INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2011r. (data wpływu do tut. Biura 18 października 2011r.), uzupełnionym w dniach 28 grudnia 2011r. i 16 stycznia 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży wskazanych we wniosku składników majątku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2011r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży wskazanych we wniosku składników majątku. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismami z dnia 20 grudnia 2011r. i z dnia 05 stycznia 2012r. Znak: IBPBI/1/415-1074/11/ZK, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 28 grudnia 2011r. i 16 stycznia 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2000 roku firma zakupiła nieruchomość, tj. budynek jako lokal mieszkalny oraz grunt które to składniki zostały uznane za środki trwałe. Budynek ze względu na stan techniczny nie nadawał się do prowadzenia działalności gospodarczej, ani też do zamieszkania. Natomiast działalność gospodarcza prowadzona była na przyległym do budynku gruncie, wykorzystywanym jako parking. Ww. środek trwały nie był amortyzowany. W październiku 2011r. Wnioskodawczyni sprzedała ww. składniki majątku.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 23 grudnia 2011r. wskazano, iż:

1. od dnia 28 grudnia 1990r. działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami przemysłowymi prowadził mąż Wnioskodawczyni. Przedmiotem prowadzonej działalności była sprzedaż detaliczna sprzętu gospodarstwa domowego, wynajem nieruchomości, usługi hotelowe, parkingowe, pośrednictwo finansowe. W dniu 08 lipca 2011r. zmarł. Firmę przejęła Wnioskodawczyni. W dniu 09 lipca 2011r. wykreślono z ewidencji działalności gospodarczej wpis dot. działalności gospodarczej prowadzonej przez męża Wnioskodawczyni. W dniu 14 lipca 2011r. na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej działalność gospodarczą rozpoczęła Wnioskodawczyni, kontynuując działalność męża.
2. właścicielem nieruchomości, tj. budynku i gruntu jest w całości Wnioskodawczyni,
3. nieruchomość została kupiona w roku 2000, jako lokal mieszkalny z gruntem. Nieruchomość ta została wprowadzona na stan środków trwałych firmy. Na przylegającym do budynku gruncie prowadzona była do momentu sprzedaży działalność gospodarcza (usługi parkingowe). Natomiast w budynku nie była prowadzona działalność gospodarcza.
4. przedmiotem sprzedaży był budynek mieszkalny nadający się do kapitalnego remontu lub wyburzenia i przylegający do niego grunt, jako składniki majątku firmy. Sprzedaż jest udokumentowana fakturą z dnia 12 października 2011r. Sprzedającą jest Wnioskodawczyni, będącą właścicielką firmy.
   
   

Natomiast w uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 13 stycznia 2012r. wskazano, iż:

1. budynek został kupiony w 2000r. jako lokal mieszkalny + grunt,
2. przed śmiercią męża żona, obecnie Wnioskodawczyni nie była współwłaścicielem tego lokalu mieszkalnego i gruntu. W całości była to własność męża Wnioskodawczyni. W budynku, o którym mowa we wniosku nie było lokali, które stanowiłyby odrębną własność.
3. budynek /lokal mieszkalny/ nigdy nie był wykorzystywany, ani też wynajmowany w działalności gospodarczej,
4. ww. nieruchomość stała się własnością Wnioskodawczyni po śmierci męża na wskutek przeprowadzonego postępowania spadkowego /w całości/,
5. automatycznie Wnioskodawczyni uznała w całości tę nieruchomość + grunt, jako środek trwały, od początku prowadzenia działalności gospodarczej w swojej firmie.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychody ze sprzedaży środka trwałego należy zakwalifikować, do przychodów z działalności gospodarczej i odprowadzić podatek, czy Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanej sytuacji istnieją przesłanki do zastosowania zwolnienia z opodatkowania, ponieważ:

• okres użytkowania jest dłuższy niż 5 lat,
• sprzedaż dotyczy osoby fizycznej,
• sprzedaż dotyczy lokalu mieszkalnego.
  
  

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. aktu prawnego, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.
  
  

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

-ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

W świetle cytowanych powyżej przepisów zauważyć należy, iż przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), stanowią przychód z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż od dnia 14 lipca 2011r. Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. W dniu 12 października 2011r. Wnioskodawczyni sprzedała nieruchomość mieszkalną wraz z gruntem, na którym nieruchomość ta się znajdowała. Przedmiotowe składniki majątku nabyła w drodze spadku, po zmarłym w dniu 08 lipca 2011r. mężu. Zostały one uznane za środki trwałe w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Przy czym, na przylegającym do budynku gruncie prowadzona była, do momentu sprzedaży, działalność gospodarcza (usługi parkingowe). Natomiast w budynku nie była prowadzona działalność gospodarcza.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż przychód uzyskany z odpłatnego zbycia wskazanej we wniosku nieruchomości mieszkalnej oraz gruntu związanego z tym budynkiem, tj. takiej jego części, która nie była wykorzystywana na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, należy zaliczyć do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Zatem dla ustalenia czy z tytułu sprzedaży przedmiotowych nieruchomości powstanie przychód z tego źródła, istotne jest czy sprzedaż ta nastąpiła po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano nabycia. Jak wynika z wniosku ww. składniki majątku Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadku, po zmarłym w dniu 08 lipca 2011r. mężu. Natomiast ich sprzedaży dokonała w dniu 12 października 2011r., więc w tym samym roku kalendarzowym. Wobec tego stwierdzić należy, iż przychód z tej sprzedaży podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na zasadach określonych w art. 30e cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast przychód uzyskany ze zbycia pozostałego (przylegającego do budynku) gruntu, będącego środkiem trwałym w prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej i wykorzystywanego na potrzeby tej działalności, stanowi przychód ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej. Dochód ze zbycia tego składnika majątku, ustalony na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach stosowanych do opodatkowania dochodów uzyskiwanych z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w roku jego sprzedaży, tj. w 2011r.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, stanowisko Wnioskodawczyni jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku dołączono dokumenty źródłowe. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem podanym we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.