2019.01.07 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-2.4012.736.2018.2.JS

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.736.2018.2.JS
z 7 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2018 r. (data wpływu 11 października 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 grudnia 2018 r. (data wpływu 13 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 grudnia 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem wniosku jest ocena skutków podatkowych planowanej umowy sprzedaży na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.). Przedmiotem planowanej umowy sprzedaży jest – w ocenie Sprzedającego – zorganizowana część przedsiębiorstwa, na którą składa się m.in. nieruchomość gruntowa, stanowiąca działkę gruntu o numerze 393/2 …, dla której Sąd Rejonowy w …, V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze … wraz z wzniesionymi na niej budynkami i znajdującymi się w budynkach budowlami, urządzeniami i wyposażeniem, jak również niezabudowane grunty rolne.

Przedmiot planowanej sprzedaży, na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej, stanowi własność małżonków: K i I. I nie prowadzi (i nie prowadziła) działalności gospodarczej i nie posiada (i nie posiadała) statusu czynnego podatnika podatku od towarów i usług. K prowadzi od 1991 roku działalność gospodarczą (jest to przedsiębiorca wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej). K jest czynnym podatnikiem VAT i status taki będzie też mieć w chwili zaistnienia zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszego wniosku. Zgodnie z informacjami wynikającymi z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej przedmiotem przeważającej działalności gospodarczej K jest przetwarzanie i konserwowanie mięsa, z wyłączeniem mięsa z drobiu (PKD 10.11.Z). Sprzedający prowadzi Podatkową Książkę Przychodów i Rozchodów.

W 1986 roku małżonkowie I i K na podstawie umowy zamiany nabyli działkę gruntu rolnego nr 393/2, nie przysługiwało im wówczas prawo do odliczenia podatku naliczonego. Następnie dokonano zmiany przeznaczenia tego gruntu i w latach 2003-2004 właściciele wznieśli na działce gruntu zakład przetwórstwa mięsnego. Środki na budowę budynku pochodziły z kredytu. Na nieruchomości nr 393/2 znajdują się obecnie budynki biurowe i budynek – zakład przetwórczy, składający się z dwóch kondygnacji, niebędący przedmiotem dzierżawy, użyczenia, najmu, nieznajdujący się w posiadaniu osób trzecich i posiadający dostęp do drogi publicznej. Przy wybudowaniu budynków i budowli K przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość została oddana do użytku w roku 2004 i była od tamtej pory wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej K. K nie wykorzystywał składników majątku do prowadzenia działalności zwolnionej od podatku.

W dniu 28 maja 2018 roku Sprzedający oraz Kupujący podpisali warunkową umowę przedwstępną sprzedaży oraz oświadczenie o ustanowieniu hipoteki (akt notarialny, rep. A. nr …). Umowa ta została aneksowana aktem notarialnym z dnia 16 sierpnia 2018 roku (akt notarialny rep. A. nr …). Przedmiotem umowy oraz aneksu do umowy są m.in.:

nieruchomość gruntowa, stanowiąca działkę o numerze 393/2 …., dla której Sąd Rejonowy, V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze …. Nieruchomość jest położona w województwie …, powiecie …, gminie …, miejscowości ….. Zgodnie z prowadzoną dla tej nieruchomości księgą wieczystą sposób wykorzystania nieruchomości to (BA) tereny przemysłowe. Obszar całej nieruchomości obejmuje powierzchnię 0,2716 HA,
nieruchomość gruntowa rolna, niezabudowana, stanowiąca działkę o numerze 394/4 …., powstała z podziału działki nr 394/3 na warunkach określonych w umowie, dla której Sąd Rejonowy, V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze …. Nieruchomość jest położona w województwie …, powiecie …, gminie …, miejscowości …. Zgodnie z prowadzoną dla tej nieruchomości księgą wieczystą sklasyfikowana jest jako grunty orne,
budynki, budowle, wyposażenie, urządzenia, rzeczy ruchome itp. wykazane w załączniku do umowy.

Zgodnie z warunkową przedwstępną umową sprzedaży (akt notarialny z 28 maja 2018 roku) Sprzedający zobowiązali się sprzedać Kupującemu przedmiot umowy za cenę 1.120.000,00 zł + VAT, z zastrzeżeniem, iż w wypadku otrzymania pozytywnej interpretacji Urzędu Skarbowego, przez Sprzedającego jako wyodrębnioną część przedsiębiorstwa za kwotę netto bez podatku VAT. Umowa przyrzeczona, zgodnie z aktem notarialnym ma zostać zawarta do dnia 20 stycznia 2019 roku.

Zgodnie z postanowieniami umowy przedwstępnej, Sprzedający udzielił Kupującemu – bez dodatkowego wynagrodzenia, a w ramach ceny sprzedaży – zgody na dysponowanie nieruchomościami będącymi przedmiotem umowy i ruchomościami określonymi szczegółowo w załączniku nr 1 do umowy, na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 07.07.1994 roku Prawo budowlane, w zakresie wymaganym przez właściwe organy administracji. Prawo do dysponowania nieruchomościami na cele budowlane nie upoważnia do zaciągania jakichkolwiek zobowiązań finansowych w imieniu Sprzedających. Ponadto Sprzedający wyrazili zgodę na dokonywanie przez Kupującą Spółkę nakładów na nieruchomości w postaci wykonywania robót remontowo-budowlanych.

Reprezentujący Spółkę Kupującą zobowiązali ją w terminie do 1 miesiąca od zawarcia niniejszej umowy do pokrywania kosztów energii elektrycznej, wody, odpadów komunalnych oraz kosztów wywozu śmieci związanych z przedmiotem niniejszej umowy. Sprzedający zobowiązali się do nieobciążania przedmiotów niniejszej umowy w okresie od dnia zawarcia tej umowy do dnia zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży, w tym do nieustanawiania nowych hipotek.

Aneksem z dnia 16 sierpnia 2018 roku dokonano zmian w umowie w zakresie terminu zawarcia umowy przyrzeczonej oraz wysokości zadatku na poczet umowy.

Przedmiotem umowy są także składniki wyposażenia, opisane przez Sprzedającego w załączniku 1 do umowy, tj.:

Wydawka
1. 1 x waga duża 300 kg
2. 30 x wózek "paleciak" Euro
3. 50 x skrzynka
4. 1 x wiadro nierdzewne
5. 1 x zlew z baterią

Konfekcjonowanie wyrobów
1. 1 x stół ze stali nierdzewnej
2. 1 x pakowaczka (próżniowa)

Magazyn wyrobów
1. 2 x regał – podwójna półka ze stali nierdzewnej, 7 poziomów

Magazyn opakowań
1. 2 x półka
2. 1 x stojak

Magazyn obok magazynku opakowań
1. 2 x stojak – półka potrójna

Magazyn wędlin
1. 1 x wanna ze stali nierdzewnej na kołach
2. 1 x duża waga najazdowa
3. 13 x wózek "paleciak" Euro
4. 1 x stół ze stali nierdzewnej wym. ok. 80 cm X 200 cm X 90 cm

Peklownia
1. 1 x stół ze stali nierdzewnej wym. ok. 90 cm X 300 cm X 90 cm
2. 1 x stół ze stali nierdzewnej wym. ok. 90 cm X 200 cm X 90 cm
3. 1 x stopień (schodek)
4. 1 x maszyna do przewracania skrzynek
5. 2 x pojemnik ok. 500 l
6. 1 x wanna ze stali nierdzewnej na kołach
7. 1 x wózek "paleciak" Euro
8. 1 x wytwornica lodu

Rozbiór
1. 1 x stół ze stali nierdzewnej duży
2. 1 x maszyna do rozbioru (odskórowywania) – ustalono dopłatę 4000 zł
3. 1 x stół ze stali nierdzewnej duży wym. ok. 160 cm X 300 cm X 90 cm
4. 1 x stół ze stali nierdzewnej wym. ok. 90 cm X 200 cm X 90 cm
5. 1 x stół ze stali nierdzewnej wym. ok. 70 cm X 90 cm

Pomieszczenie magazynowe nieużywane
1. 1 x wanna ze stali nierdzewnej
2. 1 x pojemnik plastikowy – europaleta ok 600 l
3. 3 x wanna kwadratowa ze stali nierdzewnej
4. ok. 18 x rozkładanych półek
5. 1 x czyścik do butów
6. 3 x pojemnik kwadratowy na kołach ok. 150 l
7. 1 x stopień (schodek)

Magazyn sprzętu
1. 1 x wanna ze stali nierdzewnej
2. 1 x pojemnik plastikowy – europaleta ok. 600 l
3. 1 x pojemnik ok. 400 l
4. 1 x ostrzałka do noży
5. 1 x kercher

Kuchnia
1. 1 x stół ze stali nierdzewnej
2. 10 x taboret
3. 2 x szafka wisząca

Na zewnątrz przed zakładem
1. 2 x pojemnik ok. 500 l na stopach

Szatnia męska i damska
1. kompletna, wyposażona w szafki na odzież czystą, zamykana na klucze ze stali nierdzewnej
2. stojaki ze stali nierdzewnej na fartuchy i obuwie zgodnie z dokumentacją fotograficzną

Pomieszczenie wędzarni
1. komora wędzarniczo-parzelnicza: 3-wózkowa, 2-wózkowa, 1-wózkowa
2. komora wędzarnicza tradycyjna murowana, szt. 4

Instalacja chłodnicza
Kolejka rurowa do magazynowania elementów mięsnych w chłodni
Waga kolejkowa do wożenia elementów mięsnych
Przyłącza energetyczne, wodne, kanalizacyjne, sanitarne
Pomieszczenia biurowe i magazynowe wyposażone w szafy, biurka, krzesła, stoły, fotele, bez sprzętu elektronicznego
Armatura we wszystkich pomieszczeniach
Ogrodzenie betonowe zakładu pełne, dwie bramy, kostka brukowa, plac manewrowy.

Zgodnie z umową przedwstępną sprzedaży w chwili oglądania zakładu przez Kupującego był on w pełni przygotowany do przetwórstwa, wyposażony we wszelkie niezbędne instalacje (w tym klimatyzatory), w pełni wyposażony we wszystkie otwory wewnętrzne i zewnętrzne (drzwi) zgodnie z dokumentacją fotograficzną. Do zorganizowanej części przedsiębiorstwa Sprzedającego, będącego przedmiotem planowanej umowy sprzedaży, nie był prowadzony odrębny rachunek bankowy.

W ramach planowanej umowy sprzedaży Strony nie przewidują przejścia na Kupującego części zakładu pracy w rozumieniu art. 23 zn. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku – Kodeks pracy (tekst jednolity Dz. U. z 2018 roku, poz. 917 ze zm.).

Po zawarciu planowanej umowy sprzedaży Sprzedający nie zamierza zakończyć prowadzenia swojej działalności gospodarczej, będzie nadal właścicielem lub posiadaczem innych nieruchomości i środków trwałych związanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, będzie również stroną umów najmu lokali, w których Sprzedający prowadzi działalność gospodarczą.

W ocenie Sprzedającego przedmiotem planowanej umowy sprzedaży będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, zdolna samodzielnie i trwale realizować zadania gospodarcze, która może funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo w obrocie gospodarczym.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że:

Przedmiot planowanej umowy sprzedaży nie jest wyodrębniony organizacyjnie. Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy nie posiada żadnego regulaminu, który wyodrębniałby w nim jednostki organizacyjne. Przedmiot planowanej umowy sprzedaży można wyodrębnić finansowo, analizując zapisy dokumentacji księgowej. Wnioskodawca nie prowadzi odrębnej księgowości dla przedmiotu planowanej umowy sprzedaży. Wnioskodawca uważa, iż z ogólnie prowadzonej dokumentacji księgowej można wyodrębnić dane dotyczące przedmiotu planowanej umowy sprzedaży (przychody, koszty, należności, zobowiązania). W ocenie Wnioskodawcy możliwe jest funkcjonalne wydzielenie przedmiotu planowanej umowy sprzedaży w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.
Wnioskodawca nie posiada aktu, który formalnie dokonałby organizacyjnego podziału przedsiębiorstwa (np. regulamin organizacyjny). Wnioskodawca uważa, iż możliwe jest wyodrębnienie finansowe przedmiotu planowanej umowy sprzedaży z ogólnej dokumentacji księgowej prowadzonej dla przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Wnioskodawca byłby w stanie, bazując na posiadanej dokumentacji księgowej, przyporządkować przychody i koszty oraz należności i zobowiązania do przedmiotu planowanej umowy sprzedaży. Wnioskodawca uważa, iż możliwe jest wydzielenie funkcjonalne przedmiotu planowanej umowy sprzedaży, bowiem ponieważ przedmiot wniosku potencjalnie jest w stanie tworzyć samodzielne przedsiębiorstwo. Ponadto Zainteresowany pragnie zauważyć, iż po planowanej sprzedaży będzie prowadził w dalszym ciągu działalność gospodarczą. Na przedmiot planowanej sprzedaży składa się nieruchomość z niezbędnym wyposażeniem, w ocenie Wnioskodawcy wystarczy zatrudnienie pracowników do pracy w tym miejscu i całość byłaby w stanie funkcjonować jako odrębne przedsiębiorstwo.
Wnioskodawca po zawarciu umowy sprzedaży będzie prowadził działalność handlową (sklep) w lokalu należącym do Wnioskodawcy. Zainteresowany prowadzi także działalność handlową w dwóch lokalach wynajętych od osób trzecich. Wnioskodawca sam jest wynajmującym lokal handlowy, w którym najemca prowadzi sklep wielkopowierzchniowy. Wnioskodawca prowadzi także działalność usługową polegającą na prowadzeniu karczmy i organizacji w niej działalności gastronomicznej (imprezy okolicznościowe – śluby, pogrzeby, przyjęcia okolicznościowe).
Według wiedzy Zainteresowanego, Kupujący zamierza prowadzić – z wykorzystaniem przedmiotu wniosku – działalność polegającą również na przetwórstwie żywności, jednak według wiedzy Wnioskodawcy jest to przetwórstwo ryb.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w opisanym stanie faktycznym przedmiotem planowanej umowy sprzedaży jest zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.) i w konsekwencji do planowanej umowy sprzedaży nie stosuje się przepisów ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 tej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym przedmiotem planowanej umowy sprzedaży jest zorganizowana część przedsiębiorstwa. W związku z tym, w ocenie Sprzedającego, do planowanej umowy sprzedaży przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdą zastosowania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, ze zm.) dalej ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT powinien być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji „przedsiębiorstwa”, zasadne w tym zakresie jest odwołanie się do definicji zawartej w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025 ze zm.. dalej: Kodeks cywilny). Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne:
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 2 pkt 27 ustawy o VAT zorganizowaną część przedsiębiorstwa stanowi organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Warunkiem niezbędnym do uznania określonego zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest:

istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie,
potencjalna możliwość funkcjonowania wydzielonej części jako niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze.

Wydzielenie zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych w istniejącym przedsiębiorstwie, co zachodzić musi na następujących płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i materialnej.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma określone miejsce w strukturze organizacyjnej danego przedsiębiorstwa. Pojęcie wyodrębnienia organizacyjnego nie jest równoznaczne z wyodrębnieniem organizacyjno-prawnym.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. Nie jest to równoznaczne z samodzielnością finansową. Konsekwencją finansowego wyodrębnienia majątku mającego stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest konieczne przypisanie do tego majątku wszelkich zobowiązań związanych ze składnikami tego majątku.

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Zespół składników materialnych i niematerialnych powinien wykazywać pełną odrębność niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Jako kryterium zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo w praktyce wskazuje się możliwość samodzielnego działania na rynku jako odrębny podmiot prowadzący zadania gospodarcze realizowane w ramach obecnego przedsiębiorstwa.

Reasumując, zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi sumę poszczególnych składników, przy pomocy których można prowadzić odrębny zakład.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy w sprawie objętej niniejszym wnioskiem zespół składników materialnych i niematerialnych będzie w dniu planowanej umowy sprzedaży spełniał ww. kryteria do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Przedmiot planowanej umowy sprzedaży będzie stanowić zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań (istniejących na dzień planowanej umowy sprzedaży), przy których pomocy możliwe będzie prowadzenie działalności gospodarczej. Zespół ten będzie istniał i będzie wydzielony w istniejącym przedsiębiorstwie Sprzedającego. Sprzedający będzie posiadał inne miejsca prowadzenia działalności gospodarczej i po dokonaniu planowanej sprzedaży zamierza kontynuować swoją dotychczasową działalność w tym samym zakresie. Na dzień zawarcia planowanej umowy sprzedaży możliwe będzie wyodrębnienie finansowe przedmiotu planowanej umowy sprzedaży pod kątem określenia wysokości przychodów, kosztów, należności i zobowiązań przypisanych do tego zespołu. Przedmiot planowanej przez Wnioskodawcę umowy sprzedaży będzie przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych i będzie stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Spełnione będą więc warunki organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego wyodrębnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych w przedsiębiorstwie Sprzedającego. W związku z tym, że przedmiot planowanej umowy sprzedaży będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w ocenie Wnioskodawcy do planowanej umowy sprzedaży nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Prawną podstawą stanowiska Wnioskodawcy są art. 2 pkt 27e oraz art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamiana, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aport.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Zatem na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

W ocenie tut. Organu wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01.

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes Sàrl przeciwko Administration de l’enregistrement et des domaines (publ.: „Przegląd Podatkowy” 2004/4/50, ECR 2003/11B/I-14393) Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń – innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz – w zależności od konkretnego przypadku – składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy wskazać na wyrok NSA sygn. akt I FSK 1316/15 z dnia 24 listopada 2016 r., w którym Sąd wskazał, że „elementem decydującym o wyłączeniu transakcji z zakresu podatku od towarów i usług, jest traktowanie nabywcy „jako następcy prawnego przekazującego majątek”, z czego TSUE wywodzi konieczność, aby zbywany majątek lub jego część (przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług) składały się właśnie na całość zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oczywistym jest, że »przedsiębiorstwo«, rozumiane jako całość majątku, zdolne jest do prowadzenia takiej działalności. Zdefiniowanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jako części majątku zdolnej spełniać określone zadania, zapobiegać ma opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tej części majątku, której można przypisać cechę posiadaną przez przedsiębiorstwo – ową zdolność do realizacji określonych zadań gospodarczych, która to cecha warunkuje wyłączenie z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Z drugiej zaś strony, opodatkowane pozostają czynności zbycia »pojedynczych« (niepowiązanych w całość) składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Okoliczność, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzy zespół składników majątkowych zdolny do prowadzenia niezależnej (samodzielnej) działalności gospodarczej należy rozumieć w ten sposób, że w kształcie, w jakim zespół ten jest zbywany, może on wykonywać określone zadania gospodarcze. Innymi słowy, realizacja określonych zadań gospodarczych możliwa jest z wykorzystaniem tego określonego zespołu składników majątkowych, nie zaś dopiero w połączeniu z innymi składnikami majątkowymi, czy też dopiero w połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy”.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, „owa „niezależność prowadzenia działalności gospodarczej” powinna być więc rozumiana w ten sposób, że „zespół składników majątkowych” posiada zdolność do prowadzenia takiej działalności w sytuacji, gdy stanowi konglomerat, który sam w sobie, bez uzupełniania go o dodatkowe elementy (po nabyciu i włączeniu do przedsiębiorstwa nabywcy) zdolny jest do prowadzenia działalności. W takiej sytuacji można go uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa”.

W świetle przywołanych przepisów prawa, powołanego orzecznictwa oraz przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że przedmiot planowanej umowy sprzedaży – jak wynika z treści wniosku – jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej polegającej na przetwórstwie mięsa, natomiast Kupujący zamierza prowadzić działalność polegającą na przetwórstwie ryb, a zatem Kupujący nie będzie kontynuował prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Profil działalności Kupującego będzie rodzajowo odmienny od działalności Sprzedającego, tym samym brak podstaw do uznania Kupującego za następcę prawnego przekazującego majątek (tj. Sprzedawcy). Okoliczność ta powoduje, że ww. części majątku Zainteresowanego nie można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym do transakcji tej przepis art. 6 pkt 1 ustawy nie będzie miał zastosowania. W konsekwencji planowana transakcja sprzedaży stanowić będzie przeniesienie własności konkretnych składników majątkowych, a więc dostawę towarów opodatkowaną podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna wywiera zatem skutek prawny wyłącznie dla Wnioskodawcy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin