Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.277.2019.1.ES
z 28 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2019 r. (data wpływu 10 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą (zespół muzyczny). Działalność opodatkowana jest liniowym podatkiem dochodowym. Początkowo była to działalność okazjonalna lecz z czasem pozycja zawodowa Wnioskodawcy na rynku muzycznym zmieniła się z lokalnej na ogólnopolską. Piosenki wykonywane przez Wnioskodawcę stały się ogólnie znane w kraju. Wraz z tym rosły wymagania co do jakości i profesjonalizmu wykonawczego. Okazało się, że na przeszkodzie dalszego rozwoju zawodowego stoi stan uzębienia Wnioskodawcy powodujący zaburzenia mowy i precyzyjnej dykcji. Ten problem uzmysłowiły Wnioskodawcy próby w studio nagrań, badania logopedyczne i stomatologiczne. Głos dla piosenkarza jest podstawowym narzędziem pracy i jego wadliwe działanie wyklucza wykonywanie tego zawodu. Sam fakt problemów z uzębieniem nie miał większego przełożenia na życie prywatne Wnioskodawcy jednakże bez jego naprawy dalsza kariera zawodowa nie mogła być kontynuowana. Zatem brak działań w kierunku naprawy stanu uzębienia pozbawiłoby Wnioskodawcę pracy, a w konsekwencji dochodów i co za tym idzie pozbawiłoby budżet podatku. Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca był zmuszony podjąć decyzję o przeprowadzeniu leczenia chirurgicznego uzębienia, aby zachować źródło utrzymania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prowadząc działalność gospodarczą jako piosenkarz Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na operacyjną poprawę artykulacji mowy i dykcji poprzez korektę uzębienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 22 ust.1 ustawy z 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U z 2012 r. poz. 361 z późn. zmianami) koszty uzyskania przychodu są kosztami ponoszonymi w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy. Zdaniem Wnioskodawcy, istnieje bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionym kosztem na naprawę instrumentu jakim jest głos Wnioskodawcy, a osiągnięciem i zachowaniem przychodów.

Posiadanie przez piosenkarza prawidłowej artykulacji mowy i precyzyjnej dykcji jest elementem podstawowym i koniecznym dla wykonywania tego zawodu. Głos jest dla Wnioskodawcy podstawowym narzędziem takim samym jak dla instrumentalisty instrument muzyczny.

Wnioskodawca uważa ponadto, że koszt operacji uzębienia a tym samym usunięcie zaburzenia mowy warunkuje prawidłowe wykonywanie zawodu piosenkarza zatem jest kosztem uzyskania przychodu związanym z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą.

Podstawowe znaczenie ma również okoliczność, że choć wada uzębienia ma także wpływ na tzw. życie codzienne to jednak nie uniemożliwiała normalnego funkcjonowania.

Niestety bez wykonania zabiegu dalsze wykonywanie zawodu piosenkarza nie byłoby możliwe. Tym samym operacja ta była warunkiem sine qua non kontynuowania przez Wnioskodawcę wykonywanego zawodu.

Co więcej Wnioskodawca chce zauważyć, że koszt takiej operacji nie znajduje się na liście wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Kluczowym dla stwierdzenia związku kosztu z wykonywaną działalnością wydaje się być teza, że to specyfika wykonywanego zawodu decyduje, iż właśnie w tym wypadku dany koszt będzie kosztem uzyskania przychodu chociaż w innych okolicznościach takim by nie był.

W przypadku Wnioskodawcy to właśnie ten koszt a raczej jego poniesienie jest warunkiem kontynuacji wykonywanego zawodu i dlatego należy go uznać za koszt uzyskania przychodu.

Na poparcie powyższego Wnioskodawca pragnie też przytoczyć interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 marca 2010 roku o sygn. IPPB1/415-17/1 0-2/AM wskazującą na sytuacje pozwalające na zakwalifikowanie wydatków do kosztów uzyskania przychodu z uwagi na specyfikę niektórych form działalności. Wnioskodawca tej interpretacji prowadzi działalność ochrony osób i pragnie zaliczyć do kosztów te związane z utrzymaniem kondycji fizycznej (basen, siłownia, sporty walki). W sentencji stwierdzono, że „(...) specyfika prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie ochrony osób pozwala na uznanie wydatków ponoszonych na basen, siłownię i sporty walki mających na celu utrzymanie dobrej kondycji fizycznej Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów (mimo, że koszty te wpływają jednocześnie na poprawę w życiu "prywatnym")”. Z interpretacji tej Wnioskodawca wnosi, że zawody wymagające ponad przeciętne umiejętności w stosunku do tych niezbędnych do "życia codziennego" jak najbardziej uzasadniają poniesione koszty bez których wykonywanie zawodu nie jest możliwe.

Końcowo Wnioskodawca jeszcze raz pragnie podkreślić, że Jego głos jest instrumentem i tak jak każdy instrumentalista dba o swoje instrumenty i ponosi wszelkie koszty na ich utrzymanie i naprawy (jeśli się zepsują) czy zakup nowego (a taki wydatek nie budzi zastrzeżeń jako koszt uzyskania przychodu), tak On zmuszony jest dbać o swój instrument głosowy tym bardziej, że zakres wykorzystania głosu w pracy profesjonalnego piosenkarza, a tak zwanym życiu codziennym jest nieporównywalnie różny. To co w życiu codziennym nie odgrywa specjalnej roli to dla profesjonalisty jest zdecydowanie niedostateczne dla funkcjonowania na rynku i scenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Należy przy tym podkreślić, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu - każdorazowo spoczywa na podatniku.

Jak wskazano uprzednio, stosownie do art. 22 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla kosztu podatkowego konieczny jest związek przyczynowy pomiędzy wydatkiem a przychodem z konkretnego źródła przychodów. Aby istniał związek przyczynowy ponoszone wydatki winny mieć cechę przemyślanego logicznego działania podatnika związanego z działalnością gospodarczą podporządkowanego osiągnięciu przychodu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Wnioskodawca podjął decyzję o przeprowadzeniu leczenia chirurgicznego uzębienia. Przedstawione we wniosku wątpliwości dotyczą możliwości zaliczenia wydatków z tego tytułu do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej działalności.

W ocenie tut. organu wskazane we wniosku wydatki mają charakter osobisty, a ich poniesienie ma na celu poprawę warunków zdrowotnych Wnioskodawcy i ochronę jego zdrowia, a nie wykonywanie działalności gospodarczej. Wydatki, jakie Wnioskodawca poniósł na określone zabiegi chirurgiczne lub stomatologiczne nie mają związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, gdyż bezpośrednim celem ich poniesienia jest zapewnienie prawidłowego funkcjonowania organizmu.

Leczenie chirurgiczne (stomatologiczne) stanowi spełnienie potrzeb osoby, której stan uzębienia tego wymaga, niezależnie od tego czy osoba ta prowadzi działalność gospodarczą. Pomimo zatem wskazania we wniosku, że leczenie uzębienia jest niezbędne dla prowadzenia działalności gospodarczej, stwierdzić należy że wydatki z tego tytułu są uwarunkowane stanem zdrowia Wnioskodawcy, a więc są wydatkami o charakterze osobistym.

Powyższe oznacza, że nie jest spełniona, w stosunku do przedmiotowych wydatków, podstawowa przesłanka zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodu zawarta w treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że wydatki te nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, wydatek związany ze sfinansowaniem zabiegów chirurgicznych, nie ma związku

z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie jest wydatkiem ponoszonym w celu powstania lub zwiększenia przychodu oraz zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodu jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Nie może zatem zostać uznany za koszt uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.