego ze źródeł tylko w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można przypisać je temu zakładowi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako polski nierezydent podatkowy (rezydent Belgi) będzie wspólnikiem spółki jawnej.

Mając na uwadze powyższe uregulowania, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca traktowany jest jako przedsiębiorca, ponieważ osiągać będzie dochody z udziału w polskiej spółce jawnej. Rozpatrzenie kwestii opodatkowania w Polsce zysku Wnioskodawcy osiąganego z udziału w polskiej spółce jawnej wymaga w związku z tym ustalenia, czy Wnioskodawca działać będzie w Polsce poprzez zakład.

Przesłanki powstania zakładu zostały określone w art. 5 ust. 1 i ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską w Królestwem Belgii. Zakład oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa. Określenie „zakład” obejmuje w szczególności: siedzibę zarządu, filię, biuro, fabrykę, warsztat, kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Na podstawie przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że do opodatkowania dochodów Wnioskodawcy – rezydenta Belgii - będzie miał zastosowanie cytowany wyżej art. 7 ww. umowy, zgodnie z którym jego zyski z udziału w spółce jawnej, jako zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie rezydencji Wnioskodawcy (tj. w Belgii), chyba że w wyniku działalności prowadzonej przez spółkę jawną powstaje w Polsce zakład. W takim przypadku zyski osiągane przez Wnioskodawcę z udziału w polskiej spółce osobowej mogą być opodatkowane w Polsce, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

W związku z faktem, iż dochody z udziału w polskiej spółce osobowej, generowane przez wspólnika zagranicznego mającego siedzibę bądź miejsce zamieszkania w kraju, z którym Polska podpisała umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, będą stanowiły zyski z zakładu położonego na terytorium Polski to w konsekwencji będą opodatkowane według zasad obowiązujących w polskim prawie podatkowym.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), spółka osobowa to – spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 51 Kodeksu spółek handlowych, każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.

Jednakże należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 37 § 1 K.s.h. cytowane powyżej przepisy mają zastosowanie, jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej.

Spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej. Dochody spółek osobowych nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Podlegają natomiast opodatkowaniu dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Ponieważ spółka jawna jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej, z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki.

Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej będzie uzależniony więc od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki jawnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu wg skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

W świetle cytowanego przepisu wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika spółki jawnej) określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu, zysków i strat przypadających na wspólnika.

Cytowane powyżej przepisy art. 51 Kodeksu spółek handlowych oraz art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiące, że wspólnicy mają równe prawa do udziału w zysku spółki mają charakter dyspozytywny, co oznacza, że wspólnicy spółki jawnej mogą w umowie spółki wprowadzić rozwiązania odbiegające od wskazanego wzorca normatywnego, tj. określić prawo w udziale w zysku w dowolnej proporcji, według której będą rozliczane przychody, koszty uzyskania przychodów i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów oraz straty z udziału w Spółce. Tym samym, pierwszeństwo mają postanowienia umowy spółki.

Reasumując stwierdzić należy, iż na podstawie art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody i koszty uzyskania przychodów z udziału w spółce jawnej należy określić proporcjonalnie do udziału Wnioskodawcy w zysku spółki ustalonego w umowie Spółki, niezależnie od wysokości wkładów wniesionych do spółki.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.