Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.367.2019.1.IM
z 31 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2019 r. (data wpływu 4 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie organizacji wydarzeń artystycznych. Z tytułu organizacji wydarzeń artystycznych osiąga przychody  sprzedaż biletów na poszczególne wydarzenia artystyczne. W Polsce posiada nieograniczony obowiązek podatkowy. Jako formę opodatkowania Wnioskodawca wybrał podatek liniowy. W związku z profilem swojej działalności Wnioskodawca zamierza zapraszać do Polski zespoły artystów z zagranicy. Zaproszone zespoły będą brać udział w organizowanych przez Wnioskodawcę wydarzeniach artystycznych (wystawianie spektakli teatralnych, operetek, baletów). Zazwyczaj pobyt zagranicznego zespołu artystów będzie trwał kilkanaście dni. Przez okres pobytu zagraniczny zespół będzie uczestniczył w kilkunastu wydarzeniach artystycznych w różnych miastach Polski. Współpraca między firmą Wnioskodawcy a zespołami artystów będzie każdorazowo oparta o umowy o wzajemnej współpracy, które Wnioskodawca będzie zawierał z teatrami, agencjami artystycznymi lub innymi podmiotami reprezentującymi poszczególne zespoły artystów („Teatry”). Warunkami podjęcia współpracy stawianymi przez Teatry jest poniesienie przez Wnioskodawcę niżej wymienionych wydatków (dalej określanych łącznie „Wydatki”) na:

1. zapewnienie zakwaterowania oraz wyżywienia artystów biorących udział w wydarzeniach artystycznych,
2. zapewnienie transportu z kraju zamieszkania artystów do Polski oraz pomiędzy miejscami w Polsce, w których będą odbywały się wydarzenia artystyczne,
3. wykupienie ubezpieczeń gwarantujących darmowe leczenie artystom w czasie pobytu w Polsce w okresie, w którym biorą udział w organizowanych przez Wnioskodawcę wydarzeniach artystycznych.
   
   

Umowy o współpracę zawierane przez Wnioskodawcę z Teatrami będą przewidywać obowiązek poniesienia Wydatków. Fakt zapewnienia Wydatków będzie miał wpływ na wysokość należnego wynagrodzenia Teatrów. Teatry będą podmiotami gospodarczymi. Teatry nie będą z Wnioskodawcą powiązane w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy poniesienie Wydatków będzie dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy poniesienie Wydatków będzie kosztem uzyskania przychodu. Z przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że poniesione wydatki, z wyjątkiem zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub służą zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Brak poniesienia Wydatków spowoduje, że Teatr nie podejmie z Wnioskodawcą współpracy, co będzie skutkowało utratą możliwości osiągnięcia przychodu z tytułu sprzedaży biletów na wydarzenia artystyczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.): kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, dlatego przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

W takim ujęciu kosztami tymi są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednak ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego na wstępie przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Wskazane przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego wydatki nie zostały wprost wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w tym przepisie, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 kwietnia 2017 r. sygn. II FSK 3526/16 - „Niezmiennie trzeba mieć na uwadze zasadniczy kwalifikator, jakim jest wpływ wydatku na wielkość osiągniętego przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Wystąpienie tego wpływu (związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem) należy oceniać (badać) ad casum”.

Do wskazanego związku przyczynowo-skutkowego Naczelny Sąd Administracyjny odniósł się także w wyroku z 8 sierpnia 2017 r. sygn. II FSK 1859/15, gdzie stwierdził, że „Kryterium celowości nie wyznacza w sposób ostry granicy pozwalającej odróżnić wydatki, które można uznać za koszty uzyskania przychodów, od tych, które już nimi nie są. Niemniej jednak kryterium to nie może służyć rekomendowaniu otwartego ciągu zdarzeń, tworząc w ten sposób niekończący się związek skutkowo-przyczynowy”.

Skoro jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów, bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny.

Odnosząc powyższe do niniejszej sprawy, należy stwierdzić, że w przypadku opisanym przez Wnioskodawcę zachodzi odpowiedni związek przyczynowo-skutkowy, dający podstawy do zaliczenia w koszty podatkowe prowadzonej działalności gospodarczej wymienionych przez niego Wydatków.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika bowiem, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie organizacji wydarzeń artystycznych i zamierza zapraszać do Polski zespoły artystów z zagranicy. Zaproszone zespoły będą brać udział w organizowanych przez Wnioskodawcę wydarzeniach artystycznych - wystawianie spektakli teatralnych, operetek, baletów. Współpraca między firmą Wnioskodawcy a zespołami artystów będzie każdorazowo oparta o umowy o wzajemnej współpracy, z których będzie wynikać obowiązek poniesienia takich wydatków, jak: wydatki na zapewnienie zakwaterowania oraz wyżywienia artystów biorących udział wydarzeniach artystycznych, zapewnienie transportu z kraju zamieszkania artystów do Polski oraz pomiędzy miejscami w Polsce, w których będą odbywały się wydarzenia artystyczne, a także wykupienie ubezpieczeń gwarantujących darmowe leczenie artystom w czasie pobytu w Polsce w okresie, w którym biorą udział w organizowanych przez Wnioskodawcę wydarzeniach artystycznych (dalej: Wydatki).

Wnioskodawca wskazał na związek między uzyskiwaniem przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej a ponoszeniem Wydatków przez oświadczenie w opisie zdarzenia przyszłego, że ponoszone wydatki warunkują podjęcie współpracy z teatrami, agencjami artystycznymi lub innymi podmiotami reprezentującymi poszczególne zespoły artystów, a zatem przyczynią się do osiągnięcia przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej.

Należy zaznaczyć, że zasadność zaliczenia Wydatków (w szczególności związek między ich poniesieniem a osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu) do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Zatem wydatki poniesione na zapewnienie zakwaterowania oraz wyżywienia artystów biorących udział wydarzeniach artystycznych, zapewnienie transportu z kraju zamieszkania artystów do Polski oraz pomiędzy miejscami w Polsce, w których będą odbywały się wydarzenia artystyczne, a także wykupienie ubezpieczeń gwarantujących darmowe leczenie artystom w czasie pobytu w Polsce w okresie, w którym biorą udział w organizowanych przez Wnioskodawcę wydarzeniach artystycznych - godnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - mogą zostać uznane jako koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Reasumując - poniesienie Wydatków będzie dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.