Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.327.2019.2.JB
z 29 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2019 r. (data wpływu 12 czerwca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 sierpnia 2019 r. (data wpływu 19 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży działek. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 sierpnia 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 28 kwietnia 2017 r. Wnioskodawca nabył spadek po zmarłym 1 listopada 2016 r. mężu (…). Mąż powyższą nieruchomość nabył w spadku po ojcu (…) na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 19 listopada 2001 r. W skład masy spadkowej wchodziły m.in. objęte księgą wieczystą działki o numerach ewidencyjnych 576/1, 576/3, 576/4, 576/5 – niezabudowane rolne oraz nr 652 i 653 – zabudowane budynkiem mieszkalnym i gospodarczym o łącznej powierzchni 1,0800 ha. W wyniku dokonanego podziału oraz scalenia na podstawie art. 94 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami i decyzji Burmistrza (…) powstały nowe działki:

576/1 – pow. 0,0822 ha (droga wewnętrzna)

576/6 – pow. 0,1584 ha

576/7 – pow. 0,1190 ha

576/8 – pow. 0,1506 ha

576/9 – pow. 0,1512 ha

576/10 – pow. 0,1377 ha

576/11 – pow. 0,1642 ha

576/12 – pow. 0,0144 ha (droga wewnętrzna)

805 – pow. 0,0833 ha (zabudowana budynkiem mieszkalnym).

Powierzchnia działek ogółem wynosi 1,0710 ha. Działki te stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy. Zgłoszenie o nabyciu własności praw majątkowych zostało zgłoszone do Urzędu Skarbowego w (…).

Dla obszaru obejmującego ww. działki brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dla działek przed podziałem wydana została decyzja o warunkach zabudowy. Od momentu nabycia spadku działki te stanowiły użytki rolne ale do chwili obecnej nie były wykorzystywane rolniczo (stanowiły odłogi). Od ww. działek naliczany jest przez Urząd Gminy (…) podatek rolny. Nieruchomość ta nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy. W przeszłości Wnioskodawca nie nabywał innych nieruchomości, ale dokonywał sprzedaży innych nieruchomości z jego majątku osobistego.

Zamiarem Wnioskodawcy jest sprzedaż wymienionych działek różnym nabywcom w różnych okresach czasu poprzez podejmowanie działań polegających na ogłaszaniu sprzedaży na rynku nieruchomości. Nieruchomości mające być przedmiotem transakcji nie były zgłaszane do programu dopłat w ramach wsparcia bezpośredniego. Jednocześnie Wnioskodawca informuje, że nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem VAT.

W piśmie z dnia 12 sierpnia 2019 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

1. W stosunku do działek mających być przedmiotem sprzedaży Wnioskodawca nie podjął żadnych czynności w celu ich uatrakcyjnienia za wyjątkiem uzyskania decyzji o warunkach zabudowy niezbędnej do dokonania podziału.
2. Wykaz wcześniej dokonanych sprzedaży nieruchomości:
   1. działka zabudowana o pow. 523 m² nr 73/1; sprzedaż części nieruchomości 4 lutego 2002 r.; nabycie 8 sierpnia 1967 r. decyzja uwłaszczeniowa gospodarstwa rolnego z zabudowaniami; prowadzenie działalności rolniczej na powierzchni ponad 9 ha,
   2. działka nr 73/5 niezabudowana o pow. 84 m²; sprzedaż 11 października 2004 r. na powiększenie ww. działki sąsiedniej nr 73/1,
   3. działki nr 72/4, 74/4 i 75/4 niezabudowane o pow. 2,1990 ha; zwrot wywłaszczonej nieruchomości 6 lutego 2007 r. przeznaczonej pod budownictwo mieszkaniowe wielorodzinne, teren nie był wykorzystywany do chwili sprzedaży, tj. 15 maja 2007 r.,
   4. działka nr 67 o pow. 4002 m², nabyta 31 stycznia 2008 r. wspólnie z mężem (…) na potrzeby własne; po podziale działka rekreacyjna 67/1 i wchodzące w skład nieruchomości działki nr 67/2, 67/3, 67/4 stanowiące drogi dojazdowe również do innych nieruchomości; wykorzystywane jako drogi dojazdowe, sprzedaż udziałów w działkach drogowych niezbędnych jako dojazd dla właścicieli przyległych nieruchomości:
      • 4 kwietnia 2012 r. udział 1063/10000 w działce nr 67/3,
      • 10 lutego 2012 r. udział 155/1000 w działce nr 67/2,
      • 3 września 2012 r. udział 704/10000 w działce nr 67/3,
      • 24 listopada 2012 r. udział 57/1000 w działce nr 67/2,
      • 10 sierpnia 2013 r. udział 79/1000 w działce nr 67/4,
      • 10 sierpnia 2013 r. udział 920/10000 w działce nr 67/3,
      • 7 października 2013 r. udział 125/1000 w działce nr 67/2,
      • 25 marca 2019 r. udział 715/10000 w działce nr 67/3,
      • 25 marca 2019 r. udział 55/1000 w działce nr 67/4,
   5. lokal mieszkalny nr 28 o pow. 48,64 m² nabyty 6 kwietnia 2009 r. na potrzeby własne. Sprzedaż 5 grudnia 2013 r.
   6. działki nr 576/1, 576/3, 576/4 i 576/5 Wnioskodawca nabył w spadku po mężu (…) 28 kwietnia 2017 r.; po podziale na podstawie decyzji o warunkach zabudowy; 6 czerwca 2019 r. sprzedaż działki nr 576/7 o pow. 1290 m² pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne oraz udział 1/6 w działce nr 576/1 o pow. 822 m² i udział 1/2 w działce 576/12 o pow. 144 m² jako dojazd do sprzedawanej działki.
3. Dla przewidzianych do sprzedaży działek Wnioskodawca wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy na cele budownictwa mieszkaniowego jednorodzinnego. W oparciu o wydaną decyzję został dokonany podział nieruchomości na działki przeznaczone pod zabudowę jednorodzinną wolnostojącą. Scalenie nieruchomości nie było wykonane.
4. Środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży działek Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na potrzeby własne i potrzeby swojej rodziny.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek nr 576/6, 576/7, 576/8, 576/9, 576/10, 576/11, dla których istnieje możliwość zabudowy wraz z udziałem w działkach nr 576/1 i 576/12 stanowiących drogi wewnętrzne, a także zabudowanej budynkiem mieszkalnym działki nr 805 różnym nabywcom, w różnym okresie czasu, nie będzie działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, jako sprzedaż z majątku osobistego i czy w zakresie takiej sprzedaży Wnioskodawca nie będzie podatnikiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ czynności sprzedaży nieruchomości w sposób wielokrotny będzie on dokonywać jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej z majątku osobistego, w celu niezwiązanym z wykonywaniem działalności handlowej nie powinny być one objęte podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów – w rozumieniu art. 7 ustawy – podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

• po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług
• po drugie – czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.
  
  

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej – zawarta w ustawie – ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z dnia 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia nabył spadek po zmarłym mężu. Mąż Wnioskodawcy powyższą nieruchomość nabył w spadku po ojcu. W skład masy spadkowej wchodziły m.in. działki o numerach ewidencyjnych 576/1, 576/3, 576/4, 576/5 – niezabudowane rolne oraz nr 652 i 653 – zabudowane budynkiem mieszkalnym i gospodarczym. W wyniku dokonanego podziału oraz scalenia na podstawie art. 94 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami i decyzji Burmistrza (…) powstały nowe działki: 576/1 – pow. 0,0822 ha (droga wewnętrzna), 576/6 – pow. 0,1584 ha, 576/7 – pow. 0,1190 ha, 576/8 – pow. 0,1506 ha, 576/9 – pow. 0,1512 ha, 576/10 – pow. 0,1377 ha, 576/11 – pow. 0,1642 ha, 576/12 – pow. 0,0144 ha (droga wewnętrzna), 805 – pow. 0,0833 ha (zabudowana budynkiem mieszkalnym). Działki te stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy. Dla działek przed podziałem wydana została decyzja o warunkach zabudowy. Od momentu nabycia spadku działki te stanowiły użytki rolne ale do chwili obecnej nie były wykorzystywane rolniczo (stanowiły odłogi). Nieruchomość ta nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy. W przeszłości Wnioskodawca nie nabywał innych nieruchomości, ale dokonywał sprzedaży innych nieruchomości z jego majątku osobistego. Zamiarem Wnioskodawcy jest sprzedaż wymienionych działek różnym nabywcom w różnych okresach czasu poprzez podejmowanie działań polegających na ogłaszaniu sprzedaży na rynku nieruchomości. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem VAT. W stosunku do działek mających być przedmiotem sprzedaży Wnioskodawca nie podjął żadnych czynności w celu ich uatrakcyjnienia za wyjątkiem uzyskania decyzji o warunkach zabudowy niezbędnej do dokonania podziału. Wnioskodawca sprzedał działkę nr 576/7 o pow. 1290 m² pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne oraz udział 1/6 w działce nr 576/1 o pow. 822 m² i udział 1/2 w działce 576/12 o pow. 144 m² jako dojazd do sprzedawanej działki. Dla przewidzianych do sprzedaży działek Wnioskodawca wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy na cele budownictwa mieszkaniowego jednorodzinnego. W oparciu o wydaną decyzję został dokonany podział nieruchomości na działki przeznaczone pod zabudowę jednorodzinną wolnostojącą. Scalenie nieruchomości nie było wykonane. Środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży działek Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na potrzeby własne i potrzeby swojej rodziny.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości, czy będzie on występować w charakterze podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży działek.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Uwzględniając przywołane wyżej przepisy oraz orzecznictwo należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy – w związku z dokonaną, jak i planowaną sprzedażą opisanych działek – za podatnika podatku od towarów i usług. Z informacji przedstawionych we wniosku nie wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Jak wynika bowiem z opisu sprawy, Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT. Przedmiotowe nieruchomości zostały nabyte przez Wnioskodawcę w drodze spadku, nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy. Od momentu nabycia spadku działki te stanowiły użytki rolne ale do chwili obecnej nie były wykorzystywane rolniczo (stanowiły odłogi). Działki stanowią majątek osobisty Zainteresowanego. Co istotne w analizowanej sprawie, Wnioskodawca nie podjął żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia za wyjątkiem uzyskania decyzji o warunkach zabudowy niezbędnej do dokonania podziału.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy sprzedaż działek nie jest/nie będzie stanowiło działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia tych nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży opisanych we wniosku działek Wnioskodawca wystąpił/wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż działek przez Zainteresowanego można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Podsumowując, sprzedaż działek nr 576/6, 576/7, 576/8, 576/9, 576/10, 576/11, dla których istnieje możliwość zabudowy wraz z udziałem w działkach nr 576/1 i 576/12 stanowiących drogi wewnętrzne, a także zabudowanej budynkiem mieszkalnym działki nr 805 różnym nabywcom, w różnym okresie czasu, nie jest/nie będzie działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy i w zakresie takiej sprzedaży Wnioskodawca nie jest/nie będzie podatnikiem VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.