Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.590.2019.1.WH
z 23 października 2019 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2019 r. (data wpływu 11 października 2019 r.) uzupełnionym w dniu 18 października 2019 r. (data wpływu 21 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn. „Rozwój miejsko-gminnej infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej na obszarze Miasta i Gminy (…)” - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 11 października 2019 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn. „Rozwój miejsko-gminnej infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej na obszarze Miasta i Gminy (…)”.
Wniosek uzupełniony został w dniu 18 października 2019 r. (data wpływu 21 października 2019 r.).
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Stowarzyszenie (…) realizował zadanie pod nazwą „Rozwój miejsko-gminnej infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej na obszarze Miasta i Gminy (…)” współfinansowane ze środków Unii Europejskiej w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego PROW na lata 2014-2020. Na współfinansowane zadanie Stowarzyszenie zawarło umowę o przyznaniu pomocy z Samorządem Województwa (…) w dniu 19 grudnia 2018 r. nr (…).
Stowarzyszenie posiada także protokoły odbioru realizowanego zadania, fakturę zakupu za wykonane prace oraz dowody zapłaty. Obecnie Stowarzyszenie występuje do Samorządu Województwa (…) o refundację poniesionych wydatków zgodnie z zawartą umową. Wartość zadania wyniosła 58 476,35 zł z czego kwotę 55 552,00 zł zwróci organizacji Samorząd Województwa (…).
Realizacja zadania polegała na zakupie i zainstalowaniu infrastruktury turystycznej: pięć punktów postojowo-serwisowych (kosz na śmieci, ławka, stojak na rowery, stacja naprawcza, lampa solarna), a także zakupiono dwa specjalistyczne rowery rehabilitacyjne w celu propagowania aktywnego trybu życia również wśród osób niepełnosprawnych.
Zakupy wykonane w ramach zadania są objęte podatkiem od towarów i usług, który Stowarzyszenie zapłaciło wykonawcy. Stowarzyszenie nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu VAT. Za korzystanie z infrastruktury turystycznej i rowerów rehabilitacyjnych nie będzie pobierana opłata przez Stowarzyszenie.
W uzupełnieniu wniosku z dnia 18 października 2019 r. (data wpływu 21 października 2019 r.) Wnioskodawca wskazał, że nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT i nie będzie w przyszłości wykorzystywał zakupionych urządzeń z projektu do czynności opodatkowanych.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy Stowarzyszenie ma możliwość odzyskania podatku VAT od zrealizowanego zadania pn. „Rozwój miejsko-gminnej infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej na obszarze Miasta i Gminy (…)” współfinansowane ze środków Unii Europejskiej w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego PROW na lata 2014-2020?
Stanowisko Wnioskodawcy:
Stowarzyszenie nie ma możliwości odzyskania podatku VAT od zrealizowanego zadania pn. „Rozwój miejsko-gminnej infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej na obszarze Miasta i Gminy (…)” współfinansowane ze środków Unii Europejskiej w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego PROW na lata 2014-2020.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.
Z wniosku wynika, że Wnioskodawca realizował zadanie pod nazwą „Rozwój miejsko-gminnej infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej na obszarze Miasta i Gminy (…)” współfinansowane ze środków Unii Europejskiej w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego PROW na lata 2014-2020. Realizacja zadania polegała na zakupie i zainstalowaniu infrastruktury turystycznej: pięć punktów postojowo-serwisowych (kosz na śmieci, ławka, stojak na rowery, stacja naprawcza, lampa solarna), a także zakupiono dwa specjalistyczne rowery rehabilitacyjne w celu propagowania aktywnego trybu życia również wśród osób niepełnosprawnych. Za korzystanie z infrastruktury turystycznej i rowerów rehabilitacyjnych nie będzie pobierana opłata przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT i nie będzie w przyszłości wykorzystywał zakupionych urządzeń z projektu do czynności opodatkowanych.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn. „Rozwój miejsko-gminnej infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej na obszarze Miasta i Gminy (…)”.
Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że z uwagi na niespełnienie przesłanek, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy warunkujących prawo do odliczenia podatku naliczonego, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn. „Rozwój miejsko-gminnej infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej na obszarze Miasta i Gminy (….)”. Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT, a nabyte w ramach realizowanego zadania urządzenia nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy w związku z realizacją zadania pn. „Rozwój miejsko-gminnej infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej na obszarze Miasta i Gminy (…)”.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.