2019.08.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.405.2019.1.KO
z 30 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 czerwca 2019 r. (data wpływu 1 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu dostawy udziałów w nieruchomości oraz opodatkowania tej dostawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2019 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu dostawy udziałów w nieruchomości oraz opodatkowania tej dostawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem - na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej - nieruchomości gruntowej położonej we W., opisanej w księdze wieczystej nr (…), prowadzonej przez Sąd Rejonowy dla W., IV wydział ksiąg wieczystych.

Nabycie nieruchomości

Wnioskodawca wspólnie z żoną nabył nieruchomość od osób fizycznych na podstawie umowy sprzedaży z dnia 26.09.1997 r.

Nieruchomość została nabyta do majątku wspólnego małżonków na zasadach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej.

Nabytą nieruchomość rolną stanowiło sześć działek gruntu o łącznej powierzchni działek wynoszącej wg aktu notarialnego 5,6488 ha, w tym cztery działki niezabudowane i dwie zabudowane budynkami gospodarczymi.

Cel zakupu nieruchomości

Zgodnie z treścią aktu notarialnego dokumentującego umowę sprzedaży przedmiotową nieruchomość rolną Wnioskodawca wraz z małżonką nabył w celu utworzenia, wraz z już posiadanymi innymi nieruchomościami, gospodarstwa rolnego.

Opodatkowanie zakupu podatkiem VAT

Zakup nieruchomości rolnej nie był opodatkowany podatkiem VAT, a więc Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Oznaczenie i opis nieruchomości

aktualnie oznaczenie i stan zabudowy działek, których dotyczy ten wniosek jest następujący:

działka nr 4/6, ark. mapy 7, obręb S., o powierzchni 0,1902 ha, niezabudowana,
działka nr 4/7, ark mapy 7, obręb S, o powierzchni 0,1866 ha, zabudowana budynkiem niemieszkalnym: budynkiem produkcyjnym, usługowym i gospodarczym dla rolnictwa, jednokondygnacyjnym, murowanym, o pow. 212 m², budynkiem tym działka 4/7 była zabudowana już w chwili zakupu działki,
działka nr 4/8, ark. mapy 7, obręb S., o powierzchni 0,4398 ha, działka zabudowana jest budynkiem mieszkalnym, murowanym o pow. 191 m², liczba kondygnacji 1,5; rok zakończenia budowy 2001, użytkowany przez Wnioskodawcę od 2001r,
działka numer 4/13, o powierzchni 0,9452 ha, am-7, obręb S., niezabudowana, działka powstała w wyniku geodezyjnego podziału działki oznaczonej w umowie sprzedaży z dnia 26.09.1997 numerem 4/9.

Sposób korzystania z nieruchomości

Dotychczasowy sposób korzystania z zakupionych działek gruntu przedstawia się następująco:

działka nr 4/6 jest wykorzystywana w sposób zróżnicowany. Do dnia 31.07.2018 cała działka była wykorzystywana na cele działalności rolniczej prowadzonej osobiście przez Wnioskodawcę i jego żonę. Od dnia 01.08.2018 nastąpiła zmiana sposobu wykorzystania działki i od tej daty część działki jest przedmiotem umowy najmu z przeznaczeniem na myjnię samochodową i wypożyczalnię pojazdów, a pozostała część powierzchni działki nadal jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę i jego żonę do działalności rolniczej prowadzonej,
działka nr 4/7 wraz ze znajdującym się na niej budynkiem gospodarczym była do dnia 30.11.2011 wykorzystywana na cele działalności rolniczej prowadzonej osobiście przez Wnioskodawcę i jego żonę. Od dnia 01.12.2011 nastąpiła zmiana sposobu wykorzystania działki w ten sposób, że znajdujący się na niej budynek gospodarczy wraz z częścią powierzchni działki jest przedmiotem umowy najmu z przeznaczeniem na myjnię samochodową i wypożyczalnię pojazdów, a pozostała część powierzchni działki, nie objęta umową najmu, wykorzystywana jest do działalności rolniczej prowadzonej przez Wnioskodawcę i jego żonę,
działka nr 4/8 jest wykorzystywana w sposób zróżnicowany. Działka została przez Wnioskodawcę i jego żonę zabudowana budyniem mieszkalnym jednorodzinnym. Rok zakończenia budowy 2001. Rozpoczęcie użytkowania budynku przez Wnioskodawcę i jego żonę nastąpiło w roku zakończenia budowy. Wnioskodawca wraz z żoną nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie przedmiotowego budynku. Sposób wykorzystania tej działki jest następujący - do dnia 31.07.2018 część działki była wykorzystywana wyłącznie na cele mieszkaniowe Wnioskodawcy i jego żony (budynek mieszkalny i ogród przydomowy ), a pozostała niezabudowana część powierzchni działki, była wykorzystywana do działalności rolniczej (produkcja roślin ozdobnych) prowadzonej osobiście przez Wnioskodawcę i jego żonę. Od dnia 01.08.2018 nastąpiła zmiana sposobu wykorzystania i od tej daty część niezabudowanej powierzchni działki dodatkowo jest przedmiotem umowy najmu z przeznaczeniem na myjnię samochodową i wypożyczalnię pojazdów,
działka nr 4/13 była do dnia 31.08.2014 wykorzystywana wyłącznie na cele związane z produkcją rolniczą prowadzoną osobiście przez Wnioskodawcę i jego żonę. Od dnia 01.09.2014 znaczna część powierzchni działki stanowi przedmiot umowy najmu z przeznaczeniem na parking i wypożyczalnię samochodów, a pozostała nieduża część powierzchni działki - na komunikację i do działalności rolniczej Wnioskodawcy i jego żony.

Pozostałe działki gruntu wchodzące w skład nieruchomości rolnej nabyte na podstawie umowy sprzedaży z dnia 26.09.1997, to jest: niezabudowane działki nr 3/4 i 3/6 oraz działka zabudowana nr 3/5 wraz ze znajdującymi się na niej budynkami gospodarczymi od chwili ich nabycia były i są wykorzystywane wyłącznie do prowadzenia, osobiście przez Wnioskodawcę wraz żoną działalności rolniczej, nie były wykorzystywane do pozarolniczej działalności gospodarczej, nie były także przedmiotem umów dzierżawy najmu ani innych umów o podobnym charakterze odpłatnych oraz nieodpłatnych.

Przeznaczenie planistyczne nieruchomości.

Stan przy zakupie

W chwili zakupu przedmiotowych działek gruntu dla terenu na którym się one znajdują nie obowiązywał żaden miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie była podjęta uchwała gminy o przystąpieniu do opracowania takiego planu .

Stan obecny

Aktualnie cały teren zajmowany przez działki, których dotyczy niniejszy wniosek, jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, który teren ten przeznacza na cele inne niż rolnicze.

Działki nr 4/6, 4/7, 4/8, 4/13 objęte są miejscowym planem zagospodarowania nr 325 i znajdują się w jednostce oznaczonej symbolem 1U/5 tereny zabudowy usługowej z przeznaczeniem podstawowym: usługi, hotele, szpitale, edukacja, żłobki, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, telekomunikacja, wody powierzchniowe, rekreacja, infrastruktura drogowa, urządzenia infrastruktury technicznej.

Wnioskodawca ani współmałżonek nie podejmowali żadnych działań mających na celu zmianę przeznaczenia przedmiotowej nieruchomości. w szczególności nie występowali o wydanie decyzji o warunkach zabudowy ani nie występowali o opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla tego terenu.

Ulepszenia budynków.

Wnioskodawca wraz z żoną nie ponosili żadnych nakładów na ulepszenie budynków znajdujących się na działkach 4/7 i 4/8. W roku 2012 najemca budynku gospodarczego znajdującego się na działce 4/7 dokonał na własny koszt ulepszenia budynku gospodarczego w celu dostosowania go do prowadzonej w nim działalności.

Status podatkowy Wnioskodawcy w zakresie podatku VAT

Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością rolniczą posiada status „rolnika ryczałtowego”, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług i korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 tej ustawy i nie prowadzi działalności innej niż rolnicza.

Wnioskodawca był zarejestrowany w okresie od 23 czerwca 2009 r. do 31 grudnia 2010 r. jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Wyłącznym powodem zarejestrowania się była planowana jednorazowa dostawa gruntu. Sprzedaż Gminie niezabudowanej działki gruntu o powierzchni 0,0314 ha położonej we W., numer działki 4/12, arkusz mapy AM-7, obręb S., która na podstawie zapisów uchwalonego w 2006 roku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, została przeznaczona pod budowę drogi publicznej. Cała kwota podatku naliczonego wykazana na fakturze dokumentującej wyżej wymienioną dostawę gruntu dla Gminy, bez odliczeń, została wpłacona do urzędu skarbowego jako podatek należny.

W okresie gdy Wnioskodawca był zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT, nie dokonywał oprócz wymienionej wyżej dostawy gruntu żadnych innych dostaw towarów i usług. Drugi współwłaściciel nieruchomości, żona Wnioskodawcy, jest czynnym podatnikiem VAT z tytułu działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Formalnie żona Wnioskodawcy ma zarejestrowaną działalność w zakresie przeważającym wg PKD 47.52.Z „Sprzedaż detaliczna drobnych wyrobów metalowych, farb i szkła, prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach” a także inną działalność produkcyjną i handlową i usługową. W listopadzie 2017 r. żona Wnioskodawcy dokonała wpisu dodatkowego w CEIDG o rozszerzeniu zakresu działalności o działalność sklasyfikowaną wg PKD symbolami PKD 68.10 „Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek”; PKD 68.20 „Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi i dzierżawionymi”; PKD 68.31 „Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami”. Jednakże do żadnych działań gospodarczych żony Wnioskodawcy, wynikających z rozszerzenia zakresu działalności, oprócz dokonanego zgłoszenia do ewidencji, nie doszło. Zakres faktycznie prowadzonej działalności gospodarczej przez żonę Wnioskodawcy różni się od zakresu zarejestrowanego, a jedyną działalnością gospodarczą jaką faktycznie prowadzi jest działalność gospodarcza polegająca na handlu sezonowymi artykułami związanymi ze Świętami Bożego Narodzenia oraz wynajem własnych nieruchomości. Żona Wnioskodawcy pomimo zgłoszenia do CEIDG działalności gospodarczej polegającej na kupnie i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek a także działalności w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami nigdy w praktyce takiej działalności nie prowadziła.

Inne transakcje dotyczące sprzedaży nieruchomości przez Wnioskodawcę

W przeszłości Wnioskodawca wraz z żoną, współwłaścicielem nieruchomości objętych ustawową wspólnością majątkową małżeńską, dokonali trzech transakcji sprzedaży posiadanych nieruchomości lub ich części.

Pierwsza transakcja miała miejsce 29.11.2006 r. i dotyczyła sprzedaży nieruchomości rolnej. W dniu 02.10.2001 Wnioskodawca wraz ze współmałżonkiem i dwoma innymi osobami fizycznymi nabył udział w niezabudowanej nieruchomości położonej w P., o powierzchni 0,5087 ha, stanowiącej w chwili nabycia nieużytek rolny. W dniu 09.01.2002 r. dokonano zniesienia współwłasności tej nieruchomości poprzez jej fizyczny podział na dwie oddzielne działki gruntu, z których jedna stała się współwłasnością Wnioskodawcy i jego żony. Zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat o dopłat. W chwili nabycia dla terenu na którym znajdowała się przedmiotowa nieruchomość nie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Nabycie tej nieruchomości było związane z zamiarem przeniesienia w to miejsce części upraw rolnych (rośliny ozdobne) z posiadanego gospodarstwa rolnego we W. W tym celu podjęto próbę rekultywacji nieużytku, która nie przyniosła oczekiwanego skutku gdyż po rekultywacji gleba nadal zawierała zbyt dużą ilość gliny i nie nadawała się do działalności rolnej w takim stopniu jak planowano przy jej zakupie. W 2003 r. bez inicjatywy ze strony Wnioskodawcy dla terenu na którym znajdowała się przedmiotowa nieruchomość został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który teren ten przeznaczył na cele mieszkaniowe. W związku z niezadawalającym wynikiem rekultywacji gleby oraz ze zmianą przeznaczenia terenu wynikającą z uchwalonego planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego Wnioskodawca wraz z żoną uznali, że posiadana nieruchomość jest im nieprzydatna na cele na jakie została zakupiona, czyli na cele działalności rolniczej. W tej sytuacji Wnioskodawca wraz żoną sprzedał w 2006 r. przedmiotową nieruchomość w stanie takim jakim znajdowała się po próbie rekultywacji gleby.

W czasie posiadania przedmiotowej nieruchomości, przed jej sprzedażą, Wnioskodawca i jego współmałżonka nie czynili żadnych działań charakterystycznych dla zorganizowanego obrotu nieruchomościami. w szczególności nie dokonali podziału nieruchomości na działki budowlane, nie dokonali uzbrojenia terenu w media, itp. oraz nie podjęli żadnych działań marketingowych mających na celu promocję oferty sprzedaży tej nieruchomości. Sprzedaż nieruchomości nie była opodatkowana podatkiem VAT.

Druga transakcja miała miejsce 01.07.2009 r. i dotyczyła sprzedaży gminie W. części działki użytkowanej rolniczo (uprawy sadownicze), która w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego została przeznaczona na budowę drogi publicznej. Sprzedaż ta była opodatkowana podatkiem VAT a Wnioskodawca na potrzeby tej sprzedaży rejestrował się jako czynny podatnik VAT.

Trzecia transakcja miała miejsce w kwietniu 2011 r. i dotyczyła sprzedaży operatorowi sieci energetycznej prawa własności wydzielonej działki gruntu o powierzchni 0,0030 ha, na której wcześniej operator sieci energetycznej wybudował stację transformatorową. Sprzedaż ta była opodatkowana podatkiem VAT.

Inne nieruchomości Wnioskodawcy

Oprócz wyżej wymienionych nieruchomości Wnioskodawca jest współwłaścicielem na zasadach ustawowej wspólności małżeńskiej, innych nieruchomości wykorzystywanych na cele rolne.

Zamierzone działania Wnioskodawcy - stan przyszły.

Wnioskodawca wraz z żoną zamierzają sprzedać posiadaną nieruchomość, składającą się z działek gruntu oznaczonych numerami 3/4, 3/5, 3/6, 4/6, 4/7, 4/8 i 4/13, którą zakupili w 1997r. jako nieruchomość rolną z przeznaczeniem na utworzenie gospodarstwa rolnego. Zamiar sprzedaży jest spowodowany istotnymi zmianami w sąsiedztwie sprzedawanej nieruchomości. Zmianami, które są wynikiem przeznaczenia tych terenów w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele inne niż rolnicze i w konsekwencji tego, postępującej w rzeczywistości urbanizacji sąsiedztwa poprzez zmianę sposobu wykorzystania sąsiednich nieruchomości (budowę w bezpośrednim sąsiedztwie drogi publicznej o dużym natężeniu ruchu, zrealizowaną budowę zakładu produkcyjnego i taką samą planowaną w najbliższym czasie, budowę kilku dużych parkingów, planowaną w sąsiedztwie budowę hoteli, itp.). Takie zmiany w sposób istotny zmniejszają przydatność przedmiotowych gruntów do dalszego prowadzenia w tym miejscu upraw sadowniczych.

W związku z tym Wnioskodawca wraz z żoną podjęli decyzję o zaprzestaniu prowadzenia dotychczasowej działalności rolniczej na tej nieruchomości i jej sprzedaży.

W związku z decyzją o zaprzestaniu działalności rolniczej i zamiarem sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca wraz z żoną zawarli następujące przedwstępne umowy sprzedaży:

przedwstępną umowę sprzedaży z dnia 26.04.2018 nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę gruntu nr 3/6 o pow. 0,2432 ha. Zgodnie z ustaleniami wynikającymi z tej umowy zawarcie umowy przyrzeczonej powinno nastąpić do dnia 31.01.2020 r. z zastrzeżeniem, że warunkiem zawarcia umowy przyrzeczonej jest m.in. ustanowienie przez sprzedających, wraz z zawarciem przyrzeczonej umowy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, nieodpłatnej służebności gruntowej polegającej na prawie przejazdu, przechodu, przesyłu przez działkę gruntu nr 3/4, objętej księgą wieczystą KW Nr (…) prowadzoną przez Sąd Rejonowy W., na rzecz każdoczesnego właściciela działki 3/6 oraz brak obciążeń sprzedawanej nieruchomości oraz, że przeprowadzone badania gruntu nie wykażą przeciwwskazań do realizacji przez kupującego planowanej na tym terenie inwestycji,
przedwstępną umowę sprzedaży z dnia 26.04.2018 nieruchomości gruntowej składającej się z działek: działka nr 3/5 o pow. 0,2384 ha zabudowana dwoma budynkami gospodarczymi oraz niezabudowana działka nr 3/4 o pow. 3,3710 ha. Zgodnie z ustaleniami wynikającymi z zawartej umowy przedwstępnej zawarcie umowy przyrzeczonej powinno nastąpić do dnia 31.01.2020 r., z zastrzeżeniem, że warunkiem zawarcia umowy przyrzeczonej jest m.in. wcześniejsze zawarcie przez kupującego przyrzeczonej umowy sprzedaży niezabudowanej działki oznaczonej nr 3/6 o powierzchni 0,2432 ha, brak obciążeń sprzedawanej nieruchomości oraz, że przeprowadzone badania gruntu nie wykażą przeciwwskazań do realizacji przez kupującego planowanej na tym terenie inwestycji,
przedwstępną umowę sprzedaży z dnia 30.04.2019 nieruchomości gruntowej składającej się z następujących wcześniej opisanych działek:
1. niezabudowanej działki oznaczonej numerem 4/6, o pow. 0,1902 ha,
2. zabudowanej działki oznaczonej numerem 4/7, o pow. 0,1866 ha, zabudowanej budynkiem gospodarczym,
3. zabudowanej działki oznaczonej numerem 4/8, o pow. 0,4398 ha, zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym,
4. niezabudowanej działki oznaczonej numerem 4/13, o pow. 0,9452 ha.

Zgodnie z ustaleniami wynikającymi z zawartej przedwstępnej umowy sprzedaży umowa przyrzeczona będzie zawarta najpóźniej do dnia 18.12. 2020 r. lecz nie wcześniej niż dnia 01.07.2020 r. z zastrzeżeniem, że zawarcie przyrzeczonej umowy sprzedaży może nastąpić wyłącznie po spełnieniu warunków określonych w umowie przedwstępnej, z których najistotniejsze to: kupujący stanie się wyłącznym właścicielem działek gruntu nr 3/4, 3/5 oraz 3/6 AM-7, położonych we W. przy ulicy R., objętych księgą wieczystą nr (…); kupujący uzyska ostateczną, wykonalną i niezaskarżalną w zwykłym trybie administracyjnym decyzję o pozwoleniu na budowę zgodną z zamierzoną przez niego inwestycją obejmującą m.in. działkę gruntu nr 4/6, 4/8, 4/7, 4/13; przeprowadzone badania gruntu przedmiotowej nieruchomości nie wykażą przeciwwskazań do realizacji przez kupującego planowanej na tym terenie inwestycji; sprzedający skutecznie rozwiążą umowy najmu działek 4/7 i 4/13; nie będą się toczyć żadne postępowania administracyjne lub sądowe, w tym postępowania egzekucyjne, dotyczące przedmiotowej nieruchomości skierowane wobec sprzedających lub mogące mieć wpływ na stan prawny gruntów; wszelkie wpisy w księdze wieczystej przedmiotowej nieruchomości ujawnione będą wyłącznie na rzecz kupującego i brak będzie w tej księdze jakichkolwiek innych wpisów, ostrzeżeń oraz wzmianek o nierozpoznanych wnioskach, dotyczących nieruchomości.

Wszystkie trzy wyżej wymienione przedwstępne umowy sprzedaży zostały zawarte z jedną osobą fizyczną - przedsiębiorcą prowadzącym działalność deweloperską.

Wnioskodawca wyjaśnia, że wraz z żoną nie podejmowali na potrzeby planowanej sprzedaży przedmiotowej nieruchomości żadnych aktywnych działań mających na celu podniesienie wartości nieruchomości takich jak np. uzbrojenie terenu, podział na działki budowlane czy wydzielenie dróg wewnętrznych. Nie podejmowali także żadnych aktywnych działań marketingowych w celu znalezienia nabywców przedmiotowych działek gruntu. Przyszły nabywca działek, z którym zostały zawarte przedwstępne umowy sprzedaży, sam zgłosił się do Wnioskodawcy z ofertą nabycia przedmiotowej nieruchomości.

Wnioskodawca wraz z żoną nie wykluczają w przyszłości sprzedaży kolejnych posiadanych przez nich nieruchomości rolnych z powodu utraty przez nie przydatności do działalności rolnej, spowodowanej zmianami przeznaczenia terenów dokonywanymi przez gminę niezależnie od woli Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu zamierzonej sprzedaży działek gruntu stanowiących ustawową wspólność majątkową małżeńską to jest :
1. niezabudowanej działki gruntu nr 4/6,
2. działki gruntu nr 4/7 zabudowanej budynkiem gospodarczym,
3. działki gruntu nr 4/8 zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym,
4. niezabudowanej działki gruntu nr 4/13,
zwanych dalej przedmiotowymi działkami, Wnioskodawca będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., a więc osobą prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 powołanej ustawy?
Czy w przypadku uznania Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust 1 ustawy o podatku VAT - sprzedaż przedmiotowych działek będzie podlegała podatkowi VAT i wg jakiej stawki lub będzie objęta zwolnieniem od ww. podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy. z tytułu sprzedaży działek gruntu stanowiących ustawową wspólność małżeńską Wnioskodawcy i jego żony, to jest:

niezabudowanej działki numer 4/6 - Wnioskodawca będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r„ a więc osobą prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 powołanej ustawy,
zabudowanej działki numer 4/7 - Wnioskodawca będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., a więc osobą prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 powołanej ustawy,
zabudowanej działki numer 4/8 - Wnioskodawca będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., a więc osobą prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 powołanej ustawy,
niezabudowanej działki numer 4/13 - Wnioskodawca będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r„ a więc osobą prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 powołanej ustawy.

Uzasadnienie powyższego stanowiska :

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT wynika, iż „podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności”.

Działalność gospodarcza obejmuje zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT „wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.”

Mając na uwadze powyższe definicje podatnika oraz działalności gospodarczej zawarte w art. 15 ustawy o VAT przewidują iż w celu uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Jednocześnie, definicje te przewidują że działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o VAT wystąpi w szczególności w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie istotne jest, że wszystkie działki gruntu, których dotyczy wniosek, są wykorzystywane do świadczenia usługi najmu na cele inne niż mieszkaniowe. Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy Kodeks cywilny przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego jak i najemcę - określone przepisami obowiązki.

W konsekwencji, najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

Działka 4/6

Działka ta od chwili nabycia do 31.07.2018 była w całości wykorzystywana wyłącznie do produkcji rolniczej (produkcja roślin ozdobnych) prowadzonej przez Wnioskodawcę posiadającego status rolnika ryczałtowego oraz przez jego żonę. Od 01.08.2018r część powierzchni działki 4/6 jest wynajmowana do świadczenia usług myjni samochodowej i wypożyczalni samochodów. Na pozostałej, nie objętej najmem części działki, Wnioskodawca wraz z żoną kontynuują wymienioną wyżej produkcję rolniczą. Oddanie części działki 4/6 w najem długoterminowy powoduje zdaniem Wnioskodawcy, że działkę tę należy uznać za składnik majątku wykorzystywany w sposób zorganizowany i ciągły do celów zarobkowych. Tym samym Wnioskodawca uważa, że takie wykorzystanie działki 4/6, w szczególności oddanie jej części w najem długoterminowy, oznacza prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT a Wnioskodawcę należy uznać za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust.1 ustawy VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności Wnioskodawca uważa, że w przypadku sprzedaży działki 4/6 będzie zbywał majątek wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej co jego zdaniem oznacza, że dla tej czynności będzie działał jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Działka 4/7

Działka 4/7 wraz ze znajdującym się na niej budynkiem gospodarczym była do 30.11.2011 r. wykorzystywana wyłącznie do działalności rolniczej prowadzonej przez Wnioskodawcę posiadającego status rolnika ryczałtowego oraz przez jego żonę. Od 01.12.2011 r. część powierzchni działki wraz ze znajdującym się na niej budynkiem gospodarczym została przez Wnioskodawcę i jego żonę oddana w najem w ramach najmu prywatnego, do świadczenia usług myjni i wypożyczalni samochodów. Ostatnia umowa najmu została zawarta 01.01.2014 r. na czas oznaczony, na okres 1 roku z możliwością jej przedłużenia na kolejny rok i aktualnie jest kontynuowana. Pozostałą części działki, nie objętą najmem, Wnioskodawca wraz z żoną nadal wykorzystują do prowadzonej w gospodarstwie produkcji rolniczej. Podobnie jak w przypadku działki 4/6 Wnioskodawca uważa, że oddanie części działki 4/7 w najem długoterminowy powoduje, że działkę tę należy uznać za składnik majątku wykorzystywany w sposób zorganizowany i ciągły do celów zarobkowych.

Tym samym Wnioskodawca uważa, że takie wykorzystanie działki 4/7 oznacza prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT a Wnioskodawcę należy uznać za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust.1 ustawy VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności Wnioskodawca uważa, że w przypadku sprzedaży działki nr 4/7 będzie zbywał majątek wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, co jego zdaniem oznacza, że dla tej czynności będzie działał jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Działka 4/8

Działka zabudowana budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym o powierzchni 191 m², wybudowanym w 2001 r. przez Wnioskodawcę i jego żonę. Budynek ten wraz z częścią powierzchni działki stanowiącą ogród przydomowy jest wykorzystywany wyłącznie na cele mieszkaniowe Wnioskodawcy i jego rodziny. Budynek ten wraz z ogrodem nie jest i nie był przedmiotem umów najmu, dzierżawy czy innych umów o podobnym charakterze, odpłatnych oraz nieodpłatnych. Pozostała niezabudowana powierzchnia działki 4/8 jest w części wykorzystywana do produkcji rolniczej (produkcja roślin ozdobnych) prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz przez jego żonę, a pozostała powierzchnia działki jest od dnia 01.08.2018 oddana w najem długoterminowy z przeznaczeniem na myjnię i wypożyczalnię samochodów. Podobnie jak w przypadku wcześniej wymienionych działek 4/6 i 4/7 Wnioskodawca uważa, że oddanie części działki 4/8 w najem długoterminowy powoduje, że działkę tę należy uznać za składnik majątku wykorzystywany w sposób zorganizowany i ciągły do celów zarobkowych. Tym samym Wnioskodawca uważa, że pomimo, iż działka zabudowana jest budynkiem mieszkalnym służącym wyłącznie Wnioskodawcy to z powodu wykorzystywania części działki do świadczenia wyżej opisanej usługi najmu, działki tej nie można traktować jako majątku prywatnego Wnioskodawcy i jego żony. Pojęcie „majątku prywatnego” nie zostało zdefiniowane w ustawie o VAT jednakże wynika ono z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie c-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Ze wskazanego orzeczenia wynika „majątek prywatny” to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika także to, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt c-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. he, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Brak możliwości uznania tej działki za majątek prywatny powoduje zdaniem Wnioskodawcy , że zamierzona sprzedaż tej działki nie może być uznana za działanie należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Zdaniem Wnioskodawcy takie wykorzystanie działki 4/8 jak przedstawiono powyżej, w szczególności oddanie części działki w długoterminowy najem, oznacza prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT a Wnioskodawcę należy uznać za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy VAT.

Wnioskodawca uważa, że w przypadku sprzedaży działki nr 4/8 będzie zbywał majątek wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, co jego zdaniem oznacza, że dla tej czynności będzie działał jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Działka 4/13

Znacząca część tej działki jest od 01.09.2014 r. nieprzerwanie wynajmowana przez Wnioskodawcę i jego żonę w ramach najmu prywatnego, poza działalnością rolniczą Wnioskodawcy i działalnością gospodarczą żony Wnioskodawcy, na podstawie umowy najmu zawartej na czas nieoznaczony z przeznaczeniem na parking i wypożyczalnię samochodów. pozostała nieduża część powierzchni działki, nie objęta umową najmu, wykorzystywana jest na komunikację i do działalności rolniczej Wnioskodawcy i jego żony.

Podobnie jak w przypadku pozostałych działek Wnioskodawca uważa, że wykorzystywanie części działki 4/13 do najmu długoterminowego powoduje, że działkę tę należy uznać za składnik majątku wykorzystywany w sposób zorganizowany i ciągły do celów zarobkowych. Wnioskodawca uważa, że takie wykorzystanie działki 4/13 oznacza prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT a Wnioskodawcę należy uznać za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy VAT.

Wnioskodawca uważa, że w przypadku sprzedaży działki nr 4/13 będzie zbywał majątek wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, co jego zdaniem oznacza, że dla tej czynności będzie działał jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Ad.2

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku uznania go za podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT sprzedaż działek gruntu będących przedmiotem niniejszego wniosku będzie opodatkowana podatkiem VAT w sposób następujący :

sprzedaż niezabudowanych działek gruntu numer 4/6 oraz 4/13 - będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki 23 %,
sprzedaż działki gruntu zabudowanej budynkiem gospodarczym, oznaczonej numerem 4/7 - będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy VAT,
sprzedaż działki gruntu zabudowanej budynkiem mieszkalnym, oznaczonej numerem 4/8 - będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Uwagi ogólne

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy- przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Towarem jest także udział w prawie własności nieruchomości. Wynika to z norm unijnych, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE l Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy: określone udziały w nieruchomości, prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości, udziały i inne równoważne udziałom.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów jako gruntów i ich części, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec tego, towarem jest udział w prawie własności nieruchomości. Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W omawianej sprawie zdarzeniem przyszłym będzie sprzedaż czterech działek gruntu (rzeczy) będących współwłasnością ustawową małżeńską.

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 kodeksu cywilnego).

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego, nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia potrzebna jest zgoda drugiego małżonka.

Istotą umowy sprzedaży jest to, że sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

W wyniku planowanych transakcji sprzedaży działek prawo do rozporządzania tymi działkami jak właściciel zostanie przeniesione z Wnioskodawcy i jego małżonki na nabywców działek w zamian za ustalone w umowie wynagrodzenie.

Zdaniem Wnioskodawcy planowaną sprzedaż przedmiotowych działek gruntu, oznaczonych numerami 4/6, 4/7, 4/8, 14/13, należy zakwalifikować, jako odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do opodatkowania sprzedaży poszczególnych działek gruntu.

Działka gruntu numer 4/6

Działka ta stanowi teren niezabudowany. Położona jest w obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania nr 325 i znajduje się w jednostce oznaczonej symbolem 1U/5 „tereny zabudowy usługowej” z przeznaczeniem podstawowym: usługi, hotele, szpitale, edukacja, żłobki, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, telekomunikacja, wody powierzchniowe, rekreacja, infrastruktura drogowa, urządzenia infrastruktury technicznej.”

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż tej działki stanowi dostawę terenów w rozumieniu ustawy VAT. Zdaniem Wnioskodawcy przy sprzedaży tej działki nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku z art. 43 ust. 1 pkt 9, gdyż przedmiotowa działka gruntu objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika przeznaczenie pod działalność usługową a więc stanowi teren budowlany w myśl art. 2 pkt 33 ustawy.

Nie znajdzie także zastosowania zwolnienie z podatku z art. 43 ust. 1 pkt 2 ze względu na to, że część działki była i jest wykorzystywana do działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Do opodatkowania dostawy terenu stanowiącego działkę 4/6 będzie miała zastosowanie stawka podatku VAT 23% co wynika z art. 146aa ust. 1 pkt 1 w związku z art. 41 ust. 1 ustawy VAT. Tak więc, zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż działki nr 4/6 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki obowiązującej w dniu dokonania dostawy (23 % na dzień złożenia niniejszego wniosku ).

Działka gruntu numer 4/7

Działka ta stanowi teren zabudowany budynkiem gospodarczym. Działka jest położona w obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania nr 325 i znajduje się w jednostce oznaczonej symbolem 1U/5 „tereny zabudowy usługowej” z przeznaczeniem podstawowym: usługi, hotele, szpitale, edukacja, żłobki, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, telekomunikacja, wody powierzchniowe, rekreacja, infrastruktura drogowa, urządzenia infrastruktury technicznej.

Tak więc na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy VAT należy uznać, że działka 4/7 stanowi teren budowlany. Z uwagi na znajdujący się na działce budynek mieszkalny gospodarczy trwale połączony z gruntem sprzedaż tej działki pod względem podatkowym będzie traktowana jako dostawa budynku. Wynika to z treści art. 29a ust. 8 ustawy VAT, który stanowi, że „w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu”. Oznacza to, że do dostawy gruntu zabudowanego stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków trwale z tym gruntem związanych, jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Budynek znajdujący się na tej działce został nabyty przez Wnioskodawcę i jego żonę w 1997 r. jako część składowa zakupionej nieruchomości gruntowej. Przedmiotowy budynek wraz z częścią terenu stanowiącego działkę 4/7 jest nieprzerwanie od 01.12.2011 r. przedmiotem kolejnych umów najmu z przeznaczeniem na myjnię i wypożyczalnię samochodów. Pozostała część powierzchni działki, nie objęta umową najmu wykorzystywana jest do działalności rolniczej prowadzonej przez Wnioskodawcę i jego żonę. Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów na ulepszenia tego budynku. Według wiedzy Wnioskodawcy najemca ponosił w 2012 r. wydatki na ulepszenie budynku w celu przystosowania go do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jednakże Wnioskodawca nie zna kwoty nakładów poniesionych przez najemcę.

Zdaniem Wnioskodawcy pierwsze zasiedlenie budynku nastąpiło 01.12.2011 r. to jest z chwilą oddania w najem budynku wraz z częścią terenu działki. Tym samym od pierwszego zasiedlenia minął wymagany do zwolnienia okres 2 lat. Zdaniem Wnioskodawcy zostały spełnione wszystkie przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 uprawniające Wnioskodawcę do fakultatywnego zwolnienia z podatku VAT dostawy gruntu stanowiącego działkę 4/7 wraz ze znajdującym się na niej budynkiem gospodarczym.

Wnioskodawca uważa, że sprzedaż działki nr 4/7 wraz ze znajdującym się na niej budynkiem gospodarczym będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy VAT.

Wnioskodawca uważa, ze w przypadku tej dostawy będzie mógł zrezygnować ze zwolnienia z podatku VAT po spełnieniu warunków określonych w art. 43 ust. 10.

Działka gruntu numer 4/8

Działka ta stanowi teren zabudowany budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym o powierzchni 191 m² wybudowanym przez Wnioskodawcę na potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawcy i jego rodziny. Rozpoczęcie użytkowania budynku przez Wnioskodawcę nastąpiło w 2001 r. to jest w roku zakończenia budowy. Od wybudowania budynku Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów na jego ulepszenie.

Przedmiotowa działka jest położona na terenie, który objęty jest miejscowym planem zagospodarowania nr 325 i znajduje się w jednostce oznaczonej symbolem 1U/5 „tereny zabudowy usługowej” z przeznaczeniem podstawowym: usługi, hotele, szpitale, edukacja, żłobki, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, telekomunikacja, wody powierzchniowe, rekreacja, infrastruktura drogowa, urządzenia infrastruktury technicznej.

Tym samym na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy VAT należy uznać, że działka 4/8 stanowi teren budowlany.

Z uwagi na znajdujący się na działce budynek mieszkalny jednorodzinny trwale połączony z gruntem sprzedaż tej działki pod względem podatkowym będzie traktowana jako dostawa budynku wynika to z treści art. 29a ust. 8 ustawy VAT, który stanowi, że „w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu”.

Budynek ten od chwili jego oddania do użytkowania, wraz z całym terenem do działki 4/8 służą wyłącznie Wnioskodawcy i jego rodzinie .

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W celu ustalenia czy w analizowanej sprawie dla dostawy działki nr 4/8 zabudowanej budynkiem mieszkalnym zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy w odniesieniu do wskazanego budynku nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Literalne brzmienie definicji pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy VAT, z którego wynika, że przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich: a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Tak więc, w ocenie NSA, w świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT należy przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się także Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z 16 listopada 2017 r. w sprawie Kozuba Premium Selection sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. akt C-308/16). Z wyroku wynika, że jeżeli podatnik wybuduje bądź znacząco ulepszy budynek, a następnie będzie go wykorzystywał na własne potrzeby przez co najmniej dwa lata, to może skorzystać ze zwolnienia z VAT przy jego dostawie.

Kierując się stanowiskiem TSUE wyrażonym wyżej wymienionym wyroku oraz stanowiskiem NSA wyrażonym w wyżej przytoczonym wyroku NSA Wnioskodawca uważa, ze pierwsze zasiedlenie budynku mieszkalnego znajdującego się na działce 4/8 nastąpiło w roku 2001, to jest z chwilą rozpoczęcia użytkowania budynku przez Wnioskodawcę.

Tym samym Wnioskodawca uważa, że zostały spełnione wszystkie przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 uprawniające do fakultatywnego zwolnienia z podatku VAT dostawy budynku mieszkalnego znajdującego się na działce 4/8.

Wnioskodawca uważa, że sprzedaż działki nr 4/8 wraz ze znajdującym się na niej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy VAT.

Wnioskodawca uważa, że w przypadku tej dostawy będzie mógł zrezygnować ze zwolnienia z podatku VAT po spełnieniu warunków określonych w art. 43 ust. 10.

Działka gruntu numer 4/13

Działka ta stanowi teren niezabudowany. Położona jest na obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania nr 325 i znajduje się w jednostce oznaczonej symbolem 1U/5 „tereny zabudowy usługowej” z przeznaczeniem podstawowym: usługi, hotele, szpitale, edukacja, żłobki, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, telekomunikacja, wody powierzchniowe, rekreacja, infrastruktura drogowa, urządzenia infrastruktury technicznej.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż tej działki stanowi dostawę terenów w rozumieniu ustawy VAT.

Znacząca część powierzchni działki jest wynajmowana z przeznaczeniem na parking i wypożyczalnię samochodów.

Zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku z art. 43 ust. 1 pkt 9, gdyż przedmiotowa działka gruntu objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika przeznaczenie pod zabudowę na działalność usługową a więc stanowi teren budowlany w myśl art. 2 pkt 33 ustawy.

Nie znajdzie także zastosowania zwolnienie z podatku z art. 43 ust. 1 pkt 2 ponieważ Wnioskodawca wykorzystuje część tej działki do świadczenia usługi najmu, która podlega opodatkowaniu VAT.

Do opodatkowania dostawy terenu stanowiącego działkę 4/13 będzie miała zastosowanie stawka podatku VAT 23% co wynika z art. 146aa ust. 1 pkt 1 w związku z art. 41 ust. 1 ustawy VAT. Uwzględniając powyższe, zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż działki nr 4/13 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki obowiązującej w dniu dokonania dostawy (23% na dzień złożenia niniejszego wniosku).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustaw o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Stosownie do art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 2017 r., poz. 682 z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 cyt. Kodeksu zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Należy wskazać, że małżeństwo nie należy do żadnej kategorii podmiotów wymienionych w cytowanym wyżej art. 15 ust. 1 ustawy. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa. W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza bowiem możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Jeżeli zatem przedmiotem dokonywanej dostawy lub świadczonej usługi jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy lub świadczy usługę we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) – jako podatnik VAT.

Zauważyć należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jeżeli zatem przedmiotem dostawy jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) – jako podatnik VAT.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca, w celu dokonania sprzedaży udziału w prawie własności nieruchomości podejmował/będzie podejmować aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Ponadto jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach wspólności małżeńskiej jest współwłaścicielem m.in. działek o nr 4/6, 4/7, 4/8 i 4/13. Zgodnie z treścią aktu notarialnego dokumentującego umowę sprzedaży przedmiotową nieruchomość rolną Wnioskodawca wraz z małżonką nabył w celu utworzenia, wraz z już posiadanymi innymi nieruchomościami, gospodarstwa rolnego. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Działka nr 4/6 jest niezabudowana i jest wykorzystywana w sposób zróżnicowany. Do dnia 31 lipca 2018 r. cała działka była wykorzystywana na cele działalności rolniczej prowadzonej przez Wnioskodawcę i jej żonę, od dnia 1 sierpnia 2018 r. nastąpiła zmiana sposobu wykorzystania działki i od tej daty część działki jest przedmiotem umowy najmu z przeznaczeniem na myjnię samochodową i wypożyczalnię pojazdów, a pozostała część powierzchni działki nadal jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę i jej żonę do działalności rolniczej prowadzonej przez nich osobiście.

Działka nr 4/7 wraz ze znajdującym się na niej budynkiem gospodarczym była do dnia 30 listopada 2011 r. wykorzystywana na cele działalności rolniczej prowadzonej osobiście przez Wnioskodawcę i jego żonę, od dnia 1 grudnia 2011 nastąpiła zmiana sposobu wykorzystania działki w ten sposób ze znajdujący się na niej budynek gospodarczy wraz z częścią powierzchni działki jest przedmiotem umowy najmu z przeznaczeniem na myjnię samochodową i wypożyczalnię pojazdów, a pozostała część powierzchni działki, nie objęta umową najmu, wykorzystywana jest do działalności rolniczej prowadzonej przez Wnioskodawcę i jego żonę. Działka nr 4/8 jest wykorzystywana w sposób zróżnicowany, działka została przez Wnioskodawcę i jego żonę zabudowana budyniem mieszkalnym jednorodzinnym. Rok zakończenia budowy 2001, rozpoczęcie użytkowania budynku przez Wnioskodawcę i jego żonę nastąpiło w roku zakończenia budowy. Wnioskodawca wraz z żoną nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie przedmiotowego budynku. Sposób wykorzystania tej działki jest następujący - do dnia 31 lipca 2018 r. część działki była wykorzystywana wyłącznie na cele mieszkaniowe Wnioskodawcy i jego żony (budynek mieszkalny i ogród przydomowy), a pozostała niezabudowana część powierzchni działki była wykorzystywana do działalności rolniczej (produkcja roślin ozdobnych ) prowadzonej osobiście przez Wnioskodawcę i jego żonę. Od dnia 1 sierpnia 2018 r. nastąpiła zmiana sposobu wykorzystania i od tej daty część niezabudowanej powierzchni działki dodatkowo jest przedmiotem umowy najmu z przeznaczeniem na myjnię samochodową i wypożyczalnię pojazdów.

Działka nr 4/13 była do dnia 31 sierpnia 2014 r. wykorzystywana wyłącznie na cele działalności rolniczej prowadzonej osobiście przez Wnioskodawcę i jego żonę, a od dnia 1 września 2014 r. znaczna część powierzchni działki stanowi przedmiot umowy najmu z przeznaczeniem na parking i wypożyczalnię samochodów, a pozostała nieduża część na komunikację i do działalności rolniczej Wnioskodawcy i jego żony.

Powyższe działki: objęte są miejscowym planem zagospodarowania - „tereny zabudowy usługowej” z przeznaczeniem podstawowym usługi, hotele, szpitale, edukacja, żłobki, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, telekomunikacja, wody powierzchniowe, rekreacja, infrastruktura drogowa, urządzenia infrastruktury technicznej.

Oprócz wyżej wymienionych nieruchomości Wnioskodawca jest współwłaścicielem, na zasadach ustawowej wspólności małżeńskiej, innych nieruchomości wykorzystywanych na cele rolne.

Wnioskodawca wraz z żoną zamierzają sprzedać nieruchomość składającą się z działek oznaczonych numerami 4/6, 4/7, 4/8, i 4/13, którą zakupili w 1997 r. jako nieruchomość rolną z przeznaczeniem na utworzenie gospodarstwa rolnego.

Zamiar sprzedaży jest spowodowany istotnymi zmianami w sąsiedztwie sprzedawanej nieruchomości. Zmianami, które są wynikiem przeznaczenia tych terenów w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele inne niż rolnicze i w konsekwencji tego, postępującej w rzeczywistości urbanizacji sąsiedztwa poprzez zmianę sposobu wykorzystania sąsiednich nieruchomości (budowę w bezpośrednim sąsiedztwie drogi publicznej o dużym natężeniu ruchu, zrealizowaną budowę zakładu produkcyjnego i taką samą planowaną w najbliższym czasie, budowę kilku dużych parkingów, planowaną w sąsiedztwie budowę hotelu, itp.). Takie zmiany w sposób istotny zmniejszają przydatność przedmiotowych gruntów do dalszego prowadzenia w tym miejscu upraw sadowniczych.

W związku z tym Wnioskodawca wraz z żoną podjęli decyzję o zaprzestaniu prowadzenia dotychczasowej działalności rolniczej na tej nieruchomości i jej sprzedaży.

W związku z decyzją o zaprzestaniu działalności rolniczej i zamiarem sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca wraz z żoną zawarli przedwstępną umowy sprzedaży z dnia 30 kwietnia 2019 r. m.in. nieruchomości składającej się z działek 4/6, 4/7, 4/8 i 4/13.

Zgodnie z ustaleniami wynikającymi z zawartej przedwstępnej umowy sprzedaży zawarcie przyrzeczonej umowy sprzedaży może nastąpić wyłącznie po spełnieniu warunków określonych w umowie przedwstępnej, z której wynika, że to kupujący stanie się wyłącznym właścicielem działek gruntu nr 3/4, 3/5 oraz 3/6. Kupujący uzyska ostateczną, wykonalną i niezaskarżalną w zwykłym trybie administracyjnym decyzję o pozwoleniu na budowę zgodną z zamierzoną przez niego inwestycją obejmującą m.in. działkę gruntu nr 4/6, 4/8, 4/7, 4/13; przeprowadzone badania gruntu przedmiotowej nieruchomości nie wykażą przeciwwskazań do realizacji przez kupującego planowanej na tym terenie inwestycji. Sprzedający skutecznie rozwiążą umowy najmu działek 4/7 i 4/13. Nie będą się toczyć żadne postępowania administracyjne lub sądowe, w tym postępowania egzekucyjne, dotyczące przedmiotowej nieruchomości skierowane wobec sprzedających lub mogące mieć wpływ na stan prawny gruntów. Wszelkie wpisy w księdze wieczystej przedmiotowej nieruchomości ujawnione będą wyłącznie na rzecz kupującego i brak będzie w tej księdze jakichkolwiek innych wpisów ostrzeżeń oraz wzmianek o nierozpoznanych wnioskach dotyczących nieruchomości.

W ocenie tut. Organu uznać należy, że podejmowane przez Wnioskodawcę działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż przedmiotowego udziału nieruchomości gruntowej w ramach zarządu swoim majątkiem prywatnym. Wobec powyższego, należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę ww. udziału części nieruchomości nr 4/6, 4/7, 4/8 oraz 4/13 będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca będzie działał jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Za uznaniem, w opisanej sprawie, Wnioskodawcy za profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą przemawia również fakt, że wszystkie cztery działki gruntu były w części przedmiotem najmu. Natomiast części niewynajmowane były wykorzystywane w działalności rolniczej (poza budynkiem mieszkalnym wraz z ogródkiem przydomowym).

Zatem Wnioskodawca wyraził zgodę na dysponowanie przez najemcę ww. działkami. Działania takie nie można interpretować inaczej niż jako cel osiągania korzyści majątkowych, a więc cel zarobkowy.

W tym miejscu należy wskazać, że na mocy art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r., poz. 1145), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

W konsekwencji, najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

Wynajmowanie przez Wnioskodawcę działek powoduje, że ww. działki utraciły charakter majątku prywatnego. Wykorzystywanie przez Wnioskodawcę w sposób ciągły dla celów zarobkowych nieruchomości powoduje, że jest ona wykorzystywana w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego.

Dodatkowo wskazać również należy, że nieruchomość, którą Wnioskodawca planuje sprzedać, służyła i służy do prowadzonej działalności gospodarczej (tj. działalności rolniczej – wspólne gospodarstwo rolne).

Reasumując, skoro w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Wnioskodawcy za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży udziału w prawie własności działki nr 4/6, 4/7, 4/8 i 4/13, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Zaznaczyć należy, że jeżeli przedmiotem dokonywanej dostawy/lub świadczonej usługi jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy lub świadczy usługę we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) – jako podatnik VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Przechodząc do kwestii zastosowania zwolnienia dostawy działek gruntu 4/6, 4/7, 4/8 i 4/13 przede wszystkim wskazać należy, że:

Podstawowa stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146aa ust. 1 pkt 1 w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Wprowadzony do ustawy przepis art. 2 pkt 33, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie ww. Dyrektywy państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”. Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jak wynika zaś z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Jak wynika z powyższego, prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów, będących przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, chyba że budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. A zatem, wykorzystywanie obiektu przez okres co najmniej 5 lat do czynności opodatkowanych, pozwala podatnikowi na zastosowanie zwolnienia od podatku nawet w sytuacji, gdy ponosił on wydatki wyższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, w związku z którymi to wydatkami miał prawo do odliczenia podatku VAT.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarci umowy dostawy budynków, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje dokonać transakcji sprzedaży nieruchomości. Przedmiotem sprzedaży ma być nieruchomość nabyta przez Wnioskodawcę i jego żonę w 1997 r. Wnioskodawcy przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Działki 4/6 i 4/13 są działkami niezabudowanymi stanowiącymi, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, działki budowlane.

Zatem dostawa tych dwóch działek powinna być dostawą opodatkowaną podatkiem VAT w wysokości 23%.

Zaznaczyć również należy, że dostawa działki o nr 4/6 i 4/13 nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, bowiem jak wynika z opisu sprawy działki te były przedmiotem najmu, czyli czynności opodatkowanej. Zatem nie został spełniony jeden z warunków, o którym mowa w ww. artykule – wykorzystywanie towaru wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

Reasumując dostawa działki o nr 4/6 oraz 4/13 będzie opodatkowana stawką podstawową w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy VAT.

Natomiast odnosząc się do dostawy zabudowanych działek gruntu tj., działki o nr 4/7 oraz 4/8 wskazać należy, że:

Działka o nr 4/7 była już zabudowana w chwili zakupu budynkiem niemieszkalnym tj. w 1997 r.

Działka ta wraz ze znajdującym się na niej budynkiem gospodarczym była do dnia 30 listopada 2011 r. wykorzystywana wyłącznie na cele działalności rolniczej prowadzonej osobiście przez Wnioskodawcę i jego żonę. Od dnia 1 grudnia 2011 nastąpiła zmiana sposobu wykorzystania działki w ten sposób że znajdujący się na niej budynek gospodarczy wraz z częścią powierzchni działki jest przedmiotem umowy najmu z przeznaczeniem na myjnię samochodową i wypożyczalnię pojazdów, a pozostała część powierzchni działki, nie objęta umową najmu, wykorzystywana jest do działalności rolniczej prowadzonej przez Wnioskodawcę i jego żonę. Działka nr 4/8 jest wykorzystywana w sposób zróżnicowany, działka została przez Wnioskodawcę i jego żonę zabudowana budyniem mieszkalnym jednorodzinnym. Rok zakończenia budowy 2001, rozpoczęcie użytkowania budynku przez Wnioskodawcę i jego żonę nastąpiło w roku zakończenia budowy. Do dnia 31 lipca 2018 r. część działki była wykorzystywana wyłącznie na cele mieszkaniowe Wnioskodawcy i jego żony (budynek mieszkalny i ogród przydomowy) a pozostała niezabudowana część powierzchni działki była wykorzystywana do działalności rolniczej (produkcja roślin ozdobnych ) prowadzonej osobiście przez Wnioskodawcę i jego żonę. Od dnia 1 sierpnia 2018 r. nastąpiła zmiana sposobu wykorzystania i od tej daty część niezabudowanej powierzchni działki dodatkowo jest przedmiotem umowy najmu z przeznaczeniem na myjnię samochodową i wypożyczalnię pojazdów.

Wnioskodawca nie ponosił jakichkolwiek wydatków na ulepszenie budynków posadowionych na ww. działkach.

Zatem, z powyższego wynika, że doszło już do pierwszego zajęcia budynków posadowionych na działce 4/7 i działce 4/8. W konsekwencji dostawa budynków posadowionych na działkach 4/7 oraz 4/8 będzie sprzedażą po pierwszym zasiedleniu, od którego minął okres dłuższy niż dwa lata. Tym samym dostawa tych budynków będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10.

Analogicznie, ze zwolnienia od podatku VAT będzie korzystać dostawa gruntu, na którym posadowione są powyższe budynki, do czego uprawnia art. 29a ust. 8 ustawy.

Dodatkowo wskazać należy, że Ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części, spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, możliwość rezygnacji ze zwolnienia po spełnieniu określonych warunków i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Tym samym jeżeli obie strony transakcji (nabywca i sprzedający) spełnią warunki wynikające z art. 43 ust. 10 i art. 43 ust. 11 ustawy, to dostawa budynków znajdujących się na Nieruchomości - działce 4/7 i działce 4/8 będzie opodatkowana stawką właściwą dla budynków będących przedmiotem sprzedaży.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin