INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 15 listopada 2011 r.), uzupełnionym w dniu 9 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konieczności uznania za przychód z prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, należności otrzymanych od małżonki z tytułu najmu:

• środków trwałych stanowiących składniki majątku prowadzonej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe,
• wyposażenia stanowiącego składniki majątku prowadzonej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie konieczności uznania za przychód z prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, należności otrzymanych od małżonki z tytułu najmu środków trwałych i wyposażenia stanowiących składniki majątku prowadzonej działalności gospodarczej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 26 stycznia 2012 r. Znak: IBPP1/443-1676/11/AZb, IBPBI/1/415-1155/11/AP, IBPBI/1/415-1156/11/AP, IBPBI/1/415-1157/11/AP wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 9 lutego 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Jest opodatkowany 19% „podatkiem liniowym” oraz jest czynnym podatnikiem VAT. Część środków trwałych, w tym część budynku i gruntu oraz wyposażenie swojej firmy zamierza udostępnić firmie małżonki, która również, jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą (jest czynnym podatnikiem VAT i podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych na „zasadach ogólnych”).

Żona Wnioskodawcy będzie sprzedawać wytwarzane m.in. przy pomocy ww. składników majątkowych wyroby swojej firmy na rzecz firmy męża. Następnie Wnioskodawca będzie sprzedawał te wyroby swoim klientom. Przez cały czas prowadzenia przez małżonków odrębnie pozarolniczej działalności gospodarczej, istnieje między nimi wspólność majątkowa małżeńska (wspólność ustawowa).

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 6 lutego 2012 r., wskazano m.in., iż:

• przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest produkcja pozostałych artykułów spożywczych, gdzie indziej niesklasyfikowana, sprzedaż hurtowa mięsa i wyrobów z mięsa, sprzedaż hurtowa mleka, wyrobów mleczarskich, takich jak, oleje i tłuszcze jadalne, sprzedaż hurtowa cukru, czekolady i wyrobów cukierniczych, sprzedaż hurtowa herbaty, kawy, kakao i przypraw, sprzedaż hurtowa pozostałej żywności, sprzedaż hurtowa ryb, skorupiaków i mięczaków, produkcja makaronów, klusek i podobnych wyrobów mącznych, placówki gastronomiczne pozostałe. Przedmiotem działalności gospodarczej żony Wnioskodawcy jest produkcja pozostałych artykułów spożywczych, gdzie indziej niesklasyfikowana, sprzedaż hurtowa mięsa i wyrobów z mięsa, sprzedaż hurtowa mleka, wyrobów mleczarskich, jaj, olejów i tłuszczów jadalnych, sprzedaż hurtowa cukru, czekolady i wyrobów cukierniczych, sprzedaż hurtowa herbaty, kawy, kakao i przypraw, sprzedaż hurtowa pozostałej żywności, sprzedaż hurtowa ryb, skorupiaków i mięczaków, produkcja makaronów, klusek i podobnych wyrobów mącznych, placówki gastronomiczne pozostałe,
• nabycie wyrobów i towarów od firmy żony zostanie udokumentowane fakturami VAT,
• udostępnienie środków trwałych i wyposażenia odbędzie się odpowiedni:
  1. albo na podstawie umowy najmu lub dzierżawy przy pełnej odpłatności na warunkach rynkowych,
  2. albo nieodpłatnie na podstawie umowy użyczenia,
• wynajmującym (użyczającym) będzie Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, a najemcą (biorącym w użyczenie) będzie żona, jako osoba fizyczna prowadząca odrębną działalność gospodarczą,
• przyczyną tego postępowania jest chęć oddzielenia działalności produkcyjnej od działalności handlowej,
• użyczenie ww. środków trwałych i wyposażenia nie jest niezbędne w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej,
• w przypadku odpłatnego użyczenia ww. środków trwałych i wyposażenia zawarcie umowy użyczenia nastąpi na cele inne niż Jego działalność gospodarcza.
  
  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przychód z tytułu najmu środków trwałych i wyposażenia stanowiących składniki majątku prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej dla firmy Jego żony (przy rynkowych cenach najmu) jest dla Wnioskodawcy przychodem dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych...

(pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z tytułu najmu środków trwałych i wyposażenia stanowiących składniki majątku prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej dla firmy Jego żony (przy rynkowych cenach najmu) jest dla Wnioskodawcy przychodem dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

Stosunki majątkowe między małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9 poz. 59 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Listę przedmiotów majątkowych stanowiących odrębny majątek każdego z małżonków zawiera art. 33 ww. kodeksu.

Zatem, składniki majątku nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej małżeńskiej nie stanowią odrębnego majątku danego małżonka, lecz dorobek małżonków bez względu na to, czy zostały zakupione na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez jednego z małżonków, czy też dla celów prywatnych. Pamiętać przy tym należy, iż zgodnie z art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Małżonkowie posiadający prawo do rzeczy na zasadzie wspólności majątkowej mają równe prawo do korzystania z rzeczy wspólnej oraz dbania o nią.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż przychody uzyskane m.in. z najmu czy dzierżawy składników majątku związanego z działalnością gospodarczą, stanowią przychód z tej działalności. Jednakże aby przychód uzyskany z zawartej umowy najmu, dzierżawy ww. składników majątku mógł być uznany za przychód z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej umowa ta musi być prawnie dopuszczalna.

Wskazać przy tym należy, iż zgodnie z art. 22g ust. 11 ww. ustawy, w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

Jeżeli więc środek trwały stanowi współwłasność małżonków, każdy z nich ma prawo wykorzystywać go dla potrzeb prowadzonej przez siebie odrębnie działalności gospodarczej i zaliczać w ciężar kosztów uzyskania przychodów tych działalności odpisy amortyzacyjne (pod warunkiem wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych) - proporcjonalnie do zakresu wykorzystania tych składników majątku w prowadzonych przez małżonków działalnościach gospodarczych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzący jednoosobowo pozarolniczą działalność gospodarczą, zamierza wynająć lub wydzierżawić małżonce, która prowadzi odrębnie pozarolniczą działalność gospodarczą, środki trwałe oraz wyposażenie swojej firmy. Przez cały czas prowadzenia przez małżonków odrębnie pozarolniczej działalności gospodarczej istnieje między nimi wspólność majątkowa (wspólność ustawowa).

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy małżonkowie prowadzą odrębne pozarolnicze działalności gospodarcze, a na prawach majątkowej wspólności ustawowej są właścicielami środków trwałych, wchodzących w skład działalności gospodarczej jednego z małżonków, to każdy z nich ma prawo wykorzystywać je dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Powyższe wynika w szczególności z treści cytowanego art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takiej sytuacji, zawartą pomiędzy małżonkami umowę najmu lub dzierżawy środków trwałych, uznać należy za nierodzącą skutków prawnych, na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych. Tym samym, za pozbawione podstaw prawnych uznać należy uznawanie przez Wnioskodawcę należności uzyskanych z tytułu najmu (dzierżawy) ww. środków trwałych za przychód z prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

W tym więc zakresie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Natomiast odnosząc się do kwestii konieczności uznania za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, należności otrzymanych z tytułu najmu (dzierżawy) wyposażenia stanowiącego składnik majątku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, wskazać należy, iż w myśl § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.), wyposażeniem są rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych.

Zauważyć przy tym należy, iż wskazana powyżej zasada dot. sposobu wykorzystywania objętych wspólnością majątkową małżeńską, składników majątku wykorzystywanych przez małżonków w ramach prowadzonej przez nich odrębnie działalności gospodarczej, wynikająca z cyt. art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma zastosowanie jedynie do składników majątku stanowiących środki trwałe w tej działalności.

W związku z powyższym zawarta między małżonkami umowa najmu (dzierżawy) składników majątku stanowiących wyposażenie w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej będzie prawnie skuteczna na gruncie ww. ustawy.

W konsekwencji, należności uzyskane z tytułu najmu (dzierżawy) wyposażenia stanowiącego składnik majątku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej będą stanowiły przychód z tej działalności. Pamiętać również należy o treści art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika m.in., iż jeżeli w wyniku powiązań o charakterze rodzinnym zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Zatem w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1,2 i 4-6 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.