Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.286.2019.2.MPU
z 3 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 lipca 2019 r. (data wpływu – 17 lipca 2019 r.) uzupełnionym pismem z 22 sierpnia 2019 r. (data wpływu 23 sierpnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa, w całości lub w części, do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z kompleksową termomodernizacją budynku Gminnego Ośrodka Kultury (…)- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa, w całości lub w części, do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z kompleksową termomodernizacją budynku Gminnego Ośrodka Kultury (…). Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 sierpnia 2019 r. (data wpływu – 23 sierpnia 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 16 sierpnia 2019 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.268.2019.1.MPU.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Gmina (…) (dalej jako ,,Wnioskodawca” lub „Gmina”) jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej: VAT lub podatek) jako podatnik VAT czynny.

Gmina realizuje inwestycję w zakresie kompleksowej termomodernizacji budynku Gminnego Ośrodka Kultury (dalej: GOK) w (…) mieszczącego się w (…) przy ul. (…) (dalej: Inwestycja). GOK jest samorządową instytucją kultury, tj. odrębną od Gminy osobą prawną. W odróżnieniu od jednostek budżetowych i zakładów budżetowych, GOK nie podlega tzw. centralizacji VAT.

W ramach termomodernizacji zaplanowano następujące rodzaje robót:

• ocieplenie ścian zewnętrznych,
• ocieplenie stropodachu,
• ocieplenie ścian zewnętrznych piwnic stykających się z gruntem,
• wymiana stolarki okiennej i drzwiowej,
• modernizacja systemu ogrzewania obejmująca: wymianę źródła ciepła - kotła węglowego na kocioł gazowy dostosowany do spalania gazu płynnego wraz z automatyką, wymianę grzejników żeliwnych i stalowych na nowe, wymianę orurowania z rur stalowych na nowe ze stali nierdzewnej, wymianę armatury,
• wykonanie instalacji wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła w sali widowiskowej,
• wymiana oświetlenia wbudowanego na energooszczędne LED.
  
  

Zaplanowany zakres prac przyczyni się do redukcji zużycia energii cieplnej, ograniczenia kosztów ogrzewania oraz obniżenia emisji szkodliwych substancji do otoczenia.

Wydatki ponoszone przez Gminę na realizację Inwestycji dokumentowane są/będą wystawionymi na Gminę fakturami VAT z wykazanym podatkiem naliczonym.

Inwestycja ma się zakończyć w (…) r. Na jej realizację Gmina pozyskała dofinansowanie zewnętrzne w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata (…) (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego).

Na mocy umowy użyczenia z (…) r., zawartej pomiędzy Gminą a GOK, przedmiotowy budynek został w całości użyczony nieodpłatnie na potrzeby siedziby instytucji kultury. W związku z powyższym, Gmina nie pobiera od GOK jakiegokolwiek czynszu i nie wystawia faktur VAT. Rozwiązanie takie pozostanie aktualnym również po zakończeniu Inwestycji.

Ponadto, w budynku GOK mieszczą się: Gminna Biblioteka Publiczna (również instytucja kultury, posiadająca odrębną od Gminy osobowość prawną) oraz Przedszkole wchodzące w skład Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w (…) (jednostka budżetowa Gminy, podlegająca centralizacji VAT). Przedszkole nie uzyskuje żadnych dochodów opodatkowanych podatkiem VAT.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Nabywane towary i usługi w ramach realizacji inwestycji w zakresie kompleksowej termomodernizacji budynku Gminnego Ośrodka Kultury w (…) mieszczącego się w (…) przy ul. (…) (dalej: budynek GOK), nie są i nie będą związane z wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Gmina bowiem udostępnia budynek GOK na rzecz instytucji kultury, będącej odrębnym od Gminy podatnikiem VAT nieodpłatnie, w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu VAT.

Ponadto, Gmina pragnie wskazać, że ani GOK, ani Biblioteka Publiczna nie są czynnymi podatnikami podatku VAT. Obie instytucje wykonują sporadycznie czynności podlegające opodatkowaniu VAT aczkolwiek korzystają one ze zwolnienia podmiotowego w zakresie podatku VAT i w związku z tym, nie rozliczają podatku VAT z tego tytułu oraz nie korzystają z prawa do odliczenia VAT.

Gmina (…) realizuje przedmiotową inwestycję w zakresie wykonywania zadań własnych dotyczących kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9) ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506).

Efekty wskazanej we wniosku inwestycji w zakresie kompleksowej termomodernizacji budynku Gminnego Ośrodka Kultury w (…) mieszczącego się w (…) przy ul. (…), nie są i nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Gmina bowiem udostępnia budynek GOK na rzecz instytucji kultury będącej odrębnym od Gminy podatnikiem VAT nieodpłatnie, w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu VAT.

Ponadto, jak Gmina wskazała powyżej, zarówno GOK, jak i Biblioteka Publiczna, nie są czynnymi podatnikami VAT lecz korzystają ze zwolnienia podmiotowego, w związku z czym efekty przedmiotowej inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT.

W konsekwencji, w ocenie Gminy, efekty przedmiotowej inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma prawo, w całości lub w części, do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z Inwestycją? Pytanie dotyczy jednego stanu faktycznego i jednego zdarzenia przyszłego.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie ma prawa, ani w całości ani nawet w części, do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z Inwestycją.

Uzasadnienie Stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, zgodnie z ust. 6 przedmiotowej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle powyższego, zdaniem Gminy, należy uznać, że nieodpłatne użyczanie budynku na rzecz GOK nie podlega opodatkowaniu VAT (bez znaczenia pozostaje tu fakt. że GOK udostępnia część pomieszczeń na rzecz Biblioteki oraz Przedszkola).

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z przywołanych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Zatem, w celu dokonania oceny czy podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od ponoszonych przez niego wydatków, w każdym przypadku należy uprzednio rozstrzygnąć, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych VAT

W kontekście powyższych rozważań, odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, Gmina pragnie przywołać art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym: „Jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia - od kwoty VA T, którą jest zobowiązany zapłacić –VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika

Jednakże należy zauważyć, że z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, iż aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT: (1) musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy oraz (2) towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu (powyższe wynika m.in. z wyrok z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-137/02, pkt 24).

Stanowisko takie potwierdzają również postanowienia pkt 8-9 wyroku w sprawie C-97/90 Lennartz, w których TSUE stwierdził, że: „Prawo do odliczeń powstaje w momencie, gdy podlegający odliczeniu podatek staje się wymagalny. W konsekwencji o istnieniu tego prawa do odliczeń może zadecydować jedynie charakter, w jakim osoba występuje w danym czasie. Zgodnie z art. 17 (2) szóstej dyrektywy, o ile podatnik, działający w tym charakterze, używa towarów dla celów czynności podlegających opodatkowaniu, jest on uprawniony do odliczania podatku należnego lub zapłaconego od takich towarów. Jeżeli towary nie są używane do celów działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 4, lecz do celów prywatnej konsumpcji, nie powstaje żadne prawo do odliczeń”.

W zakresie powyższej kwestii wskazać należy również orzeczenie TSUE z dnia 13 marca 2014 r. w sprawie C-204/13, w którym orzekł on m.in.: „Tak więc, jak już orzekł Trybunał, aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT i określić zakres tego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia” (wyrok z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-104/12 Becker, pkt 19 oraz zawarte w nim orzecznictwo).

Brak związku wydatków na realizację Inwestycji z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT.

Zdaniem Gminy, analiza przywołanych regulacji prawnych oraz wskazanego orzecznictwa TSUE prowadzi do stwierdzenia, że Gmina, realizując Inwestycję z zamiarem jej wykorzystywania do czynności niepodlegających opodatkowaniu (nieodpłatne użyczenie budynku na rzecz GOK), nie nabywała towarów i usług z nią związanych do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i tym samym nie działała w charakterze podatnika tego podatku. Gmina pragnie przy tym raz jeszcze nadmienić, iż wydatki poniesione na Inwestycję na żadnym etapie nie miały na celu wykonywania jakichkolwiek czynności opodatkowanych VAT.

Zatem, zdaniem Gminy, w analizowanym przypadku nie można stwierdzić istnienia uchwytnego związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy wydatkami poniesionymi przez Gminę na Inwestycję, a wykonywaniem czynności dających prawo do odliczenia VAT. W konsekwencji, nie jest spełniona podstawowa przesłanka warunkująca możliwość skorzystania z prawa do odliczenia VAT, zawarta w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym, z uwagi na brak związku wydatków ponoszonych na Inwestycję z występującymi po stronie Gminy czynnościami opodatkowanymi VAT, przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie zostaną spełnione. W związku z powyższym, w opinii Gminy, nie będzie miała ona prawa do odliczenia VAT naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją Inwestycji.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS)

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 3 czerwca 2019 r., sygn. 0112-KDIL2-3.4012.165.2019.1.AO, DKIS wskazał, iż: „warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż jak wskazała Gmina - projekt realizowany jest w związku z działalnością statutową Gminy. Ponadto, inwestycja dotyczy budynku, którego właścicielem jest Gmina, a którym zarządza na podstawie nieodpłatnej umowy z Gminą, Samorządowy Ośrodek Kultury i jak wskazano we wniosku - może być on przedmiotem najmu, jednakże faktury za wynajem są wystawiane na ww. instytucję kultury, która posiada odrębną osobowość prawną od Gminy, a tym samym Wnioskodawca nie będzie czerpać żadnych korzyści finansowych z tytułu wynajmu przebudowanej Sali. W konsekwencji powyższego należy wskazać, że Gmina nie wykorzystuje ww. majątku do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Realizacja przedmiotowej inwestycji była bowiem prowadzona w zakresie wykonywania zadań publicznych nałożonych na Gminę ww. ustawą o samorządzie gminnym, a tym samym nieodpłatne przekazanie majątku wytworzonego w ramach projektu nie było prowadzone w celu osiągania zysku, a wynikało jedynie z realizacji zadania publicznego w zakresie zaspakajania zbiorowych potrzeb wspólnoty. Mając na uwadze okoliczność, że przekazując nieodpłatnie ww. majątek Wnioskodawca nie działa w charakterze podatnika, czynności takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, co w konsekwencji powoduje brak możliwości odliczenia podatku VAT”.

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 5 czerwca 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.289.2019.1.WH, w której Organ stwierdzi), że: „W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podatku VAT nie zostanie spełniony, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - budynek z monitoringiem, siłownia zewnętrzna oraz rowery będące przedmiotem projektu służą Wnioskodawcy do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Skoro w niniejszych okolicznościach, Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a efekty przedmiotowej inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych Wnioskodawcy, nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VA T, w związku z realizacją projektu”.

Podobnie wypowiedział się DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 12 czerwca 2019 r., sygn. 0112-KDIL2-3.4012.184.2019.2.AO, w której wskazał, iż: ,,związku z realizacją projektu pn.: „Budowa budynku wielofunkcyjnego w ...” Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie jest spełniona - wskazana w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. nabyte towary i usługi w celu realizacji ww. projektu nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych VA T”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j.Dz.U.z2018r., poz. 2174; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”). Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zzastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”.

Szczegółowe zasady sposobu określania proporcji rozstrzygają przepisy art. 86 ust. 2b-2h ustawy o VAT.

Zaznaczyć należy, że przepisy art. 86 ust. 2a-2h ustawy maja zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przy czym, na mocy art. 15 ust. 6 cyt. ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy.

Z powołanych wyżej przepisów o podatku VAT wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych inienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z2019r. poz. 506) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W świetle art. 6 ust. 1 tej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym).

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować wperspektywie ogólnej zasady, tj. że realizacja zadań własnych ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność ifinansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia gminy należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, z tytułu których gmina nie uzyskuje wpływów pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny. Gmina realizuje inwestycję w zakresie kompleksowej termomodernizacji budynku Gminnego Ośrodka Kultury w (…) mieszczącego się w (…) przy ul. (…). GOK jest samorządową instytucją kultury, tj. odrębną od Gminy osobą prawną. W odróżnieniu od jednostek budżetowych i zakładów budżetowych, GOK nie podlega tzw. centralizacji VAT. Zaplanowany zakres prac przyczyni się do redukcji zużycia energii cieplnej, ograniczenia kosztów ogrzewania oraz obniżenia emisji szkodliwych substancji do otoczenia. Wydatki ponoszone przez Gminę na realizację Inwestycji dokumentowane są/będą wystawionymi na Gminę fakturami VAT z wykazanym podatkiem naliczonym. Inwestycja ma się zakończyć w (…) r. Na jej realizację Gmina pozyskała dofinansowanie zewnętrzne w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata (…) (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego).Na mocy umowy użyczenia z (…) r., zawartej pomiędzy Gminą a GOK, przedmiotowy budynek został w całości użyczony nieodpłatnie na potrzeby siedziby instytucji kultury. W związku z powyższym, Gmina nie pobiera od GOK jakiegokolwiek czynszu i nie wystawia faktur VAT. Rozwiązanie takie pozostanie aktualnym również po zakończeniu Inwestycji. Ponadto, w budynku GOK mieszczą się: Gminna Biblioteka Publiczna (również instytucja kultury, posiadająca odrębną od Gminy osobowość prawną) oraz Przedszkole wchodzące w skład Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w (…) (jednostka budżetowa Gminy, podlegająca centralizacji VAT). Przedszkole nie uzyskuje żadnych dochodów opodatkowanych podatkiem VAT. Nabywane towary i usługi w ramach realizacji inwestycji w zakresie kompleksowej termomodernizacji budynku Gminnego Ośrodka Kultury w (…) mieszczącego się w (…) przy ul. (…), nie są i nie będą związane z wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Gmina bowiem udostępnia budynek GOK na rzecz instytucji kultury, będącej odrębnym od Gminy podatnikiem VAT nieodpłatnie, w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu VAT. Ani GOK, ani Biblioteka Publiczna nie są czynnymi podatnikami podatku VAT. Obie instytucje wykonują sporadycznie czynności podlegające opodatkowaniu VAT aczkolwiek korzystają one ze zwolnienia podmiotowego w zakresie podatku VAT i w związku z tym, nie rozliczają podatku VAT z tego tytułu oraz nie korzystają z prawa do odliczenia VAT. Gmina realizuje przedmiotową inwestycję w zakresie wykonywania zadań własnych dotyczących kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9) ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506). Efekty wskazanej we wniosku inwestycji w zakresie kompleksowej termomodernizacji budynku Gminnego Ośrodka Kultury w (…) mieszczącego się w (…) przy ul. (…), nie są i nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Gmina bowiem udostępnia budynek GOK na rzecz instytucji kultury będącej odrębnym od Gminy podatnikiem VAT nieodpłatnie, w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu VAT. Zarówno GOK, jak i Biblioteka Publiczna, nie są czynnymi podatnikami VAT lecz korzystają ze zwolnienia podmiotowego, w związku z czym efekty przedmiotowej inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT. W konsekwencji, w ocenie Gminy, efekty przedmiotowej inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa, w całości lub w części, do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z Inwestycją.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje – jak wskazał Wnioskodawca – nabywane towary i usługi w ramach realizacji inwestycji w zakresie kompleksowej termomodernizacji budynku Gminnego Ośrodka Kultury w (…) mieszczącego się w (…) przy ul. (…), nie są i nie będą związane z wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca realizuje przedmiotową inwestycję w zakresie wykonywania zadań własnych a efekty wskazanej we wniosku inwestycji nie są i nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Uwzględniając zatem powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo, ani w całości ani w części, do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z kompleksową termomodernizacja budynku Gminnego Ośrodka Kultury w (…) mieszczącego się w (…) przy ul. (…). Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. wydatki związane z realizacją opisanej inwestycji nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z23października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia wprzedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.