Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.426.2019.1.EA
z 27 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2019 r. (data wpływu 27 czerwca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. „P” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu, ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją ww. projektu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jest podmiotem prawa publicznego o charakterze określonym przepisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Gmina jest niewątpliwie podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, która poza zadaniami właściwymi dla jednostki samorządu terytorialnego, jako organu władzy publicznej, realizuje działalność gospodarczą na podstawie umów cywilnoprawnych.

Gmina ma przystąpić do realizacji projektu pod nazwą „P”. Lokalizacja zadania obejmuje działki nr ew. (…) - droga gminna nr (…) stanowiącą własność Gminy.

Droga na odcinku objętym projektem jest w złym stanie technicznym - nawierzchnia asfaltowa charakteryzuje się licznymi spękaniami i nierównościami świadczącymi o braku mrozoodporności konstrukcji. Krawędzie jezdni uległy załamaniu w związku z czym droga wymaga poszerzenia celem wykonania nowych warstw konstrukcyjnych. Szerokość drogi w stanie istniejącym wynosi od 4,8m do 5,5m.

Droga stanowi połączenie pomiędzy drogą powiatową nr (…) a drogą powiatową nr (…) oraz wiąże ze sobą komunikacyjne miejscowości J. i T.

Przebudowa ma na celu poszerzenie jezdni do szerokości 5,5 m - zgodnej z wymaganiami dla ruchu dwukierunkowego i ustaleniami Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego.

Przedmiotowa droga gminna przebiega przez teren zabudowy mieszkaniowej, zagrodowej, gospodarki agroturystycznej oraz terenów upraw polowych. Z drogi gminnej korzystają zarówno pojazdy mechaniczne, jak i piesi. Przedmiotowa inwestycja przyczyni się do poprawy bezpieczeństwa poruszania się po drodze gminnej, zarówno dla kierowców, jak i dla pieszych. Zostanie skrócony czas przejazdu przedmiotową drogą gminną. Inwestycja wpłynie na zmniejszenie kosztów eksploatacji pojazdów i negatywnego oddziaływania na środowisko poprzez spadek emisji toksycznych spalin. Nastąpi poprawa estetyki drogi oraz przyległego otoczenia.

Instytucją wdrażającą projekt, sprawującą nadzór nad prawidłowym przebiegiem jego realizacji będzie Gmina M. Przedmiot projektu będzie stanowić własność Gminy przez okres co najmniej 5 lat od zakończenia realizacji projektu. W okresie tym nie są przewidziane żadne działania organizacyjno-prawne, które mogłyby skutkować zmianą właściciela lub zarządzającego eksploatacją projektu. Wnioskodawca zobowiązuje się również, że przez okres nie krótszy niż 5 lat od dnia zakończenia realizacji projektu zachowywany będzie cel zapisany we wniosku o dofinansowania oraz do zachowania i utrzymywania własności majątku powstałego w wyniku realizacji projektu.

Do zadań własnych Gminy należą m.in. sprawy dotyczące: gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, lokalnego transportu zbiorowego, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1, ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r.).

Zdaniem Gminy, zakres rzeczowy projektu obejmuje zadania własne Gminy, które wykonując występuje w charakterze podmiotu prawa publicznego, a nie podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Projekt jest przeznaczony do dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich.

Gmina uznała, że podatek od towarów i usług stanowi koszt kwalifikowalny projektu z uwagi na brak możliwości obniżenia wysokości podatku należnego od towarów i usług o wysokość podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług służących do realizacji projektu, ze względu na brak związku między przedmiotem projektu a wykonywaną działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina postąpiła prawidłowo uznając brak możliwości obniżenia podatku należnego od towarów i usług o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w celu realizacji projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, na mocy art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 ustawy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Podatnik dokonuje odliczenia podatku od towarów i usług, gdy nabyte towary lub usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Zarówno w fazie realizacyjnej jak i operacyjnej projektu, Gmina nie będzie prowadziła w oparciu o produkty będące efektem realizacji projektu działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, a co za tym idzie nie ma możliwości obniżenia podatku należnego o wysokość podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w celu realizacji projektu. 

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie wtedy, gdy zostaną spełnione określone warunki. Przepis ten wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że nie zostanie spełniony warunek, o którym mowa w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż jak wynika z wniosku – brak jest związku pomiędzy przedmiotem projektu a wykonywaną działalnością gospodarczą. Zatem Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. „P”.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.